Ne düşünebilirim

mmfn

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
8 Eylül 2024
40
14
33
Merhaba Bu sene en yakın arkadaşımla birlikte hamileydik Ben bir hafta veya iki hafta öndeydim 6 aylıkken gebelik zehirlemesi tansiyon yüksekliği nedeniyle kaybettim Arkadaşım şimdi doğum yaptı ne düşüneceğimi bilmiyorum canım acıyor kendimi düşününce Ben de kucağıma alabilirdim insan bu acıyı Nasıl yenebilir nasıl çıkabilir bu Duygulardan çocuk Yarası dıştan böyle gözüken bir yara her şeyi saklayabilirsiniz her sorunu gizleyebilirsiniz ama bunu dıştan böyle gözüküyor gözüktüğünü Bile Bile soruyu soranlar o kadar zorlanıyorum ki o soruyu cevaplamaktan soru kolay ama cevaplaması çok zor içim acı diyor kalbim kanatıyor bilmiyorum nasıl atladılar insan böyle bir şeyi En kötüsünü düşünüyorum kendimden daha kötü durumda olan insanların Ama herkes imtihanı kendine ağır buraya niye yazdım onu da bilmiyorum belki de içim rahatlamasını istiyorum Teşekkür ederim okuyup yorum yazanlar için
 
Canım öncelikle geçmiş olsun sabırlar dilerim. Ben üç senedir gebelik için uğraşıyorum. Ve en sonunda tüp bebek tedavisine başlıyoruz. Üç senedir adetim bir gün bile gecikse havadan nem kapıyordum. Her ay aynı umutsuzluğu yaşıyorduk eşim ile birlikte. Benden sonra evlenen arkadaşlarım, kuzenlerim hep hamile kaldı. Birde bizden saklıyorlardı biri hamile kalınca üzülmüyelim diye. Senin yorumunu okuyunca en azından hamile kalabilmiş dedim içimden. Senin durumunda çok zor. Allah kimsenin kucağını boş bırakmasın. Emin ol tüp bebek süreci maddi ve manevi açıdan daha çok yıpratan bir şey. Kimseye bir şey demeye de gelmiyor. Sorun kimde diye soruyolar ne fark edecekse.Biz tutup tutmayacağını bile bilmiyoruz. Kimseyle kendini kıyaslayıp üzme. Herkes kendi çocuğunu sever sonuç olarak.umarım tez zamanda hamile kalıp sağ salim kucağına alırsın
 
Aynı şeyi yaşıyoruz bende 5 aylıkken kaybettim. 2 tane samimi arkadaşım hamile. Ben kaybetmeden önce birlikte Alışveriş şunu mu alsak bunu mu alsak diye planlar yapardık. Şimdi canım acıyor tarifsiz nir duygu
 
Şimdi doğum yaptı arkadasım gidemiyorum kendımı toparlayamıyorum kendi acımdan duygularım da kurtulamıyorum en büyük zaafım oldu bu bebek sorunu... Allah'ım her an an görüyor bizi.. Herşey elınde kalıyor en acısı bu bır emzık bıle
 
Öncelikle başınız sağ olsun. Hissettikleriniz çok normal, insanız neticede. Zamanla biraz daha hafifleyecektir. İnşallah en hayırlı zamanda bir evlat sahibi olursunuz.
 
Anlıyorum sokakta bebek görünce bile ağlayasım geliyor ama geçecek inşallah bu dünya da yaşayan bir bebeğin annesi olacaksınız
 
Öncelikle çok geçmiş olsun Allah tekrar sağlıklı bir bebek alma haberi nasip etsin .
Ama düşüncenize gelince hiç sağlıklı bir düşünce değil. 2019 da evlendim 2021 den beri bebek planlarımız var ve benden sonra evlenen kişiler ikinci çocuğu doğurdu ne yapalım nasip olmuyorsa bu sizin imtihanınız lütfen başkalarının mutluluğunu kendi imtihanlarınız ile karıştırmayın . Arkadaşınızı tebrik edin ve kendiniz için dua edin . Sülalede en iyi şartlarda büyütüp şuan her şeyin en büyük eksikliğini çeken biri olarak söylüyorum. Bu hayat benim ve şartlar benim . Ne alaka diyeceksiniz belki ama inanın her şeye sahip olan sonradan en düşük seviyede ama Mutlu olan biriyim bu çocuk için de geçerli bir benim yok
 
İnsan acı çekerken mantıklı düşünemiyor çünkü çok taze hala zaman ne getırır ne götürür bılemem rabbım evlat imtihanı her türlüsu agır bence... Senı yüzün güler ..anne olmayı nasıp eder rabbım sanada
 
Amin Allah da sizin yüzünüzü güldürsün çok zor ama akıl sağlığımız için inanın boşvermek zorundayız bazen olmuyor ama gözlerimizi başkalarına karşı kapatmaktan başka çaremiz yok
 
Haklısın canım...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…