ne diyeceğimi bilmiyorum; boşanıyorum

cundagg .!.:

içim inanılmaz acıyor ve daralıyor. ağlıyorum nefes alamıyorum. tarifsiz ama tarifsiz bir acı. herkes sever ama ben bilmiyorum fazla sevdim insan üstü sevdim.

eşimle zaten sorunlarımız vardı ama bugün ikimizde alkollüydük. sonra inanılmaz saçma bir sebepten tartışmaya başladık. sonra o tartışma büyüdü çığlık çığlığa bağrışmaya dönüştü. araba kullanıyordu eşim. sağa sola savruldu araba. sonra bana küfretti. hemde çok büyük bir küfür ilk defa.. bende bunu duyunca ona küfrettim o da bana tokat attı. ilk defa küfür ve şiddet yaşadık inanamadım. öyle bir delirdimki arabanın kapısını açtım indir beni burda diye bağırdım. kapıyı kapattırdı.

o öfkeyle aldım elime telefonu annemi aradım. olanları söyledim ve avukat tutalım boşanıyoruz dedim. ilk ışıkta durduğundada attım kendimi arabadan. bir akrabası vardı annemin avukat. annemden numarasını aldım. aradım boşanmak istediğimi söyledim. tamam yarın gel dedi başlarız işlemlere dedi. eşimede (hala niye eşim diyosam) mesaj attım işlemleri başlatıyorum diye. o da annesinin yanına gitmiş anlatmış. karşılıklı öyle bir hırs yaptıkki..

şu an annemdeyim bende. yeni yeni sakinleşiyorum. kapattım telefonumu. telefondski ismini bile değiştirdim resimleri sildim. sanki kabus gibi uyanınca biticek gibi ama gerçek dimi?.. uyanamıyorum kabustan..

bir anda nasıl oldu nasıl bu hale geldik bilmiyorum. bunca sene sonra bana nasıl vurdu bilmiyorum. ve en son avukata verdiğimi söylemek için mesaj attığımda kendimi tutamayıp bunu nasıl yaptın falanda dedim. yaptığım herşeyin arkasındayım hakketin dedi. öyle bir sinirlendimki sen erkek olsan bir kadına ne söylenip ne söylenmeyeceğini el kalkmayacağını bilirdin. üstelik karına ettiğin küfre bak. sen erkek değilsin oğlan çocuğusun yeter ben mii büyüteceğim seni dedim. bu arada eşim 27 yaşında ben 30.

ben bu yaptığını asla ama asla kabullenemiyorum. yani nasıl olabilir böyle bir şey bu nasıl bir cesaret şuursuzluk.. daha ekleyebileceğim sıfatları buraya yazamıyorum.. ve bir tokatla siz boşanır mıydınız bilmiyorum ama ben boşanıyorum..

keşke hepsi kötü bir rüya olsa.. uyansam sarılsam ona bana bunu yaşatmamış olsa.. bu acı beni öldürüyor.. öldürüyor.. tarifsiz... özlüyorum bile özlediğim için kendime kızıyorum bu kadar mı gurursuzsun dite. yarın arayıp seni seviyorum diyip ona koşasım sarılasım var ama katlanamıyorum böyle bir hareketi yiyemem yutamam bunu affedemem.. hayatımda bu kadar kafam karışmadı bu kadar nefret etmedim ve bu kadar acı çekmedim. şimdi napıcam ben? yarın gidip boşanıcam dimi.. bu acı kalıcı olacak dimi... zamanla azalsada geçmiycek dimi... peki ya düzelsek? hiçbir şey aynı olmayacak bir kere yaptığı için yeniden yapacak ben bir kere kabullendiğim için cesaret alacak kimbilir nasıl bir ilişkimiz olacak. herşeyden önemlisi bunu ben kendime yediremiycem hatırladıkça nefret edicem..

benim yerimde olsanız ne yapardınız?

Genişletmek için tıkla...

cundagg .!.:

içim inanılmaz acıyor ve daralıyor. ağlıyorum nefes alamıyorum. tarifsiz ama tarifsiz bir acı. herkes sever ama ben bilmiyorum fazla sevdim insan üstü sevdim.

eşimle zaten sorunlarımız vardı ama bugün ikimizde alkollüydük. sonra inanılmaz saçma bir sebepten tartışmaya başladık. sonra o tartışma büyüdü çığlık çığlığa bağrışmaya dönüştü. araba kullanıyordu eşim. sağa sola savruldu araba. sonra bana küfretti. hemde çok büyük bir küfür ilk defa.. bende bunu duyunca ona küfrettim o da bana tokat attı. ilk defa küfür ve şiddet yaşadık inanamadım. öyle bir delirdimki arabanın kapısını açtım indir beni burda diye bağırdım. kapıyı kapattırdı.

o öfkeyle aldım elime telefonu annemi aradım. olanları söyledim ve avukat tutalım boşanıyoruz dedim. ilk ışıkta durduğundada attım kendimi arabadan. bir akrabası vardı annemin avukat. annemden numarasını aldım. aradım boşanmak istediğimi söyledim. tamam yarın gel dedi başlarız işlemlere dedi. eşimede (hala niye eşim diyosam) mesaj attım işlemleri başlatıyorum diye. o da annesinin yanına gitmiş anlatmış. karşılıklı öyle bir hırs yaptıkki..

şu an annemdeyim bende. yeni yeni sakinleşiyorum. kapattım telefonumu. telefondski ismini bile değiştirdim resimleri sildim. sanki kabus gibi uyanınca biticek gibi ama gerçek dimi?.. uyanamıyorum kabustan..

bir anda nasıl oldu nasıl bu hale geldik bilmiyorum. bunca sene sonra bana nasıl vurdu bilmiyorum. ve en son avukata verdiğimi söylemek için mesaj attığımda kendimi tutamayıp bunu nasıl yaptın falanda dedim. yaptığım herşeyin arkasındayım hakketin dedi. öyle bir sinirlendimki sen erkek olsan bir kadına ne söylenip ne söylenmeyeceğini el kalkmayacağını bilirdin. üstelik karına ettiğin küfre bak. sen erkek değilsin oğlan çocuğusun yeter ben mii büyüteceğim seni dedim. bu arada eşim 27 yaşında ben 30.

ben bu yaptığını asla ama asla kabullenemiyorum. yani nasıl olabilir böyle bir şey bu nasıl bir cesaret şuursuzluk.. daha ekleyebileceğim sıfatları buraya yazamıyorum.. ve bir tokatla siz boşanır mıydınız bilmiyorum ama ben boşanıyorum..

keşke hepsi kötü bir rüya olsa.. uyansam sarılsam ona bana bunu yaşatmamış olsa.. bu acı beni öldürüyor.. öldürüyor.. tarifsiz... özlüyorum bile özlediğim için kendime kızıyorum bu kadar mı gurursuzsun dite. yarın arayıp seni seviyorum diyip ona koşasım sarılasım var ama katlanamıyorum böyle bir hareketi yiyemem yutamam bunu affedemem.. hayatımda bu kadar kafam karışmadı bu kadar nefret etmedim ve bu kadar acı çekmedim. şimdi napıcam ben? yarın gidip boşanıcam dimi.. bu acı kalıcı olacak dimi... zamanla azalsada geçmiycek dimi... peki ya düzelsek? hiçbir şey aynı olmayacak bir kere yaptığı için yeniden yapacak ben bir kere kabullendiğim için cesaret alacak kimbilir nasıl bir ilişkimiz olacak. herşeyden önemlisi bunu ben kendime yediremiycem hatırladıkça nefret edicem..

benim yerimde olsanız ne yapardınız?

Genişletmek için tıkla...

cundagg .!.:

içim inanılmaz acıyor ve daralıyor. ağlıyorum nefes alamıyorum. tarifsiz ama tarifsiz bir acı. herkes sever ama ben bilmiyorum fazla sevdim insan üstü sevdim.

eşimle zaten sorunlarımız vardı ama bugün ikimizde alkollüydük. sonra inanılmaz saçma bir sebepten tartışmaya başladık. sonra o tartışma büyüdü çığlık çığlığa bağrışmaya dönüştü. araba kullanıyordu eşim. sağa sola savruldu araba. sonra bana küfretti. hemde çok büyük bir küfür ilk defa.. bende bunu duyunca ona küfrettim o da bana tokat attı. ilk defa küfür ve şiddet yaşadık inanamadım. öyle bir delirdimki arabanın kapısını açtım indir beni burda diye bağırdım. kapıyı kapattırdı.

o öfkeyle aldım elime telefonu annemi aradım. olanları söyledim ve avukat tutalım boşanıyoruz dedim. ilk ışıkta durduğundada attım kendimi arabadan. bir akrabası vardı annemin avukat. annemden numarasını aldım. aradım boşanmak istediğimi söyledim. tamam yarın gel dedi başlarız işlemlere dedi. eşimede (hala niye eşim diyosam) mesaj attım işlemleri başlatıyorum diye. o da annesinin yanına gitmiş anlatmış. karşılıklı öyle bir hırs yaptıkki..

şu an annemdeyim bende. yeni yeni sakinleşiyorum. kapattım telefonumu. telefondski ismini bile değiştirdim resimleri sildim. sanki kabus gibi uyanınca biticek gibi ama gerçek dimi?.. uyanamıyorum kabustan..

bir anda nasıl oldu nasıl bu hale geldik bilmiyorum. bunca sene sonra bana nasıl vurdu bilmiyorum. ve en son avukata verdiğimi söylemek için mesaj attığımda kendimi tutamayıp bunu nasıl yaptın falanda dedim. yaptığım herşeyin arkasındayım hakketin dedi. öyle bir sinirlendimki sen erkek olsan bir kadına ne söylenip ne söylenmeyeceğini el kalkmayacağını bilirdin. üstelik karına ettiğin küfre bak. sen erkek değilsin oğlan çocuğusun yeter ben mii büyüteceğim seni dedim. bu arada eşim 27 yaşında ben 30.

ben bu yaptığını asla ama asla kabullenemiyorum. yani nasıl olabilir böyle bir şey bu nasıl bir cesaret şuursuzluk.. daha ekleyebileceğim sıfatları buraya yazamıyorum.. ve bir tokatla siz boşanır mıydınız bilmiyorum ama ben boşanıyorum..

keşke hepsi kötü bir rüya olsa.. uyansam sarılsam ona bana bunu yaşatmamış olsa.. bu acı beni öldürüyor.. öldürüyor.. tarifsiz... özlüyorum bile özlediğim için kendime kızıyorum bu kadar mı gurursuzsun dite. yarın arayıp seni seviyorum diyip ona koşasım sarılasım var ama katlanamıyorum böyle bir hareketi yiyemem yutamam bunu affedemem.. hayatımda bu kadar kafam karışmadı bu kadar nefret etmedim ve bu kadar acı çekmedim. şimdi napıcam ben? yarın gidip boşanıcam dimi.. bu acı kalıcı olacak dimi... zamanla azalsada geçmiycek dimi... peki ya düzelsek? hiçbir şey aynı olmayacak bir kere yaptığı için yeniden yapacak ben bir kere kabullendiğim için cesaret alacak kimbilir nasıl bir ilişkimiz olacak. herşeyden önemlisi bunu ben kendime yediremiycem hatırladıkça nefret edicem..

benim yerimde olsanız ne yapardınız?

Genişletmek için tıkla...

Şişede durduğu gibi durmamış meret, ,bence ilerde acaba sorularıyla kafa patlatmaktansa boşanmayı erteleyin derim

cundagg .!.:

içim inanılmaz acıyor ve daralıyor. ağlıyorum nefes alamıyorum. tarifsiz ama tarifsiz bir acı. herkes sever ama ben bilmiyorum fazla sevdim insan üstü sevdim.

eşimle zaten sorunlarımız vardı ama bugün ikimizde alkollüydük. sonra inanılmaz saçma bir sebepten tartışmaya başladık. sonra o tartışma büyüdü çığlık çığlığa bağrışmaya dönüştü. araba kullanıyordu eşim. sağa sola savruldu araba. sonra bana küfretti. hemde çok büyük bir küfür ilk defa.. bende bunu duyunca ona küfrettim o da bana tokat attı. ilk defa küfür ve şiddet yaşadık inanamadım. öyle bir delirdimki arabanın kapısını açtım indir beni burda diye bağırdım. kapıyı kapattırdı.

o öfkeyle aldım elime telefonu annemi aradım. olanları söyledim ve avukat tutalım boşanıyoruz dedim. ilk ışıkta durduğundada attım kendimi arabadan. bir akrabası vardı annemin avukat. annemden numarasını aldım. aradım boşanmak istediğimi söyledim. tamam yarın gel dedi başlarız işlemlere dedi. eşimede (hala niye eşim diyosam) mesaj attım işlemleri başlatıyorum diye. o da annesinin yanına gitmiş anlatmış. karşılıklı öyle bir hırs yaptıkki..

şu an annemdeyim bende. yeni yeni sakinleşiyorum. kapattım telefonumu. telefondski ismini bile değiştirdim resimleri sildim. sanki kabus gibi uyanınca biticek gibi ama gerçek dimi?.. uyanamıyorum kabustan..

bir anda nasıl oldu nasıl bu hale geldik bilmiyorum. bunca sene sonra bana nasıl vurdu bilmiyorum. ve en son avukata verdiğimi söylemek için mesaj attığımda kendimi tutamayıp bunu nasıl yaptın falanda dedim. yaptığım herşeyin arkasındayım hakketin dedi. öyle bir sinirlendimki sen erkek olsan bir kadına ne söylenip ne söylenmeyeceğini el kalkmayacağını bilirdin. üstelik karına ettiğin küfre bak. sen erkek değilsin oğlan çocuğusun yeter ben mii büyüteceğim seni dedim. bu arada eşim 27 yaşında ben 30.

ben bu yaptığını asla ama asla kabullenemiyorum. yani nasıl olabilir böyle bir şey bu nasıl bir cesaret şuursuzluk.. daha ekleyebileceğim sıfatları buraya yazamıyorum.. ve bir tokatla siz boşanır mıydınız bilmiyorum ama ben boşanıyorum..

keşke hepsi kötü bir rüya olsa.. uyansam sarılsam ona bana bunu yaşatmamış olsa.. bu acı beni öldürüyor.. öldürüyor.. tarifsiz... özlüyorum bile özlediğim için kendime kızıyorum bu kadar mı gurursuzsun dite. yarın arayıp seni seviyorum diyip ona koşasım sarılasım var ama katlanamıyorum böyle bir hareketi yiyemem yutamam bunu affedemem.. hayatımda bu kadar kafam karışmadı bu kadar nefret etmedim ve bu kadar acı çekmedim. şimdi napıcam ben? yarın gidip boşanıcam dimi.. bu acı kalıcı olacak dimi... zamanla azalsada geçmiycek dimi... peki ya düzelsek? hiçbir şey aynı olmayacak bir kere yaptığı için yeniden yapacak ben bir kere kabullendiğim için cesaret alacak kimbilir nasıl bir ilişkimiz olacak. herşeyden önemlisi bunu ben kendime yediremiycem hatırladıkça nefret edicem..

benim yerimde olsanız ne yapardınız?

Genişletmek için tıkla...

darkmore .!.:

Hak verdim sana ben de olsam bosanirdim insanda biraz haysiyet seref varsa onca hakareti ve siddeti sineye cekmez zaten
Uzulmeyin inanin hepsi gecer bir aci ani olarak kalir zihninizde Allah yardimciniz olsun

Genişletmek için tıkla...

fatma ve fatih .!.:

Bosanmak ve yuva yikmak bu kadar kolay olsaydi hicbirimizin anne veya babasi evli kalmazdi
Ben demiyorum ki dayak iyi birşey ama haysiyet yada serefle ilgisi yok bazen sabretmek gsrekiyor icki gelince akil gidermis der buyuklerimiz ben demiyorum ki dayaga razi olun ama biraz sabır bosanmak kolay degil sonra yeni bi hayat kurmak yeniden bi insana alismak zor isler bunlar buyuklerimizin dedigi gibi yastik değişir ama kader değişmez birinin alkolu var diye bosarsin oburu aldatir baskasi döver yani yanlis anlamayin ama erkekler de ne eski babalarimiz gibi delikanli ne kadinlar annelerimiz gibi yanlis anlasilmak istemem sadece fikrimi bildiriyorum

Genişletmek için tıkla...

fatma ve fatih .!.:

Amin Allah kimseyi kotuyle karşılaştırmasin tabi herkesin kendi hayati dedigim gibi dayaga razi olmayin ben dayagi savunmuyorum benim anne ve babam 29 yillik evli seversk evlenmisler bi kere bile kavga ettiklerini gormedim hala liseli asiklar gibiler dedigim gibi yanlis anlasilmak istemem ama cogu kadinimiz caresizlikten katlaniyor

Genişletmek için tıkla...

kardelen2780 .!.:

İçki kötülüklerin anasıdır." Diğer bir rivayete göre de, "İçkiden sakınınız. Çünkü içki her türlü kötülüklerin anasıdır."
"İçkiden kaçınınız. ALLAH'a yemin ederim ki, içki ile iman bir yerde birleşmez. Yani biri diğerini çıkarır." (Hz. Osman r.a.)'dan nakledilmiş. Nesai, Eşribe, 44.)

Rahman boşuna içkiyi kullarına ''HARAM'' etmemiş

Genişletmek için tıkla...

_cisem_ .!.:

sanırım bende boşanıyorum..
bilmiyorum ama bu kez gerçekten bittiğimizi hissediyorum..
bu sabah sudan sebeplerden tartışmaya başladık ve ben nasıl oldu nasıl gelişti anlamadan kavganın için de bulduk kendimizi..
artık senle tartışıyor olmaktan yoruldum, yaptığın ve yapacağın açıklamalardan sıkıldım çünkü hepsini ezberledim ve bıktım artık dedim..
sürekli benden sıkılıyor olmandan sıkıldım kendimize bunu yapmayalım beni dinlemeyeceksen anlamayacaksan benle olmayacaksan kapı orda dedi..
göstermene gerek yok girdiğim kapıdan çıkarım bitsin dedim..
bitsin dedi..

Genişletmek için tıkla...

cundagg .!.:

niye bir anda böyle oluyorki? birikmişlik mi? tahammülsüzlük mü? offf hayırlısı olsun.. büyük onur kırıcı şeyler olmasa dönmekte affetmekte kolay ama bu tür durumlarda gurur adım attırmıyor insana..

Genişletmek için tıkla...

misself .!.:

Umarim bosanmazsiniz size dua edecegim.. Fakat sunu da soylemeden gecemeyecegim herkesin hayati kendine saygim sozsuz ama ickinin oldgu bi ortamda hayir adina birsey beklemeyin derim.. Hakkinizda en guzeli olsun..
Sevgiyle..

Genişletmek için tıkla...