- 21 Eylül 2017
- 2.434
- 6.126
- 158
- Konu Sahibi SeviyomHee
-
- #1
Daha önce öğrenci olduğumdan bahsetmiştim. Hatta bana inanmayıp bu konuyu bayağı uzatanlar olmuştu. O yüzden biraz çekinerek yazıyorum. Gerçekten kırılgan hissediyorum inanmıyorsanız lütfen benimle iletişime geçmeyin beni görmezden gelin. Belki bir çoğunuz elimizden bir şey gelmez doktora git diyeceksiniz. Ama paylaşmak belki iyi gelir diye düşündüm. Anlatacak çok kişi var ama böyle kim olduğum bilinmeden beni tanımadan yardım etmek isteyen insanlara yazayim dedim kendimi rahat hissettim. Uzun oldu biraz hakkınızı helal edin
Aslında çocukluğumdan beri çok neşeli enerjik bi insanım herkes bana bu enerjiyi nerden buluyorsun yorulmuyor musun çok mutlusun gibi şeyler söyler. Ancak lisede sırf geleceğim daha iyi olsun diye başka bir ilde yatılı okulda kaldım. Ilk sene okula alışamadım kimseyle konuşmak istemedim. Insanlar bana cok acımasız geliyordu. Onlardan kaçmaya başladım. 2. Sınıftan itibaren tekrar neşeli hayatıma geri döndüm. Çok ders çalıştım çok emek ve gözyaşı döktüm istediğim bölümü kazandım. 1. Sınıfın ortalarında değer verdiğim 2 kişiden zarar gördüm. Tamamen içime kapandım. O sene bir de bunca emeğin üstüne sınıfta kaldım. Sonra eşimle tanıştım ve tekrardan eski neşeli mutlu huzurlu günlerime döndüm. Şimdi en sonki bu sıkıntılı dönemimin üzerinden 2 sene geçti. Ama son zamanlarda tamamen bir hayattan bıkmışlık, derslerime çalışamıyorum. Gece 4 gibi yatıyorum sabah 7 de kalkmam gerekiyor ama ertesi gece yine uyuyamıyorum. içime kapanma durumları yaşıyorum. tam bir şey söylemek istiyorum sonra susuyorum bir anda. Eşimle her zaman görüşemiyoruz ben okulumu bitirene kadar ayni evde yaşayamayacağız. Eşimin yanında normal hissediyorum. Bu aralar her gün görüşüyoruz özlediğimi de sanmıyorum. Ama özellikle ders çalışmam gerektiğini düşündüğüm zaman içimi bir huzursuzluk kaplıyor. Kıvranıyorum evin içinde. Okuduğum bölüm gerçekten zor. Çok fazla not çıkıyor. Hepsi ezber. Belki de çalışmaktan yoruldum bilmiyorum. Doktora gideyim diyorum. Öğrenci olmamı kullanarak direk gireyim desem kimliğim ifşa olacak. Ayrıca bir kısmıyla da zaten tanışıyoruz. Randevu desem en az 2 hafta sonraya. Ona bile gücüm yok. Sanki beklemek bana yük olacak gibi hissediyorum.
Aslında çocukluğumdan beri çok neşeli enerjik bi insanım herkes bana bu enerjiyi nerden buluyorsun yorulmuyor musun çok mutlusun gibi şeyler söyler. Ancak lisede sırf geleceğim daha iyi olsun diye başka bir ilde yatılı okulda kaldım. Ilk sene okula alışamadım kimseyle konuşmak istemedim. Insanlar bana cok acımasız geliyordu. Onlardan kaçmaya başladım. 2. Sınıftan itibaren tekrar neşeli hayatıma geri döndüm. Çok ders çalıştım çok emek ve gözyaşı döktüm istediğim bölümü kazandım. 1. Sınıfın ortalarında değer verdiğim 2 kişiden zarar gördüm. Tamamen içime kapandım. O sene bir de bunca emeğin üstüne sınıfta kaldım. Sonra eşimle tanıştım ve tekrardan eski neşeli mutlu huzurlu günlerime döndüm. Şimdi en sonki bu sıkıntılı dönemimin üzerinden 2 sene geçti. Ama son zamanlarda tamamen bir hayattan bıkmışlık, derslerime çalışamıyorum. Gece 4 gibi yatıyorum sabah 7 de kalkmam gerekiyor ama ertesi gece yine uyuyamıyorum. içime kapanma durumları yaşıyorum. tam bir şey söylemek istiyorum sonra susuyorum bir anda. Eşimle her zaman görüşemiyoruz ben okulumu bitirene kadar ayni evde yaşayamayacağız. Eşimin yanında normal hissediyorum. Bu aralar her gün görüşüyoruz özlediğimi de sanmıyorum. Ama özellikle ders çalışmam gerektiğini düşündüğüm zaman içimi bir huzursuzluk kaplıyor. Kıvranıyorum evin içinde. Okuduğum bölüm gerçekten zor. Çok fazla not çıkıyor. Hepsi ezber. Belki de çalışmaktan yoruldum bilmiyorum. Doktora gideyim diyorum. Öğrenci olmamı kullanarak direk gireyim desem kimliğim ifşa olacak. Ayrıca bir kısmıyla da zaten tanışıyoruz. Randevu desem en az 2 hafta sonraya. Ona bile gücüm yok. Sanki beklemek bana yük olacak gibi hissediyorum.