Merhaba hanımlar ,
O kadar çok doldum ki artık sabrım mı kalmadı gücüm mü kalmadı bilemiyorum.
Siz eşinizle sevgilinizle sürekli düşünerek mi konusuyorsunuz ya da her cümleniz cımbızla çekilerek mi seçiliyor.Artık öylesine boş muhabbet dahi edemiyoruz. Her cümlemden bir şey cıkıyor tüm cümlelerim sorgu altında .gecmişten bir anımı üniversitede, mühendislik fakültesine arkadasımın dersine girdiğimi söylüyorum ; erkeklere bakmak için gittiğimi düşündü.(3 yıl önce ki olaydan bahsediyorum)
. Bunu düşünerek konussam söylemezdim bile.
Keza dün dısarda ders calısacagımı söylüyorum . Evde calısamıyorum dedim hayırlı işler diyor. Dün dayanamadım patladım ben yanlıs bisey yapmıyorum diye . Kıskanabilirsin diyorum bunu aç görüntülü ara diyorum. Benım güzel sevgilim de falan tatlı ol dedim . Acık acık istedıgımı yazdım hatta . Ben sahıplenılmekten hoslanmıyor degılim , ama bu sahıplenılmek degıl sen benim sabrımı sınıyorsun dedim .(Gittiğim yerde fotograf atıyorum , uygulamadan benım nerede oldugumu dahi görebiliyor, dusa girerken daha acamazsam diye kenarda bırakıyorum telefonumu., herşeyin şifresini biliyor. Ve güya bana hala güvenmıyormus.
Ben kabul etmeye calısıyorum diyor bazı şeyleri , beni sevmiyorsun dedim sen . Bin kez sordum ben beni sevmeyen birini istemiyorum tarzında konustum . En sonunda sevıyorum ama guvenmıyorum tarzı bisey söyledi. İlerde evlensek dahi beni evde nasıl bırakcakmıs vs vs.
Bu güvensizliğin nedenini soranlar olcaktır aranızda eskiden bızım ılıskımızde beni hastaylen bıraktı , kac kere sokakta agladıgımı bilirim , sokakta bayıldıgımda yanımdan giden bir kişiden bahsediyorum. Sayesınde antidepresan bagımlısı oldum. İntiharı cok dusundum ama yapmadım. Oysa cok iyi bir meslegım vardı , güzelim de yani dısardan baksanız bu kızın içi böyle demezsiniz. Bu sebeplerden daha cok nedenle onunla son basladıgımızda en son ayrılıgın üzerinden 2 yıl gecince hayatıma baakası girdi ve onu kaldıramıyormus, onunla evlilik dusunmemi biseyler yasamamı vs . Aldatmısım güya onu.
Bu girdaptan çıkamıyorum , kendimi hapsolmus gibi hissediyorum aslında sevgi bu mu onu bile bilmiyorum. Yanında mutlu degılın hep tetikteyım sürekli hemde her cümlem her hareketim tetikde gibiyim. Lütfen yargılamadan yani çözüm odaklı yorumlarınızı bekliyorum. Çünkü o kadar huzursuzum ki , yardımlarınızı bekliyorum.
O kadar çok doldum ki artık sabrım mı kalmadı gücüm mü kalmadı bilemiyorum.
Siz eşinizle sevgilinizle sürekli düşünerek mi konusuyorsunuz ya da her cümleniz cımbızla çekilerek mi seçiliyor.Artık öylesine boş muhabbet dahi edemiyoruz. Her cümlemden bir şey cıkıyor tüm cümlelerim sorgu altında .gecmişten bir anımı üniversitede, mühendislik fakültesine arkadasımın dersine girdiğimi söylüyorum ; erkeklere bakmak için gittiğimi düşündü.(3 yıl önce ki olaydan bahsediyorum)
. Bunu düşünerek konussam söylemezdim bile.
Keza dün dısarda ders calısacagımı söylüyorum . Evde calısamıyorum dedim hayırlı işler diyor. Dün dayanamadım patladım ben yanlıs bisey yapmıyorum diye . Kıskanabilirsin diyorum bunu aç görüntülü ara diyorum. Benım güzel sevgilim de falan tatlı ol dedim . Acık acık istedıgımı yazdım hatta . Ben sahıplenılmekten hoslanmıyor degılim , ama bu sahıplenılmek degıl sen benim sabrımı sınıyorsun dedim .(Gittiğim yerde fotograf atıyorum , uygulamadan benım nerede oldugumu dahi görebiliyor, dusa girerken daha acamazsam diye kenarda bırakıyorum telefonumu., herşeyin şifresini biliyor. Ve güya bana hala güvenmıyormus.
Ben kabul etmeye calısıyorum diyor bazı şeyleri , beni sevmiyorsun dedim sen . Bin kez sordum ben beni sevmeyen birini istemiyorum tarzında konustum . En sonunda sevıyorum ama guvenmıyorum tarzı bisey söyledi. İlerde evlensek dahi beni evde nasıl bırakcakmıs vs vs.
Bu güvensizliğin nedenini soranlar olcaktır aranızda eskiden bızım ılıskımızde beni hastaylen bıraktı , kac kere sokakta agladıgımı bilirim , sokakta bayıldıgımda yanımdan giden bir kişiden bahsediyorum. Sayesınde antidepresan bagımlısı oldum. İntiharı cok dusundum ama yapmadım. Oysa cok iyi bir meslegım vardı , güzelim de yani dısardan baksanız bu kızın içi böyle demezsiniz. Bu sebeplerden daha cok nedenle onunla son basladıgımızda en son ayrılıgın üzerinden 2 yıl gecince hayatıma baakası girdi ve onu kaldıramıyormus, onunla evlilik dusunmemi biseyler yasamamı vs . Aldatmısım güya onu.
Bu girdaptan çıkamıyorum , kendimi hapsolmus gibi hissediyorum aslında sevgi bu mu onu bile bilmiyorum. Yanında mutlu degılın hep tetikteyım sürekli hemde her cümlem her hareketim tetikde gibiyim. Lütfen yargılamadan yani çözüm odaklı yorumlarınızı bekliyorum. Çünkü o kadar huzursuzum ki , yardımlarınızı bekliyorum.