- 14 Ocak 2020
- 414
- 470
- 24
Çok utanıyorum kısaca özet geçeceğim ben küçük yaşta evlilik yaptım ve o evliliğimden bir bebeğim oldu altı aylık hamile iken erken doğum yaptım bebeğim şu an küvözde eşimle çok sıkıntılar yaşadık bir türlü evliliği sürdüremedik üç ay küs bir ay barıştığımız kopuk bir evliliğimiz vardı en son hamileyken bana vurması canıma tak etti ve boşanma davası açtım şu an davalığız erken doğum yaptığım halde hastaneye gelip ne oğlunu gördü ne de sordu sormasın zaten hiç istemiyorum böyle rahat ve iyiyim bir aydır çok zorlu süreçlerden geçiyorum yoğun bakımın önünde çaresizlik içinde bekliyorum doktorlar hep olumsuz konuşuyor bebeğin yaşamaz diyor bi kaç gün önce bebek yoğun bakımının içinde bayıldım kimse destek olmuyor tekim yalnız başıma gidiyorum inanır mısınız o hastane önlüğünü bile tek başıma bağlıyorum yoğun bakımın önünü çiftlerle dolu ama ben hep tekim bir samimi arkadaşım vardı o da bu süreçlerde telefonunu bir kaç kere açamadığım için küstü babam annem çalışıyor kısacası bir aydır kendimi berbat hissediyorum asıl meseleye gelecek olursak hastanede ki hemşir benimle sürekli ilgileniyor yani bilmiyorum benim yaşlarımda biri sürekli benimle konuşuyor destek olmaya çalışıyor telkin ediyor beni ben başta anlamamıştım tek gidip geliyorum diye bana yardımcı olmak istiyor sanıyordum ama bugün benden numaramı istedi benim iletişim bilgilerim var sizde dedim ama o şahsım için istiyorum dedi ben şaşırınca da toparladı bebek hakkında konuşuruz diye toparladı bende numaramı verdim ama o kadar pişman oldum ki benim bebeğim yoğun bakımda can çekişirken ben ne işlerle uğraşıyorum yazıyor bana kendimi tutamıyorum cevap veriyorum iyi geliyor ben çok utanıyorum yeni doğum yaptım boşanmadım hala eski eşim bende sıfır duygusal anlamda çoktan bitmişti zaten yıllar sonra ilk defa kalbim attı ama kendimi feci derecede suçlu hissediyorum ağlıyorum şimdi bunları yazarken annelik bu kadar kutsal bir şey iken ben ayaklar altına mı aldım ben ne düşünüyorum durduk yerde aklıma geliyor bebeğim aklıma geleceğine ben çok pişmanım