Nasıl yapsam?

Benim için gerçekten gelmemesi daha hayırlı bunu biliyorum. Sadece eşim için demiştim ama sanırım ben karışmıcam...
Baskasini dusunecek
Zaman degil, esin bile olsa.. bence lohusalikta filan bencil olmak gerekiyor biraz. Ilk gunler gecince gelsin nolacak sanki? En azindan buraz bebege alismis olursunuz ve agrilarin biraz hafiflemis olur
 
Hanımlar iyi akşamlar.

Doğumuma 2.5 ay kadar kaldı Allah'ın izniyle. Benim ailem ve eşimin ailesiyle ayrı ayrı ve uzak şehirlerdeyiz. Eşim ve ben eşimin ailesiyle konuşmuyoruz. Eşimle ailesi ev meselesi (uzun hikaye) yüzünden çok yüz göz oldular ve araları bozuldu. Benim kimseyle bi sorunum olmadı bire bir. Bi iki ufak düşüncesizlik yaptılar bana. Ben de arada kaynadım. Ben de konuşmadım. Onlardan kimseyle konuşmuyorum onlar da benimle.

Eşim "ne kimse gelsin, ne arasınlar istemiyorum. Gerekirse bi aracıyla ileteceğim annem gelmesin doğumda filan" diyor.

Neyse geçen bebeğe alışveriş yaparken eşim bi ara "annem sürpriz yapıp gelir mi acaba, hiç sanmıyorum gelmez, ben de istemem" dedi ama benim içim bi kötü oldu. Bu ilk bebeğimiz. Ben nasıl yanımda annemi istiyorsam o da istiyor bence. O gün de buruk olacağını düşünüyorum annesi olmazsa. Annesi beni hiç aramadı sormadı.
"Başına bela mı istiyosun" diyeceksiniz ama ben üzülüyorum bu duruma. Doğumda büyüklüğü ben yapıp kayınvalidemi arayıp "anne benim kapım açık, istersen çık gel" desem nasıl olur acaba? Sırf eşim için... Yoksa benim için hiçbir önemi yok
Bence gereksiz iyi niyet doğumda sizin annenize ihtiyacınız eşinizin neden olsun ki 🤷🏻‍♀️ doğumdan sonra bebek görmek için belki bu girişimde bulunabilirsiniz ama doğum için gereksiz
 
Açıkçası eşim benim bilgim ve onayım olmadan böyle bir işe kalkışsa kendimi çok önemsiz ve hissettiklerimin onun için değersiz olduğunu düşünürüm.
Bence eşinizle iletişime geçmeden onun adına karar vermeyin
 
Hanımlar iyi akşamlar.

Doğumuma 2.5 ay kadar kaldı Allah'ın izniyle. Benim ailem ve eşimin ailesiyle ayrı ayrı ve uzak şehirlerdeyiz. Eşim ve ben eşimin ailesiyle konuşmuyoruz. Eşimle ailesi ev meselesi (uzun hikaye) yüzünden çok yüz göz oldular ve araları bozuldu. Benim kimseyle bi sorunum olmadı bire bir. Bi iki ufak düşüncesizlik yaptılar bana. Ben de arada kaynadım. Ben de konuşmadım. Onlardan kimseyle konuşmuyorum onlar da benimle.

Eşim "ne kimse gelsin, ne arasınlar istemiyorum. Gerekirse bi aracıyla ileteceğim annem gelmesin doğumda filan" diyor.

Neyse geçen bebeğe alışveriş yaparken eşim bi ara "annem sürpriz yapıp gelir mi acaba, hiç sanmıyorum gelmez, ben de istemem" dedi ama benim içim bi kötü oldu. Bu ilk bebeğimiz. Ben nasıl yanımda annemi istiyorsam o da istiyor bence. O gün de buruk olacağını düşünüyorum annesi olmazsa. Annesi beni hiç aramadı sormadı.
"Başına bela mı istiyosun" diyeceksiniz ama ben üzülüyorum bu duruma. Doğumda büyüklüğü ben yapıp kayınvalidemi arayıp "anne benim kapım açık, istersen çık gel" desem nasıl olur acaba? Sırf eşim için... Yoksa benim için hiçbir önemi yok
Bence ilk eşinizle paylaşın...alın karşınıza bak onların da torunu gelmek isterler belki vs gibi konuşun belki kötü şeyler olur sizi suçlar ama beraber danışarak ilerlerseniz daha iyi olur
 
Bazı anlar vardır insanların unutamadığı.doğum anılarıda onlardan biridir.insan sevdikleriyle olmak ister.eşiniz annesini yanında istiyor belliki.büyüklük sizde kalsın bir adım atın derim ben.
 
Bu şekilde ara buluculuk yapmak bana gereksiz geliyor.
Eşimin de babasiyla arasi yillarca kotuydu gorusmuyorlardi pek asla o konuda agzimi açmadim eşimden habersiz kp arayip gel git daveti yapmadim.
En sonunda kendi kendilerine düzeltmislerdi aralarini. Cocuk degiller sonuçya bu insanlar.
 
İşte çok yüz göz olduk diyor... Ben de isteyip de söyleyemiyosa en güzel günümüzde burukluk yaşamasın istedim ama bilemedim 😔

Aslında istiyorum ama boş yere yüz göz olduk gibi bir ifadesi var mı?
Bence o onun annesi ikisi halletmeli böyle bir şey olduğunda.
Yine de çok isterseniz dilersen ben söyleyim nasıl ben ailemle bu mutluluğu paylaşmak sen de istersin diye düşündüm.
 
adım atmanızı gerektırecek bır konu yok ortada sucunuz yokken durduk yere boyle oldugunu soyluyorsunuz , bu kadar kolay harcayan ölümlü kalımlı dunyada bır buyuk olarak olgun dusunemeyen bır ınsana boyle bır adım atarsam pısman edecegını tecrube ettım ben . sıze o yuzden tavsıye etmem
 
Inanamiyorum gercekten kasiniyorsun heralde. Kayinvalidemle aramda problem yok, kendince iyi bi insan da sayilir her ne kadar bn hicbir davranışına katlanamasam da niyeti kötü degil. Ama ben ilk hamile kaldigim gunden beri , lohusa halimle ben kalkamiyorken gelirse ben bunun travmasini nasil atlatırım diye düşünmekten kafayi yemek uzereyim. Başına bela ariyosun heralde. Ona karsi sorumlu olan sen degilsin eşin. Ayrica dogumda annesinin yaninda olmasi ihtiyacı falan öncelikle erkeğe düşen bi duygu degil, eksik kalsin
 
Hanımlar iyi akşamlar.

Doğumuma 2.5 ay kadar kaldı Allah'ın izniyle. Benim ailem ve eşimin ailesiyle ayrı ayrı ve uzak şehirlerdeyiz. Eşim ve ben eşimin ailesiyle konuşmuyoruz. Eşimle ailesi ev meselesi (uzun hikaye) yüzünden çok yüz göz oldular ve araları bozuldu. Benim kimseyle bi sorunum olmadı bire bir. Bi iki ufak düşüncesizlik yaptılar bana. Ben de arada kaynadım. Ben de konuşmadım. Onlardan kimseyle konuşmuyorum onlar da benimle.

Eşim "ne kimse gelsin, ne arasınlar istemiyorum. Gerekirse bi aracıyla ileteceğim annem gelmesin doğumda filan" diyor.

Neyse geçen bebeğe alışveriş yaparken eşim bi ara "annem sürpriz yapıp gelir mi acaba, hiç sanmıyorum gelmez, ben de istemem" dedi ama benim içim bi kötü oldu. Bu ilk bebeğimiz. Ben nasıl yanımda annemi istiyorsam o da istiyor bence. O gün de buruk olacağını düşünüyorum annesi olmazsa. Annesi beni hiç aramadı sormadı.
"Başına bela mı istiyosun" diyeceksiniz ama ben üzülüyorum bu duruma. Doğumda büyüklüğü ben yapıp kayınvalidemi arayıp "anne benim kapım açık, istersen çık gel" desem nasıl olur acaba? Sırf eşim için... Yoksa benim için hiçbir önemi yok
Aslında güzel düşünmüşsünüz ama iki gün sonra yine kavga etseler kayinvalideniz eşinize kavga sırasında "beni karın çağırmıştı falan derse" olan size olur durduk yere aranız açılır.

Ama eşinize haber vererek ararsanız daha iyi olur.
 
Inanamiyorum gercekten kasiniyorsun heralde. Kayinvalidemle aramda problem yok, kendince iyi bi insan da sayilir her ne kadar bn hicbir davranışına katlanamasam da niyeti kötü degil. Ama ben ilk hamile kaldigim gunden beri , lohusa halimle ben kalkamiyorken gelirse ben bunun travmasini nasil atlatırım diye düşünmekten kafayi yemek uzereyim. Başına bela ariyosun heralde. Ona karsi sorumlu olan sen degilsin eşin. Ayrica dogumda annesinin yaninda olmasi ihtiyacı falan öncelikle erkeğe düşen bi duygu degil, eksik kalsin
İyide kayinvalidenizin size bir zararı yokmuş kendiniz söylüyorsunuz yani neden okadar kinlendiniz ki kadına.? Bir zararı yoksa demek ki gelse size yardıma gelecek. Bir gün sizde erkek annesi olabilirsiniz gelininize hiç bir zararınız olmasa bile istenmeseniz hoşunuza gider mi gerçekten çok merak ediyorum?
 
Hanımlar iyi akşamlar.

Doğumuma 2.5 ay kadar kaldı Allah'ın izniyle. Benim ailem ve eşimin ailesiyle ayrı ayrı ve uzak şehirlerdeyiz. Eşim ve ben eşimin ailesiyle konuşmuyoruz. Eşimle ailesi ev meselesi (uzun hikaye) yüzünden çok yüz göz oldular ve araları bozuldu. Benim kimseyle bi sorunum olmadı bire bir. Bi iki ufak düşüncesizlik yaptılar bana. Ben de arada kaynadım. Ben de konuşmadım. Onlardan kimseyle konuşmuyorum onlar da benimle.

Eşim "ne kimse gelsin, ne arasınlar istemiyorum. Gerekirse bi aracıyla ileteceğim annem gelmesin doğumda filan" diyor.

Neyse geçen bebeğe alışveriş yaparken eşim bi ara "annem sürpriz yapıp gelir mi acaba, hiç sanmıyorum gelmez, ben de istemem" dedi ama benim içim bi kötü oldu. Bu ilk bebeğimiz. Ben nasıl yanımda annemi istiyorsam o da istiyor bence. O gün de buruk olacağını düşünüyorum annesi olmazsa. Annesi beni hiç aramadı sormadı.
"Başına bela mı istiyosun" diyeceksiniz ama ben üzülüyorum bu duruma. Doğumda büyüklüğü ben yapıp kayınvalidemi arayıp "anne benim kapım açık, istersen çık gel" desem nasıl olur acaba? Sırf eşim için... Yoksa benim için hiçbir önemi yok
Yapma yanarsin
 
Hanımlar iyi akşamlar.

Doğumuma 2.5 ay kadar kaldı Allah'ın izniyle. Benim ailem ve eşimin ailesiyle ayrı ayrı ve uzak şehirlerdeyiz. Eşim ve ben eşimin ailesiyle konuşmuyoruz. Eşimle ailesi ev meselesi (uzun hikaye) yüzünden çok yüz göz oldular ve araları bozuldu. Benim kimseyle bi sorunum olmadı bire bir. Bi iki ufak düşüncesizlik yaptılar bana. Ben de arada kaynadım. Ben de konuşmadım. Onlardan kimseyle konuşmuyorum onlar da benimle.

Eşim "ne kimse gelsin, ne arasınlar istemiyorum. Gerekirse bi aracıyla ileteceğim annem gelmesin doğumda filan" diyor.

Neyse geçen bebeğe alışveriş yaparken eşim bi ara "annem sürpriz yapıp gelir mi acaba, hiç sanmıyorum gelmez, ben de istemem" dedi ama benim içim bi kötü oldu. Bu ilk bebeğimiz. Ben nasıl yanımda annemi istiyorsam o da istiyor bence. O gün de buruk olacağını düşünüyorum annesi olmazsa. Annesi beni hiç aramadı sormadı.
"Başına bela mı istiyosun" diyeceksiniz ama ben üzülüyorum bu duruma. Doğumda büyüklüğü ben yapıp kayınvalidemi arayıp "anne benim kapım açık, istersen çık gel" desem nasıl olur acaba? Sırf eşim için... Yoksa benim için hiçbir önemi yok
Dertsiz başınıza dert aramayın derim
 
bence bunu ilk eşinizle konuşun, gelmelerini istiyor ve gurur yapıyorsa bunu anlar ve tavsiye verirsiniz. ya da gelirseler problem olmayacağını söylersiniz ama eşinizin böyle bir talebi olmadan bence mesaj atmayın, aramayın
 
Eşiniz gelmesin demiş bence hiç öyle bir hamle yapmayın ama elinizle konuşurken daha detaylı fikrini öğrenip onun aramasını sağlayabilirsiniz
 
Ben olsam aramam. Bunca zaman seni aramayan, bir ihtiyacın var mı diye sormayan kişiye sonra da gerek yok diye düşünüyorum. Sonuçta oğlu ile konuşmuyor, seninle bir sorunu yok. O aramaliydi
 
X