- 31 Temmuz 2017
- 57
- 9
- 1
- 31
- Konu Sahibi ceycey0693
-
- #21
Keşke diyorum keşke farklı bi sebep olsaydı. İnsanın elinin kolunun bağlı olması öyle zor bişey ki
Keşke diyorum keşke farklı bi sebep olsaydı. İnsanın elinin kolunun bağlı olması öyle zor bişey kiKeşke ayrılırken sadece sevmediğin için olsa fakat yeterince yıpranmışsın ve tedavisi de sonuç vermemiş bu süreç içinde.
O insanı da düşünmek gerek bu durumda ama oda seni düşünüp biraz daha kendini törpüleyip tedavilere odaklanabilir, hem kendi sağlığı hemde ilişkiniz için.Ve bu süre içinde ona destek olamıyorsun bence çünkü sürekli kıskançlıkta bu hastalığı etkileyen bişey
Eğer ortak bir nokta bulamıyorsanız bitirmeniz ikiniz için de en iyi olan.
Bakın ben onu hiç yalnız bırakmadım son bir yıldır bununla uğraşıyoruz bir kere bile ona ayrılalım ben demedim. Yine ayrılmayı o istedi aklına bir şey geliyor en çokta yaşadığımız sorun güven problemi. Bundan dolayı kaç defa ayrıldı benden sonrasında pişman oldu hep afettim ama artık dayanacak gücüm kalmadı
İlaçları düzenli kullandıktan sonra senelerce atak geçirmeyen varmış..şeker tansiyon hastalığı gibi ilaç kullanmaya mahkumuz..ama fazla sorumluluk pek bize gore değil açıkçası.bende de aşırı sahiplenme kıskançlık takıntılar vardı aldığım terapilerle bunları yendim..bu hastalıkta düzenli stressiz bir yasam uyku düzeni ilaç takibi çok önemli.acil şifalar diliyorumMani atağını geçirdiğinde ben yanındaydım çaresizliğin ne demek olduğunu o zaman gördüm benkorkuyorum güçsüz kalırsam diye şuan bile iyi durumda değilim. İyileşme şansı Yok demi bu hastalığın normal olağan bir yaşantı söz konusu değil demi çok üzülüyorum azıcık umut olsa içimde devam etmek istiyorum. Siz bununla boğuştuğunuz için soruyorum atak geçirmeden hayat sürmek mümkün mü ?
Bir yıldır ilaç kullanıyor sadece depakin günde iki tablet. İlk mani atığı geçirdiğinde aklını yitirmişti gerçekten ben onu kaybettim diye düşünürken Allah bana yine bağışladıSizi anlıyorum bu çok zor bir süreç. Fakat oturup konuşun. İlişkiniz bu hastalığı ne düzeyde etkiliyor. Suan ilişki değilde onun tedavisi konusulmali ve yanında olduğunuzu göstermelisiniz. Ne sıklıkla atak geçiriyor ve su an hastalığı hangi safhada çok önemli. İlaçlarını kullansın. Kendi başına halledebilecegu bir hastalık değil malesef. Umarım ikiniz içinde hayırlısı olur
Bir yıldır ilaç kullanıyor sadece depakin günde iki tablet. İlk mani atığı geçirdiğinde aklını yitirmişti gerçekten ben onu kaybettim diye düşünürken Allah bana yine bağışladıson bir yıldır mani atağı olmadı çok şükür genelde depresif halde herşeyi sorun edip büyütüyor. En olmadık şeyler çıkarıp aklında kurup bunlara inanıyor sonra hemen duygu durumu değişiyor. Birde annemin ailemin onun bipolar olduğundan haberleri Yok bilseler onlarda karşı çıkacak. Bu durumu saklamam da imkansız.
Onlar sürdürebiliyor demek ki inanın az da olsa umut arıyorum Allah kimseye çaresizliği vermesin çok zorEvet saklayamazsiniz malesef. Ondan ayrilmaniz onu depresyona sokabilir. Umarım sevgiliniz bir daha atak geçirmez.. Lütfen kontrolleri aksatmain cidden çok illet bir hastalık. Kendinizi de daha fazla yipratmayin hicbirseyin sebebi siz değilsiniz. Bu konu üzerinde düşünün ve bir karara varın. Çok yakından tanıdığım bir çift var 25 yıllık evliler. Kadin geçen yıl bi polar olduğu anlaşıldı. Hala birlikteler. Yani hayatımızın herdoneminde karsilasabiliyrkuz. Allah sifa versin
Bir yakınınız mı var acaba böyle yazmışsınız deneyiminiz mi var ?Cok zor.. Ilacini biraktigi an hele cok cok zor.. Kolay idare edilebilecek bi rahatsizlik degil ne yazik ki, senin icin de tehlike olusturma ihtimali yuksek..
Psikoloji ile haşır neşirim.. Bu hastalikla alakali gozlemlerim ve arastirmalarim da var.. Elbette devam eden güzel iliskiler var, bipolar diye yalnızlığa mahkum edilecek degil insanlar ama zor, bunu söyleyebilirim.. Hastanin ilaclarini kullanmasi lazim cok duzenli bi bicimde, en buyuk problem, ilacı birakmakla basliyor cogunlukla.. Doktor kontrolünde olmak onemli.. Arkadasinin yaklasimi nasil doktor ve ilac meselesine?Bir yakınınız mı var acaba böyle yazmışsınız deneyiminiz mi var ?
Aileniz neden sizden uzakta. Yani sizle kalmaları daha uygun olmaz miBen bipolarım. Doğduğumdan beri bipolarmışım ama farkedemedik. 3 yıl oldu öğreneli. 3 yıldır hayatıma kimseyi alamıyorum. Bundan sonra da almayacağıma eminim. Hep "biri çıkar seni çok sever biçok şeyi görmezden gelir" diyorlar. Şimdi yorumlardan da anlıyorum ki yalanmış o işler :) korkunç şeyler yaşamıyorum ama etrafımdaki insanlara yük olduğumu biliyorum. Mesela geçen gün girmek istediğim bölümün yetenek sınavlarına girdim ama kazanamadım. O gece arkadaşlarım kapımda yatmak zorunda kaldılar. Sabaha kadar kapıyı açmam için yalvardılar. Ailemden ayrı yaşıyorum. Annem babam da yalnız kalmamdan korkup arkadaşlarımı aramış. Ben inat edip kapıyı açmayınca kimse gidemedi. Herkesin işi gücü var ama o an düşünemedim. Düşünemiyorum işte zaman zaman. Son on gündür yatakta yuvarlana yuvarlana ağlıyorum evimi bok götürüyor ve hala kapıyı açmıyorum. Hergün bi arkadaşım kapının koluna poşet takıyor sigara ekmek falan bırakıyor. Kendi aralarında sıraya girmeye başladılar. Yaşıyorum işte bi şekil. Ama bu iş böyle gitmez tabii... Destek olmak içinizden gelmiyorsa ayrılın. Zaten içinizden destek olmak gelse buraya konu açmazdınız. Bunu dert etmezdiniz. Ayrıca bilmenizi isterim ki bipolar kişiler muhtaç kişiler değildir. Yıllar evvel çook yalnız kaldığım da oldu. İntihar etsem kimse anlamazdı o kadar yalnızdım. Geceleri marketin kapanmak üzere olduğu saatlerde koşa koşa gidip makarna ekmek sigara su alır yine koşa koşa evime döner pencere perde açmadan haftalarca kendi kendime kalır ağlar uyurdum. O zaman kimse kapımda yatmaz, akşamdan akşama da ekmek getirmezdi. Siz destek olmasanız da sevgiliniz hayata devam edebilir. Ona acıyarak yanında kalmayın bence gerçekten istiyor ve seviyorsanız devam edin.
Aileniz neden sizden uzakta. Yani sizle kalmaları daha uygun olmaz mi
Onu onceki yorumunuzdan çıkardım fakat okul bitene kadar gelebilirlerdi bağlayan bir durum yoksa diye düşündüm. Allah yardımcınız olsunOlur muhtemelen ama başka bir şehirde üniversite okuyorum.
Onu onceki yorumunuzdan çıkardım fakat okul bitene kadar gelebilirlerdi bağlayan bir durum yoksa diye düşündüm. Allah yardımcınız olsun
O arkadaşın iyileşmesi için bu ilişkinin şuanlıkda olsa bitmesi bence şart çünkü kıskançlık sinir krizleri zaten hastalığın etkisiyle günlük yaşamında fazlaca var sizde olduğunuzda dahada artıyor ben böyle düşündüm. İyileşmesini bekleyin. Gerekirse arkadaşlarıyla bu durumu bu şekilde paylaşın. Onunla konuştuğunuzda acıyacak ve kabul edeceksiniz ama daha çok zarar vermiş olacak benim düşüncem bu yönde..Keşke diyorum keşke farklı bi sebep olsaydı. İnsanın elinin kolunun bağlı olması öyle zor bişey kisırtımı dönüp gitmek en kolayı ama ya sonra o daha da kötü olur daha da hastalanırsa diye korkuyorum. Bir taraftan da şuan bile kendimi yetmiş yaşında hissediyorum en güzel çağlarım böyle mutsuz geçiyor. Evlilik olunca çocuğun da vebaline girmek istemiyorum. Ama onu çok seviyorum napacağımı hiç bilmiyorum çok çaresizim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?