- 27 Şubat 2012
- 45
- 0
Öncelikle herkese merhaba, çok aktif bir kullanıcı değilim ancak forumu gözden geçirdikten sonra bana fikir önerisi olabilecek arkadaşların var olduğunu anlayıp derdimi paylaşmak istedim. Dünyanın yükü değil belki ama başlıkta da belirttiğim gibi ''ne yapmalıyım bilemedim''..
Yaşım 19 ve hala lise hayatı yaşıyorum. Lisem 5 yıl ve pek duyulmamış bir lise katagorisinde. Okuduğum ilde çok mutluydum memleketimden uzaklığı 4 saat kadardı. Arkadaş çevremi kaybettiğim için üzülüyordum ama yeni çevre edinmem zor olmadı.
Bir gün memleketimdeki 2 puanla kaçırdığım lisenin puanının düştüğü haberi geldi ama ne kadar dolaylı bir haberdi..
Arkadaşımın geçiş yaptığı benim gibi memlekete 4 saat uzaklıkta okulda okuyan, arkadaşımla sohbet sırasında beni kafasına not edip sosyal paylaşım ağından ulaşan,yaşadığım ilden gelmiş ,en yakın arkadaşlarımız vaktinde sevgili olmuş, bir sürü ortak arkadaşımız var ve varlığından haberdar değildim.
Hesabıma gelen mesajdan sonra ailem ve o çocuk sayesinde okul değiştirdim, memleketime geldim.
Hiç kolay olmadı benim için. Hatta psikolojik sorunlar yaşadım. Bütün bunlar olurken o çocukla kafalarımızın ne kadar uyuştuğunu fark ettim konuştukça konuştuk. Hatta buluştuk, saatlerce oturduk. İlk başlarda ne kadar iyi biri dediğim kişi sonradan sonraya hayatımın parçası oldu. Önce inkar ettim kendimden utandım çünkü biz ''dost'' olmuştuk.
2 yıl boyunca gerçekten çok sevdim ve arkasından söylenen bütün lafları temizledim (o da memlekete geçiş yaptı ve ilginç bir şekilde eski okulundaki kimse onu sevmiyor arkadaşım da dahil) Arkadaşımla her Allah'ın günü tartıştık tabii bunlardan hiç haberi yoktu.
Dostuluğum bitmesin diye ne taklalar attım. Bir ara şüphelendi ama hemn inkar ettim.
Çok zor günlerde birbirimizin yanında olduk. Ben alışveriş merkezi ortasında psikolojik bir şekilde bayıldığımda beni o sakinleştirdi ve evime bıraktı.
Onun eli sıkışık olduğunda ailemi karşıma alarak bir kız evladı olarak gece dışarı çıkıp ona para yetiştirdim..
Hiç birinden pişman değilim ama 1 ay önce ona yazdığım günlüğümü de elime alarak gittim yanına. Ağlayarak her şeyi anlattım, günlüğümü de eline verdim. ''Yan cebimde dur'' gibisinden bir konuşma yaptı. bana evlenilecek bir kızsın ancak ben gönül eğlendiriyorum dedi.
İleride kuracağı ailesinde gözü dışarıda olmaması için gönül eğlendiriyormuş.
Bunu önceden söylediğinde hemcinslerimin duygularıyla oynamaması için tartışmıştık ve söylediğim sözler kulaklarında yankılanıyormuş arada..
İstersem ve kendisini sevdiğimi unutursak yeniden dost olalım falan dedi. Kabul etmedim tabii ..
Bu olayların üstüne bana ''yeni biri''ni bulmam gerektiğini de söyleyip tuz biber ekti.
Dalga geçtim ama gerçekten kısa bir süre sonra saçma sapan tanıştığım çocuk bir anda sevgilim oldu. Geçmişimi bırakamıyorum çünkü gerçekten 2 sene boyunca içimde yaşattım onu ben..
Bu durumda ne yapmalıyım ?
Yaşım 19 ve hala lise hayatı yaşıyorum. Lisem 5 yıl ve pek duyulmamış bir lise katagorisinde. Okuduğum ilde çok mutluydum memleketimden uzaklığı 4 saat kadardı. Arkadaş çevremi kaybettiğim için üzülüyordum ama yeni çevre edinmem zor olmadı.
Bir gün memleketimdeki 2 puanla kaçırdığım lisenin puanının düştüğü haberi geldi ama ne kadar dolaylı bir haberdi..
Arkadaşımın geçiş yaptığı benim gibi memlekete 4 saat uzaklıkta okulda okuyan, arkadaşımla sohbet sırasında beni kafasına not edip sosyal paylaşım ağından ulaşan,yaşadığım ilden gelmiş ,en yakın arkadaşlarımız vaktinde sevgili olmuş, bir sürü ortak arkadaşımız var ve varlığından haberdar değildim.
Hesabıma gelen mesajdan sonra ailem ve o çocuk sayesinde okul değiştirdim, memleketime geldim.
Hiç kolay olmadı benim için. Hatta psikolojik sorunlar yaşadım. Bütün bunlar olurken o çocukla kafalarımızın ne kadar uyuştuğunu fark ettim konuştukça konuştuk. Hatta buluştuk, saatlerce oturduk. İlk başlarda ne kadar iyi biri dediğim kişi sonradan sonraya hayatımın parçası oldu. Önce inkar ettim kendimden utandım çünkü biz ''dost'' olmuştuk.
2 yıl boyunca gerçekten çok sevdim ve arkasından söylenen bütün lafları temizledim (o da memlekete geçiş yaptı ve ilginç bir şekilde eski okulundaki kimse onu sevmiyor arkadaşım da dahil) Arkadaşımla her Allah'ın günü tartıştık tabii bunlardan hiç haberi yoktu.
Dostuluğum bitmesin diye ne taklalar attım. Bir ara şüphelendi ama hemn inkar ettim.
Çok zor günlerde birbirimizin yanında olduk. Ben alışveriş merkezi ortasında psikolojik bir şekilde bayıldığımda beni o sakinleştirdi ve evime bıraktı.
Onun eli sıkışık olduğunda ailemi karşıma alarak bir kız evladı olarak gece dışarı çıkıp ona para yetiştirdim..
Hiç birinden pişman değilim ama 1 ay önce ona yazdığım günlüğümü de elime alarak gittim yanına. Ağlayarak her şeyi anlattım, günlüğümü de eline verdim. ''Yan cebimde dur'' gibisinden bir konuşma yaptı. bana evlenilecek bir kızsın ancak ben gönül eğlendiriyorum dedi.
İleride kuracağı ailesinde gözü dışarıda olmaması için gönül eğlendiriyormuş.
Bunu önceden söylediğinde hemcinslerimin duygularıyla oynamaması için tartışmıştık ve söylediğim sözler kulaklarında yankılanıyormuş arada..
İstersem ve kendisini sevdiğimi unutursak yeniden dost olalım falan dedi. Kabul etmedim tabii ..
Bu olayların üstüne bana ''yeni biri''ni bulmam gerektiğini de söyleyip tuz biber ekti.
Dalga geçtim ama gerçekten kısa bir süre sonra saçma sapan tanıştığım çocuk bir anda sevgilim oldu. Geçmişimi bırakamıyorum çünkü gerçekten 2 sene boyunca içimde yaşattım onu ben..
Bu durumda ne yapmalıyım ?
Son düzenleme:
benim önerim yeni ilişkine dört elle sarıl ve hayatındaki hiçbir insanı hayatının merkezi yapma.
