• 2025 Ramazan Sofraları
  • Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ne dusunmem gerek bilmiyorum

Pamuk Otu .!.:
Sert ne yazdım Allah aşkına? İlla emoji mi koymam lazım, canım cicim mi demem lazım? Bu düşünceden uzaklaşmalıyız dedim. Alternatif tıpa da böyle bakın dedim. Ne var bunda? Acınız var biliyorum. Sizi terslemiyorum. Dümdüz yazıyorum.
Genişletmek için tıkla...
Yo canım cicim yada emoji bekleyen biri degilim kesinlikle. Ama suan ki yaziniz digerlerinden daha samimi geldi :) Sizde Dusuncelerinizi ne tonda paylastiginizi farketmiyorsunuz sanırım . Acımdan boyle dusunmuyorum. Alternatif tipa gelince nanelimon kekik vazgecilmezimdir onun disinda heryerde paylasilan otlar vs kullanmam. İlac konusunda da dedigim gibi her ilac biyeri yaparken bir yeri yıkıyor buna inandigimdan yaklasamiyorum kolay kolau ve bagimlilik yaptigini duymustum bu tarz ilaclarin . O yuzden cesaret edemedim
 
Bekleyenler .!.:
Yo canım cicim yada emoji bekleyen biri degilim kesinlikle. Ama suan ki yaziniz digerlerinden daha samimi geldi :) Sizde Dusuncelerinizi ne tonda paylastiginizi farketmiyorsunuz sanırım . Acımdan boyle dusunmuyorum. Alternatif tipa gelince nanelimon kekik vazgecilmezimdir onun disinda heryerde paylasilan otlar vs kullanmam. İlac konusunda da dedigim gibi her ilac biyeri yaparken bir yeri yıkıyor buna inandigimdan yaklasamiyorum kolay kolau ve bagimlilik yaptigini duymustum bu tarz ilaclarin . O yuzden cesaret edemedim
Genişletmek için tıkla...
İlaçlarla ölmemiş hayatta kalmış biri olarak bu mesafeyi anlamıyorum. Allah muhtaç etmesin, tek tedavisi ilaç olan hastalıklar var. Bence biraz kırın bu kararınızı. Psikolojik hastaliklar hiçbir şeye benzemiyor. Belki durumunuz ilaçlık da değildir. Terapi gerekir. Üzerine düşmek lazım.
 
Pamuk Otu .!.:
İlaçlarla ölmemiş hayatta kalmış biri olarak bu mesafeyi anlamıyorum. Allah muhtaç etmesin, tek tedavisi ilaç olan hastalıklar var. Bence biraz kırın bu kararınızı. Psikolojik hastaliklar hiçbir şeye benzemiyor. Belki durumunuz ilaçlık da değildir. Terapi gerekir. Üzerine düşmek lazım.
Genişletmek için tıkla...
Amin. Evet biliyorum ilaca mecburiyet var ona lafım yok ben bile isteye gidip almak istemedim. Sadece terapi olup olmayacagni bilmiyordum birinden aciklama aldim o konuda arsstirip uzmana gidecegim nasip olursa.
 
Acınızı buradan hissettim tekrar. Eski konunuzu okumuştum. Gebeliğin ilk aylarında düşük yapan kişiler bile geleceğe yönelik bu tarz korkulara, kaygılara sahip olabiliyor. Ki sizin daha travmatik bir şekilde olmuş, böyle hissetmeniz çok normal. Çok insani. İnanın kim olsa şuan böyle endişelere, karmaşalara sahip olurdu.Henüz çok yeni. Zamanla belki unutulmaz ama acısı hafifleyecektir inşallah.
Daha önce gebelik tecrübem olmadı ama fizyolojik açıdan zaten ikinci bir bebek için biraz beklemek gerekir diye düşünüyorum. O nedenle siz hiç "tekrar olur mu ? Olursa aynı olur mu?" Gibisinden düşünüp boş yere kendinizi üzmeyin. Herkesin psikolojik güçlülüğü aynı değildir, imkan varsa bir terapiye gidin. İmkan yoksa, gündüzleri evde yalnız iseniz film falan izleyin, anneniz - varsa bir kardeşiniz onlarla görüşün.
Hayırlısı diye düşünmeye çalışın, dua edin. Kalbinizin ferahlamasını diliyorum 😇
 
eğer terapi görmek isterseniz hiç kimse sizi ilaca zorlamaz öncelikle bunu belirteyim. daha önce ilaçta kullandım, şu an terapi de görüyorum. bazı anksiyete konularında beni görebilirsiniz, her zaman ilaç öneren biri değilim daha önce bağımlı olmuşluğum var fakat bu bağımlılık hangi ilaç olduğuna ve yaşadığınız sıkıntıya göre değişiyor. siz eğer bu hayatı düzenli bir şekilde yaşamakta zorlanıyorsanız 6 ay kullanacağınız hafif bir antidepresan size zarardan çok yarar sağlar. çokta ön yargılı olmayın derim. illa istemiyorum derseniz terapi de fayda sağlayacaktır tabii.

asıl konunuza gelirsek bu hayatta her şey insanlar için. ben de gebe kalabilen biri değilim, ve bugün ilk tüp bebek tedavimin ilk iğnesini vuruldum. zamanında aşılama da yaptırmıştım hiç gebelik elde edemedim 3 buçuk senedir. elde etsem ve kaybetsem elbet sizin kadar üzülürüm. fakat kendinize her gebeliğin aynı olmayacağını yavaştan aşılayın derim. bir tanıdığım çok kolay gebe kalıyordu fakat 5 sene boyunca her tutunan bebeğini kaybetti, 5 senenin sonunda kızı oldu o da şu an 6 yaşında. her karanlığın bir aydınlığı vardır diye düşünüyorum. kendim için de sizin için de..
 
XbirKadin .!.:
Acınızı buradan hissettim tekrar. Eski konunuzu okumuştum. Gebeliğin ilk aylarında düşük yapan kişiler bile geleceğe yönelik bu tarz korkulara, kaygılara sahip olabiliyor. Ki sizin daha travmatik bir şekilde olmuş, böyle hissetmeniz çok normal. Çok insani. İnanın kim olsa şuan böyle endişelere, karmaşalara sahip olurdu.Henüz çok yeni. Zamanla belki unutulmaz ama acısı hafifleyecektir inşallah.
Daha önce gebelik tecrübem olmadı ama fizyolojik açıdan zaten ikinci bir bebek için biraz beklemek gerekir diye düşünüyorum. O nedenle siz hiç "tekrar olur mu ? Olursa aynı olur mu?" Gibisinden düşünüp boş yere kendinizi üzmeyin. Herkesin psikolojik güçlülüğü aynı değildir, imkan varsa bir terapiye gidin. İmkan yoksa, gündüzleri evde yalnız iseniz film falan izleyin, anneniz - varsa bir kardeşiniz onlarla görüşün.
Hayırlısı diye düşünmeye çalışın, dua edin. Kalbinizin ferahlamasını diliyorum 😇
Genişletmek için tıkla...
Yok istesemde bedenen beklemem gerektiginin farkındayım zaten. Ama ben hem hamileligi cok ozleyip cok isteyip hem birdaha isteyebilcekmiyim bilmiyorum . Evlendigim sehirde ailemden kimse yok ailemin yanindan yeni geldim .Zaten sorun bu ya ordayken esim icin agladim hergun buraya geldim ailem icin agliyorum ozluyorum doymuyorum kimseye. Bende biraz soyle bi his oldu bebegimide kaybedince baska sevdgm kimseyi kaybetmeyim hepsi yanimda olsun hissi yanimda olmayan icin acı cekme. ekstra farkli dusunceler endiselerm bunca karmasanin icinde Bir daha olurmu yu dusunuyorum ama ben en cok birdaha cesaret edebilir miyim istermiyim diye dusunuyorum
 
Bekleyenler .!.:
Amin. Evet biliyorum ilaca mecburiyet var ona lafım yok ben bile isteye gidip almak istemedim. Sadece terapi olup olmayacagni bilmiyordum birinden aciklama aldim o konuda arsstirip uzmana gidecegim nasip olursa.
Genişletmek için tıkla...
Psikologa giderseniz sadece terapi görürsünüz. Psikiyatride hem terapi hem ilaç olur. Açıkçası yüreğim kaldırmayacak diye konununuzun tamamını okuyamadim. Az çok anladim. Sizinle aynı durumda bir üyenin vesilesiyle bulmuştum psikologumu. Ben başka bir sebepten gittim o ayrı. Psikologa gitmek hayatımın dönüm noktasıdır. Ekmek gibi su gibi bir ihtiyaçtır. Herkes buna imkan yaratabilse keşke. Her mahallede ücretsiz psikolojik danışmanlık merkezleri olsa aile hekimi gibi normalleşse. Bulunduğunuz konumdaki kliniklere bakın. Egitimlerine özgeçmişlerine bakın. Maddi olarak zor gelecekse online terapi icin yeni keşfettigim bir platform var. Onu yazabilirim özelden.
 
lilay5 .!.:
eğer terapi görmek isterseniz hiç kimse sizi ilaca zorlamaz öncelikle bunu belirteyim. daha önce ilaçta kullandım, şu an terapi de görüyorum. bazı anksiyete konularında beni görebilirsiniz, her zaman ilaç öneren biri değilim daha önce bağımlı olmuşluğum var fakat bu bağımlılık hangi ilaç olduğuna ve yaşadığınız sıkıntıya göre değişiyor. siz eğer bu hayatı düzenli bir şekilde yaşamakta zorlanıyorsanız 6 ay kullanacağınız hafif bir antidepresan size zarardan çok yarar sağlar. çokta ön yargılı olmayın derim. illa istemiyorum derseniz terapi de fayda sağlayacaktır tabii.

asıl konunuza gelirsek bu hayatta her şey insanlar için. ben de gebe kalabilen biri değilim, ve bugün ilk tüp bebek tedavimin ilk iğnesini vuruldum. zamanında aşılama da yaptırmıştım hiç gebelik elde edemedim 3 buçuk senedir. elde etsem ve kaybetsem elbet sizin kadar üzülürüm. fakat kendinize her gebeliğin aynı olmayacağını yavaştan aşılayın derim. bir tanıdığım çok kolay gebe kalıyordu fakat 5 sene boyunca her tutunan bebeğini kaybetti, 5 senenin sonunda kızı oldu o da şu an 6 yaşında. her karanlığın bir aydınlığı vardır diye düşünüyorum. kendim için de sizin için de..
Genişletmek için tıkla...
Terapi konusunda daha iyi anladim zaten gidecegim insallah. Bebek konusundada ben ayni olur mu korkusundan cok bir daha nasil isterim isteyebilirmiyim cesaret edebilirmiyim diye endiseleniyorum . Rabbim hepimizi aydinliga cikarsin
 
1,5 ay yahu
ben 2020 kışında bir grip olmuştum 1.5 ay sırf yattım başımı kaldıramadım. ailecek olmuştuk hepimiz birer kanepede ölü gibi yattık neredeyse tüm kış öyle geçti.

metanetli, sabırlı, olayları büyütmemeye çalışan bir insanımdır ama evlat kaybetmişsiniz 1,5 ayda kendinize gelemezsiniz, gelseniz sizde bir sorun var derdik. bunun normali bu.

tabii ki yardım almayı düşünebilirsiniz ama zaten hiçbir normal insan 1,5 ayda böyle bir olaydan sonra rutine dönemez ki. ben bunu yapabilecek kadın tanımıyorum ki etrafım çelik gibi, kaplan gibi kadınlarla dolu.

eşinizin yaşı da 1,5 ayda geçmez merak etmeyin. o da tabii ki bu konuyu şimdi açmayacaktır.

kendinize zaman tanıyın biraz, ne düşünmeniz gerektiğini bilmemek de bazen normaldir.
 
Pamuk Otu .!.:
Psikologa giderseniz sadece terapi görürsünüz. Psikiyatride hem terapi hem ilaç olur. Açıkçası yüreğim kaldırmayacak diye konununuzun tamamını okuyamadim. Az çok anladim. Sizinle aynı durumda bir üyenin vesilesiyle bulmuştum psikologumu. Ben başka bir sebepten gittim o ayrı. Psikologa gitmek hayatımın dönüm noktasıdır. Ekmek gibi su gibi bir ihtiyaçtır. Herkes buna imkan yaratabilse keşke. Her mahallede ücretsiz psikolojik danışmanlık merkezleri olsa aile hekimi gibi normalleşse. Bulunduğunuz konumdaki kliniklere bakın. Egitimlerine özgeçmişlerine bakın. Maddi olarak zor gelecekse online terapi icin yeni keşfettigim bir platform var. Onu yazabilirim özelden.
Genişletmek için tıkla...
Simdi burda arastiriyorum zaten terapi icin ozel olsada farketmez yeter ki tutunacak bi dal olsun bana. Kendimi tam anlatabilmeye ihtiyacim var cunku.
 
Bekleyenler .!.:
Terapi konusunda daha iyi anladim zaten gidecegim insallah. Bebek konusundada ben ayni olur mu korkusundan cok bir daha nasil isterim isteyebilirmiyim cesaret edebilirmiyim diye endiseleniyorum . Rabbim hepimizi aydinliga cikarsin
Genişletmek için tıkla...
farklı olayla aynı konuya çıkabilecek bir örnek vereyim. ilk araba kullanmaya başladığım gün kaza yapmıştım. aradan bir süre geçene kadar arabaya hiç binmedim (ki 1 buçuk aydan çok çok fazladır) zamanla eşimin de desteğiyle tekrar arabaya bindim, daha sonra kullanmaya başladım, 3 senedir aktif araç kullanıyorum şehir dışına bile çıkabiliyorum. ama kaza olduğu sene sorsanız arabaya binmemeye yemin etmiştim anlatabiliyor muyum:KK200: 1 buçuk ay da kısa bir süre.. tekrar hazır hissedeceğiniz bir zaman olacaktır. sadece kendinize zaman verin.
online terapi almayı düşünüyorsanız ben de psikologumu önerebilirim özelden.
 
migrenimsi .!.:
1,5 ay yahu
ben 2020 kışında bir grip olmuştum 1.5 ay sırf yattım başımı kaldıramadım. ailecek olmuştuk hepimiz birer kanepede ölü gibi yattık neredeyse tüm kış öyle geçti.

metanetli, sabırlı, olayları büyütmemeye çalışan bir insanımdır ama evlat kaybetmişsiniz 1,5 ayda kendinize gelemezsiniz, gelseniz sizde bir sorun var derdik. bunun normali bu.

tabii ki yardım almayı düşünebilirsiniz ama zaten hiçbir normal insan 1,5 ayda böyle bir olaydan sonra rutine dönemez ki. ben bunu yapabilecek kadın tanımıyorum ki etrafım çelik gibi, kaplan gibi kadınlarla dolu.

eşinizin yaşı da 1,5 ayda geçmez merak etmeyin. o da tabii ki bu konuyu şimdi açmayacaktır.

kendinize zaman tanıyın biraz, ne düşünmeniz gerektiğini bilmemek de bazen normaldir.
Genişletmek için tıkla...
Ben hemen toparlanacagimi dusunmuyorum zaten ama bu surec uzadikca yıpranmalarda artıyor diye kendimi biraz sıkmaya karar verdim cevreye karsı. Esimin yasini simdi icin dert etmiyorum Hamile kalmadan once hep bundan yakınırdı uzulurdu ne zaman olacagini bilmiyorduk cunku olmuyor diyorduk hep. Simdi kaybettik bedenen ve ruhen bekleyecegimiz bir surec var zaten önümüzde ve yine denesek olur mu yine bilmiyoruz cunku buna 4 yilda kavusmustuk neyse hersey nasip ama benim sanki bunu hic istemeyecekmism gibi geliyor kalbimi ferahlatamiyorum ya bidaha istemezsem hep boyle kalirsam esime yazik degilmi diye kendimi uzuyorum. Dedim basta hersey icimde endisye dönüstu
 
lilay5 .!.:
farklı olayla aynı konuya çıkabilecek bir örnek vereyim. ilk araba kullanmaya başladığım gün kaza yapmıştım. aradan bir süre geçene kadar arabaya hiç binmedim (ki 1 buçuk aydan çok çok fazladır) zamanla eşimin de desteğiyle tekrar arabaya bindim, daha sonra kullanmaya başladım, 3 senedir aktif araç kullanıyorum şehir dışına bile çıkabiliyorum. ama kaza olduğu sene sorsanız arabaya binmemeye yemin etmiştim anlatabiliyor muyum:KK200: 1 buçuk ay da kısa bir süre.. tekrar hazır hissedeceğiniz bir zaman olacaktır. sadece kendinize zaman verin.
online terapi almayı düşünüyorsanız ben de psikologumu önerebilirim özelden.
Genişletmek için tıkla...
Tabi neden olmasın onlineda olur
 
Bekleyenler .!.:
Simdi burda arastiriyorum zaten terapi icin ozel olsada farketmez yeter ki tutunacak bi dal olsun bana. Kendimi tam anlatabilmeye ihtiyacim var cunku.
Genişletmek için tıkla...
O zaman direkt psikolog. Hem ilaç yazma durumu da yok onun. Yalnızca anlatırsınız, dinler, ve terapi tekniklerini uygular.
 
Pamuk Otu .!.:
Psikologa giderseniz sadece terapi görürsünüz. Psikiyatride hem terapi hem ilaç olur. Açıkçası yüreğim kaldırmayacak diye konununuzun tamamını okuyamadim. Az çok anladim. Sizinle aynı durumda bir üyenin vesilesiyle bulmuştum psikologumu. Ben başka bir sebepten gittim o ayrı. Psikologa gitmek hayatımın dönüm noktasıdır. Ekmek gibi su gibi bir ihtiyaçtır. Herkes buna imkan yaratabilse keşke. Her mahallede ücretsiz psikolojik danışmanlık merkezleri olsa aile hekimi gibi normalleşse. Bulunduğunuz konumdaki kliniklere bakın. Egitimlerine özgeçmişlerine bakın. Maddi olarak zor gelecekse online terapi icin yeni keşfettigim bir platform var. Onu yazabilirim özelden.
Genişletmek için tıkla...
online terapi platformu nedir. Diger arkadasin soyledigi online psikologada baktım . Sizin onerinizede bakayım
 
Kaybınız henüz yeni bir hamilelik düşüncesi için çok erken. Eşinizin yaşı kaç, bilmiyorum ama sizinki profildeki gibiyse daha çok genç ümitsizliğe kapılmak için. Babanizin vefatını örnek vermişsiniz, elbette anne baba kaybı çok zordur ama 12 yılda hâlâ günlük hayatınızı etkiliyecek boyuttaysa işin rengi biraz değişebilir ve bir uzman yardımı en doğrusu olur o zaman.
 
Tahin Helva .!.:
Kaybınız henüz yeni bir hamilelik düşüncesi için çok erken. Eşinizin yaşı kaç, bilmiyorum ama sizinki profildeki gibiyse daha çok genç ümitsizliğe kapılmak için. Babanizin vefatını örnek vermişsiniz, elbette anne baba kaybı çok zordur ama 12 yılda hâlâ günlük hayatınızı etkiliyecek boyuttaysa işin rengi biraz değişebilir ve bir uzman yardımı en doğrusu olur o zaman.
Genişletmek için tıkla...
Esim buyuk benden 33 yasinda ben degil kendisi dert ediyor yasini Babam konusuda . 12 yil oncesinde kaybettgmde nasil kaldiysam oyel devam etti degismedi hep bi kenarda yoklugu durdu en cok ozel gunlerimi etkiliyor gunluk hayatimda suratisz yada hep bi hzuunlu pozitif gorunmuyorum disardan ki aslinda pozitif dusunsem bile yuzumden oyle yansimiyor yani o huzun yapisti yuzume yillardir gitmiyrdu. bebegimin kaybiyla tam oldu
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

D
Akil danismak istiyorum
2 3 4
Yorumlar
75
Görüntüleme
2K
mimoza2015
M
I
Basarisiz tup bebek islemleri ve dogal gebelik
Yorumlar
0
Görüntüleme
184
inancsade
I
Z
  • Kilitli
Zor durumdayım - muska!
4 5 6
Yorumlar
115
Görüntüleme
4K
Mune
Mune
M
Siz ne derseniz diyin ben hamileyim sanırım!
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
1K
zeybepyz
Z
M
ablalarim bisey danisicam lütfen
Yorumlar
10
Görüntüleme
812
merveeasslnnnn
M
Back