çok tesekkür ederim
yulaftan nefret ediyorum.. hevesleneyim diye bowl hazırladım bi kaç gün ama hepsinden bir kaşık alıp bıraktım. bana göre değil
benim gönlüm hep pasta börek istiyor
hele emzirdikten sonra öyle bir tatlı çekiyor ki canım sanki yemezsem ölücem
anne olmak zor.. simdi mesela sen temmuzda doğurucam dedin ya.. içimdenn “keşke onun yerinde olsaydım” diye gecti
benim hala doğuma vaktim olsaydı, bir günğm dahi olsaydı ve su an sahip olduğum düsüncelerim de olsaydı çok daha kolay gecebilirdi benim için. doğumdan korkma sezaryen veya vajinal. en fazla bi kaç saat içerisinde sonlanacak bir durum o. benim doğumum 9 saat sürdü.. su an aklıma bile gelmiyor. ama doğumdan sonrası için psikolojini sağlam tut. yapmayı sevdiğin, seni iyi hissettirecek her seyi doğuma kadar yap cünkü doğumdan sonra bir süre imkanın olsa dahi enerjin olmuyor. ve bir an önce bebeğinle yalnız kal. etrafında insanlar olmasın. ben sırf bu yüzden bebeğimi uzun süre sahiplenemedim. emzirirken bile basımda dikilen insanlar vardı.. bebeğimin ilk banyosunu bildiğin açık tiyatro gibi izlemeye geldi herkes. korkuttular bizi bu yüzden uzun süre tek basıma yıkayamadım bebeğimi..
simdiden kendi çizgilerin olsun ve kimsenin, en yakınının bile aşmasına izin verme. doğru veya yanlış. ben bebeğimle yalnız kaldığımdan beri her sey inan ki daha kolay. insanlar etrafımızdayken ben de bebeğim de sürekli stresliydik.. emzirirken, uyuturken, uyandırırken her seyde sorunlar yasadım. simdi süt liman olduk.. tabii ki yüne bazı günler zorluyor, bebek bu daha dünyaya alışamadı bile.. ama en azından artık ikimiz varız.. kimsenin saçma sapan yorumları, önerileri yok. o yüzden aman yetemem, ev işi kalır, yemeğim eksik kalır diye endişe etme. hepsi halloluyor.
duygulandım.. bebişiö uyuyor su an, uyanık olsa bu kadar pozitif bahsetmezdim sanırım