Merhaba kızlar bu saate kadar içimin sıkıntısından uyuyamadım, size yazmak istedim. Yaklaşık 2.5 yıl önce daha önce çalıştığım ofiste tanıştığım bir arkadaşım vardı. Hemen hemen aynı yaşlardayız. Gel zaman git zaman bu kızla iyi bir arkadaşlık kurduk. Aynı odayı paylaştığım birbirimizin onayı olan bir iş yaptığımız için bu iki yılda eşlerimiz biz samimi bir ilişki kurduk.
Öncelikle anlatacağım şeyler son yarım yılda falan gerçekleşti. Olayın beni çok kıran bir tarafından anlatmaya başlıyorum. Benim bu arkadaşım tüp bebek tedavisi yardımıyla çok şanslıydı ki kısa zamanda bebek haberi verdi. Sağlıkla da kucağına aldı. Ayağı taşa değmesin inşallah. Rabbim uzun ömürler versin.
Burada daha önceden konular açmıştım. Ben bebek sahibi olmaya çalışıyorum birkaç aydır. Çok kısa bir süredir yani. En son da ne olur ne olmaz doktora da gidip bir genel muayene oldum. Doktor bazı alerji vs testleri yaptı. Kadın doğumda bir kontrol oldum. Ama 4 ay gibi bi süredir gebe kalamadığım için de hafiften üzgünüm çok istiyoruz. Şuan anne olamıyorum gibi bir durum yok ama arkadaşımın da doğal yollarla bir evlat sahibi olamadığı için beni anlamasını bekledim. Fakat ısrarla çocuğumun olma ihtimalinin az olduğu ve sair olaylarla çok fazla negatif yorum yapıyor bana. Benim hemen oldu ya çok şanslıyım falan dedi eşimin de yanında. Bizim ihtimalimizi düşük görüyormuş. (Ev oturmasındaydık) bu sözüne biraz kırıldım.
Belki de çok abartıyorum. Her neyse bütün bu negatifliklerin dışında arkadaşım evliliğiyle alakalı sürekli gerçek dışı olaylar anlatıyor birlikte olduğumuz zaman bana ve diğer samimi olduğumuz ofisteki kızlara. Ben artık o ofiste çalışmıyorum.
Şöyle bir örneklendireyim:
"Eşimle bu haftasonu tatile gittik kızlar keyfime diyecek yok" diyor mesela. Çok pembe yalanlar değil yani. Eşimle eşi de arkadaş olduğundan, eşi sorunlarını bazen benim eşime anlatıyormuş onun tarafından bakılınca çok da mutlu bir tablo yok aslında. O haftasonu bir yere gitmemiş mesela.
Bizim kızlar arasında eşiyle olsun hayatıyla ilgili güzel bir şey olunca da hevesi kursakta bırakacak cinsten şeyler söylüyor. Ama yine de beni bu gece uyutmayan şey kalabalık içinde bu şekilde negatiflik yayması bebek yapma sürecimizle alakalı, eşim de üzüldü biraz. Sanki yıllardır deniyoruz olmuyor...
arkadaşımı aslında çok seviyorum ona yardımcı olmak istiyorum ama hayatım çok yoğun ve bu gerçek dışı olaylarla da hiç uğraşacak vaktim yok.
Siz olsanız ne yapardınız? Kendimi kırılmış hissediyorum ve liseli kızlar da değiliz. Bu yaşta bir kadının ortalama olgunlukta hareket etmesini bekliyorum. Bir yandan da üzülüyorum onun için..
gece gece vaktinizi aldığım için kusura bakmayın, çok teşekkürler şimdiden
Öncelikle anlatacağım şeyler son yarım yılda falan gerçekleşti. Olayın beni çok kıran bir tarafından anlatmaya başlıyorum. Benim bu arkadaşım tüp bebek tedavisi yardımıyla çok şanslıydı ki kısa zamanda bebek haberi verdi. Sağlıkla da kucağına aldı. Ayağı taşa değmesin inşallah. Rabbim uzun ömürler versin.
Burada daha önceden konular açmıştım. Ben bebek sahibi olmaya çalışıyorum birkaç aydır. Çok kısa bir süredir yani. En son da ne olur ne olmaz doktora da gidip bir genel muayene oldum. Doktor bazı alerji vs testleri yaptı. Kadın doğumda bir kontrol oldum. Ama 4 ay gibi bi süredir gebe kalamadığım için de hafiften üzgünüm çok istiyoruz. Şuan anne olamıyorum gibi bir durum yok ama arkadaşımın da doğal yollarla bir evlat sahibi olamadığı için beni anlamasını bekledim. Fakat ısrarla çocuğumun olma ihtimalinin az olduğu ve sair olaylarla çok fazla negatif yorum yapıyor bana. Benim hemen oldu ya çok şanslıyım falan dedi eşimin de yanında. Bizim ihtimalimizi düşük görüyormuş. (Ev oturmasındaydık) bu sözüne biraz kırıldım.
Belki de çok abartıyorum. Her neyse bütün bu negatifliklerin dışında arkadaşım evliliğiyle alakalı sürekli gerçek dışı olaylar anlatıyor birlikte olduğumuz zaman bana ve diğer samimi olduğumuz ofisteki kızlara. Ben artık o ofiste çalışmıyorum.
Şöyle bir örneklendireyim:
"Eşimle bu haftasonu tatile gittik kızlar keyfime diyecek yok" diyor mesela. Çok pembe yalanlar değil yani. Eşimle eşi de arkadaş olduğundan, eşi sorunlarını bazen benim eşime anlatıyormuş onun tarafından bakılınca çok da mutlu bir tablo yok aslında. O haftasonu bir yere gitmemiş mesela.
Bizim kızlar arasında eşiyle olsun hayatıyla ilgili güzel bir şey olunca da hevesi kursakta bırakacak cinsten şeyler söylüyor. Ama yine de beni bu gece uyutmayan şey kalabalık içinde bu şekilde negatiflik yayması bebek yapma sürecimizle alakalı, eşim de üzüldü biraz. Sanki yıllardır deniyoruz olmuyor...
arkadaşımı aslında çok seviyorum ona yardımcı olmak istiyorum ama hayatım çok yoğun ve bu gerçek dışı olaylarla da hiç uğraşacak vaktim yok.
Siz olsanız ne yapardınız? Kendimi kırılmış hissediyorum ve liseli kızlar da değiliz. Bu yaşta bir kadının ortalama olgunlukta hareket etmesini bekliyorum. Bir yandan da üzülüyorum onun için..
gece gece vaktinizi aldığım için kusura bakmayın, çok teşekkürler şimdiden