Kimseden duygusal bir beklentim yok. Fakat ilk gelinlik denemen de fotoğrafımı çekecek destek olacak birini tabiki arıyor insan. Siz bu kadar duygusuzsunuz diye herkesten aynısını beklemeniz çok sağlıklı değil. Bu şekilde duygusuz devam ederseniz hayatı herşeyi ile yaşamanız çok mümkün değil, robot değilseniz. Ya da tercih sizin tabi.
Ben gelinliğe kasıtlı olarak eşimle tek gittim. Her kafadan bir fikir istemedim. Beraber gittik denedik fotoğrafı da o çekti kararı verdik. Son provaya annem geldi sadece. Bence abartıyorsunuzKimseden duygusal bir beklentim yok. Fakat ilk gelinlik denemen de fotoğrafımı çekecek destek olacak birini tabiki arıyor insan. Siz bu kadar duygusuzsunuz diye herkesten aynısını beklemeniz çok sağlıklı değil. Bu şekilde duygusuz devam ederseniz hayatı herşeyi ile yaşamanız çok mümkün değil, robot değilseniz. Ya da tercih sizin tabi.
Ablanızla arkadaşı akli dengesi yerinde olmadığından şahit olarak kabul edilemez bencebu tepkileri normal insan vermez. Başka dertler var da hırsı bu noktadan çıkarmışlar gibi görünüyor.
Bununla beraber eski patronla karısından da şahit olmaz,olmamalı. Tamam sizi tanıştırmış olabilirler ama ilerideki hayatınızda belki bir daha hiç eşli olarak görüşmeyeceksiniz. Bu sebepten çok uygun değil. Ayrıca yalakalık gibi algılanma olasılığı da yüksek.
Konuyu açan kişinin ablasıyım.
Birde beni dinleyin sonra yargılayın.
Kendisini 7 yıl önce düğünümde şahit yaptım.
ve uyuz bir eşe sahibim çevremdeki herkes aaa sen kardeşini şahit yaptın o seni seçmedi arkadaşını seçti yorumlarını yapacak buna maruz kalmak istemedim.
İkincisi
Kanser hastasıyım ve küçük 2 yaşında bebeğim var elimden geldiği kadar sürecinde destek oluyorum fakat gelinlik provası için her zaman uygun olamıyorum aynı zamanda çalışıyorum.
Provaya hafta sonları gidiyor. hafta sonu çocuğumu bırakacak kimsem olmadığı için eşlik edemiyorum.
Kırıldığım nokta;
Arkadaşının üzülmesini dert edip önceliği ona vermesi ve bana abla arkadaşımı ve patronumu şahit yapacağım demesi
Hassas bir dönemden geçiyorum ve kimse benim ne hissedeceğim ve ne söylemlere maruz kalacağım ile ilgilenmiyor.
Gözden çıkarılan ben oluyorum.
Tabi kii önemli değil kimin şahit olacağı şahit olma meraklısı asla değilim.
Üstümden bir kamyon geçti oralara asla takılmam.
Kardeşimin beni bu kadar kolay görmezden gelmesine üzüldüm.
O da mantıklı gelmedi. Sırf kendisi kardeşini şahit yaptı diye şahit olmak istemesi,kocasının şahit olamazsa budıbıdı yapacak olması. Yetişkin ve aklı başında insanın yapacağı bir şey değil. Hastalığını öne sürmesi de gereksiz. Allah tüm hastalara şifa versin ama bu şekilde davranmayı gerektirmez hasta olmakablası açıklama yapmış 3. sayfada
Konuyu açan kişinin ablasıyım.
Birde beni dinleyin sonra yargılayın.
Kendisini 7 yıl önce düğünümde şahit yaptım.
ve uyuz bir eşe sahibim çevremdeki herkes aaa sen kardeşini şahit yaptın o seni seçmedi arkadaşını seçti yorumlarını yapacak buna maruz kalmak istemedim.
İkincisi
Kanser hastasıyım ve küçük 2 yaşında bebeğim var elimden geldiği kadar sürecinde destek oluyorum fakat gelinlik provası için her zaman uygun olamıyorum aynı zamanda çalışıyorum.
Provaya hafta sonları gidiyor. hafta sonu çocuğumu bırakacak kimsem olmadığı için eşlik edemiyorum.
Kırıldığım nokta;
Arkadaşının üzülmesini dert edip önceliği ona vermesi ve bana abla arkadaşımı ve patronumu şahit yapacağım demesi
Hassas bir dönemden geçiyorum ve kimse benim ne hissedeceğim ve ne söylemlere maruz kalacağım ile ilgilenmiyor.
Gözden çıkarılan ben oluyorum.
Tabi kii önemli değil kimin şahit olacağı şahit olma meraklısı asla değilim.
Üstümden bir kamyon geçti oralara asla takılmam.
Kardeşimin beni bu kadar kolay görmezden gelmesine üzüldüm.
Ya aslında var ya şuraya konu açanların konu açtığı kişiler de gelip yazmalı gerçeği patt diye ortaya cikarmalı.Konuyu açan kişinin ablasıyım.
Birde beni dinleyin sonra yargılayın.
Kendisini 7 yıl önce düğünümde şahit yaptım.
ve uyuz bir eşe sahibim çevremdeki herkes aaa sen kardeşini şahit yaptın o seni seçmedi arkadaşını seçti yorumlarını yapacak buna maruz kalmak istemedim.
İkincisi
Kanser hastasıyım ve küçük 2 yaşında bebeğim var elimden geldiği kadar sürecinde destek oluyorum fakat gelinlik provası için her zaman uygun olamıyorum aynı zamanda çalışıyorum.
Provaya hafta sonları gidiyor. hafta sonu çocuğumu bırakacak kimsem olmadığı için eşlik edemiyorum.
Kırıldığım nokta;
Arkadaşının üzülmesini dert edip önceliği ona vermesi ve bana abla arkadaşımı ve patronumu şahit yapacağım demesi
Hassas bir dönemden geçiyorum ve kimse benim ne hissedeceğim ve ne söylemlere maruz kalacağım ile ilgilenmiyor.
Gözden çıkarılan ben oluyorum.
Tabi kii önemli değil kimin şahit olacağı şahit olma meraklısı asla değilim.
Üstümden bir kamyon geçti oralara asla takılmam.
Kardeşimin beni bu kadar kolay görmezden gelmesine üzüldüm.
çok şükür tedavi biteli çok oldu, bu süreci kemoterapi almadan atlattık.Tüm zamanlarında yanında ben oldum yine de ben olacağım. Hastalık sürecini seninle birlikte bende atlattım. Ben de aynı hisleri yaşadım.Konuyu açan kişinin ablasıyım.
Birde beni dinleyin sonra yargılayın.
Kendisini 7 yıl önce düğünümde şahit yaptım.
ve uyuz bir eşe sahibim çevremdeki herkes aaa sen kardeşini şahit yaptın o seni seçmedi arkadaşını seçti yorumlarını yapacak buna maruz kalmak istemedim.
İkincisi
Kanser hastasıyım ve küçük 2 yaşında bebeğim var elimden geldiği kadar sürecinde destek oluyorum fakat gelinlik provası için her zaman uygun olamıyorum aynı zamanda çalışıyorum.
Provaya hafta sonları gidiyor. hafta sonu çocuğumu bırakacak kimsem olmadığı için eşlik edemiyorum.
Kırıldığım nokta;
Arkadaşının üzülmesini dert edip önceliği ona vermesi ve bana abla arkadaşımı ve patronumu şahit yapacağım demesi
Hassas bir dönemden geçiyorum ve kimse benim ne hissedeceğim ve ne söylemlere maruz kalacağım ile ilgilenmiyor.
Gözden çıkarılan ben oluyorum.
Tabi kii önemli değil kimin şahit olacağı şahit olma meraklısı asla değilim.
Üstümden bir kamyon geçti oralara asla takılmam.
Kardeşimin beni bu kadar kolay görmezden gelmesine üzüldüm.
çok şükür tedavi biteli çok oldu, bu süreci kemoterapi almadan atlattık.Tüm zamanlarında yanında ben oldum yine de ben olacağım. Hastalık sürecini seninle birlikte bende atlattım. Ben de aynı hisleri yaşadım.
Şuan hastalık süreci ile bana destek olmama kısmını bağdaştıramıyorum. Bu konuyu açman sadece beni daha fazla üzdü. Sana en çok değer veren kişi benim. Bunu asla inkar edemezsin. Sen vaktim yok diyorsun. Gelemedim diyorsun. Tamam, fakat destek bazen sadece bir şeye ihtiyacın var mı diye sormak, ya da bak bu gelinliği seç diye tavsiye vermek, ya da sadece bir gün uygunluk yaratmak olabilirdi. Bir gün dahi uygunluk bulamadın mı gerçekten ? Yeğenime annem bakıyor, sen hafta sonları gezmeye gidiyorsun her şeye vakit buluyorsun. Delirmiş gibi evde temizlik yapıyorsun, sadece bir hafta sonu evini dip köşe temizlemesen bana 2 saat ayırabilirdin. Bunu zaten konu olarak yazmadım dahi. Kimseden destek beklemeyeli çok oldu.
Asıl konu; düğününde beni şahit yapmanı ben istemedim. Benden istedin kabul ettim. Bu konuda ise yine sakin bir şekilde hayır ben olmak istiyorum deseydin yüzüme telefonu kapatmasaydın. Dinleseydin. Zaten tamam öyle yapalım der kırmazdım, ya da orta yol bulurduk. Seni arama sebebim zaten nasıl yapalım diye sormaktı. Henüz patronumuz ile konuşmadım dahi. Arkadaşıma derdimi anlatamadım. Senle konuşalım, Sen ne düşünüyorsun diye sormak amaçlı aramıştım.
Asıl problemimiz ise bence; beni sürekli bir şeyler ile manipüle etmenden yoruldum. Ya da sinirlendiğinde tehtit etmenden. Bunu yapmazsam yeğeninin yüzünü göremezsin, şunu yapmazsan seni rezil ederim, düğününe gelmem… dışarıda saçma bir şeye sinirlendin diye insanların yanında bana el kaldırmandan… bağırmandan… küsmenden, sürekli benimle ilgili yalan söylemenden, aramızda ki özel şeyleri gidip başkalarına anlatmandan. 30 lu yaşlardayız… Bu mesajımı göreceğini bilmeden yazmıştım. Fakat görmen iyi oldu. Belki de ikimizinde değişmesinin zamanı gelmiştir.
Benim kimseye haklı görünmek gibi derdim yok. Derdim birinin bana destek olması ya da gelinlik provamama gelmemesi de değil.
Gelmesinler, sadece buruk geçti. Ağzımdan farklı bir cümle çıkmadı. Öyle olsa bunu yazardım.
Şahit kimi yapmalıyım konu başlığı. Ben mesajlar ile konuşacağım. Konu bu şekilde konuşuldu. Eksik fazla yok.
patronumuz oldu. Beni ilk başta söyleyen kendisi olmuş nişanlıma. Onu da bana gösteriyordu hep. İlişki anlamında. Öyle işler ilerledi.Hani patron vesile olmuştu tanismaniza?
Benim kimseye haklı görünmek gibi derdim yok. Derdim birinin bana destek olması ya da gelinlik provamama gelmemesi de değil.
Gelmesinler, sadece buruk geçti. Ağzımdan farklı bir cümle çıkmadı. Öyle olsa bunu yazardım.
Şahit kimi yapmalıyım konu başlığı. Ben mesajlar ile konuşacağım. Konu bu şekilde konuşuldu. Eksik fazla yok.
Özeli çok kalmadı artık. Madem ortaya döküldü. Kendimi açıklıyorum.Ya tamam da bunları buraya atmanız çok saçma değil mi, ablanız o sizin özel konuşmalarınız yani
Yani hala neden eşinizin değil de ısrarla sizin şahidiniz olmalı konusu hala anlamadım, eşinizin olsa yine sizin düğün şahidiniz olmayacak mı? Sizinki de arkadaşınızla ablanız olsun.
Hayır nişanlın bu kadar müteşekkir değil adama seni buldu diye. Yani şahide fazla anlam provaya fazla anlam yüklüyorsunuz.