Nasıl sabredebilirim?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
B

banabiakil

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
20 Temmuz 2024
50
5
33
Babamı çocukken kaybettim. Annemi geçen sene kanserden kaybettim. Annem kanser olduğunda yeni nişanlanmıştım. İşimi gücümü bıraktım sadece annemle ilgilendim bu süreçte. Annemin kanseri son evreydi ve kurtulma şansı yoktu. Annem ölmeden evlenmek istedim. Çalışmadığım için de mecburen aile apartmanında yaşamayı kabul ettim. Normalde asla etmem. Annem ölmeden önceki bi kaç ay bizimle yaşadı. Radtoterapisi vardı ben götürüyordum. Kayınvalidem özünde iyi birisi ama değişik. Bizim yaşadığımız evin anahtarı vardı onda. Biz evde yokken sürekli girerdi. Eşimle konuştum bu konuyu aşama aşama çözdü. Önce bir şekilde girmemesini sağladı. Sonra anahtarı degistirdik falan. Anahtar değistirdikten sonra bizden tekrar anahtar istedi. Vermedik tabi ama istedi :) Gerçekten iyi birisi ama biraz kontrolcü. Sık görüşmek istiyor haftada 2 gibi mesela. Bir de çat kapı ugruyor. İceri girmiyor ama ben haber vermeden kapıyı çalmasına bile gıcık oluyorum artık. Ben annemi kaybetmeyi hala atlatamadım. (Terapi psikiyatr hepsine gittim destek aldım) Düzenli bir işe girebilecek psikolojide değilim. Bu evde yaşamaya biraz daha katlanmamı istiyor. Ama ben asla katlanamıyorum. Resmen nefret ediyorum evden. Sürekli kavga çıkarıyorum. Nasıl dayanabilirim bu duruma?
 
Son düzenleme:
Zaten taşınacakmışsınız biraz sabredin bence, kv değişmez bu yaştan sonra anca evliliğinizi yıpratırsınız, eşinizle kavga etmek yerine belki kv’ye kavga etmeden küçük küçük laf sokabilirsiniz, burası ayrı bir ev ayrı bir düzen diye
Psikolojik olarak dayanamıyorsanız o gelince çarşıya pazara yürüyüşe gidin, uzaklaşmak iyi gelir, başka şeylerle oyalayın zihninizi
 
noroots .!.:
Zaten taşınacakmışsınız biraz sabredin bence, kv değişmez bu yaştan sonra anca evliliğinizi yıpratırsınız, eşinizle kavga etmek yerine belki kv’ye kavga etmeden küçük küçük laf sokabilirsiniz, burası ayrı bir ev ayrı bir düzen diye
Psikolojik olarak dayanamıyorsanız o gelince çarşıya pazara yürüyüşe gidin, uzaklaşmak iyi gelir, başka şeylerle oyalayın zihninizi
Genişletmek için tıkla...
Kendimi ve eşimi yıpratıyorum hep zaten. Başka şehirde evimiz de var. Yani taşınamam gibi bi durum söz konusu değil. Sadece bir süre belki 1 ya da 2 yıl buraya katlanmam gerekiyor. 32 yaşındayım ve sırf her gün gelir diye çocuk fikrini erteliyorum. En çok bu sebepten gıcık oluyorum sanırım.
 
Biri vardi bebek arabasini kv alirsa o benim bebegim niye aldi diyesim geliyor, almazsa tüm yol hic almadi yardim etmedi diyesim geliyor demisti..sizde gelmese ayni binada annemi kaybettim destek aliyorum ugramadi derdiniz cok abartıyorsunuz alti ustu kapidan ugruyormus bazen komsu bile haftada 2 kere kapidan ugruyor kadinin oglunun evi..ama anahtar konusunda haklisiniz o da zaten çözülmüş
 
Wizardmom .!.:
Haftada 2 aynı apartmanda yaşadığı oğluna gelmesi için sık değil. İdeal.
Siz bence yasınızı atmadan karar vermeyin.
Genişletmek için tıkla...
Haftada 2 gelmiyor. Genelde biz gidiyoruz. Ama ideal olduğunu düşünmüyorum bence çok. Eşime tek gitmesini ailsiyle vakit geçirmesini söylüyorum ama istemiyor. Seni soruyorlar diyor. Oğlunu isterse her gün görsün yoksa ben annesiz kalmış biri olarak sevinirim. Ben kendi annemi bu kadar özlerken onları nazlamak zor geliyor.
 
banabiakil .!.:
Babamı çocukken kaybettim. Annemi geçen sene kanserden kaybettim. Annem kanser olduğunda yeni nişanlanmıştım. İşimi gücümü bıraktım sadece annemle ilgilendim bu süreçte. Annemin kanseri son evreydi ve kurtulma şansı yoktu. Annem ölmeden evlenmek istedim. Çalışmadığım için de mecburen aile apartmanında yaşamayı kabul ettim. Normalde asla etmem. Annem ölmeden önceki bi kaç ay bizimle yaşadı. Radtoterapisi vardı ben götürüyordum. Kayınvalidem özünde iyi birisi ama değişik. Bizim yaşadığımız evin anahtarı vardı onda. Biz evde yokken sürekli girerdi. Eşimle konuştum bu konuyu aşama aşama çözdü. Önce bir şekilde girmemesini sağladı. Sonra anahtarı degistirdik falan. Anahtar değistirdikten sonra bizden tekrar anahtar istedi. Vermedik tabi ama istedi :) Gerçekten iyi birisi ama biraz kontrolcü. Sık görüşmek istiyor haftada 2 gibi mesela. Bir de çat kapı ugruyor. İceri girmiyor ama ben haber vermeden kapıyı çalmasına bile gıcık oluyorum artık. Eskiden severdim kendisini artık sevmiyorum. Ben annemi kaybetmeyi hala atlatamadım. (Terapi psikiyatr hepsine gittim destek aldım) Düzenli bir işe girebilecek psikolojide değilim. Bu yüzden şuan eşimle ortak bir iş kurmaya çalışıyoruz. Evden çalısacağımız bir iş ve tutma ihtimali çok yüksek. Ben bir kaç ay sabırla bu evde yaşarsam, kısa sürede kendi evimizi alabiliriz. Eger iş tutmazsa da kiraya geçecegiz bu konuda anlastik esimle. Eşim sadece benden biraz zaman istiyor bu işi kurabilmek için. Eşim gercekten cok anlayışlı davranıyor. Benim için yeri geliyor ailesini kırıyor da ama 60 yaşında insanlar anlamıyorlar, değişmiyorlar. Bu evde yaşamaya biraz daha katlanmamı istiyor. Ama ben asla katlanamıyorum. Resmen nefret ediyorum evden. Sürekli kavga çıkarıyorum. Nasıl dayanabilirim bu duruma?
Genişletmek için tıkla...
Eş ailesine mesafeli ol sınırlarını net çiz, çok rahatsız ederse kapıyı açma evde yok zannetsin Ba da ne diyebilirim ki umarım çıkarsın o evden...
 
banabiakil .!.:
Haftada 2 gelmiyor. Genelde biz gidiyoruz. Ama ideal olduğunu düşünmüyorum bence çok. Eşime tek gitmesini ailsiyle vakit geçirmesini söylüyorum ama istemiyor. Seni soruyorlar diyor. Oğlunu isterse her gün görsün yoksa ben annesiz kalmış biri olarak sevinirim. Ben kendi annemi bu kadar özlerken onları nazlamak zor geliyor.
Genişletmek için tıkla...
Eşin tek gitsin bu konuda net ol ...
 
Asyaseyit .!.:
Biri vardi bebek arabasini kv alirsa o benim bebegim niye aldi diyesim geliyor, almazsa tüm yol hic almadi yardim etmedi diyesim geliyor demisti..sizde gelmese ayni binada annemi kaybettim destek aliyorum ugramadi derdiniz cok abartıyorsunuz alti ustu kapidan ugruyormus bazen komsu bile haftada 2 kere kapidan ugruyor kadinin oglunun evi..ama anahtar konusunda haklisiniz o da zaten çözülmüş
Genişletmek için tıkla...
Oğlunun evi degil oglunun ve benim evim. Gerçi hiç benimseyemedim ama bu evi. Haklisiniz normal insanlar icin kucuk seyler belki de. Ama ben cok derin bir kimsesizlik yasiyorum. O yuzden buraya sorup disaeidan bakan insanlardan mantikli insanlardan fikir almak istedim. Ben sadece duygusal dusunebiliyorum suan
 
Anahtar konusu saçmaymış onu çözdüğünüz iyi olmuş ama aynı apartmanda yaşarken haftada 2 görüşmek bana çok normal geldi ya
 
merymeryg .!.:
Anahtar konusu saçmaymış onu çözdüğünüz iyi olmuş ama aynı apartmanda yaşarken haftada 2 görüşmek bana çok normal geldi ya
Genişletmek için tıkla...
Oyle mi diyorsunuz. Ben her cagirdiklarinda gittim hayir diyemedim hic. Zaten buyukleri pek kiramam. Alistirdin gitmeye simdi gitmezsen bi sey oldu sanirlar diyor esim. Ama ben suan normal ben degilim bi gun cinnet gecirip kavga etmekten korkuyorum
 
banabiakil .!.:
Bu defa beni merak edip beni görmeye geliyorlar :) eşik diyor ki; sen çok iyi davrandin cok sicak davrandin surekki gorustun bu gune kadar. Simdi birden gorusmeyi azaltamazsin sorun olur. Yavas yavas azaltiriz diyor. Hakli da. Ama ben de hakliymiskm gibi geliyor
Genişletmek için tıkla...
İşte en baştan sınır koymadığın için suanda kabullenemiyorlar, çok sıcak davranmayı bırak, isim var gelemem deyin , yavaş yavaş arayı soğutun
 
Öncelikle başınız sağolsun.

Problem kayınvalidede değil ki sizde. İlk başta sınırları aşmış ama olay çözülmüş. Haftada iki aile ile görüşmek normal. Size normal gelmiyorsa ailesi olmayan biriyle evlenmeliydiniz. Anne babanızı kaybetmişsiniz, eşinize ve ailesine sıkı sıkı sarılıp (ki kötü insanlara benzemiyorlar) aile sıcaklığı arayacağınıza siz problem üstüne problem çıkarıyorsunuz. Daha yeni evlisiniz, acınız var diye muhtemelen alttan alınıyorsunuz ama insanların sabrı da bir yerde tükenir.
 
banabiakil .!.:
Oyle mi diyorsunuz. Ben her cagirdiklarinda gittim hayir diyemedim hic. Zaten buyukleri pek kiramam. Alistirdin gitmeye simdi gitmezsen bi sey oldu sanirlar diyor esim. Ama ben suan normal ben degilim bi gun cinnet gecirip kavga etmekten korkuyorum
Genişletmek için tıkla...
Bence normal ya ben ailemle aynı şehirdeyim haftada bir görüşüypruz bazen 2 oluyor. Aynı apartmanda olsak 3 de olurdu yani yemeğe çaya falan gidilirdi kesin. Gayet normal geldi bana
 
banabiakil .!.:
Oğlunun evi degil oglunun ve benim evim. Gerçi hiç benimseyemedim ama bu evi. Haklisiniz normal insanlar icin kucuk seyler belki de. Ama ben cok derin bir kimsesizlik yasiyorum. O yuzden buraya sorup disaeidan bakan insanlardan mantikli insanlardan fikir almak istedim. Ben sadece duygusal dusunebiliyorum suan
Genişletmek için tıkla...
Evet suan duygu durumunuzdan dolayi oglunun evi tabirini bile acikliyorsunuz, tabiki hem oglunun evi hem senin evin sizin eviniz orasi...anlatmaya calistigim komsu bile ugrar kapidan...butun samimiyetimle soyluyorum kardesim degmez..eger boyle seyleri takmazsan cok daha huzurlu ve mutlu olursun 3 gunluk dunyada niye bu stresi yasayasin ki ya cizgini çekiyorsun bak anahtar degismis kapidan gelince iceri girmiyor cok istemediginde kapiyi acma uyuyordum falan de anlar zaten cidden ortada buyuk bi problem yok..eşinde suan hak veriyor anlayisli ama bu sekilde onuda yıldırma ihtimalin yüksek yani hep boyle seyleri takarsan sonunda ya bu kadinin neyi var ki bu kadar abartti der yani...
 
Başınız sağolsun.
Anahtar meselesini çözmüşsünüz, onun haricinde her gün kavga edecek bir neden göremedim açıkçası. Biraz kendi kendinizi strese sokuyor gibisiniz. Cinnet geçirmekten korkuyorum demişsiniz mesela ne yaşatıyor bu insanlar size? Aynı binada abartılı bir durum yaşamıyorsunuz. İş kurarsanız dikkatinizi başka şeyleri gereksiz fusunuo durmaya fırsat bulamazsınız belki.
 
Son düzenleme:
KudrAlobar .!.:
Öncelikle başınız sağolsun.

Problem kayınvalidede değil ki sizde. İlk başta sınırları aşmış ama olay çözülmüş. Haftada iki aile ile görüşmek normal. Size normal gelmiyorsa ailesi olmayan biriyle evlenmeliydiniz. Anne babanızı kaybetmişsiniz, eşinize ve ailesine sıkı sıkı sarılıp (ki kötü insanlara benzemiyorlar) aile sıcaklığı arayacağınıza siz problem üstüne problem çıkarıyorsunuz. Daha yeni evlisiniz, acınız var diye muhtemelen alttan alınıyorsunuz ama insanların sabrı da bir yerde tükenir.
Genişletmek için tıkla...
Bunu kabul ediyorum. Saglikli dusunemedigim bi donemde sinirlarimi koruyamadim. Aklim yeni basima geliyor. Alttan alindigimi sanmiyorum cunku kayinailemin bu dusuncelerimden haberi yok. Sadece esimle konusuyorum. Onu uzdugumu yordugumu farkediyorum. Esime diyorsaniz altran aliyor diye evet haklisiniz. Anahtar olayi 1 sene sonra tamamen cozuldu bu arada. Ben o bir senede cok yiprandim. Onlara sigindigim icin sinirlarimi koruyamadim zaten ve bekledigim sicakligi bulamadim. Belki de o sevgiyi ve sucakligi bulamadigim icin bir anda degistim sorun cikarmaya basladim.
 
Tahin Helva .!.:
Başınız sağolsun.
Anahtar meselesini çözmüşsünüz, onun haricinde her gün kavga edecek bir neden göremedim açıkçası. Biraz kendi kendinizi strese sokuyor gibisiniz. Cinnet geçirmekten korkuyorum demişsiniz mesela ne yaşatıyor bu insanlar size? Aynı binada abartılı bir durum yaşamıyorsunuz. İş kurarsanız dikkatinizi başka şeylere verip kafanızdaki kurmaya fırsat bulamazsınız belki.
Genişletmek için tıkla...
Seks esnasinda kapiyi caliyolar pat diye mesela. Vajinusnus yasamis biri icin bu cinsel yasami olumsuz etkiliyor. Ben sadece gelmeden once aramalarini istiyorum suanda tek istegim bu
 
banabiakil .!.:
Bunu kabul ediyorum. Saglikli dusunemedigim bi donemde sinirlarimi koruyamadim. Aklim yeni basima geliyor. Alttan alindigimi sanmiyorum cunku kayinailemin bu dusuncelerimden haberi yok. Sadece esimle konusuyorum. Onu uzdugumu yordugumu farkediyorum. Esime diyorsaniz altran aliyor diye evet haklisiniz. Anahtar olayi 1 sene sonra tamamen cozuldu bu arada. Ben o bir senede cok yiprandim. Onlara sigindigim icin sinirlarimi koruyamadim zaten ve bekledigim sicakligi bulamadim. Belki de o sevgiyi ve sucakligi bulamadigim icin bir anda degistim sorun cikarmaya basladim.
Genişletmek için tıkla...
Bu tavırla olan kendi evliliğinize olur ama. Yapmayın. Çok üzülürsünüz sonrasında. Evlilik denilen şeyde bir şeyler kopunca bir daha düzeltmek çok zor hatta imkansız. Çok taviz verirsiniz.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Benzer Konular

Papatyaakadiin
6 aylık güzel giden ilişkim nedensiz bitti
2 3 4
Yorumlar
73
Görüntüleme
5K
Anonymouse
Anonymouse
ladylena
içimi dökmek istiyorum
Yorumlar
10
Görüntüleme
3K
ozgurkiz077
O
B
Evlenmek beni benden aldı
2 3 4
Yorumlar
62
Görüntüleme
7K
Helin1994
Helin1994
D
Boşanma depresyonu
6 7 8
Yorumlar
159
Görüntüleme
18K
Helene
H
Guclukizben
Bir çocuğum var fiziki ve psikolojik şiddet görüyorum ancak boşanmaya cesaretim yok.
6 7 8
Yorumlar
155
Görüntüleme
10K
olamazmiolabilir
O
X