herkese selamlar.. şimdiden verilecek cevaplar için teşekkür ederim.. aslında cevabını bildiğin bir soru sormuşsun diyen olacaktır belki ama çevremde anlatabileceğim kadar güvendiğim biri yok malesef.. olabildiğince kısa ve tarafsız şekilde anlatmaya çalışacağım...
3 ay önce bir arkadaşım aracılığıyla biriyle tanıştım yani o aylardır ısrar ediyordu arkadaşıma tanıştır diye ama mesleği falan kafama takılıyor ve hayır diyordum. hem bi boşluk anıma denk geldi sanırım duygusal açıdan yani hem de görünüş olarak hoş bir adam olunca bi tanışalım dedim. her şey çok güzel başladı, üstüme düşmeler, ilgi alaka, sürekli alttan almalar... derken gün be gün bana bağlandığını hissediyordum.. arada 'sen gerçekten benden hoşlanıyor musun? cidden benle evlenir misin? (yaşlarımız küçük değil, ilk günden bu yana gündemdeydi bu konu), ilerde geçim sıkıntısı çekersek benden uzaklaşır mısın?' diye sorular soruyordu bu arada aramızda az da olsa statü farkı var ama gelirimiz yakın ve en karakarterini de çok beğenince buna takılmadım hiç, bu soruları da buna bağlıyordum.
aradan geçen haftalar sonunda ben de kaptırdım kendimi, ikimiz içinde duygusal açıdan çok tatmin edici bir ilişki oldu yani çok duygusal demezseniz (o yengeç ben akrep burcuyum bu arada) bakışından bile anlıyordum sevgisini, uzaktayken bile yanı başımda hissettiryordu...
olayın kopma noktasına gelince, son zamanlarda evlilik lafını fazla dillendirmeye başlamıştı, ben de istiyordum tabi aramızda düğün dernek mevzuları konuşulmaya başlandı.. ancak her türlü nazımı kaprisimi çeken, yaşlı annesine babasına bebek gibi bakan bu merhametli adam konu maddi yeterliliğe gelince gerilmeye başladı.. konular uyutmuyor beni, yemek yiyemiyorum diye gezdi bir hafta.. hatta konuşurken sesinin titrediğine şahit oldum.36 yaşında olmasına rağmen birikimi yokmuş, işini anne babasının tek evini satarak kurmuş ve anladığım kadarıyla geliri bana anlattığı kadar hiç değilmiş... ben bunları tam olarak sonra öğrendim ve süreç içinde de bu konuda biraz üstüne gttim sanırm, ama bana böyle anlatmadığı için oldu bu biraz da sanırım. son gün aramızda basit bir nedenden inatlaşma oldu. asla benimle restleşmeyen adam birden rest çekmeye başladı inceldiği yerden kopsun, falan diyerek.. iki saat küs kalamayan adam günlerce aramadı beni.. ilk günler arayacak rahatlığı vardı bende sanırım ama sonra çok mu üstüne gittim o gün falan diye kendimi suçlamaya başladım ve sessiz geçen 4 gün sonunda ben aradım onu... ama o da ne? benimle günlük koşuşturmasını bile konuşurken sevgisini hissettiren adam buz gibi olmuştu bu süreçte.. kendime bile yetemiyorum ben sana istediğin sevgiyi veremem.. git de kal da diyemem falan diye ortada laflar ediyor.. daha önceki kavgalarımzda asla böyle yapmazdı.. önce bana çok nazlı, kaprislisin dedi ama bu benim huyum biraz da ve çözmüştü beni iki güzel söze sinirim geçiverir... sonra asıl sorununu yine sesi titreyerek anlattı; ben onu hor görmüşüm bunu ima etti, ben de bana karşı açık olmadığını için üstüne gittiğimi, eğer şimdi tamam derse birlikte bir çıkış yolu bulabileceğimizi söyledim ama yanaşmadı. kafam karışık falan dedi, ben de üstüme düşeni yaptığımı bundan sonra elimden bir şey gelmeyeceğini (yani bir daha arayamazdım) söyleyerek ilişkiyi bitirip kapadım telefonu. aradan geçen 5 günün sonunda helallik isteyen bir mesaj attı cevap vermedim...
şimdi siz her şey açık seçik ortada zaten neyini soruyorsun, diceksiniz ama dediğim gibi yine de zorlanıyorum anlamakta.. daha 10 gün önce aşkımdan ölen adam mı bu her şeyi bıçak gibi kesip giden adam? anlam veremiyorum. kandırıldım demek zor geliyor ya da... uzun oldu epey kusura bakmayın, zahmet edip okuyan cevap veren herkese teşekkürler şimdiden...