Nasıl mutlu olabilirim ki...

En baştan kötü başlayan bir hayatım oldu böylede sürdü gitti.bir çocuğun başına gelecek en kötü şeyi yaşadım yetmez gibi ailem hep kavgalı hep huzursuzdu.nişanlandım annem istemedi diye çocuğu düğüne 2 ay kala bıraktım evi bile ben zevkime göre yaptırmıştım.o olmayınca karşıma çıkan ilk adama aşık oldum 2 sene flört ettim ve 2 sene hiç mutlu olmadım ama evlendim.sevdi sandım.sevilmeye ihtiyacım vardı.ilk sene bana etmediği eziyeti bırakmadı evi terk etti beni terk etti.bende baba evine döndüm.sonra pişman olup kapıma dayandı özür diledi,diretti.evde yaşadığım mutsuzluğu tekrar yaşayamak istemedim ondanmı yoksa sevdiğimdenmi bilmem o an onu görmek iyi geldi.1sene annemlerle biraz kendi evimizde ama her kış mutlaka annemlerin evinde yaşadık.bu durumdan mutlu değildim ama gündüz 2 gece 4 veya 5 e kadar çalışıyor diye sıkıntıdan ve birazda maddiyattan orda kalıyordum.şimdi 3 yıl oldu bir evladım var.mutlumuyum hayır ve deli gibi hatta köpek gibi pişmanım bu çocuğu yaptığım için.şuan melek gibi ama hala sevgisi yetersiz.ilgilenmeyi bilmiyor.doğum günümde ve tüm özel günümde ya gelmedi işini uzattı yada bi pastayla geldi yıllarca en büyük hediyesi pasta süpriziydi.oğlum çok yaramaz öyle bunaldımki biri yardımcı olmadı hastalansam bile doktora gidemiyorum.ailem bırakıp memlekete gitti.kaynanam 5para etmezin teki ne gelir ne kucağına alır ne bakar oğluma.beyfendiye göre mutlu evlilik yaşıyoruz ama ben çöktüm artık kadın olmayı unuttum insan olmayı unuttum.kendimi göremiyorum artık bunaldım.aklımda duamda hep bitsin bu ömür duası.sanki tüm hayatım cezadan ibaret.ne gece rahatım ne sabah.gece eşime.gündüz oğluma aitim.dayaanamıyorum artık.tükendim.boşansam alıp başımı gitsem ne olur bilmiyorum sonrasını ne yapmalıyım bilemezz haldeyim şunu biliyorum artık insanları bile sevmiyorum.buna eşimde dahil....sadece ilgi sevgi için ona yapıştım ama toplam 2 saat gördüğüm bi adamla ne kadar sevgili olunurki..oğluma yetemiyorum aşırı hareketli.1buçuk yaşında kreşe veremiyorum benim başıma gelenden dolayı.offf yoruldum artık.Bi insan hayata 1-0 geriden başlarsa elalem be yapsınki.yanlış evlilik birde çocuk.elde var kocaman hayatı kaymış bi kadın.assammı kendimi yksa yüksekten özgür kuşlar gibi atsammı kendimi.sonra ahiret te ne yaparım ben.işte tüm gün bunlar aklımda.elimi neye atsam kurudu.neyden çeksem canlandı.eski nişanlımı gördüm deliler gibi yaşıyor yaşatıyor çok mutlu.her türlü güzelliği yapmış kıza resimlerini gördüm kahretsinki..bana dediki seni kimse benim kadar sevemez.öylede oldu.sevmedi annem babam bile onun kadar.anası babası bana evlattan öte davrandı annemse alevi dedi olmaz dedi.direndim..evi terk etti babam perişan oldu bıraktım nişanlımı.kocamla tanıştım ve hayat benim için durdu artık ben yok olmuştum.kendim yokken nasıl bir can doğurdum çok pişmanımmm çok...

tatlım gerçekten çok zor günler geçirmişsin ve sanırım geçirmeye devam ediyorsun... benim merak ettiğim çalışıyor musun? eğer geçimini sağlayabiliyorsan neden sevmediğin bir insana hatta seni sevmeyen bir insana katlanıyorsun? bir bayan olarak tek başına yaşamını devam ettirmek muhakkak çok zor ama hergün eziyet çekmek seni daha fazla yorar.....
herşeye rağmen çocuğun olmuş senin kanından, canından bir varlık evet sen zorluklar çekmişssin ama çocuğundan sevgiyi ihmal etme, ona da aynı sorunları, mutsuzluk duygusunu yansıtma... umarım hakkında hayırlısı olur ....

teşekkürler sabırla okuduğun için içim öle doluydu ki yazıvermişim buraya ama okuyan olmaz diyordum kendi kendime.benimde üzüntüm bu.oğluma sevgi vermeye çabalıyorum ama sinirlerim o kdar zorlanıyorki sabır göstermek için kendimle resmen savaşıyorum.boşansam babasız ve psikolojisi bitmiş bir anneyle büyücek.eşim seviyor beni ama buna dair hiç birşey yapmıyor fiili olarak.boşanalım dediğimde gözlerinde ki korkuyu görmeliydin.onunda babası annesini 3 kere terk etmiş 3kere geri dönmüş.kadınlarla annesinin yanında konuşurmuş.bundan dolayı hiç aile görmemiş birazda merhamet ettim evlendim ama ben acınacak haldeyim artık kimseye merhamet etmek istemiyorum.üniversite mezunuyum aöf.olduğu için iş bulamadım.babam ablamı okuttu ama ben okumak istediğimde sana gücüm yok kendimi apartmandan atarım dedi.eczane açayım sana yeterki okulu unut dedi.ailem çook sözler verdi ama birini bile tutmadı.bende gitmedim ablamda mutsuzdu evde o kendini kurtardı evde durmadı lisede teyzemlerde kalmaya başladı sonrada üniversiteyi uzağa yazdı beni düşünmedi bile.sonra bana sen gitme okula zaman kötü dedi.en büyük hayalimdi sabahlara kadar sabırla uyumadım yemedim gözlerimi döktüm okumak için sonuçta aöfye layık görüldüm.olmadı.ablam hayatını dolu dolu yaşadı şuan evli ve yine uzakta.bense...bense hergün öldürüldüm.hergün ölümü dir diri mezarı yaşadım.arkadaşım olmadı hiç.zavallıydım hep.halada öyleyim.bu sene örtündüm.bebeğim zaten küçük bırakacak kimsem yok.iş bulsamda nasıl başlarım ki zaten tesettürlülere iş zaten çok az.gücüm kalmadı nefes almaya bile.hergün sabah oluyor gece oluyor ama ben yaşıyormuyum ne oldu ne bitti anlamıyorum.gençlik elimde söndü mum gibi farkındayım ama toparlanacak bi nokta bulamıyorum.hayal oldu kaldı bütün isteklerim.biri olsaydı ona tutunurdum ama hiç biri olmadı.ben isterdimki çocuğum mutlu bir ailede büyüsün benim gibi olmasın ama sanırım olmucak.babasını çok az görüyor.yalnızlıktan ne yapıcağını bilmiyor ya ağlıyor yada bütün gün onla ilgileneyim hiç bişey yapmıyım istiyor.dişlerimi fırçalamaya zamanım yok.uykuları dışında.ya ben eski nişanlımı düşünüyorum neden ailem beni o mutluluğa layık görmedi.neden bana bunları hak gördüler.ablam bile o yalancıydı bence bi insan bu kadar sevemez çok abartıydı diyor.ulan çocuk ruh hastası olmuştu ondan ayrılıyorum diye.bazen yetim olsaydım ama böyle ailem olmasaydı diyorum.hayatım bittti.ben bittim.bi çukurdayım ama çıkamıyorum..naptıysam olmadı.mutlu olmama izin vermediler..yetmedi onlara çektiklerim sonra ah kızım vah kızım.dilerimki ALLAH beni onlardan önce alır evlat acısıyla akıllarını başlarına getirir..

seni mutlu edicek tek kişi SEN sin!
bak canım cok kötü bir geçmişin olmuş ama GEÇMİŞ
peki geleceğini neden mahvediyorsun?
sen zannediyormusun ki hekesin eşi güllerle
geliyor eve süprizler...
hayır canım öyle değil
evet kadınsın istiyorsun anlıyorum seni
ama inanki bu hersey değil
bak bende aynı şeyleri çok düşündüm
eşim güzel bir sey söylemez süpriz bilmez...
ama beni sevdiğini biliyirdum
cok üzülüyordum acaba diyirdum onunla değilde
... ile evlenseydim dahami mutlu olurdum
ayrilsammi .....binlerce sorular düşünceler
sonra hayatları boyunca belkide hic birbirlerine sevgilerini
belirtmemis ama her firsatta kavga etmis olan anne ve babam..
babam ölüm döşeğindeydi artik o gün annemin göz yaşları içinde babamın gözlerinin içine bakarak söylediği sözleri ömrüm boyunca unutmayacagim!
- gitme nereye gidiyorsun coluk dedik cocuk dedik maddiyat dedik yillarca birbirimizi yedik hic mutlu olmadik
ömrümüzü kavgayla gecirdik simdi beni yaapyanlız bırakıp nereye gidiyorsun gitme
yada benide götür ((((

babmın ona bakışı annemin babma bakışı ikisinin pişmanlıkları boşa geçirilmiş yıllar...

ve babam gittii .... (

çok düşündüm zamanı nasılda şuursuzca ziyan ediyoruz!
nasılda mutsuz oluyor ve mutsuz ediyoruz!
sebep? saçma sapan şeyler!
peki benim kocam ölürse birgün ne hissederim?
hem sonra neden ondan bekliyorum?
eger ben mutlu olmayi bilemezsem etrafimdakiler beni
mutlu edemezki!
oysaki mutlu olabikeceğim ne cok seyim var!
evladim var esim var saglikliyiz karnimiz doyuyor ...!
neyi bekliyorum ki ben?
geçmişte ne olduysa oldu ama geçmişe yanarken ben bu günüm ve geleceğim yaniyor!
bugüne bakmalıyım şükretmeliyim mutlu olmalıyım!

ve başladim önce kendimi sevdim
evet kendimi çünkü iyi bir anne iyi bir eş olmaya calışıyorum, kimseye zarar vermiyirum...yani iyi insanim ve kendimi seviyirum
eşimi zaten seviyordum ama daha cok sevmeyr bunu her firsatta dile geyirmeye başladim
onun sevdiğim huylarini hep söyledim ona
övdüm onu o na sevdim onu hemde cok ....
ve evladima hatta kardeşlerime yiğenlerime her firsatta onlari sevdiğimi söyledim
çünkü yarın geç olabilirdi!
esim ve evladimi her sabah Allaha emanet ederek yolladim
bir araya geldiğimiz her akşam şükür ettim
hiç bir sey icin bozmadim evdeki huzuru
benim canm skkin olsa bile mutlu oldum etmeye calistim...

ve oldu simdi gercekden cok mutluyum Rabbime binlerce sukurler olsun...
ve esim hani hic sevgisini belli etmeyen adam yillarca duymadigim seyler söylüyor artik bana ve ben kendimi bazen liseli asiklar gibi hissediyirum :))
bana söyledikleri hareketleri....öyle degistiki
çünkü ben değiştim! mutlu oldum ve mutlu ettim şimdi huzur var evimde binlerce şükürler olsun..

yapabilirsin kalk sirkelen!
nereye kadar zindan ediceksin hayati kendine bu sekilde?
mutluluk huzur sende yapamam deme
ben neler yasadim bir bilsen!!
ama onları yasadim ve bitti o yasadiklarimin bugunumu ve gelecegimi hatta bugunumuzu ve gelecegimizi mahvetmesine izin vermedim vermemde!
sende verme! verme ki seninle birlikde evladinin ve esininde gelecegini yikma!

Canım ayrılmak çözüm değil,
Bende severek evlendim şuam 2 çocuğum var, ünivetsite mezunuyum çok iyi bir işim vardı. çocuklarıma anne sevgisi vermek için işi bıraktım ve akşama kadar çocuklarımla ilgileniyorum.. Kocama gelince çocuklar olduktan sonra ne bir süpriz, ne bir hediye. Onu geçtim doğum günümü bile hatırlamadı (
Sorucak olursan içim acıyor çok üzülüyorum ama bu saatten sonra yapıcak bir şey yok

okurken bile bi iyi hissettim kendimi.sanki yaparım ben bunları.herkes beni o kadar yetenekli güçlü sanıyorki oysaki içimde ne kadar yangın var bilmiyorlar.arkadaşım bile yok baksana.çünkü kimseye o şansı vermedim zaten evdende çıkmam pek.eski nişanlım toplamıştı beni.onuda unutup herşeyide unutp hayatıma bakmam lazım doğru söylüyorsun.polyannayı oynayarak kazandım eşimde bi çok özelliği ama tabi rol bi yere kadar.bebeğim hala emiyor yoksa ilaçla tedavi olmayı bile düşündüm aslında.geçmişim beni bırakmıyor eski nişanlım buralarda.bana olmıcak geçmişte yazmak istemediğim o malum şeyleri yapanlar annemin akrabaları onlarda burda.hatta ailem şuan onlarla aynı yerde yaşıyor..ama unutmam lazım bunları biliyorum.başka çarem yok.umarım senin gibi güçlü olabilirim...teşekkür ederim paylaştıkların için hemde çok..

onu bunu kendimi değilde.ya biri oğlumada aynı şeyleri yaparsa korkusu bile beni neden yaptın kızım neden cennetten kopardın çukura çektin bu masumu dememe sebep oluyor.onun için ölürüm.bebeğim benim ilk ve tek sahip olduğum güzellik.ama yinede keşke yapmasaydım.bezimi altımdan alıp benimle tatmin olan öz kuzenim hemde kız...bunları bilen bi kadın olarak onu kime emanet edebilirim elimde olsa okula bile gitmesini istemem...yaa hayat çok boş arkadaş öyle yada böyle kocam artık kocam ben artık yokum.yazık bir meyvesi var ona saygı duyarak kendimi iyi etmeye ve hergün bugün farklı olacaksın kızım diye kendime yalan söylesemde sizin dediğiniz gibi kendimi silkelemeye çalışıcam.bunu nasıl yapıcam bilmiyorum ama yapmaya çalışıcam..ALLAHa inancım sonsuz namazım kuranımda var.imanım olmasa zaten yaşatmazdım kendimi çok şükür hiç olmazsa kazancım bunlar...

rabbim kimseye yaşatmasın ne çocukken çocuk oldum ne şimdi genç oldum öylesine yaşıyor ölümü bekliyorum.burdan sesleniyorum ne olursa olsun evlat sahibi olduysanız kimselere vermeyin yaşı kaç olursa olsun cinsiyeti ne olursa olsun.kardeşi bile olsa bırakmayın.bir gülün kökü çürütülmüşse kendisi solmaya mahkumdur.bunu unutmayın.okul hayatım evlilik hayatım ailem herşeyimle kötüysem en büyük sebebi kendi ailem ve uğradığım yazmak istemediğim akrabalarımın içinden olan insanların yaptığı olaylardan olmuştur.tarhi kötü olanın geleceği parlamazmış.benimki o hesap sustursamda sesimi.veya su döksemde içime.yine görüyorum o insanları.yine duyuyorum seslerini.isimlerini hatta mutluluklarını.köz olmadan alev alıyor içim yine.birde eşim hala çalışıyor sabaha karşı anca gelir.bu kadar yalnız kalmak düşünmeme sebep oluyor.bu yüzden evliliğimi bitirip sıfırdan başlasammı düşüncesi hep kafamda ama biliyorumki çöüm değil ve belki ben eşimide özlücem belki pişman olup keşke yapmasaydım dicem.yoksa balayı yerine bana layık gördüğü 4 duvarı hapis hayatını unutmaz onla barışmazdım sanırım..

Cevap veren herkese çoook teşekkür ederim.deneyim sahibi ev hanimlarinin paylaşimlarina ihtiyacim vardi.iyi oldu.bugün içim nefes alırken zorlanmiyorum içime çekiyorum rahatça.herşeyi düzeltmeye karar verdim..dua edin bana insallah başaririm..bakalım iş bulabilirsem sanki daha kolay olucak herşey .hayirlisi...

kizlar merhaba ugrayamadim bayadir ama cuma gecesi soyle bir baktim liste icin msj atan var mi diye liste yapacaktim kimse msj atmamis heralde baska biri yapti listeyi, neyse cok yogun gidiyor ugramaya caliscam diyeti de hic bu kadar boslamamistim rabbim yardim etsin insallah hepimize

Kendinize acımaktan vazgeçin.
Gidin aynaya bakın.
Ben ne yapıyorum deyin.
Sizin bir evladınız var ve artık bireysel düşünemezsiniz.
O çocuğun mutlu bir annesi olmalı.
İster misiniz çocuğnuzu da benim ne kadar mutsuz hayattan bıkmış bir annem var demesini.
Sizi ayakta tutan eşiniz mi ki böyle yaptı diye dağılıveriyorsunuz?
Ona inat umursamayın yaptıklarını.
Tıpkı eşiniz gibi.
Mutlu değilse bile içiniz evlladınız için mutluymuş gibi görünün.
Sonra zaten alışıyorsunuz mutlu olmaya.
Hoşunuza da gidiyor.
1,5 yaşındaki çocuk da kreşe verilir.
Benim de kızım küçücük gtit kreşe. Şimdi de çok başarılı maşallah.
Önce kendinize iyi davranın sonra etrafınızdan bekleyin.

Konuyu kapatalım artık...