- Konu Sahibi gulcicek61_67
- #21
öncelikle geçmiş olsun..
bu dikkatsizikten olmuş belki ama çooook dikkat etseniz de olabilirdi benzer bi kaza.. Allaha emanetler sonuçta dikkat itina da bi yere kadar... Allah korusun bebeklerimizi her an herşey olabiliyo...
örneğin geçen bi pazar günü biz de babamızla gezmeye çıktık, yürüyüş parkuru vardı karşımızdaama biraz yüksekçe merdivenle çıkılıyor.. çıkarken çıktık güzelce yürüyüşümüzü yaptık geri inerken ben arabanın arkasından tuttum babası da önünden tuttu iniyoruz.. ben biraz korktum ama çıktığımız gibi ineriz düşüncesiyle besmele çektim ve daha ikinci basamakta ayağım sanki muz kabuğuna basmışçasına kaydı ve çok kötü bi şekilde oturdum:)))) şimdi gülüyorum düşündükçe ama 2 hafta doğru dürüst oturamadım çok kötü ağrıyodu.. ve tek düşündüğüm ya o sırada arabayı tutamasaydım ve elimden kaçsaydı babası da zaten merdiven gibi yamuk bi ortamda arabayı sadece önünden tutamayacağına göre çocuk merdiven aşağı yuvarlansaydı ne olurdu? üstelik kemeri de bağlı değilmiş, az önce ağlamıştı kucağıma almıştım geri yatırınca bağlamamışım... ve aşağıda da çok işlek olmasa da yol var, arabalar filan.. Allah korusun ya hala aklıma geldikçe şükrediyorum.. ben çok kötü düştüm ama en azından bebeğime bişey olmadı.. annelik refleksiyle mi neyse hiç bi yere tutunmadım ama arabayı dengede tutmayı başardım Allah yardım etti de..
yani diyeceğim o ki Allah korumasa bizim dikkat etmemiz filan hikaye... o yüzden farklı düşünceler geliştirmek yerine tedbiri elden bırakmadan Allaha güvenmek..
bu dikkatsizikten olmuş belki ama çooook dikkat etseniz de olabilirdi benzer bi kaza.. Allaha emanetler sonuçta dikkat itina da bi yere kadar... Allah korusun bebeklerimizi her an herşey olabiliyo...
örneğin geçen bi pazar günü biz de babamızla gezmeye çıktık, yürüyüş parkuru vardı karşımızdaama biraz yüksekçe merdivenle çıkılıyor.. çıkarken çıktık güzelce yürüyüşümüzü yaptık geri inerken ben arabanın arkasından tuttum babası da önünden tuttu iniyoruz.. ben biraz korktum ama çıktığımız gibi ineriz düşüncesiyle besmele çektim ve daha ikinci basamakta ayağım sanki muz kabuğuna basmışçasına kaydı ve çok kötü bi şekilde oturdum:)))) şimdi gülüyorum düşündükçe ama 2 hafta doğru dürüst oturamadım çok kötü ağrıyodu.. ve tek düşündüğüm ya o sırada arabayı tutamasaydım ve elimden kaçsaydı babası da zaten merdiven gibi yamuk bi ortamda arabayı sadece önünden tutamayacağına göre çocuk merdiven aşağı yuvarlansaydı ne olurdu? üstelik kemeri de bağlı değilmiş, az önce ağlamıştı kucağıma almıştım geri yatırınca bağlamamışım... ve aşağıda da çok işlek olmasa da yol var, arabalar filan.. Allah korusun ya hala aklıma geldikçe şükrediyorum.. ben çok kötü düştüm ama en azından bebeğime bişey olmadı.. annelik refleksiyle mi neyse hiç bi yere tutunmadım ama arabayı dengede tutmayı başardım Allah yardım etti de..
yani diyeceğim o ki Allah korumasa bizim dikkat etmemiz filan hikaye... o yüzden farklı düşünceler geliştirmek yerine tedbiri elden bırakmadan Allaha güvenmek..