ne evli, ne bekar...

okuryazarokumazyazmaz

Guru
Kayıtlı Üye
31 Mayıs 2010
590
620
sorunlarımı uzun uzadıya yazmıcam. alında kararım net. ama bir çocuğum olduğu için karar verme mekanizması daha ağır işliyor. ayrıntıya girip dağıtmak istemiyorum. benim sıkıntım şu: yaklaşık 2 yıl önce eşimin öz ablama karşı duygusal bir yakınlığı olmuş. ben bunu öğrendim kavga gürültü. dayanamadım evi terkettim. çalışıyorum. kimseye maddi ihtiyacım yok. kendime ev tuttum eşya aldım falan. o süreçte oğlumu bana vermedi. ben eşimin ailesine haber verdim bu durumu. ama kimse anormal bi tepkide bulunamdı. oğlum o ara hastalandı falan. dayanamadım. kurduğum düzeni girdiği maddi sıkıntıyı gözemeksizin evim yuvam çocuğum dedim geri döndüm. 1 sene durabildim. o 1 sene de tartışma huzursuzluık eksik olmadı. bu ortamda konuşmaya başlarken bile oğlum' anne nolur ağlama ya' fln der oldu. ızdırabım tarif edilecek gibi değildi. ben böyleyim istemiyorsan kapı orda mittir git vs vs. bir gün böle mittir git dediğinin ardından toparlandım ve cidden gittim. yeni bir düzen sıkıntı stres... hepsi geçti maddi ve manevi kendimi toparlayınca boşanma davası açacaktım. dedim ki insanoğlu çiğ süt emmiş, yapmış bişey pişman olsun. oğlum için vermediğim taviz kalmadı. ara ara dışarda yemeğe gittik çay çorba vs. ancak geldiğimiz nokta hala hakaretler sen nasıl annesin çocuğunu bile düşünmüyorsun vs. resmen evliyiz pişman olmasını bekliyorum ama öyle pişkinki. 'bi hata yaptıysam ömür boyu onun pişmanlğıyla mı yaşıcam be' tarzında konuşmaları var. şimdi bana diyorki bayrama kadar sana süre eve dönüyorsan dön. ben de sende bi pişmanlık değişiklik olmadan değil bayrama kadar ömrünün sonuna kdr da çağırsan gelmicem dedim.bu şekilde de yaşamak çok çirkin evlisin ama kocan yok. ayrısın ama boşanmış değilsin. bu zmn içinde oğlum hep benimleydi. arada tabiki babasıyla görüştü. o açıdasn sorun çıakrmadım.çıkarmam da. babasıdır netice de. ama bir gram da desteği olmamıştır. aslında yuvamı dağıtma taraftarı değilim ama bu adam bana başka çare bırakmadı. benim yaklaşımımı nasıl buluyorsunuz. hadi bi beyin fırtınası yapalım sevgili arkadaşlarım ablalarım kardeşlerim :)
 
yok arkadaşım daha ilk çıkıp gittiğinde bir daha geri dönmicektin..beyin fırtınasına gerek yok..o coçuk siz ayrı gibi yaşamış artık ona yaşatmışssınız ona siz şimdi evladı falan bahane etmeyin..ne demek ablanıza duygusal ilgi duymuş çüşşş artık sapkın kişilik bence cehennemin sonuna kadar yolu var ..yanlıştan yanlışa fark var..seninde sorduğuna inanamıyorum..
 
bence de sapkın kişilik. herşeyin farkındayım. psikiyatrist öneriyorum psikolog görüşemeleri yapalım diyor yok Allah yok. sen gittin sen suçlusun mantığı. e keyfimden gitmedim diyorum. kadın olcakmışım öle diyor susup pısıp dizinin dibinde. mutsuz asla kendin olamadan oğlunla yaptığın bir resimden bile mutlu olamdan ömrünün sonuna kdr köle hayatı... :KK43:
 
ee daha niye düşünüyorsun canım başka eve bile çıkmışsın sen aslında en ama en zoruu aşarmışsın..bide çalışıyorsun...çok odunmuş eşin kusura bakma ..o psikoloğa gitse ne gitmese ne ama sen anlaşılan hala seiyorsun onu
 
Yuh piskinliginde bu kadarı olur yani.. sen evde olsan bile çocuk mutlu değil ki.. bence ayrı olsan daha mutlu olacak. Beraber olup çocuğun önünde hakaretler havada ucusacaksa ayrı olun. Zamanla alisacak ve anlayacaktır. En azindan çocukluğuna baktığında ayrı anne baba ama saygılı anne baba hatirlamadim daha önemli bence. Ayrıca evden ayrılıp geri dönmek çok yanlış. Kadınlar öyle yapinca erkekler de kendilerini bir halt sanıyorlar.
 
Bence saçmalama.Ablana ilgi duyuyor farklı birine değil.Başkasına yapsa bile affetmezsin.Peki nasıl yakaladın nasıl oldu?
 
Yapmanız gerekeni yapmış, evladınızı alıp çıkıp gitmişsiniz zaten. Eşiniz de pişman değil, sizi kaybetmek de umurunda değil gibi. Zaten umurunda olsa başkasına, hem de sizin en yakınınıza ilgi duymaz, duyamaz. Demek ki sevgisi, saygısı yok.
"Geri dönüyorsan dön" demek, "aslında umurumda değilsin de çocuk falan var, ben de babasıyım, e bari yanımda büyüsün" demek bana göre. Boşanın, çocuğunuz da babasını görsün ama siz iletişim gerekli olmadıkça görüşmeyin bence. Zaten çocuk alışmıştır ayrı geçen zamanlarda sizinle başka bir hayat kurmaya. Yanlız dikkat edin, boşanma davası sonuçlanana kadar oğlunuzu elinizden almaya kalkabilir. Bunun için birtakım oyunlar çevirebilir. Gözünüz açık olsun
 
bence de sapkın kişilik. herşeyin farkındayım. psikiyatrist öneriyorum psikolog görüşemeleri yapalım diyor yok Allah yok. sen gittin sen suçlusun mantığı. e keyfimden gitmedim diyorum. kadın olcakmışım öle diyor susup pısıp dizinin dibinde. mutsuz asla kendin olamadan oğlunla yaptığın bir resimden bile mutlu olamdan ömrünün sonuna kdr köle hayatı... :KK43:
bu ne genişlik?
ablana askıntı olmuş ve sen yuvam, kocam, çocuğum mu diyorsun?
 
boşanmaya teşvik gibi olmasın ama çocuklar için katlanılan evlilik daha sonraki yıllar da çocuğun daha beter duruma gelmesine yol açıyor, sürekli anne baba kavgasına şahit olmak daha mı iyi, insanın psikolojisi öle de bozuluyor bölede hangisi hayırlı ise hakkınızda o olsun ama çocuklar anne baba ayrı olunca sıkıntı oluyor belki ama kavganın eksik olmadığı sürekli tartışma olan evde de sağlıklı bireyler olamazlar ..
 
Bence adam sapkın ya da sapık değil.
Adam kendi ablasına değil sizin ablanıza aşık olmuş yanlış okumadıysam.
Akraba değil kardeş değil.
Yani baldız resmi olarak yabancı oluyor işte.
Üzgünüm ama eşiniz sizi değil ablanızı seviyor.
Çok acı ama maalesef gerçek bu.
Neden boşanmadığınızı inanın anlamadım. Kim sindirebilir ki bunu?
 
evet en zoru başardım ve 1 yıl oldu evden ayrıldığım. neyi bekliyorum bilmiyorum da bir ışık görmek istyorum belki de. zamanında çok sevdim. şu süreçte çok yıprandım ama su da bir gercek. oğlumla kendi evimizde çok mutluyuz ya. nasıl farkettiğimdeyse kadınlar hissediyor gerçekten
 
Yapmanız gerekeni yapmış, evladınızı alıp çıkıp gitmişsiniz zaten. Eşiniz de pişman değil, sizi kaybetmek de umurunda değil gibi. Zaten umurunda olsa başkasına, hem de sizin en yakınınıza ilgi duymaz, duyamaz. Demek ki sevgisi, saygısı yok.
"Geri dönüyorsan dön" demek, "aslında umurumda değilsin de çocuk falan var, ben de babasıyım, e bari yanımda büyüsün" demek bana göre. Boşanın, çocuğunuz da babasını görsün ama siz iletişim gerekli olmadıkça görüşmeyin bence. Zaten çocuk alışmıştır ayrı geçen zamanlarda sizinle başka bir hayat kurmaya. Yanlız dikkat edin, boşanma davası sonuçlanana kadar oğlunuzu elinizden almaya kalkabilir. Bunun için birtakım oyunlar çevirebilir. Gözünüz açık olsun
çıkarımlarınızda çok haklısınız. ben de sizin gibi düşünüyorum
 
Çok yanlış yapıyorsun!

  1. Zaten adamın senin kardeşinde gözü oluşabiliyorsa, böyle bir mide ile sadece kardeşin değil dünyadaki diğer kadınları nasıl görüyor bir sorgulamak lazım.
  2. Sadakat yoksunu bir adam, en yakınına göz koymuş, böyle adama bir daha hayatta güvenemezdim. Sen ilk terk ettiğin zaman bitirecektin herşeyi ve arkana asla bakmayacaktın.
  3. Evet çocuğun çok önemli, babası ile arasında her daim bir bağ olacak. Ama en çok bu "düzensizlikten" o etkileniyordur, senin de bahsettiğin gibi "nolur ağlama anne" demeleri hep bu yüzden.
  4. Yapacağın tek şey boşanmak olur. Hem çocuğunun psikolojik sağlığı açısından hem de kendi hayatını düzene sokmak adına, en doğrusu bu olacaktır.
  5. Hala neyi bekliyorsun anlamış değilim? Adam sana hayatta yaşatabileceği en ağır şeyi yaşatmış.
 
sakın telefon da hakaret vs. etme
aleyhine döner herşey

hele yazılı hiçbir yer ne ona ne de ailesine laf etme
ailesine laf ettiinde de suçlu oluyorsunuz
laf ettiğim oldu haliyle. o bana saygıdan bahsederken çocuğun yanında dangalaksın sen dangalak diye söylenmiş bir adam. sorsan saygı ister... hepinize teşekkürler. iyi ki varsınız :)
 
laf ettiğim oldu haliyle. o bana saygıdan bahsederken çocuğun yanında dangalaksın sen dangalak diye söylenmiş bir adam. sorsan saygı ister... hepinize teşekkürler. iyi ki varsınız :)

önemli olan yazılı olmaması
yazılı herhangi bir şekilde hakaret etmeyin
not: geçen burada bir arkadaş eşinin ona hakaret ederkenki videosunu çektiğini yazmıştı :KK57: (eşi o durumda sakin bir şekilde sessizce izliyor gibiymiş) yani boşanmaya karar verdiyseniz bu saatten sonra herşeyi düşünün ayrıntılı
 
sorunlarımı uzun uzadıya yazmıcam. alında kararım net. ama bir çocuğum olduğu için karar verme mekanizması daha ağır işliyor. ayrıntıya girip dağıtmak istemiyorum. benim sıkıntım şu: yaklaşık 2 yıl önce eşimin öz ablama karşı duygusal bir yakınlığı olmuş. ben bunu öğrendim kavga gürültü. dayanamadım evi terkettim. çalışıyorum. kimseye maddi ihtiyacım yok. kendime ev tuttum eşya aldım falan. o süreçte oğlumu bana vermedi. ben eşimin ailesine haber verdim bu durumu. ama kimse anormal bi tepkide bulunamdı. oğlum o ara hastalandı falan. dayanamadım. kurduğum düzeni girdiği maddi sıkıntıyı gözemeksizin evim yuvam çocuğum dedim geri döndüm. 1 sene durabildim. o 1 sene de tartışma huzursuzluık eksik olmadı. bu ortamda konuşmaya başlarken bile oğlum' anne nolur ağlama ya' fln der oldu. ızdırabım tarif edilecek gibi değildi. ben böyleyim istemiyorsan kapı orda mittir git vs vs. bir gün böle mittir git dediğinin ardından toparlandım ve cidden gittim. yeni bir düzen sıkıntı stres... hepsi geçti maddi ve manevi kendimi toparlayınca boşanma davası açacaktım. dedim ki insanoğlu çiğ süt emmiş, yapmış bişey pişman olsun. oğlum için vermediğim taviz kalmadı. ara ara dışarda yemeğe gittik çay çorba vs. ancak geldiğimiz nokta hala hakaretler sen nasıl annesin çocuğunu bile düşünmüyorsun vs. resmen evliyiz pişman olmasını bekliyorum ama öyle pişkinki. 'bi hata yaptıysam ömür boyu onun pişmanlğıyla mı yaşıcam be' tarzında konuşmaları var. şimdi bana diyorki bayrama kadar sana süre eve dönüyorsan dön. ben de sende bi pişmanlık değişiklik olmadan değil bayrama kadar ömrünün sonuna kdr da çağırsan gelmicem dedim.bu şekilde de yaşamak çok çirkin evlisin ama kocan yok. ayrısın ama boşanmış değilsin. bu zmn içinde oğlum hep benimleydi. arada tabiki babasıyla görüştü. o açıdasn sorun çıakrmadım.çıkarmam da. babasıdır netice de. ama bir gram da desteği olmamıştır. aslında yuvamı dağıtma taraftarı değilim ama bu adam bana başka çare bırakmadı. benim yaklaşımımı nasıl buluyorsunuz. hadi bi beyin fırtınası yapalım sevgili arkadaşlarım ablalarım kardeşlerim :)

Benimde evliligim epey çalkantılı...ama kendi derdimi unutup daha zor durumda olanları gorup duydukca daha güçlü olmaya çalışıyorum...sende benden yorumunu esirgememiştin...
Senin konuya gelecek olursak sen elinden gelenin fazlasını yapmışsın bide haklı gibi pişman olmuyolar özürdilemiyolar..ya bide ablana ilgi duymuş devam etseniz nasıl bida ailecek bir araya geleceksiniz...Şuan kapınızda sabahlıyor olmalıydı..bu erkekler bekarlıgını çok özlüyor her halde evlenince bence gitme sadakatsizligine boyun egersen devamı gelebilir.Gönlünü almayı bilmeli bence
 
X