- 22 Eylül 2010
- 2.239
- 31
- Konu Sahibi yellowkitty
- #1
Benim bir kedim vardı ve onu bulduğumda küçücüktü annesi terketmişti en fazla 2 aylık bir yavruydu annemle karşılıklı oturduğumuz için anneme giderken yanımda götürüyordum çok küçüktü kucağımda dışarı çıkarınca ürküyordu ve tırmalıyordu bende polar bir hırka vardı ona sarıp götürürdüm herzaman annemlerdede kediler var onlarala oynardı sonra aynı şekil eve getirirdim sarıp uzun bir süre böyle götürdüm getirdim yanımda sonra alıştı dışarı çıkmak istediğinde kapının arkasında asılı olan onu sardığım polar hırkayı atlaya atlaya tırnaklarıyla çekiştirip yere düşürüyor ve miyaylıyordu birde üstüne oturup bekliyordu hani onu sarıp götürücem ya biliyordu kerata
birde bizim evimizde boş küçük bir odamız var çocuk odası aslında ama bizim bebişimiz olmadığı için malesef neyse orayı kedimize oda yapmıştık orada yemeği kumu ve 2 değişik yatağı oyuncakları vardı geceleri odasına kapatıyorduk orada yatıyordu eşim sabah işe giderken açardı kapısını koşarak gelip eşimin yerine girip yorganın içine onun yastığınada kafasını koyar yatardı bigüzel koynumda hatta alışmıştı hersabah geldiği için koynuma eşimin sabah işe gitmek için kurduğu saatin alarmı çalınca odasının kapısının altından eğilip miyavlıyordu açın kapımı diye hemen koşup geliyordu yanıma
yazın sokağa salıyordum oynasın diye biraz dolaşıp oynuyordu bazen ben gündüzleri annemde olduğumu bildiğinden oraya gelirdi bazende bakıyordum gitmiş bizim binanın kapısını açık gördüğü an girmiş evin kapısına kadar gelmiş yatıyordu paspasın üstünde bizi bekliyordu
bir kötü huyu vardı oda mutfak masasının üzerindeki meyva kasesinin içine dürülüp uyumak içinde meyve varsa patisiyle boşaltıp girip içine uyuyordu
onu annemlerin bahçesinde bulmuştum sokak kedisiydi yani ama çok akıllıydı sapsarı tekirdi ve çok seviyordum onu bulduğumda çok olsa 2 aylıktı bir yıl baktım görenler şaşırıyordu çok iri olmuştu kuzucuğum benim sonra kayboldu bir gün dışarı dolaşmaya gitti ve geri gelmedi hala belki birgün geri döner ümidiyle bekliyorum
kış ayı girmeden kayboldu başka kedilerim var şuan ama onun yeri apayrıydı o bambaşkaydı
inşallah dönersin sarı kuzucuğum 
onu unutmadım ve paylaşmak istedim onun çok farklı ve çok özel olduğunu herkes okusun diye
B
birde bizim evimizde boş küçük bir odamız var çocuk odası aslında ama bizim bebişimiz olmadığı için malesef neyse orayı kedimize oda yapmıştık orada yemeği kumu ve 2 değişik yatağı oyuncakları vardı geceleri odasına kapatıyorduk orada yatıyordu eşim sabah işe giderken açardı kapısını koşarak gelip eşimin yerine girip yorganın içine onun yastığınada kafasını koyar yatardı bigüzel koynumda hatta alışmıştı hersabah geldiği için koynuma eşimin sabah işe gitmek için kurduğu saatin alarmı çalınca odasının kapısının altından eğilip miyavlıyordu açın kapımı diye hemen koşup geliyordu yanıma
yazın sokağa salıyordum oynasın diye biraz dolaşıp oynuyordu bazen ben gündüzleri annemde olduğumu bildiğinden oraya gelirdi bazende bakıyordum gitmiş bizim binanın kapısını açık gördüğü an girmiş evin kapısına kadar gelmiş yatıyordu paspasın üstünde bizi bekliyordu
bir kötü huyu vardı oda mutfak masasının üzerindeki meyva kasesinin içine dürülüp uyumak içinde meyve varsa patisiyle boşaltıp girip içine uyuyordu
onu annemlerin bahçesinde bulmuştum sokak kedisiydi yani ama çok akıllıydı sapsarı tekirdi ve çok seviyordum onu bulduğumda çok olsa 2 aylıktı bir yıl baktım görenler şaşırıyordu çok iri olmuştu kuzucuğum benim sonra kayboldu bir gün dışarı dolaşmaya gitti ve geri gelmedi hala belki birgün geri döner ümidiyle bekliyorum
kış ayı girmeden kayboldu başka kedilerim var şuan ama onun yeri apayrıydı o bambaşkaydı
inşallah dönersin sarı kuzucuğum onu unutmadım ve paylaşmak istedim onun çok farklı ve çok özel olduğunu herkes okusun diye
B
Son düzenleyen: Moderatör:
Kediler aslında evlerini bilir, gelirler mutlaka eğer alınıp başka bir yere götürülmediyse. Şimdi o da sizi, evini çok arıyordur. Benim kedim de kaybolmuştu. Sokağa çıktı mı pencereden gelirdi ama işte o gündür gelmedi hiç 
