Senin şu durumunu ben de 18 yaşlarındayken yaşamıştım, benim erkek arkadaşımla daha fazla yaş farkı vardı. Sonunda ayrıldık ve sor bana üzüldün mü diye hayır. İyi de ayrılmışız, ne diye onun bana o kadar yüklenmelerini çekmişim ki!
Sana ayrıl falan demiyorum sakın yanlış anlama ama bu insanların karakteri böyle. Her mutsuz oldukları konuda karşıdakini suçlamak, sen bir şey yapmıyorsun demek. Kendi istekleri sanki hep en doğrusuymuş gibi diretmeler, karşındakini boğaltmalar falan.
Bunlar ne yazık ki beraberken çözülecek şeyler olmuyor. Biz de öyle sanırdık, daha çok görüşmeye başladığımızda bir fark ettim ki resmen tahammül edemiyormuşum :) Yani sanma ki yan yana olunca bunlar yaşanmayacak.
Ayrıca yaşın da bana kalırsa erken daha evlilik için. Çok aklıbaşında yorumlar yapıyorsun ama biri yazmış duygusal şiddet bu diye, inan bana durum böyle. Biraz objektif baksan, sevgini kenara koysan sen de görürsün. Makul olmayı teklif ediyorsun, illa dediğim olacak diye ısrarla karşılaşıyorsun. Bırak işine geliyorsa yani, gelmiyorsa paşa gönlü bilir.