Merhaba,
Daha once soyle bir konu acmistim, suanki de onunla alakali Kendimi cok kotu hissediyorum.
Gecen yil bir iliskim vardi. Bir turlu bi ciddiyete evrilememisti, benim utangac yapimdan ve onun asla adim atmamasindan oturu. Bu arada ben yurtdisinda yasiyorum ve o da yabanci. Neredeyse 1 yil iliskimizin adi 'Date' olarak kaldi. Hicbir arkadasiyla ve aile uyesi ile tanismadim, tatillerimiz ayri oluyordu, arada bir teklifi imasi bile gecmedi. Sevgi sozcugu kullanmadik hic birbirimize.
Uzun sure acaba daha mi isinmamiz gerekiyor, zamana mi ihtiyacimiz var diye bekledim - 1 yil uzun bir sure -. Sonra gectigimiz yaz ayrildim, icimdekileride soyleyerek. Kendisi ayrilmak istemedi, bizim cok uyumlu oldugumuzu dusunuyormus ve beni seviyormus (ilk kez o an soylemisti beni sevdigini). Ama artik ondan sogudugumu, ve daha da yakinlasmamiz icin bir engel olmamasina ragmen bunu bu sekilde devam ettirdigimiz icin son zamanlarda cok kafama takip stres yasadigimi soylemistim, ve bitirdik. Aradan birkac ay gectikten sonra (subat ayiydi). Bana depremi duydugunu ve beni ailemi sevdiklerimi merak ettigini soyleyerek mesaj atti. Bende normal cevap verdim, normal normal ' nasilsin iyimisin' gibi siradan muhabbet ettik. Ertesi gun ise, ' seni cok ozledigimi bilmeni istiyorum, eger tekrar benimle 'Date' olmak istersen, benim bunun icin dortgozle bekledigimi ve bana herzaman yazabilecegini bilmeni istiyorum' falan gibi birseyler yazmisti. Sonra bulustuk, normal gecti, birseylerin degisebilecegini ve hala benimle olmak istedigine gore, ne istedigimide anladigini dusundum. Ama 2-3 gorusmeden sonra tekrar ayni nedenlerden oturu kestim, mesajlasmalar cok soguk bulusmalar cok seyrek, kendi hayatlarimizin icine birbirimizi dahil edemiyoruz. Hicbirsey degismedi.
Her ne ise, onu hic ozlemedim bu sure boyunca ve sevdigimi dusunmuyorum, cunku hayatimdan cikarinca cok hafiflemistim.
Ama bir kac hafta once instagramda karsima cikti, ufak bir stalkladim napiyor diye, bir arkadasinin storylerine denk geldim ve onun bir kizla fotograflarini gordum, 3 cift sekilde Cruz gemisi ile tura cikmislar 1 ay gezmisler gemi ile avrupayi, sonra kizi stalkladim kendime hakim olamayarak ve birlikte fotolarini gordum profilde. Cok zoruma gitti. Subatta bana tekrar yazdigina ve gorustugune gore o kizla sonrasinda biryerde tanismistir. 3-5 aylik bir kizla Cruz tatiline arkadaslari ile giden adam, bunu neden benimle yapmamisti onca zaman, koca 1 yil beraberdik., ve ayrilmakta hic istemedi ve ben hep muallakta kalmistim buyuk bir sorun yok ama ben niye ayriliyorum diye, cunku o hic istemedi ayrilmayi ve bende seviyordum onu ama zorladim kendimi bitirmek icin cunku icime dert ettigim sorun benim istedigim sekilde cozulmuyordu.
En son o kizla beraber Hirvatistan da, Italya da, diger romantik bir cok ulkede beraber fotolarini bir kac ay once gordukten sonra, cok etkilendim bundan. Aklimdan atamiyorum o fotolari. Kendimi disariya biraz kapattim, aylardir ne kimse ile konusuyor ne gorusuyorum. Ama aslinda 31 yasinda tam zamanindayim... Sosyal medyaya aylardir neredeyse girmemeye calisiyorum ve o kizin profilini stalklamamak icin kendimi zor tutuyorum. Ama aklima geliyor ve 'iptal iptal iptal dusunme bunu, hayatina bak, sakin bakma onlara' diye kendimi telkin etmeye calisiyorum. Ama hala beynimin arka taraflarinda biyerde, orada..Dun gece ruyamda gordum, yine etkilendim.. Simdi online terapistler bakiyorum, ama hic deneyen var mi, ise yariyor mu online tesapistler gercekten?
Daha once soyle bir konu acmistim, suanki de onunla alakali Kendimi cok kotu hissediyorum.
Gecen yil bir iliskim vardi. Bir turlu bi ciddiyete evrilememisti, benim utangac yapimdan ve onun asla adim atmamasindan oturu. Bu arada ben yurtdisinda yasiyorum ve o da yabanci. Neredeyse 1 yil iliskimizin adi 'Date' olarak kaldi. Hicbir arkadasiyla ve aile uyesi ile tanismadim, tatillerimiz ayri oluyordu, arada bir teklifi imasi bile gecmedi. Sevgi sozcugu kullanmadik hic birbirimize.
Uzun sure acaba daha mi isinmamiz gerekiyor, zamana mi ihtiyacimiz var diye bekledim - 1 yil uzun bir sure -. Sonra gectigimiz yaz ayrildim, icimdekileride soyleyerek. Kendisi ayrilmak istemedi, bizim cok uyumlu oldugumuzu dusunuyormus ve beni seviyormus (ilk kez o an soylemisti beni sevdigini). Ama artik ondan sogudugumu, ve daha da yakinlasmamiz icin bir engel olmamasina ragmen bunu bu sekilde devam ettirdigimiz icin son zamanlarda cok kafama takip stres yasadigimi soylemistim, ve bitirdik. Aradan birkac ay gectikten sonra (subat ayiydi). Bana depremi duydugunu ve beni ailemi sevdiklerimi merak ettigini soyleyerek mesaj atti. Bende normal cevap verdim, normal normal ' nasilsin iyimisin' gibi siradan muhabbet ettik. Ertesi gun ise, ' seni cok ozledigimi bilmeni istiyorum, eger tekrar benimle 'Date' olmak istersen, benim bunun icin dortgozle bekledigimi ve bana herzaman yazabilecegini bilmeni istiyorum' falan gibi birseyler yazmisti. Sonra bulustuk, normal gecti, birseylerin degisebilecegini ve hala benimle olmak istedigine gore, ne istedigimide anladigini dusundum. Ama 2-3 gorusmeden sonra tekrar ayni nedenlerden oturu kestim, mesajlasmalar cok soguk bulusmalar cok seyrek, kendi hayatlarimizin icine birbirimizi dahil edemiyoruz. Hicbirsey degismedi.
Her ne ise, onu hic ozlemedim bu sure boyunca ve sevdigimi dusunmuyorum, cunku hayatimdan cikarinca cok hafiflemistim.
Ama bir kac hafta once instagramda karsima cikti, ufak bir stalkladim napiyor diye, bir arkadasinin storylerine denk geldim ve onun bir kizla fotograflarini gordum, 3 cift sekilde Cruz gemisi ile tura cikmislar 1 ay gezmisler gemi ile avrupayi, sonra kizi stalkladim kendime hakim olamayarak ve birlikte fotolarini gordum profilde. Cok zoruma gitti. Subatta bana tekrar yazdigina ve gorustugune gore o kizla sonrasinda biryerde tanismistir. 3-5 aylik bir kizla Cruz tatiline arkadaslari ile giden adam, bunu neden benimle yapmamisti onca zaman, koca 1 yil beraberdik., ve ayrilmakta hic istemedi ve ben hep muallakta kalmistim buyuk bir sorun yok ama ben niye ayriliyorum diye, cunku o hic istemedi ayrilmayi ve bende seviyordum onu ama zorladim kendimi bitirmek icin cunku icime dert ettigim sorun benim istedigim sekilde cozulmuyordu.
En son o kizla beraber Hirvatistan da, Italya da, diger romantik bir cok ulkede beraber fotolarini bir kac ay once gordukten sonra, cok etkilendim bundan. Aklimdan atamiyorum o fotolari. Kendimi disariya biraz kapattim, aylardir ne kimse ile konusuyor ne gorusuyorum. Ama aslinda 31 yasinda tam zamanindayim... Sosyal medyaya aylardir neredeyse girmemeye calisiyorum ve o kizin profilini stalklamamak icin kendimi zor tutuyorum. Ama aklima geliyor ve 'iptal iptal iptal dusunme bunu, hayatina bak, sakin bakma onlara' diye kendimi telkin etmeye calisiyorum. Ama hala beynimin arka taraflarinda biyerde, orada..Dun gece ruyamda gordum, yine etkilendim.. Simdi online terapistler bakiyorum, ama hic deneyen var mi, ise yariyor mu online tesapistler gercekten?
O zamanlar, bu durumu onun karakterine verip 'utangac biri ve zamana ihtiyac var' diye dusunuyordum. Ama meger oyle degilmis
