Merhaba Arkadaslar
Ben 28 yaşındayım ve gecen yıl temmuz ayında evlendim. Avukatım ve Rabbim bozmasın eşimle gayet mutlu bir evliliğimiz var. Benim sıkıntım geçmeyen geçmişimle nasıl anlatsam bilmiyorum.. Biz 3 kardeşiz en kücükleri benim iki ablam var annemi cok kucuk yasta kaybetmisiz ben hatirlamiyorum bile adam akilli annemin yuzunu buyuk ablamida annem öldükten sonra kız büyüdü diye evlendirmisler hemen evde bir ablam ve ben kalmışız. Evimiz de apartman dairesi seklindeydi ve her katinda bir amcam halam oturmaktaydı annesizlige cabuk alistim bu yuzden ama annemi kaybettigim gun babamida kaybettim sayilir pek ilgilenmedi bizimle diger ablam da cok gelemiyordu farkli sehirdeydi gelse bile oglen gelip 2-3 saat durup oyle gidiyordu bunlarin hic biri degil benim sıkıntım. Nasıl soylenir bilmiyorum o kadar hitabet dersleri aldim kitaplar okudum ki meslegimde bana lazim olacaklardan biri konusmak diye fakat bunlari yazarken cocukluguma geri donmek o zamandan simdiye hic konusmadigim kimseye anlatmadigim seyleri yazmak kolay olmuyor. Ben kuzenim tarafından cinsel istismara ugradim hemde defalarca neden kimseye bir sey diyemedim bilmiyorum o zamanlar belki korktum belki inanmazlar dayak yerim diye hic ses cikartmadim Allah'in belasi kuzenim her gelip gittiginde icim daraldi saatlerce banyoda kaldim cikmak istemedim daha sonra ben ilkokula giderken yine geldi o bu sefer dur dedim yapma elini cekti benden ve ondan sonra hic dokunmadi vicdan azabi cekiyorum neden daha once dur diyemedim daha sonra tasindik ordan ablam universtiye kazandi babamla ben kaldik gelirlerdi bize halamlar ailecek nefret ederdim o günden bazen babamla onlara gitmek zorunda kalirdik gittigim anda uyumus numarasi yapardim. Yatili Ataturk Anadolu Ogretmen lisesi vardi orayi kazandiktan sonra rahatladim dedim öyle de oldu cok nadir gorustum oda halamla ogluna rastladigim yerde bile görmemezlige vurup gectim gittim. Üniversteyi kazandigimda gittigim sehirde de zaten gormedim hic gel gelelim iki ay oncesine agir ceza mahkemesinde gorev yapan bir abi geldi buraya en cok hangi suc geliyor diye sordugumda ensest iliski deyince kafamdan asagı sular döküldü unuttum dedigim her sey yeniden karsima geldi korkuyorum her an o anlari tekrar yasayacakmisim gibi sanki o kuzenim bana tekrar tacizde bulunacak gibi ve esimle 2 aydır iliskiyi gectim yakınlasamiyorum bile bana dokundugunda bile bir bahane bulup cekiyorum kendimi Allahtan anlayisli cikti esim sorsa bile cok üstelemiyor. Ve ben bu yasadiklarimi esime anlatip anlatmama konusunda cok ikilemdeyim bir taraftan diyorum anlatma iliskime zarar gelmesin ne olur ne olmaz ilerde sinirli bir aninda zaten sen bunu bunu yaptin gibi bir cumle kurarsa (bunu meslegimden dolayi duydum) o zaman ben ne yaparim bilmiyorum diger taraftanda esim o benim bilmesi lazim kendimi onun yerine koyunca anlatmam gerektigini dusunuyorum lutfen yardimci olun gercekten şu 2 ayda ne evliligime ne hayatima konsantre olamiyorum surekli hatirlayip vicdan azabindan icin icin surunuyorum
Sanirim söyleyemeyeceğim de Tek korktugum nokta bu esimin benden uzaklasmasiBence söyleme. Bu senin sırrın olarak kalsın. Senin bu yaşadıklarında hiçbir suçun yok tabiki ama erkek bu ne düşüneceği belli olmaz, soğur filan. Gerek yok bence bilmesine
Eşinin seni suçlayacağını sanmıyorum
Senin gibi eğitimli birinin eşi de belli bir düzeydedir diye düşünüyorum
Ancak şu var ki erkeklerin farklı psikolojileri olabiliyor
Kuzenin akraba sonuçta, aynı ortama girmeleri gerekebilir, eşin öfke kontrolünü sağlayamayabilir
Tabi onu en iyi sen tanıyorsun, benim ki varsayım sadece ama başına kakılacağını düşünmüyorum
Ancak yardım alma konusunu ihmal etme, her kadının hayatında bir şekilde taciz var ancak yaşının çok küçük olması ve bunu yapanın yakın akraba olması seni fazlaca ketlemiş normal olarak, bunu paylaşıp rahatlama safhasına geçmen lazım artık, sen suçlu değilsin bunu önce kendin kabullenmelisin
ASLA AMA ASLA SAKIN BUNU EŞİNE ANLATMAMerhaba Arkadaslar
Ben 28 yaşındayım ve gecen yıl temmuz ayında evlendim. Avukatım ve Rabbim bozmasın eşimle gayet mutlu bir evliliğimiz var. Benim sıkıntım geçmeyen geçmişimle nasıl anlatsam bilmiyorum.. Biz 3 kardeşiz en kücükleri benim iki ablam var annemi cok kucuk yasta kaybetmisiz ben hatirlamiyorum bile adam akilli annemin yuzunu buyuk ablamida annem öldükten sonra kız büyüdü diye evlendirmisler hemen evde bir ablam ve ben kalmışız. Evimiz de apartman dairesi seklindeydi ve her katinda bir amcam halam oturmaktaydı annesizlige cabuk alistim bu yuzden ama annemi kaybettigim gun babamida kaybettim sayilir pek ilgilenmedi bizimle diger ablam da cok gelemiyordu farkli sehirdeydi gelse bile oglen gelip 2-3 saat durup oyle gidiyordu bunlarin hic biri degil benim sıkıntım. Nasıl soylenir bilmiyorum o kadar hitabet dersleri aldim kitaplar okudum ki meslegimde bana lazim olacaklardan biri konusmak diye fakat bunlari yazarken cocukluguma geri donmek o zamandan simdiye hic konusmadigim kimseye anlatmadigim seyleri yazmak kolay olmuyor. Ben kuzenim tarafından cinsel istismara ugradim hemde defalarca neden kimseye bir sey diyemedim bilmiyorum o zamanlar belki korktum belki inanmazlar dayak yerim diye hic ses cikartmadim Allah'in belasi kuzenim her gelip gittiginde icim daraldi saatlerce banyoda kaldim cikmak istemedim daha sonra ben ilkokula giderken yine geldi o bu sefer dur dedim yapma elini cekti benden ve ondan sonra hic dokunmadi vicdan azabi cekiyorum neden daha once dur diyemedim daha sonra tasindik ordan ablam universtiye kazandi babamla ben kaldik gelirlerdi bize halamlar ailecek nefret ederdim o günden bazen babamla onlara gitmek zorunda kalirdik gittigim anda uyumus numarasi yapardim. Yatili Ataturk Anadolu Ogretmen lisesi vardi orayi kazandiktan sonra rahatladim dedim öyle de oldu cok nadir gorustum oda halamla ogluna rastladigim yerde bile görmemezlige vurup gectim gittim. Üniversteyi kazandigimda gittigim sehirde de zaten gormedim hic gel gelelim iki ay oncesine agir ceza mahkemesinde gorev yapan bir abi geldi buraya en cok hangi suc geliyor diye sordugumda ensest iliski deyince kafamdan asagı sular döküldü unuttum dedigim her sey yeniden karsima geldi korkuyorum her an o anlari tekrar yasayacakmisim gibi sanki o kuzenim bana tekrar tacizde bulunacak gibi ve esimle 2 aydır iliskiyi gectim yakınlasamiyorum bile bana dokundugunda bile bir bahane bulup cekiyorum kendimi Allahtan anlayisli cikti esim sorsa bile cok üstelemiyor. Ve ben bu yasadiklarimi esime anlatip anlatmama konusunda cok ikilemdeyim bir taraftan diyorum anlatma iliskime zarar gelmesin ne olur ne olmaz ilerde sinirli bir aninda zaten sen bunu bunu yaptin gibi bir cumle kurarsa (bunu meslegimden dolayi duydum) o zaman ben ne yaparim bilmiyorum diger taraftanda esim o benim bilmesi lazim kendimi onun yerine koyunca anlatmam gerektigini dusunuyorum lutfen yardimci olun gercekten şu 2 ayda ne evliligime ne hayatima konsantre olamiyorum surekli hatirlayip vicdan azabindan icin icin surunuyorum