Herkeste oluyordur herhalde. Genelde o duyguyu istemediğimizden zorlanırmışız. Ama doğrusu o duyguyu iyice yaşamakmış. O zaman çabuk atlatırmışız. Nasıl derseniz, hayatımıza devam ederek. Alper Hasanoğlu diyordu Gel Hayattan Konuşalım kitabında. Detayları hatırlamıyorum ama mutluluk arayışında olmayıp, yaşadığımız duyguyu kabul ederek ve günlük hayatımıza devam ederek daha çabuk geçermiş ayrılık acısı. Genelde direniriz mutsuzluğa çünkü. Direnmeyin, bir de öyle deneyin. Ben uzun süredir öyle bir his yaşamadım çok şükür ama kötüydü.