- 29 Ağustos 2023
- 124
- 89
- 28
- Konu Sahibi bilirbilmezbirkimse
- #1
Herkese merhaba,
3 senelik evliyim, 10 aylık bir oğlum var ve 7,5 aylık hamileyim. Allah nasip ederse Ağustos sonu gibi diğer bebeğimi de kucağıma alacağım. İlk bebeğim sezeryan olduğu için ikinci de o şekilde olacak. İkinci sezeryan olacağı için de doktorum ilkinden bir tık daha ağır olabileceğini, doğum sonrası fiziksel ve duygusal olarak buna hazır olmam gerektiğini söyledi. İlkinde evimde kendim kalmıştım, ailelerimiz uğrayarak bana yardımcı olmuşlardı. Ama bunda bir de diğer oğlum olduğu için haliyle ilk doğumum gibi olmayacak, kendi bakımım ve diğer yenidoğan bebeğimin bakımı olacağı için daha farklı olacak.
İkinci kısım eşimin babası o küçükken vefat etmiş, kayınvalidem ve görümcem var. Kayınvalidem yarı zamanlı çalışıyor, görümcem de o zamana bir işe başlamış olacak. İkisi de ellerinden geldiğince bana yardımcı olurlar ama yemek, bakım konularında kayınvalidem yıllarca çalıştığı için biraz paslanmış. Evde tüm işi görümcem yapmış. Bu da ikinci kısım.
Üçüncü kısım da ise biz beş kardeşiz, ben en büyüğüm. Ben ve bir küçüğüm evliyiz. Yani annemin evde sorumlu olduğu 3 kişi ve babam var.
Şimdi sorun şu ki ben ilk doğumumda çok zorlanmama rağmen dikkatimi çeken bazı durumlar oldu, normal şartlarda ben kendi evimde daha rahat ediyorum. İlk doğumda da böyle olmuştu, biraz eşime güvenmiştim açıkçası bana destek olur diye, duygusal olarak hep destek oldu evet ama iş ev işlerine ufak tefek ev toparlanmalarına (mesela masaya bir kahvaltı hazırlamak gibi) gelince eşim sürekli olarak annesini ve kız kardeşini çağırdı bir şeye elini sürmedi. Onlar zaten yardıma geliyorlardı ama hiç gitmesinler istedi, sorumluluk almaktan kaçındı bir nevi. Annemler de geldiler gittiler ama kayınvalidem izin falan alınca onlar biraz daha ön planda olmuş oldu. Mesela evde bir şey kalmamıştı, alışverişe üçü beraber gittiler ve ben öğlen ikiye kadar kahvaltı yapamadım, ilaç almam gerekiyordu, ilk günler kendim de kalkamıyordum. Yani işin aslı görümcem ev işlerinde yardımcı oldu ama daha çok bebekle ilgilendiler, ben biraz arka planda kaldım. Şimdi bu doğum ve sonrası daha zorlu olacak, görümcem de çalışacak, kayınvalidem elinden geleni yapacak olmasına rağmen hem benimle hem de bebeklerle ilgilenebileceğini pek düşünmüyorum. Eşimi de bu sefer hiç plana katmıyorum. Anneme gel kal desem babamı saymıyorum ama diğer üç kişi var evet yaşları çok küçük değil ama bu bir kişi için hepsinin bizde kalması demek. O yüzden ben de toparlanana kadar bir iki hafta annemde kalmak istiyorum. Hem duygusal hem de fiziksel olarak anneme daha çok ihtiyacım olacak ve ancak annem bu ihtiyacımı tam anlamıyla karşılayabilecek gibi hissediyorum. Ama kayınvalidemi de kırmak istemiyorum , ben yine izin alırım falan dedi. Bu konuyu eşimle mi konuşmalıyım ilk ya da onunla mı ? Bir de çok yaşlı olmamasına rağmen biraz erkek evi, kız evinden önde gelir tarzında bir zihniyete sahip. Daha önce ufak tefek böyle konuşmalarımız olmuştu, bundan dolayı de çekiniyorum biraz. Ama dediğim gibi elinden geleni de yapıyor bir de ne olursa olsun eşimin annesi. Nasıl bir yol izlemeliyim sizce?
Buraya kadar okuduğunuz ve değerli yorumlarınızı paylaştığınız için teşekkür ederim şimdiden.
3 senelik evliyim, 10 aylık bir oğlum var ve 7,5 aylık hamileyim. Allah nasip ederse Ağustos sonu gibi diğer bebeğimi de kucağıma alacağım. İlk bebeğim sezeryan olduğu için ikinci de o şekilde olacak. İkinci sezeryan olacağı için de doktorum ilkinden bir tık daha ağır olabileceğini, doğum sonrası fiziksel ve duygusal olarak buna hazır olmam gerektiğini söyledi. İlkinde evimde kendim kalmıştım, ailelerimiz uğrayarak bana yardımcı olmuşlardı. Ama bunda bir de diğer oğlum olduğu için haliyle ilk doğumum gibi olmayacak, kendi bakımım ve diğer yenidoğan bebeğimin bakımı olacağı için daha farklı olacak.
İkinci kısım eşimin babası o küçükken vefat etmiş, kayınvalidem ve görümcem var. Kayınvalidem yarı zamanlı çalışıyor, görümcem de o zamana bir işe başlamış olacak. İkisi de ellerinden geldiğince bana yardımcı olurlar ama yemek, bakım konularında kayınvalidem yıllarca çalıştığı için biraz paslanmış. Evde tüm işi görümcem yapmış. Bu da ikinci kısım.
Üçüncü kısım da ise biz beş kardeşiz, ben en büyüğüm. Ben ve bir küçüğüm evliyiz. Yani annemin evde sorumlu olduğu 3 kişi ve babam var.
Şimdi sorun şu ki ben ilk doğumumda çok zorlanmama rağmen dikkatimi çeken bazı durumlar oldu, normal şartlarda ben kendi evimde daha rahat ediyorum. İlk doğumda da böyle olmuştu, biraz eşime güvenmiştim açıkçası bana destek olur diye, duygusal olarak hep destek oldu evet ama iş ev işlerine ufak tefek ev toparlanmalarına (mesela masaya bir kahvaltı hazırlamak gibi) gelince eşim sürekli olarak annesini ve kız kardeşini çağırdı bir şeye elini sürmedi. Onlar zaten yardıma geliyorlardı ama hiç gitmesinler istedi, sorumluluk almaktan kaçındı bir nevi. Annemler de geldiler gittiler ama kayınvalidem izin falan alınca onlar biraz daha ön planda olmuş oldu. Mesela evde bir şey kalmamıştı, alışverişe üçü beraber gittiler ve ben öğlen ikiye kadar kahvaltı yapamadım, ilaç almam gerekiyordu, ilk günler kendim de kalkamıyordum. Yani işin aslı görümcem ev işlerinde yardımcı oldu ama daha çok bebekle ilgilendiler, ben biraz arka planda kaldım. Şimdi bu doğum ve sonrası daha zorlu olacak, görümcem de çalışacak, kayınvalidem elinden geleni yapacak olmasına rağmen hem benimle hem de bebeklerle ilgilenebileceğini pek düşünmüyorum. Eşimi de bu sefer hiç plana katmıyorum. Anneme gel kal desem babamı saymıyorum ama diğer üç kişi var evet yaşları çok küçük değil ama bu bir kişi için hepsinin bizde kalması demek. O yüzden ben de toparlanana kadar bir iki hafta annemde kalmak istiyorum. Hem duygusal hem de fiziksel olarak anneme daha çok ihtiyacım olacak ve ancak annem bu ihtiyacımı tam anlamıyla karşılayabilecek gibi hissediyorum. Ama kayınvalidemi de kırmak istemiyorum , ben yine izin alırım falan dedi. Bu konuyu eşimle mi konuşmalıyım ilk ya da onunla mı ? Bir de çok yaşlı olmamasına rağmen biraz erkek evi, kız evinden önde gelir tarzında bir zihniyete sahip. Daha önce ufak tefek böyle konuşmalarımız olmuştu, bundan dolayı de çekiniyorum biraz. Ama dediğim gibi elinden geleni de yapıyor bir de ne olursa olsun eşimin annesi. Nasıl bir yol izlemeliyim sizce?
Buraya kadar okuduğunuz ve değerli yorumlarınızı paylaştığınız için teşekkür ederim şimdiden.