Neden yalnızım?

33 yaşındayım ama ben:/
Simdi gördüm yaş belirtmissiniz
Peki hic mi görüştüğünüz, tanıştığınız kisiler olmadi?
Basliga istinaden soruyorum, neden yalnız oldugunuzu düşünüyorsunuz? Nasil adimlar attiniz da kimseyle gorusemediniz mesela ben tanıştığım insanlardan cogunda evlilik niyeti duyuyorum ama bunu cinsellik yasamak icin kandirma amaçlı kullanan da var yani direkt evlilik istemiyorum demissiniz de evlilik de hemen bugun tanistik yarin evlenelimle olmuyor. Bir tanıma süreci oluyor arada. Tam olarak ne istediğiniz konusunda net degilsiniz sanki
 

Artık onlarla da karşılaşmak zorlaştı:/
Yani bir tanışma ortamım yok ne işte ne dışarıda. Çok mu çirkin ve iticiyim diye düşünüyorum artık
 
Hiç olmadı, ortamım aslında çok müsait gibi ama çevremde neredeyse bekar erkek yok. Ve birazda tecrübesiz olduğumdan çekiniyorum, gerçek ilgi ile yapay ilgiyi ayırt edemezsem diyw
 
Tanışacak ortamımın olmaması bir etken ama genel olarak aşırı çekingen biriyim, bunu kırmaya çalışıyorum ama fazla tecrübe edecek bir alanım da yok.

Ortamınız değiştirebilyorsanız hemen değiştirin. Adım atmaktan, hata yapmaktan korkmayın.
 
Artık onlarla da karşılaşmak zorlaştı:/
Yani bir tanışma ortamım yok ne işte ne dışarıda. Çok mu çirkin ve iticiyim diye düşünüyorum artık
"O" kişiyle denk gelemediniz diye düşünün. Ama ben evlenmeden de sevgilim olsun diyorsanız dışarıda bir sürü aday var. Özgüvenli duruşun verdiği enerji bile dikkat çekmeye yetebilir.

Belli bir topluluğa bağlı hissediyorsanız oranın etkinliklerine katılın. Yeşilay, tema gönüllüsü, farklı yardım dernekleri gibi. Benzer düşüncedekilerle bir arada olacağınız ve bir amaca yönelik eylemler yapacağınız için hem benzerinizi bulabilir hem de sıcak ilişkiler kurmanızı sağlar. İlla ortamda erkek de olmasına gerek yok. Biri de aracı olabilir. Bu kadarını istemiyor olabilirsiniz tabii.
 
Ee daha güzel değil mi düşünceleri direkt evlilik yani oynaş değil düşüncesi direkt evlilik olan bir erkekle daha kaliteli fikir alışverişi yaparsınız diğerleri ise hemen cinsellik odaklı olur yani düzgün kaliteli erkekler pek kalmadı maalesef
 
Hiç olmadı, ortamım aslında çok müsait gibi ama çevremde neredeyse bekar erkek yok. Ve birazda tecrübesiz olduğumdan çekiniyorum, gerçek ilgi ile yapay ilgiyi ayırt edemezsem diyw
Iste yaş sebebiyle de sorun yasiyor olabilirsiniz
Şöyle ki, karsiniza yasitiniz biri ciksa bile nasil davranacağınızı bilmemeniz sorun olabilir
Size kendimden örnek vereyim yakin yaslarda oldugumuzdan. Ben de 37 yasindayim uzun suredir hayatımda biri yok yani tanıştığım kisiler olsa da iliskiye dönmedi. Bunda iki faktör var biri karsi tarafin ilişki ya da evlilikten ziyade takılmak ve cinsellik istemesi benimse daha uzun soluklu bir birliktelik düşünmem hatta evlilik odakli olmam sizin gibi; diger faktör de benim o kisiye uymadigimi düşünmem mesela biri çıkıyor hersey guzel evlilik düşüncesi var cogu noktada anlastik diyelim ama bana diyor ki ailemle ayni binada oturacagiz bense hayir olmaz dedigimde isin rengi degisiyor cunku beklentiler uymuyor ya da ben o kisiyi yeterince olgun bulamıyorum. Yani demem o ki cok faktor var, hic iliski yasamadan biri olsun duzgun olsun evlenelim tarzi düşünceyi sağlıklı bulamadim burada iliskiden kastim cinsel iliski değil, insan ilişkileri.
Sizde biraz sosyal anlamda da eksiklik sezdim. Yani sosyal cevrenizde ne kadar aktifsiniz, arkadas cevresi/etkinlikler vs var mi hayatinizda ya da ne tur seylerden hoslanirsiniz, hobileriniz neler? Bunlar da önemli biriyle tanismada
 
Hiç olmadı, ortamım aslında çok müsait gibi ama çevremde neredeyse bekar erkek yok. Ve birazda tecrübesiz olduğumdan çekiniyorum, gerçek ilgi ile yapay ilgiyi ayırt edemezsem diyw
Aslında bu ortama sahipseniz öncesinde fikir sahibi de edinebilirsiniz. İnsanlara ve size karşı nasıl? Sizle ilişkisi başlayınca neye döndü? Az çok yapaylığı anlaşılır.
 
Ben muhafazakar da değilim, yine de aynı durumdayım:) Tamamen psikolojik olduğunu düşünüyorum. bende değersizlik hissi var. Bir de dedikleri gibi cidden erkekler leş :)
 
Belli bir yaştan sonra aday elemek daha kolay. O yaşına gelen biri aile apartmanı diye tuttursa karar daha hızlı verilir.
 
Evet birkac kisi çıktı böyle ve hepsi de 40-42 yas civarindaydi hala annesinin dizinin dibinde dolanan ergen tiplerdi tabii tanıdıkça fark ediyor insan
Evlilik diye görüşünce de başta elemesi kolay olur. Sevgili olunca yıllar geçecek de bir gün aile apartmanının lafı geçecek. Bu sefer de kızcağız verdiğim emekler diye ayrılmakta zorlanacak.
 
Sanırım sosyal yönden biraz eksiğim, yani şöyle; ortamda bir bekar erkek varsa yaşıtım ya da büyük, inanılmaz geriliyorum kaçıyorum, iletişim kuramıyorum. Ki normal hayatımda cıvıl cıvıl biriyim. Neden bu kadar çekiniyorum bilmiyorum.
 
Erkeklerden çekinerek ya da utanarak mi büyüdünüz? Babaniz ve varsa erkek kardes/abi ile iliskiler nasıl?
Genelde bunlar etkili oluyor
 
Bu şekilde olmaz ama.
Yani iletişim kurmadan nasıl bir ilişkiye çevirilebilir ki? Önce normal arkadaş olarak her cinsiyetten insanla diyalog kurmaya çalışın. Hoşsohbet etmeden zaten hoşlanma olmaz, ilişki olmaz.
 
Şöyle bir durum var. Dışarıdan beğenilen ve duruşu özgüvenli kişiler de yalnız olabiliyor. Sadece flört için yanaşıyorlar.

Üç tanıdığım var. Ne hikmetse üçünün de doğum günü aynı Dışarıdan bakınca ben yalnız daha güzelim, eğlence insanıyım, hiçbiriniz beni hak edemezsiniz gibi duruşları var. Özelden konuşunca da fazlasıyla ciddi beraberlik istiyorlar ki. Dışarı verdikleri sinyal öyle değil ama. Yapayalnızlar.

Siz de aslında birilerinden (tanıdık veya yabancı), dışarıdan nasıl göründüğünüzün yorumunu isteyebilirsiniz. Belki isteksiz görünüyorsunuzdur.
 
Erkeklerden çekinerek ya da utanarak mi büyüdünüz? Babaniz ve varsa erkek kardes/abi ile iliskiler nasıl?
Genelde bunlar etkili oluyor
Babamdan abilerimden asla çekinmem ama dedemden çok çekinirim. Bunu hiç düşünmemiştim, bunun üzerine biraz eğilmeliyim sanırım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…