Ne Yapsam

giz_emli

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
17 Mart 2010
19
2
Merhaba Arkadaslar
Ben 28 yaşındayım ve gecen yıl temmuz ayında evlendim. Avukatım ve Rabbim bozmasın eşimle gayet mutlu bir evliliğimiz var. Benim sıkıntım geçmeyen geçmişimle nasıl anlatsam bilmiyorum.. Biz 3 kardeşiz en kücükleri benim iki ablam var annemi cok kucuk yasta kaybetmisiz ben hatirlamiyorum bile adam akilli annemin yuzunu buyuk ablamida annem öldükten sonra kız büyüdü diye evlendirmisler hemen evde bir ablam ve ben kalmışız. Evimiz de apartman dairesi seklindeydi ve her katinda bir amcam halam oturmaktaydı annesizlige cabuk alistim bu yuzden ama annemi kaybettigim gun babamida kaybettim sayilir pek ilgilenmedi bizimle diger ablam da cok gelemiyordu farkli sehirdeydi gelse bile oglen gelip 2-3 saat durup oyle gidiyordu bunlarin hic biri degil benim sıkıntım. Nasıl soylenir bilmiyorum o kadar hitabet dersleri aldim kitaplar okudum ki meslegimde bana lazim olacaklardan biri konusmak diye fakat bunlari yazarken cocukluguma geri donmek o zamandan simdiye hic konusmadigim kimseye anlatmadigim seyleri yazmak kolay olmuyor. Ben kuzenim tarafından cinsel istismara ugradim hemde defalarca neden kimseye bir sey diyemedim bilmiyorum o zamanlar belki korktum belki inanmazlar dayak yerim diye hic ses cikartmadim Allah'in belasi kuzenim her gelip gittiginde icim daraldi saatlerce banyoda kaldim cikmak istemedim daha sonra ben ilkokula giderken yine geldi o bu sefer dur dedim yapma elini cekti benden ve ondan sonra hic dokunmadi vicdan azabi cekiyorum neden daha once dur diyemedim daha sonra tasindik ordan ablam universtiye kazandi babamla ben kaldik gelirlerdi bize halamlar ailecek nefret ederdim o günden bazen babamla onlara gitmek zorunda kalirdik gittigim anda uyumus numarasi yapardim. Yatili Ataturk Anadolu Ogretmen lisesi vardi orayi kazandiktan sonra rahatladim dedim öyle de oldu cok nadir gorustum oda halamla ogluna rastladigim yerde bile görmemezlige vurup gectim gittim. Üniversteyi kazandigimda gittigim sehirde de zaten gormedim hic gel gelelim iki ay oncesine agir ceza mahkemesinde gorev yapan bir abi geldi buraya en cok hangi suc geliyor diye sordugumda ensest iliski deyince kafamdan asagı sular döküldü unuttum dedigim her sey yeniden karsima geldi korkuyorum her an o anlari tekrar yasayacakmisim gibi sanki o kuzenim bana tekrar tacizde bulunacak gibi ve esimle 2 aydır iliskiyi gectim yakınlasamiyorum bile bana dokundugunda bile bir bahane bulup cekiyorum kendimi Allahtan anlayisli cikti esim sorsa bile cok üstelemiyor. Ve ben bu yasadiklarimi esime anlatip anlatmama konusunda cok ikilemdeyim bir taraftan diyorum anlatma iliskime zarar gelmesin ne olur ne olmaz ilerde sinirli bir aninda zaten sen bunu bunu yaptin gibi bir cumle kurarsa (bunu meslegimden dolayi duydum) o zaman ben ne yaparim bilmiyorum diger taraftanda esim o benim bilmesi lazim kendimi onun yerine koyunca anlatmam gerektigini dusunuyorum lutfen yardimci olun gercekten şu 2 ayda ne evliligime ne hayatima konsantre olamiyorum surekli hatirlayip vicdan azabindan icin icin surunuyorum
 
geçmişi düşünürsen geleceğine odaklanamzsın evet çok iğrenç bişey yaşamışsın ama bunu bi şekilde aşman gerek kocan bugün susar yarın neden çekiyosun kendini diye sorgulamaya başlar
 

Eşinle konuşabilirsin. Seni suçlayacak bir şey yok ki burda. Aklı başında hiç bir adam sen bunu yaptın demez bu konuda. Diyorsa zaten onu eş olarak yanında tutmaman gerekir.
Profesyonel bir yardım alabilirsin, terapinin iyi geleceğini düşünüyorum.
 
Cok üzgünümsöylecek birsey bulamıyorum,piskolojik yardım almayı düsünmez misin?Esine söyleme kararını da terapistinle verirsin?Kimseye değil herseyi ona anlatırsın belki unutmana yardımcı olur.Allah yardımcın olsun canımm bu acı tecrübeyi insallah unutursun
 
Çok çok kötü bir şey gerçekten.. Geçmişte yeterince yaşamişsiniz bu kötü zamanları. İçinize atarak kendinize daha fazla kötülük yapmayin. Eş demek, hayat arkadaşi demek. Bunu onunla paylaşin ki, birlikte daha kolay atlatin.

Hem sizin hiçbir suçunuz yok ki? Eşiniz neden birşey desin? Derse de pes derim, yuh derim..
 
İlkokula giderken mi dur dediniz?Ondan önce mi taciz ediyordu kuzenin.
Bence de profesyonel destek almalısınız.
Eşiniz de anlayışla karşılamalı çünkü haddinden fazla küçük bir yaşta bu olaya maruz kalmışsınız.
 
Almayı düşündüm üniversite zamanimda ama anlatamadim anlatmayi denediğimde midem bulaniyor basim dönüyor suan sark gorevindeyiz batiya gittiğimde mutlaka alacagim bu ara çok bunaldim anlatmasam bogulacaktim
 
Aynısını yasadım ve yine kuzen.Hatırlamak bile istemiyorum.Kimseye söylememeni bir tepki verememeni cok iyi anlıyorum.Bende cok korktum.Elini bile itmeye korkuyordum.Aileme söylesem zaten kimse inanmazdı.Oyun oynamaya onlara gittigimde oluyordu sürekli elliyordu.Bende donuk kalıyordum nedense.Cok korkuyordum asırı derecede.Resmen felcmis gibi oluyordum nedense.Baslarda bende kabul edemiyordum anlamıyordum bilmiyorum kücüktüm cünkü.Bir daha asla onlara gitmedim ama.Bir gün kuzenimin kız kardesiyle bir kavgamız olmustu.O kadar sinirlenmistim ki söylemistim (küçüktüm) O da abisine söylemis.Bir daha bana dokunmadı.Gel gelelim ne zaman karsıma cıksa gözlerini vücuduma dikiyor hala.Cok korkuyorum ve hala içimde saklıyorum.

Birde bir arkadasımız var ortak.Arkadasım kuzenime mesaj olarak ''Kuzenim x(benim adım)'ı ...." burada erotik bir sey yazıyor küfür.Oyle bir hikaye atmıstı.Sans eseri görmüstüm

Ama hayatımı etkilemiyor.Onun serefsizligi cünkü.Benim bir suçum yok.Senin bir suçun yok.Biz küçüktük.Korktuk.Kendimi asla suçlamadım.Onu suçlayacagım hep.Nefret doluyum ona.Beni birde o yasta buna maruz bıraktıgı icin.Ondan igrenecegim.Elimden geldigince yüzüne bile bakmıyorum.Erkek arkadasım beni daha cok mutlu ediyor.İyiki onun gibi bir erkek cıkmıs zaten karsıma.Yoksa nedensiz tüm erkeklerden sogurdum.İlginc bir sekilde bu kuzenim erkek arkadasıma damat diyip duruyor.
Ama kesinlikle kendini suclama.Bizim hicbir sucumuz yok.
 
İste davasina baktigim bir bayan bu tarz olmasa da farklı bir olayda ilk basta bir şey demedi ama sonra basima kakti olayi diyor bu duruma düşmek istemiyorum. Evet ilkokuldaydim kendimi sucladigim yerde burasi neden daha önce dur diyemedim
 
bence eşinize anlatmadan önce yardım alın ondan sonra isterseniz anlatın.kuzeninizle görşmüyorsunuz sanırım eşinizin sinirlenipte ona zarar varme ihtamali var mı buda önemli.en iyisi önce bir yardım almak.çok geçmiş olsun diyorum bu arada gerçekten yaşadıklarınız çok kötü allah yardımcınız olsun.
 
Görüsmüyoruz biz şarktayiz zaten ailemden kimseyle gorusmuyorum ablamlar hariç esimim tepkisi bana kizmaz görmedi zaten kuzenimi hic dugunume cagirmadim korkum iliskimize zarar gelmesi bunu kaldıramam
 
geride bırak, çocuksun korunmaya muhtaçsın, kendini suçlama.
eşine anlatacaksan eğer, yardım almadan anlatma, çünkü öğrendikten sonra her şey ete kemiğe bürünecek.
bence unutmaya çalış, zorlandığın yerde yardım al ama anlatma. çünkü anlatınca tekrar tekrar konuşacaksınız, yaşayacaksınız.
bazen değiştiremediğimiz anları unutmak ve dillendirmemek en hayırlısı.
 
Eşinin seni suçlayacağını sanmıyorum
Senin gibi eğitimli birinin eşi de belli bir düzeydedir diye düşünüyorum
Ancak şu var ki erkeklerin farklı psikolojileri olabiliyor
Kuzenin akraba sonuçta, aynı ortama girmeleri gerekebilir, eşin öfke kontrolünü sağlayamayabilir
Tabi onu en iyi sen tanıyorsun, benim ki varsayım sadece ama başına kakılacağını düşünmüyorum
Ancak yardım alma konusunu ihmal etme, her kadının hayatında bir şekilde taciz var ancak yaşının çok küçük olması ve bunu yapanın yakın akraba olması seni fazlaca ketlemiş normal olarak, bunu paylaşıp rahatlama safhasına geçmen lazım artık, sen suçlu değilsin bunu önce kendin kabullenmelisin
 

Eşim askeriyede görev yapiyor biraz sert mizaçlı görünür ama öyle değildir şuana kadar evlenmeden önce 3 yil kadar flört donemimiz dahil bana sesini pek yükseltmedi bile kayinvalidem filanda diyor yumusaktir bana hic bagirmazdi diye ama böyle bir olayda nazil bir tepki verir kestiremiyorum. Yardim alma konusunda kararliyim zaten bir şekilde anlatmam lazim bir doktora yoksa gün geçtikçe kapaniyorum kabullenemiyorum kaç yildir bir yerlere gömmüşüm de simdi gün yüzüne cikmis gibi
 
tacizi yasamis biri olarak diyorum ki anlatma. ne olur ne olmaz, insan sasar beser yarin obur gun canini yakmak icin soyler. yada kaldiramaz bu durumu iliskinize zarar gelir. profsyonel yardim al ama anlatma esine.
 
Anlatma asla, bende anlatmadim çok istedim ama anlatmadim. Erkeklerin yapısı farklı, rahatsız olur, sorun olur. Unutmayı hiç düşünme unutmayacaksin, unutmayacağız. Olmuyor öyle bir yara ki unutulmuyor lanet olsun. Allah sorsun onlara. Benimki öz amcamdi
 
bencede sakın anlatma erkekler böyle konularda hassas olabiliyorlar ,bir tartışma esnasında boşluğuna gelir eşinin istemeyerekte olsa azından kaçıverir hepten huzurun bozulur,bak ne güzel mutluymuşssun çok şükür,evet destek mutlaka al ama işine odaklan eşine odaklan,zamann nelere ilaçç arkadaşım eşinle iyi olduktan sonra atlatacağına inanıyorum.
 
ASLA AMA ASLA SAKIN BUNU EŞİNE ANLATMA
Hatta kimseye anlatma.Anlatacağın tek kişi psikolog olsun.Bu normal bir olay olmadığı için,her normal insan da böyle bir olayı normal karşılayıp rahat kaldıramaz.Hele ki erkekse.Senin yaşadığın şeyi kendin hazmedemezken,eşinin böyle bir şeyi erkek olarak sakın hazmetmesini bekleme.Hayat müşterektir,paylaşıldıkça azalır.....yerine,duruma ,şartlara ve olaya göre değişir.

Yaşadıklarını ne derece ,ne boyutta sen ve kuzen kaç yaşlarınızdaydınız ne kadar ileri gitti.... bilemyiroum.Kötü şeyler.

Ama okul bitmiş meslek edinmiş,birini sevmiş evlenmiş mutlu bir şekilde sürdürdüğüne göre aslında bazı şeyleri aşmışsın.Mesleki hayatında birkaç kötü örnek seni geçmişinle yüzleştirmiş.Bak eğer kendini toparlayıp eşini isteğin dışında cezalandırmaya devam edersen,geçmişini bile düşünmeye bile vaktin olmayacak büyük problemler yaşayabilirsin evliliğinde.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…