Ne yapmalıyım karar veremiyorum?

Guler yuzlum

Üye
Kayıtlı Üye
12 Ağustos 2017
127
86
13
33
Merhabalar birazcık kendimi tanıtayım ki sorunumu anlatabileyim.
Staj dahil 4 senelik avukatım. 4 aylık kızım var. Doğum yapınca işten ayrıldım tamamen.
Annem çalışıyor, babam emekli ama evden çalışıyor. Eşimin kendi işyeri var.
Ben bebeğim 7-8 aylık olsun iş aramaya başlarım iş bulursam annem işten çıkar bebeğimi ona emanet ederim diye düşünmüştüm ama şu an bu durumdan emin olamıyorum.
Bebeğimin uyku düzeni biraz problemli yani 30-45 dk hiç durmadan ağladığı bile oluyor uyuyabilmesi için.
Annem ve babam 5 dk ağlamalarına müsade etmiyorlar. Hemen emzir emerek uyusun, hemen sallayalım. Bebeği yere yatırın diyorum bir bakıyorum hop kucakta. Birazcık mızırdansa hop kucakta. Ailemin bu yufka yürekliliği bebeğimi şimdiden şımartmaya bile başladığını hissediyorum. ( bu arada beni hiç böyle büyütmediler. 2,5 yaşından beri beni evde tek bırakıp işe gittiler. Herşeye kızarlardı hiç bir şey isteme, söyleme ve yapma hakkım yoktu)
Velhasılkelam ben bebeğimi nasıl anneme emanet edicem. Çocuğum ailemi parmağında oynatır gibime geliyor. Şımarık ve doyumsuz bir çocuk olmasını istemem
Çalışmayıp kendim baksam böyle bir mesleği heba etmek istemem. Zira eşim kıt kanaat geçindiriyor bizi. Benim çalışmamla biraz refaha erebiliriz diye düşünüyorum.
Evden çalışsam onu da bebekle bir arada yürütebilir miyim bilmiyorum sonuçta duruşmalar için adliye adliye koşturmam gerekebilir.
Eşimin ailesini hiç söylemiyorum bile onlara 5 dakikalığına bile emanet etmek istemem Allah korusun Allah muhtaç da etmesin.
Anneme anlatıyorum biraz çocuk ağlasın bişey olmaz diye beni dinliyor sonra yine aynı. Hatta bebeğim ağladığı için cani anne bile demişti.
Karar veremiyorum ne yapacağıma. Kafam çok karışık.
 
Bence sizi buyuturken yasadiklari pismanligi bu sekilde bastirmaya calisiyor olabilirler calismaniz bence cok cok iyi olur heleki boyle bir mesleginiz varken guvenebileceginiz baska kimse yokmu akraabalardan falan bir miktarda para verirseniz belki yardim etmeyi kabul ederler
 
Annenizin işten çıkacağına emin misiniz?
Bakıcı tutarım ben olsam.

Ben iş bulursam Çıkar zaten kendisi bakmak istiyor.
Bakıcıya maddiyatım yetmeyebilir. Zira 1 ev kredisi 2 ihtiyaç kredisi ve bir kredi kartı ödüyoruz. Ailemin desteği ile. Dediğim gibi eşimin kazancı çok yeterli değil
 
Çocuğum ailemi parmağında oynatır gibime geliyor. Şımarık ve doyumsuz bir çocuk olmasını istemem

Çocuklar kimi kullanıp, kimi kullanamayacağını iyi tahlil ediyorlar merak etmeyin; şımarık olmaz annenize şımarır... Sizi zorlar tabi ama yani aşılamaz bir şey değil. Siz annesiniz, o anneanne; çocuk sizinle de vakit geçirecek, annenizle de, sizin duruşunuz, kurallarınız çocuğunuz karşısındaki ağırlığınızı belirleyecek...
Kuzenimin annesi bakıyor bebekliğinden beri oğluna; kendisi doktor.
Teyzemin evi harman dalı oynar yani çocuk öyle karıştırır ortalığı, ancak kendi evlerine girince odasının düzenine hayret edersiniz. O oyuncaklar sıralı çıkar, sıralı oynanır, düzenle yerleştirilir.

Bence dışarıdan birine emanet etmekten ve işinize uzun ara vermektense; çocuğunuza, siz işte olduğunuz zaman anneniz refakat etsin, madem böyle bir olanağınız var. En azından doğrularınız yakındır; çocuğunuza neyi tembihlediğini-öğrettiğini bilirsiniz annenizin.
 

Aynen öyle. Zaten kendileri de diyorlar. Seni biz bu kadar sevdik mi hatırlamıyoruz diyorlar
Zaten bende beni öptüklerini sarıldıklarını hatırlamıyorum
Ailemde herkes çalışıyor. Kardeşim de yok maalesef.
 

Bebeğim bu durumu ayırt eder mi gerçekten bilmiyorum. Sanki bebeğimin kişiliğini annem ve babam şekillendirecekmiş gibi geliyor. Beni sanki hiç dinlemeyecekmiş gibi geliyor
 
Size bir kitap önerim olacak: "köpek gibi büyütülmüş çocuk" dr.perry sanırım. İsim önyargı oluşturmasın çocuk psikopatolojisi kitabıdır
 
Bebeğim bu durumu ayırt eder mi gerçekten bilmiyorum. Sanki bebeğimin kişiliğini annem ve babam şekillendirecekmiş gibi geliyor. Beni sanki hiç dinlemeyecekmiş gibi geliyor

Bebekken uyutma şekli, işte yemek yeme şekli vb. bu tarz yöntem farkından kaynaklanan zorluklar yaşarsınız, işte yatağına koyup uykuya daldırma vb. şeyler, eğer anneniz kucağında pişpişleyerek uykuya daldırırsa, size de evde pişpişleme düşer :)
Bir de çocuğun doğuştan gelen karakteri var illa; hani belki imkansıza yakın zorlar, belki kolay bir geçiş yaşanır ama dinletirseniz, dinler neden dinlemesin? Anlayacak çağa gelince olur.
Aranızda doğru, yanlış, yasak, hayır vb. farklar çok olmasın, o önemli. Onu da baktırınca görür, ona göre ayarlarsınız.
 
Anne babalar torunlara kıyamıyor ve fena şımartıyorlar başedenezsiniz siz işe gidince yine bildiklerini yapacaklar o yüzden ya bakıcı tutun yada kreşe gidecek yaşa gelene kadar kendiniz bakın evladınızın yetişme tarzını düşünüyorsanız
 
iki yasina kadar bakici bakti ogluma cok cok memnundum
sonra 1 sene annem bakti krese kadar mecburiyettrn
cocugumun herseyini ben nasil dersem oyle yapti tek bir konu haric
yemek yeme
su anda 9 yasinda hala yemiyor cocugum
halbuki bakicida harika yerdi
su anda cok pisman annem
kiyamadim , yanlis yaptim diyor ama is isten gecti
simdi herkes ustume cullanir buyuk ihtimalle ama bana gore iyi bir bakici anneanne ve babaanneden daha iyi bakiyor cocuga
size tek tavsiyem bakici olacak ama maddi olarak karsilayamam diyorsunuz
cok zor bir durum
 

İşte ben de bu durumdan korkuyorum. Hani ister istemez ağaç yaşken eğilir. Annemin çok çok iyi bakacağına Emin’im ama ufacık mızırdanmasına kıyamıyor. Kural koyacağına hiç sanmıyorum. Hele ki babam beni milyon tane yasak içinde büyüttü. O bile mızırdanmasına dahi dayanamıyor
 
Aslında yakın bir arkadaşınızın vs hukuk bürosu varsa belki o sizi rahatlatabilir. Yani ne bileyim belki siz dosyalarla evde ilgilenirsiniz duruşmalara katılma açısından da size kolaylık sağlarlar. Ay yok çok ütopik oldu bu
 
ayni durumdayiz
benim de ailem bizi baya disiplinli yetistirdi ama ogluma yapmadimlari sebeklik kalmadi
ben yuzlerine soyluyorum zaten
ama fazla sevgi ve simartmanin da zararlari var
ben elimden geldigince mudahil oldum
allahtan laftan sozden anlayan bir ailem var ama yemek konusu mahvetti bizi
oglum 7 yasina kadar annem elinde kasikla pesinde kosarak yemek yedirdi
cocuk sofrada yemek yemeyi bilmiyor
ve daha da kotusu yemek seciyor cunku annem onu sevmedin mi yeme cocugum bunu mu istiyosun hemen cocugum diye diye simdi sadece 5 cesit yemekle omur geviren bir cocugum var maalesec
annem de cok pisman ama geri donusu yok iste
 

Bende onu düşündüm ama o bile yok biliyor musunuz. Herkes bir büroda çalışıyor. Hani bir arkadaş bulsam kesin bu şansı denerim.
 

Ah ah bize zamanında kıymışlar. Babam ben hamileyken şakın kucağa alıştırma diye sıkı sıkı tembihledi peki şimdi mi ne oldu ?
Ben: Baba kucağından indir yatır artık yere.
Babam: ama mızırdanıyor.
Ben: bişey olmaz o kadardan alışsın.
Babam: tamam
Sonuç: 5 dk sonra kucakta
 
ahhaa ayni benimkiler :)
boyle sevgiyle buyumeleri cok guzel gercekten
ama o
iste bir noktada dur demek gerekiyor
fazlasi yarardan cok zarar veriyor
 
Canım öncelikle insan anneyken saçmalayabiliyor ama torunda bunu temize çekiyor.
Anneanne dede biraz sımarttı diye çocuk hemen şımarık olmaz otorite sen ol ama 4 aylık bebeği ağlatma ihtiyaçlarını hemen karşıla ki sana çevreye güveni gelişsin.
Bence evden çalışmalı ve yanına yarım gün birisini almalısın. 1 yaşına kadar. İlk bir yıl çok önemli. (Eskiden olsa çalış derdim ama artık yaşlanıyorum sanırım daha farklı düşünüyorum)
Hem anneyim hem alanım çocuk gelişimi.
Öpüyorum sağlıkla büyüsün kuzu inşallah
 
Çok zor bir karara açıkçası. Ben de hep düşünürüm ileride ne yaparım böyle bir durumda diye.
Zamanında çocuklarına yapamadılar ama torunlara kıyamıyorlar. Ama aslında kötülük yapıyorlar. Aman ağlamasın üzülmesin diye diye
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…