• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Neyi doğru yapmadık hala anlamadım...Var mı anlayabilen?

banabenigeriver

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
16 Ağustos 2016
9.337
4.664
123
Üç sene önce eşimle toplamda üç buçuk ayda evlendik.Görücü usulü oldu.Eşimle nişanlıyken bu hayatta benim karşıma çıkacak en doğru insan olduğunu düşünüyordum.Her hareketi,sözü,davranışı ve bana olan yakınlığı istediğimden bile daha iyiydi...Ama düğünden kısa bir süre sonra tamamen değişti diyebilirim...Tabi bunda kısmende olsa benimde payım var.Bu davranışlarımdan dolayı benden soğuduğunu söylemişti birkaç kez.Ailesi düğün olmaması için elinden geleni yaptı ve ben benim yanımda olan beni üzmemek için direnen adama ağladım neden böyleler dedim ona hesap sordum ilk yıl böyle geçti diyebilirim...Sonra durulduk...Ben ailesiyle birsüre hiç görüşmedim şimdi iki haftada bir ziyarete gidiyoruz bir saat görüyorum... Eşim hala onları sevmediğimi bilir ama eskisi gibi tabiri caizse nefret kusmuyorum. Hatta eşim yeni söyledi evlilik sürecinde beni değil eşimide kandırmışlar bunu yapan aileye artık diyecek bir söz bulamıyorum.
Benim asıl anlamadığım nokta şurası etrafımda hep yeni evli benim gibi görücü usulüyle kısa sürede evlenen insanlar var.Hepsi çok mutlu hatta bebek bile bekliyorlar bense eşimle ilgili hayal kuramıyorum ilerisi için.Bebek düşünmüyoruz eşimin bir ısrarı yok...Zaten bebek olsa eşimin bana karşı benim hissetmediğim bir sevgisi ilgisi olur mu ona hiç bilmiyorum...
Ben tamamen sevgi dolu bir ailede büyüdüm.Annem abilerim gerçekten geriye bakınca güzeldi o günler diyebiliyorum ama babam hep kopuktu başka bir hayatı vardı bizden ayrı şuan eşimde onu görüyorum.Eşimin ailesiylede doğru düzgün bir ilişkisi yok onlar çok farklı.Her birinin ayrı ayrı bir dünyası var.Herkes dileği gibi yaşamış ev arkadaşı gibi aynı ev içinde kalmışlar gibi.Hatta eşimin yıllarca hal hatır dışında evde olduğu sürece odasından çıkmadığını düşünüyorum.Akraba desem benim ilişkilerim çok iyidir eşimin alakası yok.Pikniğe gidelim desem ben sevmem arkadaşlarımla ailemle bile gitmedim diyor...Hani diyenler olacaktır bu adam nişanlıyken hiç mi belli etmedi kendini diye hayır bizimle pikniğede geldi, akraba ziyaretide yaptı gerçekten o zamanı düşününce tek bir kusur bulamam.Gerçekten eşimin beni mutlu etmek için yaptığı en son şey nedir desem bulamam.O yemek yemeği,beraber çay içmeyi,beraber uyumayı vs.yeterli buluyor.Benim beş yıldızlı otellerde tatil yapmak, hergün dışarıda olmak biryerlere gitmek gibi hayalim yok ama eşimin termosa çay koy şurada yeşillik alanda yarın kahvaltı yapalım dediğinide duymadım.Yani ben istiyorum ki asgari düzeyde de olsa ayda birde olsa onunla birşey yapalım o teklif etsin yada sevgisini güzel bir sözle bir sarılmakla ifade etsin ama yok o böyleymiş ailesi bile onu böyle kabul etmiş.
Gerçekten yoruldum artık akrabalarımla tek görüşmek istemiyorum.Eşime birgün bile tek kötü söz etmemiş hep sevip savgı duymuş ailemle eşimin iki ayda bir benim zorumla görüşmesi artık zoruma gidiyor...
Birde eşimin çalışmaya gönlü olmaması konusu var.Sorumluluktan bir haber çarşı pazardan gram anlamayan biriyle evlendiğimi düğünden sonra farkettim.Maaşının yarısını bana verip fatura ödeyip mutfak masrafını kısmen yapıyor ev arkaşı gibi olmuş oluyoruz sanırım gelir ikiye bölünüp kalanlar o kişinin oluyor...Yorgunum.Yarın ne olacak hiç bilmiyorum...Var mı sonumuzu tahmin edebilen?​
 
Üç sene önce eşimle toplamda üç buçuk ayda evlendik.Görücü usulü oldu.Eşimle nişanlıyken bu hayatta benim karşıma çıkacak en doğru insan olduğunu düşünüyordum.Her hareketi,sözü,davranışı ve bana olan yakınlığı istediğimden bile daha iyiydi...Ama düğünden kısa bir süre sonra tamamen değişti diyebilirim...Tabi bunda kısmende olsa benimde payım var.Bu davranışlarımdan dolayı benden soğuduğunu söylemişti birkaç kez.Ailesi düğün olmaması için elinden geleni yaptı ve ben benim yanımda olan beni üzmemek için direnen adama ağladım neden böyleler dedim ona hesap sordum ilk yıl böyle geçti diyebilirim...Sonra durulduk...Ben ailesiyle birsüre hiç görüşmedim şimdi iki haftada bir ziyarete gidiyoruz bir saat görüyorum... Eşim hala onları sevmediğimi bilir ama eskisi gibi tabiri caizse nefret kusmuyorum. Hatta eşim yeni söyledi evlilik sürecinde beni değil eşimide kandırmışlar bunu yapan aileye artık diyecek bir söz bulamıyorum.
Benim asıl anlamadığım nokta şurası etrafımda hep yeni evli benim gibi görücü usulüyle kısa sürede evlenen insanlar var.Hepsi çok mutlu hatta bebek bile bekliyorlar bense eşimle ilgili hayal kuramıyorum ilerisi için.Bebek düşünmüyoruz eşimin bir ısrarı yok...Zaten bebek olsa eşimin bana karşı benim hissetmediğim bir sevgisi ilgisi olur mu ona hiç bilmiyorum...
Ben tamamen sevgi dolu bir ailede büyüdüm.Annem abilerim gerçekten geriye bakınca güzeldi o günler diyebiliyorum ama babam hep kopuktu başka bir hayatı vardı bizden ayrı şuan eşimde onu görüyorum.Eşimin ailesiylede doğru düzgün bir ilişkisi yok onlar çok farklı.Her birinin ayrı ayrı bir dünyası var.Herkes dileği gibi yaşamış ev arkadaşı gibi aynı ev içinde kalmışlar gibi.Hatta eşimin yıllarca hal hatır dışında evde olduğu sürece odasından çıkmadığını düşünüyorum.Akraba desem benim ilişkilerim çok iyidir eşimin alakası yok.Pikniğe gidelim desem ben sevmem arkadaşlarımla ailemle bile gitmedim diyor...Hani diyenler olacaktır bu adam nişanlıyken hiç mi belli etmedi kendini diye hayır bizimle pikniğede geldi, akraba ziyaretide yaptı gerçekten o zamanı düşününce tek bir kusur bulamam.Gerçekten eşimin beni mutlu etmek için yaptığı en son şey nedir desem bulamam.O yemek yemeği,beraber çay içmeyi,beraber uyumayı vs.yeterli buluyor.Benim beş yıldızlı otellerde tatil yapmak, hergün dışarıda olmak biryerlere gitmek gibi hayalim yok ama eşimin termosa çay koy şurada yeşillik alanda yarın kahvaltı yapalım dediğinide duymadım.Yani ben istiyorum ki asgari düzeyde de olsa ayda birde olsa onunla birşey yapalım o teklif etsin yada sevgisini güzel bir sözle bir sarılmakla ifade etsin ama yok o böyleymiş ailesi bile onu böyle kabul etmiş.
Gerçekten yoruldum artık akrabalarımla tek görüşmek istemiyorum.Eşime birgün bile tek kötü söz etmemiş hep sevip savgı duymuş ailemle eşimin iki ayda bir benim zorumla görüşmesi artık zoruma gidiyor...
Birde eşimin çalışmaya gönlü olmaması konusu var.Sorumluluktan bir haber çarşı pazardan gram anlamayan biriyle evlendiğimi düğünden sonra farkettim.Maaşının yarısını bana verip fatura ödeyip mutfak masrafını kısmen yapıyor ev arkaşı gibi olmuş oluyoruz sanırım gelir ikiye bölünüp kalanlar o kişinin oluyor...Yorgunum.Yarın ne olacak hiç bilmiyorum...Var mı sonumuzu tahmin edebilen?​
Sizi çok iyi anlıyorum, tartışmadan biseyler yapmayı teklif etseniz nasıl tepki verir acaba
 
Eşiniz üç buçuk ay iyi rol yapmış. Evlenmiş olmak için evlenmiş. Çocuk yapmayın. Adam hiç birşey yapmak istemiyor, emekliler bile daha aktif..
İşin kötüsü oya eşim rol yapacak insan değil.Gerçekten saf her söylenilen söze inanan bir insan gerçekten ne kadar saf olduğuna inanamazsınız.
 
Kendini belli ederdi diyosunuz da 3,5 ayda düğün arifesinde kaç kez pikniğe gidebilirsiniz ki zaten? Adam oynamış evlenene kadar siz bi araçsınız onun için çünkü. Bu kadar erken görücü usulü evliliklerde hep aynı sorun var beklentiler. Duygusallık için evlenmedi eşiniz sizinle evlilik işte klasik düzenli hayat çocuk falan filan. Çizginin dışına çıkarsanız mutsuz olursunuz. Mutsuz olmak istemiyorum diyorsanız yapacağınız şey belli çözüm eşinizde değil. Çevremizdekilere de bakmayın kimsenin hayatını bilemezsiniz. Siz de bakınca mutsuz bi çift gibi durmuyosunuzdur eminim
 
Sakın çocuk sahibi olma.. bende 3.5 ayda evlendim 9 yıl evli kaldım boşanıyorum benimde eşim aynıydı.. narsist biriymiş meğersem :) en iyisi uzman birinden destek alın ikinizde
 
Üç sene önce eşimle toplamda üç buçuk ayda evlendik.Görücü usulü oldu.Eşimle nişanlıyken bu hayatta benim karşıma çıkacak en doğru insan olduğunu düşünüyordum.Her hareketi,sözü,davranışı ve bana olan yakınlığı istediğimden bile daha iyiydi...Ama düğünden kısa bir süre sonra tamamen değişti diyebilirim...Tabi bunda kısmende olsa benimde payım var.Bu davranışlarımdan dolayı benden soğuduğunu söylemişti birkaç kez.Ailesi düğün olmaması için elinden geleni yaptı ve ben benim yanımda olan beni üzmemek için direnen adama ağladım neden böyleler dedim ona hesap sordum ilk yıl böyle geçti diyebilirim...Sonra durulduk...Ben ailesiyle birsüre hiç görüşmedim şimdi iki haftada bir ziyarete gidiyoruz bir saat görüyorum... Eşim hala onları sevmediğimi bilir ama eskisi gibi tabiri caizse nefret kusmuyorum. Hatta eşim yeni söyledi evlilik sürecinde beni değil eşimide kandırmışlar bunu yapan aileye artık diyecek bir söz bulamıyorum.
Benim asıl anlamadığım nokta şurası etrafımda hep yeni evli benim gibi görücü usulüyle kısa sürede evlenen insanlar var.Hepsi çok mutlu hatta bebek bile bekliyorlar bense eşimle ilgili hayal kuramıyorum ilerisi için.Bebek düşünmüyoruz eşimin bir ısrarı yok...Zaten bebek olsa eşimin bana karşı benim hissetmediğim bir sevgisi ilgisi olur mu ona hiç bilmiyorum...
Ben tamamen sevgi dolu bir ailede büyüdüm.Annem abilerim gerçekten geriye bakınca güzeldi o günler diyebiliyorum ama babam hep kopuktu başka bir hayatı vardı bizden ayrı şuan eşimde onu görüyorum.Eşimin ailesiylede doğru düzgün bir ilişkisi yok onlar çok farklı.Her birinin ayrı ayrı bir dünyası var.Herkes dileği gibi yaşamış ev arkadaşı gibi aynı ev içinde kalmışlar gibi.Hatta eşimin yıllarca hal hatır dışında evde olduğu sürece odasından çıkmadığını düşünüyorum.Akraba desem benim ilişkilerim çok iyidir eşimin alakası yok.Pikniğe gidelim desem ben sevmem arkadaşlarımla ailemle bile gitmedim diyor...Hani diyenler olacaktır bu adam nişanlıyken hiç mi belli etmedi kendini diye hayır bizimle pikniğede geldi, akraba ziyaretide yaptı gerçekten o zamanı düşününce tek bir kusur bulamam.Gerçekten eşimin beni mutlu etmek için yaptığı en son şey nedir desem bulamam.O yemek yemeği,beraber çay içmeyi,beraber uyumayı vs.yeterli buluyor.Benim beş yıldızlı otellerde tatil yapmak, hergün dışarıda olmak biryerlere gitmek gibi hayalim yok ama eşimin termosa çay koy şurada yeşillik alanda yarın kahvaltı yapalım dediğinide duymadım.Yani ben istiyorum ki asgari düzeyde de olsa ayda birde olsa onunla birşey yapalım o teklif etsin yada sevgisini güzel bir sözle bir sarılmakla ifade etsin ama yok o böyleymiş ailesi bile onu böyle kabul etmiş.
Gerçekten yoruldum artık akrabalarımla tek görüşmek istemiyorum.Eşime birgün bile tek kötü söz etmemiş hep sevip savgı duymuş ailemle eşimin iki ayda bir benim zorumla görüşmesi artık zoruma gidiyor...
Birde eşimin çalışmaya gönlü olmaması konusu var.Sorumluluktan bir haber çarşı pazardan gram anlamayan biriyle evlendiğimi düğünden sonra farkettim.Maaşının yarısını bana verip fatura ödeyip mutfak masrafını kısmen yapıyor ev arkaşı gibi olmuş oluyoruz sanırım gelir ikiye bölünüp kalanlar o kişinin oluyor...Yorgunum.Yarın ne olacak hiç bilmiyorum...Var mı sonumuzu tahmin edebilen?​

Herkesin aile yapısı farklıdır aynı sizinki gibi olasını bekleyemezsin.. Madem sen kendi ailenle ve onunla plan yap. Biraz da içinden gelmesi lazım. Kimi aylarca dışarı çıkmaz kimi de iki gün evde duramaz. Herkesin bir yapısı var.
 
İşin kötüsü oya eşim rol yapacak insan değil.Gerçekten saf her söylenilen söze inanan bir insan gerçekten ne kadar saf olduğuna inanamazsınız.
Saf olduğu içinmi size hep hayır diyor? Saf olan herşeye evet der. Kandırmayın kendinizi lütfen!
 
Kendini belli ederdi diyosunuz da 3,5 ayda düğün arifesinde kaç kez pikniğe gidebilirsiniz ki zaten? Adam oynamış evlenene kadar siz bi araçsınız onun için çünkü. Bu kadar erken görücü usulü evliliklerde hep aynı sorun var beklentiler. Duygusallık için evlenmedi eşiniz sizinle evlilik işte klasik düzenli hayat çocuk falan filan. Çizginin dışına çıkarsanız mutsuz olursunuz. Mutsuz olmak istemiyorum diyorsanız yapacağınız şey belli çözüm eşinizde değil. Çevremizdekilere de bakmayın kimsenin hayatını bilemezsiniz. Siz de bakınca mutsuz bi çift gibi durmuyosunuzdur eminim
Eşim oynayacak biri değil işte malesef oynayamayacak kadar saf gerçek biri.Evet dışardan hep birbirimiz için ne kadar şanslı olduğumuzu söylerler çok yakıştırırlar...
 
Sakın çocuk sahibi olma.. bende 3.5 ayda evlendim 9 yıl evli kaldım boşanıyorum benimde eşim aynıydı.. narsist biriymiş meğersem :) en iyisi uzman birinden destek alın ikinizde
9 yıl mı???Narsist olduğunu nasıl anladın?
 
Herkesin aile yapısı farklıdır aynı sizinki gibi olasını bekleyemezsin.. Madem sen kendi ailenle ve onunla plan yap. Biraz da içinden gelmesi lazım. Kimi aylarca dışarı çıkmaz kimi de iki gün evde duramaz. Herkesin bir yapısı var.
Ama eşim beni benim ilişkilerimi görmüş biriydi bana uygun değil demedi ses etmedi.Şimdiyse bir adım bile atmaması benim zoruma gidiyor.
 
Üç sene önce eşimle toplamda üç buçuk ayda evlendik.Görücü usulü oldu.Eşimle nişanlıyken bu hayatta benim karşıma çıkacak en doğru insan olduğunu düşünüyordum.Her hareketi,sözü,davranışı ve bana olan yakınlığı istediğimden bile daha iyiydi...Ama düğünden kısa bir süre sonra tamamen değişti diyebilirim...Tabi bunda kısmende olsa benimde payım var.Bu davranışlarımdan dolayı benden soğuduğunu söylemişti birkaç kez.Ailesi düğün olmaması için elinden geleni yaptı ve ben benim yanımda olan beni üzmemek için direnen adama ağladım neden böyleler dedim ona hesap sordum ilk yıl böyle geçti diyebilirim...Sonra durulduk...Ben ailesiyle birsüre hiç görüşmedim şimdi iki haftada bir ziyarete gidiyoruz bir saat görüyorum... Eşim hala onları sevmediğimi bilir ama eskisi gibi tabiri caizse nefret kusmuyorum. Hatta eşim yeni söyledi evlilik sürecinde beni değil eşimide kandırmışlar bunu yapan aileye artık diyecek bir söz bulamıyorum.
Benim asıl anlamadığım nokta şurası etrafımda hep yeni evli benim gibi görücü usulüyle kısa sürede evlenen insanlar var.Hepsi çok mutlu hatta bebek bile bekliyorlar bense eşimle ilgili hayal kuramıyorum ilerisi için.Bebek düşünmüyoruz eşimin bir ısrarı yok...Zaten bebek olsa eşimin bana karşı benim hissetmediğim bir sevgisi ilgisi olur mu ona hiç bilmiyorum...
Ben tamamen sevgi dolu bir ailede büyüdüm.Annem abilerim gerçekten geriye bakınca güzeldi o günler diyebiliyorum ama babam hep kopuktu başka bir hayatı vardı bizden ayrı şuan eşimde onu görüyorum.Eşimin ailesiylede doğru düzgün bir ilişkisi yok onlar çok farklı.Her birinin ayrı ayrı bir dünyası var.Herkes dileği gibi yaşamış ev arkadaşı gibi aynı ev içinde kalmışlar gibi.Hatta eşimin yıllarca hal hatır dışında evde olduğu sürece odasından çıkmadığını düşünüyorum.Akraba desem benim ilişkilerim çok iyidir eşimin alakası yok.Pikniğe gidelim desem ben sevmem arkadaşlarımla ailemle bile gitmedim diyor...Hani diyenler olacaktır bu adam nişanlıyken hiç mi belli etmedi kendini diye hayır bizimle pikniğede geldi, akraba ziyaretide yaptı gerçekten o zamanı düşününce tek bir kusur bulamam.Gerçekten eşimin beni mutlu etmek için yaptığı en son şey nedir desem bulamam.O yemek yemeği,beraber çay içmeyi,beraber uyumayı vs.yeterli buluyor.Benim beş yıldızlı otellerde tatil yapmak, hergün dışarıda olmak biryerlere gitmek gibi hayalim yok ama eşimin termosa çay koy şurada yeşillik alanda yarın kahvaltı yapalım dediğinide duymadım.Yani ben istiyorum ki asgari düzeyde de olsa ayda birde olsa onunla birşey yapalım o teklif etsin yada sevgisini güzel bir sözle bir sarılmakla ifade etsin ama yok o böyleymiş ailesi bile onu böyle kabul etmiş.
Gerçekten yoruldum artık akrabalarımla tek görüşmek istemiyorum.Eşime birgün bile tek kötü söz etmemiş hep sevip savgı duymuş ailemle eşimin iki ayda bir benim zorumla görüşmesi artık zoruma gidiyor...
Birde eşimin çalışmaya gönlü olmaması konusu var.Sorumluluktan bir haber çarşı pazardan gram anlamayan biriyle evlendiğimi düğünden sonra farkettim.Maaşının yarısını bana verip fatura ödeyip mutfak masrafını kısmen yapıyor ev arkaşı gibi olmuş oluyoruz sanırım gelir ikiye bölünüp kalanlar o kişinin oluyor...Yorgunum.Yarın ne olacak hiç bilmiyorum...Var mı sonumuzu tahmin edebilen?​
Bnzerini bnde yasıyorum v cok yoruldum bbnde ne yapılır artık bnde blmıyorum
 
Eşim oynayacak biri değil işte malesef oynayamayacak kadar saf gerçek biri.Evet dışardan hep birbirimiz için ne kadar şanslı olduğumuzu söylerler çok yakıştırırlar...
Kesin öyledir :D Siz sesinizi biraz yükseltin boşanacağım böyle giderse deyin de görün saf kocanızı isterseniz. Hikayenin safı kocanız değil malesef
 
😳😳 kaç yaşındasınız eşiniz ve siz. Aile yapısı çok önemli kendi ailesinden görmediği için şuanda sizin istediklerinizi kabul etmiyor. Nasıl aile yapısı diyorsunuz ya ondan bahsediyoruö. Bu durum değişmez. Belki siz onun ailesiyle az görüştüğünüz için o da o düzeyde görüşmeyi tercih ediyordur. Konuşmayı denemelisiniz ve aradaki bu soğukluğu kaldırabilirsiniz. Ama bu sefer sizde sık görüşmek zorunda kalıcaksınız bu durum ilişkinizi daha kötü de etkileyebilir yani şu durum bile iyi sayılır diyebilirsiniz belkide. Çocuk yapmayın derim. Sonucda çocuğunuzla beraberde bir baba olarak gezip tozcak mı istediğiniz gibi. Yani sonucda baba önemli. Elini tutup parka götürcekmi veya pikniğe sanmıyorum sizi bile götürmüyor. Bence her şeyden emin olana kadar bişiy yapmayın.(görücü usulü evlendim 1 sene içinde nişan düğün hepsi) 😊
 
Eşim oynayacak biri değil işte malesef oynayamayacak kadar saf gerçek biri.Evet dışardan hep birbirimiz için ne kadar şanslı olduğumuzu söylerler çok yakıştırırlar...
oynayacak biri degil mi ?
bildiginiz oynamış adam evlenincede gercek kimligiyle tanismissiniz
bana kalirsa bu hikayede bir saf var oda sizsiniz
esinizi hala kendi inandiginiz gibi biri sandiginiz icin
 
Back