Slm kızlar içimi dökebilmek için siteye yeni kaydoldum. yazacaklarım uzun ama fikirlerinize çok ihtiyacım var. 25 yasındayım. 4 senedir ilişkim var ve 1 buçuk yıldır nişanlıyız. Nişanlım bana aşırı düşkündür, mutluluğumu kendinden çok düşünür, asla yalan söylediğini görmedim, sadakatsizliği de asla olmadı, kimseye laf söylettirmez benden önce agresif davranışları vardı sırf beni kırmamak için o davranışlarını bile benim için değiştirdi. İkimiz ayrı şehirlerdeyiz. üniversite bitince memleketine gitti aramızda 2 saatlik mesafe var. Ben aileme fazlasıyla düşkünüm ailem de bana bu yaşıma kadar hiç ayrı kalamadık. İlk basta bu durumdan dolayı benim memleketimde yasamaya karar verdik bu aileler arasında da böyle konuşuldu yoksa ailem asla verilmeme razı gelmezdi fakat daha sonra orda yasamamızın daha mantıklı olacağını düşünmeye başladık çünkü nişanlımın karşısına iyi bir iş çıktı ve orada yaşamak ikimiz için de daha mantıklıydı ama aileme öyle bi söz verdiği için de ikimiz ve ailelerimiz çok kötü günler geçirdik şükür atlattık nişanlım da çok büyük hata yaptığını sürekli belirtiyor zaten. Evimiz de alındı şimdi yavaş yavaş eşyalarımızı diziyoruz ama kızlar şöyle bi sorun var ki şubat ayı gibi nikah yapmak istiyoruz haziran ayında da düğün istiyoruz çünkü iş düzenimi kurmak, evimizi acele etmeden istediğimiz gibi döşemek ve hayatımızı bi düzene sokmak istiyoruz o tarihten önce görümcem bile düğüne gelemicek sınavları var son senesi diğer akrabaları da yurt dışındalar sırf düğün için izin alacaklar. Zaten düğün olmadan hiçbi şey yaşamicaz. Nikahı da birbirimize tam anlamıyla destek olabilelim diye istiyoruz çünkü ayrı şehirlerde tam anlamıyla düzenimizi kuramıyoruz. ailem 4 ay onların evinde ailesiyle kalmamı istemiyorlar ailesi bana karşı çok iyiler istediğim saatte uyanırım kahvaltımı bile kayınvalidem hazırlar meyvemi soyup önüme getirir beni asla kızından ayırt etmez çünkü kendinin de bi kızı olduğu için ilerde onun kötü şeyler yaşamasından korkar. Ailem her gün ağlıyor kızlar gidecem diye ağlıyorlar çok uzak da değil allaha şükür. İş konusunda da sen onun için aileni bırakıp gidiyorsun işi de bulsunlar her şey hazır olsun öyle git deniliyor ya da düğününüz daha erken olsun deniliyor. Ailem benim her şeyim şimdiye kadar hiçbi konuda üzüp kırmadılar beni hep arkamda oldular ailemi her şeyden çok seviyorum Allah onları başımdan eksik etmesin. Benin üzülmemi istemedikleri için öyle konuştuklarını biliyorum ama ailem seni biblo gibi oynatıyorlar o senin için hiçbi şey yapmıyor hep sen yapıyorsun diye konuşunca aşırı zoruma gidiyor. Bu saat oldu hala uyuyamadım her gün ağlıyorum psikolojim alt üst oldu kızlar bu durumda ne yapmam aileme ve nişanlıma nasıl davranmam gerekiyor sürekli vicdan azabı çekiyorum aşırı mutsuzum ne olur bana yardımcı olun :'(
Kizlar nikahi once isteme sebebimiz evimizden once benim işimle alakali. Orda hicbir akrabam yok calisinca kalacak yerim yok evimizi aldik fakat apartman yeni yapildigi icin daha tam anlamiyla bitmedi sadece 1 aile oturuyor orda tek de kalamam. Cevreyi bilyorsunuz kizlar kimse laf etmesin diye nikah yapmayi dusunduk o konuda birbirimize destek olacaktik ama aile de ne kadar iyi olursa olsun kimseyle yuzgoz olmak da istemiyorum. Bu konuda aklim asiri karismisti. herkese neden bana ölecekmisim gibi, beni bi daha goremeyekmissiniz davraniyorsunuz diye soruyorum kendimi cok kotu hissediyorum sanki ölecekmisim gibi hissediyorum en mutlu gunlerim fakat ben hic mutlu olamiyorum kizlar gidince bile aklim surekli ailemde kaliyor hic kimseye de yansitmiyorum ne aileme ne nisanlima.. su an icin de nikahtan vazgectim gibi hayirlisiyla su dugun sorunsuz bi sekilde gecsin kizlar ya cok zor bu durumlar cok...