• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Nasıl oldu da hayatta kalmayı başardın ?

ay savaşçısı vardı:16: ne çok severdim. okulum 3te biterdi koşa koşa eve gelirdim. o da o saatlerde başlardı..
yıllar sonra eşime bahsetmiştim de internetten bulmuş bölümlerini, bana izletmişti çok sevinmiştim.
sonra farkettim meğer ay savaşçısına aşık olan(benim çok yakışıklı bir erkek olarak bildiğim kişi) erkek değil kızmış.
ay savaşçısı da kızdı zaten.. tövbe yarabbii:1:
ama benim tercihimde herhangi bir değişiklik olmamış çok şükür:1:

sonra kardeşimle tekme tokat birbirimize girerdik. bütün sinirimizi atardık birbirimizle :27:
babaların yanında kavga edilmezdi. edilince 'acil müdahale' olurdu.
hatta hiç unutmam yine böyle birbirimize girmiştik bir baktım babam tutmuş kardeşime bir tokat sallarken eli kardeşimin dirseğine gelmişti.
az önce tekme tokat giren ben değilmişim gibi ne üzülmüştüm kardeşime :D
babama da oh olsun demiştim, eli birkaç gün şiş gezmişti :D

babannemizde evde yapamadığımız leğende gemi yüzdürme oyununu oynardık.
babannem harçlık verirdi azıcık. onunla koşar bakkala cips alırdık. içinden bedava çıkardı :D
sonra şımardıkça şımarırdık babannemizde. babam yine kalkardı ayağa biz hop babannenin arkasına:1:
ordan dil çıkarırdık :27:

babam işi yakın olduğu için bisikletle gelir giderdi.
akşam 6 oldu mu cama dikilirdik gelecek de bize bisikletle tur attıracak sonra da bakkala gidip şeker alıcaz diye :D

geceleri dışarı çıkmak hava atmaktı mesela :D
gece çıkar mahallede saklambaç oynardık. çıkamayanlar da camdan mızıkçılık yapar yerlerimizi söylerdi :D

oyuncaklar kıymetli şeylerdi öyle çok yoktu herkeste.. kutularını bile atmazdık birkaç gün :9:
 
ailemizle dışarı çıktığımızda sınıf arkadaşlarımızdan olan oğlanlarla karşılaşınca birbirimiz tanımamazlıktan gelirdik:1:
utanırdık babalarımızın yanında selamlaşmaya :1:

arkadaşlarımızı çağırmak için ev telefonunu kullanmak çok yıllar sonraydı.. (ev telefonu vardı da biz dokunamazdık ki:1:)
geçerdik camlarının altına aayyyşeeeee diye bir bağırırdık ayşe uykudan uyanıp gelirdi dışarı. ya da çıkardı cama
-babam geldi yemek yicez sonra geliriiim derdi o da :D

hey gidi hey!
 
bayramda kapı kapı dolaşıp el öperdik. arkadaşlarla harçlıklarımızı sayardık. kiminki daha fazla diye.

ip atlamayı çok severdim. pek kıyafete düşkün değildik. annemiz ne verirse onu giyerdik. zaten dışarda hemen kirletirdik:) eski çaydanlıklar , tabaklarla evcilik oynardık.

evde sandalyeleri dizer üstünü örter, mağara yapardık:))) haftasonu sabah kalkar çizgi film izlerdik. bir televizyon vardı, onu da büyükler yoksa istediğimizi izlerdik
 
Renkli bilezikler takıp, saçlarım kabardırdım. çiçekli taytlar giyer, annemin cantasıyla gezerdim.Evimiz Hollywood da dizisini izlemek için okul çıkışı koşa koşa eve gelirdim:52:

Eki Görüntüle 656213 Eki Görüntüle 656213

Hatirlamam mi ya. Dylan vardi yakisikliydi ve capkindi. Kelly dizide burnunu estetik yaptirmisti. Brandon dahi cocuk. Brenda her zaman guzeldi ama uyusturu kullandigi icin diziden atilmisti. Donna otekilere gore biraz daha vasatti. Meger yonetmenin kiziymis ondan.

Ikincisini de izledim de otekinin verdigi tadi alamadim. Keske otekiler de HD olsa da yeniden seyretsem.
 
$1.webp

$2.webp

$3.webp
Bunları haatırlayan varmı?
 
$ERIKA-MOD-10-MADE-IN-GERMANY-CIL__68377876_0.webp
Babamın vardı bundan duruyomu bilmiyorum.Bilgisayarla tanışsa severdi herhalde.
 
Zenginlerde Ağlar
$19628_2.webp
Manuela
$jnmö.webp
Webster
$webster.webp
 
Son düzenleme:
Nasrettin hoca ve küheylan vardı, bir de Bay yanlış ve doğru Ahmet :16: bir alışveriş-bir fiş :27:

veee office yaşlandığını ilan eder :37:
 
90 doğumluyum ve kendimi şanslı görüyorum
Son sokakta oynayan çocuklar benm yaşıtlarımdır sanırım
Okuldan dönünce öğlenciyken hiçbişi yemeden şirinlerin başına oturmak
O sobada totonu kızdıra kızdıra uyumak :17: :9: :17:
Sokakta oynarken annenin arkasından sana yemek yedirmeye çalışması
Saklambaçlar , yakantoplar , simitleeeerrrrrrrr , isim şehirler ...
Daha neler nelerrr :1:

Eyyy gidi günler eeyyyyyyyyy
Özlemişim okurken ilk sayfaları yüzümde bi tebessüm oluştu hepsini hatırlıyorum :31:
 
83 doğumluyum

bayramlarda dedeye gidilir,sülalenin bütün çocukları orada toplanır. akşamları bahçeli ev oldu için dışarı çıkılır saklambaç oynanır. bir keresinde karanlık olduğu için düşüp dizime tel batmışlığı var ama evde pansuman yapmıştık.

bisikletle düşmeler mi dersin, 1,5 metrelik duvarlardan aşağı yuvarlanmak mı dersin,arka bahçemizdeki kuyuya düşüp kendi çabanla çıkmak mı dersin her türlü şeyi yaşadım. bizim öyle pek süslü bebeklerimiz olmadı,sıradan bebeklerimiz vardı onlara kendimiz elbise dikerdik. evcilik oynardık bütün gün sokakta,çamurdan tencere tabak yapardık. hey gidi günler. şimdiki çocuklar bu yaşadıklarımızın hiçbirisini yapamıyorlar,pamuklara sarılıp bakılıyorlar ama hala hastalar. evde enerjilerini harcayamadıkları için devamlı ilgi bekliyorlar.
 
78 doğumluyum. Biz ne şanslı bir çocuktuk. Gece yarılarına kadar sokakta kahkahalarla oyunlarla geçerdi günlerimiz. Anne-babamızı utandıracak davranışlar yapmadık. Aşklarımız bile masumdu. İnternet yoktu bütün gün birsürü mahalleli arkadaş sohbetler ederdik. Cep telefonu yoktu bizi dakka başı arayıp sık boğaz eden aileler yoktu. İzin alırdık ve giderdik, izin verilmezse asla gizli işler yapmazdık. Bize güvenmelerini böyle sağladık. Özel günlerde içki bile içerdik ve annelermiz bilirdi kızmazdı.. belki de şimdi o yüzden içkiye düşkün olmadık bu sayede. Konuştuğumuz konular farklıydı. Herşey çok zevkliydi.

İzlediğimiz film ve diziler bile okadar özel geliyordu ki bize. Bukadar dizi-film bolluğu yoktu ozaman. Az ile yetinirdik. Herkes akşam olunca yemeğe evine giderdi. Yemeği süratle yerdik, tekrar dışarı çıkmak için can atardık. Derken üniversitede herkes dağıldı, herkes derslerine daldı, yeni arkadaşlar edindi... cep telefonu denen birşey çıktı ortada... sonra internet.. evimize kapanmaya başladık... Mezun olduk iş bulduk herşey rutinleşti, güzelliğini yitirdi...

Teknolojiye bakın oysa nekadar gelişti... fakat insanlık birazcık öldü.
 
bende 90lar çocuğuyum annem benimle bi gün bile okula gelmedi şimdi çocuklar 4-5. sınıfa gidiyo hala anneleriyle beraber yok araba çarpar yok sapık olur hem anneye hem çocuğa eziyet
 
evimizin olduğu sokağın su kanalları çok kötüydü. çok yağmur yağdığında sokak göle dönerdi,karşı komşumuzda sandalını çıkarır venedik misali sokakta gezerdi:)
 
Bu topik sayesinde o günlere geri döndüm ya :kkk::kkk:

Ne güzel günlerdi saklanbaçlar, yakan toplar, simitler, ben bide maç yapardım :52::52::52:
Hemde ne maç yapmak mahallenin delikanlı abisi bendim sanki :17:
Ayy ne günlerdi bensiz maç yapamazlardı döverdm :27::27:
Onca erkek bi ben kız :17::17:
Ama hepsinden erkek gibi bi yürek :41:

Gece annelerimiz bakkala yollarken ben balkondan bakıyorum sana bişi olmaz diyip özgüvenimizi yerine getirirlerdi şimdi 10yaşındaki çocuk tek başına okula gitmeye korkuyor :53:

90lar bir başkaydı çamurdan tencereler pastalar börekler
Ağaçlara tırmanıp tepesinden dut yemekk mmmm lezzeti damağıma geldi valla
Eriğee dalannn vaaar diye bağırıp kaçardık :1::1:

Daha aklıma gelmiyor ama çocukluğumu o masumiyeti çok özledimmm :14::14:
 
87 liyim.
ezan okununca eve giren çocuklardık biz.
dizlerimiz yaralıydı her defasında bisikletten düştüğümüz için.
başka çocuklarla kavga ettiğimizde '' onlardan dayak yersen seni bir de ben döverim!'' diye balkondan bizi tehdit eden annelerimiz vardı.
dokuz taş, yakan top oynar; tek kale maç yapardık. üç korner bir penaltıydı ve topu her defasında dışarı atan gidip alırdı.
meyve veren ağaçlara tırmanırdık biz. sonra sahibi gelir bizi kovalardı. bizim kopardığımız iki meyve onun servetini eksiltiyordu sanırım.

durup düşünüyorum da, şimdiki çocuklar çok şanssız...
 
ESKİDEN



Çember çevrilir, Su musluktan içilir,
Ağaçlara tırmanılırdı. Bebekler bezden,
Silahlar tahtadan, Resimler kömür karasından yapılırdı. Kızlara ninelerinin, erkeklere dedelerinin
İsimleri konulur, Saatli maarif okunurdu.
Komşuda pişen Bize... Bizde pişen komşuya düşerdi.
Geceler ayaz, Sokaklar karanlık, Yıldızlar parlak olurdu. Turşu, salça, mantı Evde yapılır, Karpuz kuyuda soğutulurdu. Erik ağacının çiçeği, Pencere camımıza yaslanır, Güz yaprakları bahçemize düşerdi.
Kardan adam yapılır, Evlerde soba yakılır, Kış gecelerinde masal anlatılırdı. Merdiven çıkılır, Aidat ödenmez, Yönetici seçilmezdi. Evler badanalı,
Sokaklar lambasız, Mahalleler bekçili olurdu.
Ajans radyodan dinlenir, Çizgi roman okunur,
Defterlere kenar süsü yapılırdı. Hayat, Arkası yarın gibiydi, Kesintisizdi. Her gün yaşanacak bir şey vardı. Herkes kendi düşünü kurar, Kendi hayatını oynardı.
ŞİMDİ
Şimdi,
Herkes
Yoğun, Yorgun Ve Tek başına...
Can Dündar
 
Back
X