Neden tüm arkadaşlık ilişkilerinde gerçek anlamda dostum diyemiyoruz ya?

Ya arkadaşlarım derdini anlatsın sabaha kadar dinlerdim, Turkiyede yaşarken de arkadaşlarımın bir derdi olsun saat kaç olursa yanlarına giderdim, kız arkadaşlarımı yatıya çağırırdım kafaları dağılsın vs diye. Doğum yaptım herkes bir kere tebrik etti sonra hiç kimse daha mesaj atmadı, kalbim o kadar kırıldı ki.. var mi sizin de yaşadığınız böyle hayal kırıklıkları?

Olmaz olur mu? Hamile arkadaşım düşük yaptığımda geçmiş olsun deyip ne aradı ne sordu :) ben araya mesafe koyunca yine arkadaşım olan kocası aracılığıyla sitem etti. Kendi de muhatap olmadı benle düşün :) bir kalemde sildim şimdi sorup duruyor napıyor ne ediyor diye ama ummmrumda değil asla barışmam görüşmem.

destinesiaa .!.:

Olmaz olur mu? Hamile arkadaşım düşük yaptığımda geçmiş olsun deyip ne aradı ne sordu :) ben araya mesafe koyunca yine arkadaşım olan kocası aracılığıyla sitem etti. Kendi de muhatap olmadı benle düşün :) bir kalemde sildim şimdi sorup duruyor napıyor ne ediyor diye ama ummmrumda değil asla barışmam görüşmem.

Genişletmek için tıkla...

Gerçekten neden böyle ya bu insanlar. Çok geçmiş olsun bu arada Allah bir daha yaşatmasın aynı acıyı, cennette buluşun insallah ♡

artık hep bir alısveris cıkar gercekten saglam dostluk tadamaz olduk

Ben de arkadaşlık ilişkilerinde verdiğim değeri alamayanlardanım. Bacağımda tümör çıktı sadece ilk günlerde formalite olarak nasılsın yazdılar o kadar. İlerleyen süreçte nasıl oldun bacağın ne durumda diye soran yok. Hepsini hayatımdan çıkardım. Arkadaş dediğin kötü gününde belli oluyor. İyi gününde gülerken eğlenirken birinin yanında olması çok kolay.

E bu devirde kardeş kardeşin ne yaptığını umursamıyor, dostluk falan hikaye artık bana göre.
Ayağın bi yere takıldığı anda yersin tekmeyi

Bunu da anlatayım içimde kalmasın. Çocukluk arkadaşım atanıp başka bir şehire taşındı. Bana devamlı yanımda kalmaya gel, gezdireyim seni buralarda der dururdu. Hatta paran yoksa biletini ben karşılayacağım derdi. Her gün telefonda konuşurduk, mesajlaşırdık aramızdan su sızmazdı. Bir gün bilet parası biriktirdim ve bu hafta içinde yanına gelmek istiyorum dedim. Öyle dediğim saatten itibaren bana mesaj yazmayı kesti. Bir hafta boyunca kesinlikle mesaj yazmadı. Yanına formalite olarak çağıran birini de ilk defa görmüş oldum. Evinde daha yeni tanıdığı iş arkadaşları bile kalırken beni istememesi çok ilginç gelmişti.

Biordanbiburdan .!.:

E bu devirde kardeş kardeşin ne yaptığını umursamıyor, dostluk falan hikaye artık bana göre.
Ayağın bi yere takıldığı anda yersin tekmeyi

Genişletmek için tıkla...

Evet onu da yaşadım. Hastalık sürecimde hangi kardeşim duyarlı, hangi kardeşim durumumla ilgilenmiyor görmüş oldum. Çevremizdeki insanların gerçek yüzleri kötü gün yaşadığımız zaman ortaya çıkıyor.

Stemina .!.:

Bunu da anlatayım içimde kalmasın. Çocukluk arkadaşım atanıp başka bir şehire taşındı. Bana devamlı yanımda kalmaya gel, gezdireyim seni buralarda der dururdu. Hatta paran yoksa biletini ben karşılayacağım derdi. Her gün telefonda konuşurduk, mesajlaşırdık aramızdan su sızmazdı. Bir gün bilet parası biriktirdim ve bu hafta içinde yanına gelmek istiyorum dedim. Öyle dediğim saatten itibaren bana mesaj yazmayı kesti. Bir hafta boyunca kesinlikle mesaj yazmadı. Yanına formalite olarak çağıran birini de ilk defa görmüş oldum. Evinde daha yeni tanıdığı iş arkadaşları bile kalırken beni istememesi çok ilginç gelmişti.

Genişletmek için tıkla...

Acaba müsait mi değildi ya o hafta içi acaba , kendini nasıl açıkladı sonra size?

C

Stemina .!.:

Ben de arkadaşlık ilişkilerinde verdiğim değeri alamayanlardanım. Bacağımda tümör çıktı sadece ilk günlerde formalite olarak nasılsın yazdılar o kadar. İlerleyen süreçte nasıl oldun bacağın ne durumda diye soran yok. Hepsini hayatımdan çıkardım. Arkadaş dediğin kötü gününde belli oluyor. İyi gününde gülerken eğlenirken birinin yanında olması çok kolay.

Genişletmek için tıkla...

Cok geçmiş olsun Allah bir daha yasatmasin

damlaainkorea .!.:

Acaba müsait mi değildi ya o hafta içi acaba , kendini nasıl açıkladı sonra size?

Genişletmek için tıkla...

Günlerdir niye yazmıyorsun sorun mu var dedim tartışma çıkardı kendimi mental olarak iyi hissetmiyorum dedi. O günden sonra da aramız soğudu.

Herkesin işi düşünce iyi olurum, ama işleri bitince yüzüme bile bakmazlar. Şuan çok yalnızım mesela.

O kadar çok şey yaşadım ki. Her şeyi tek başıma aştım. Hep 10 verdim 1 bile almadım. Bu benim için çok üzücüdür. Lohusayken yakın arkadaşım dediğim birisi kendini zorla kahvaltıya davet ettirip evdeki eşyalarımın ben de bundan alıcam diyerek çatır çatır fotoğrafını çekmişti her şeyin. Nasılsın diye sorma gereği bile duymamıştım hatta. Sürekli manipüle etmesi de cabası. Çok özeniyorum sağlam, yıllara dayanan çıkarsız dostluklara gerçekten

e gozden uzakta olan gönülden de uzakta oluyor. kac yildir baska kitadasin. arkadaslik bağlarının zayiflamasi cok normal

yenGEnC .!.:

e gozden uzakta olan gönülden de uzakta oluyor. kac yildir baska kitadasin. arkadaslik bağlarının zayiflamasi cok normal

Genişletmek için tıkla...

Ne alaka ? Ben başka kıtada isem onlarda başka kıtada ama ben onları unutmuyorum

damlaainkorea .!.:

Ne alaka ? Ben başka kıtada isem onlarda başka kıtada ama ben onları unutmuyorum

Genişletmek için tıkla...

e gozden uzak olan bir yerde unutuluyor. dostluklar "kafam attti acil bulisalim"larla, cikip hava almalarla, tiyatroya konsere gitmekle, beraber icip sacmalamakla, ev oturmalarinda hahara hihiri yapmakla gelisir. bunlar olmayinca bir seyler kopuverir.
uzak mesafe iliskisi gibi. vardir ama o kadar da yoktur.
cok normal bir durum bence. gectigimiz yillarda ben de pekcok arkadasimi avrupaya amerikaya ugurladim. malesef artik o eski yakınlığımiz kalmadi. tabii ki yazisiyoruz, gelirlerse mutlaka plan yapıyoruz ama o "hadi" deyince gelen arkadaslik kalmiyor. herkes kendi hayat koşuşturmasinda yasiyor. Artik bulussak bile yürüdüğümüz yollar farkli, hayatlar gündem farkli. o frekans bozuluyor.
malesef göç etmek boyle bir sey. sevgilim de ulke degistirdi buraya geldi. en yakin arkadasiyla sekiz on yildir falan beraber yasiyordu. tatillere bile onla giderdi. Ilk zamanlar haftada bir arasirlardi simdi iki aydir sadece mesajlasiyorlar. o çocuğun sevgilisiyle de son iki yildir ayni evdeydi, onu da cok severdi sohbetleri muhabbetleri coktu. ama geldi geleli cok nadir konusuyorlar. konussalar bile artik farkli dunyalarin insanları..gundemleri bambaska. yine haftada iki sabah 6da bulusup yuzmeye gittigi arkadasi vardi. inanilmaz yakin arkadasi hatta sevgilimin vize vs sorunlari icin saatlerce arac sürdü angaryamizi yapti. onunla da bir konusunca iki saat konusuyor. ama iste ayda bir falan.
ki daha yoklugu yeni. hala hatiralar canlidir. siz sanirim cok uzun yillardir koredesiniz. arkadaşlığınizin eskisi gibi olmamasi - telefonla uc cumlelik tebrik ve nasilsin iyiyim sohbetlerine dönmesi dünyanın en normal seyi. insanin beraber dogup büyüdüğü ablası abisi bile araya sehirler girince eskisi gibi kalmiyor.
gönül koymayın bence kimseye