Aaa kardeşim sen misin kuzum
Bu 1955-1965 doğumlu annelerin özellikleri.. neden bilmiyorum
Ben anne olduktan sonra döngüyü kırdım.
Yönlendirme, akil verme, fırça atma gibi bir konuşmanın içine sürüklenmeye başladığımda, tamamdır sekerim, konuşmanın sonuna geldik, bunlara vaktim yok, dedim.
Gerekirse 1 ay konuşmadım.
Babam araya girdi. Gittik ziyarete, özür falan dilemedim, normal davrandım.
Bir kaç tekrarla bunları yaşadık, bir kaç kere hakkımı helal etmem kozu kullanıldı, bir kac kere aglama krizleri, bir kac kere de sinir krizi.
Ciks.
Geri adım atmadım.
Neden biliyor musunuz :)
Doğumda yanimda kaldığı 2 günde bana berbat bir anneymisim gibi hissettirdigi için.
Yeni doğum yapmış, 30 saat sanci ardından ustune bir de sezaryen olmuştum, oğlum ağladığında, emzirmeyi beceremediğim için ac olduğunu ve sutumun doyurucu degil (cok afedersiniz) sidik gibi oldugunu soyledi.
Bana sütünü helal etmemekte özgür bıraktım onu.
Kendimi de.
Kin tutmuyorum, cünkü ruh sagliginin yerinde olduğunu düşünmüyorum.
Ama unutmuyorum da, cünkü kendi ruh sağlığımı koruyorum :)
Basta hayatınızın basrolunun kendiniz olduğunu fark edin.
Anneniz dahi olsa, size mudahele etmesine izin vermeyin. O ne der diye düsünmeyin. Onayını almak zorunda değilsiniz.
Hayatınızda bir kere dibe vurun
Çok kırılın, kırın, ağlayın, ağlatın, bağırın, sonunda herkes birbirini olduğu gibi kabul eder ve nefes almaya baslarsiniz
Kotu olmaktan bu kadar korkmayın.
Aaa kardeşim sen misin kuzum
Bu 1955-1965 doğumlu annelerin özellikleri.. neden bilmiyorum
Ben anne olduktan sonra döngüyü kırdım.
Yönlendirme, akil verme, fırça atma gibi bir konuşmanın içine sürüklenmeye başladığımda, tamamdır sekerim, konuşmanın sonuna geldik, bunlara vaktim yok, dedim.
Gerekirse 1 ay konuşmadım.
Babam araya girdi. Gittik ziyarete, özür falan dilemedim, normal davrandım.
Bir kaç tekrarla bunları yaşadık, bir kaç kere hakkımı helal etmem kozu kullanıldı, bir kac kere aglama krizleri, bir kac kere de sinir krizi.
Ciks.
Geri adım atmadım.
Neden biliyor musunuz :)
Doğumda yanimda kaldığı 2 günde bana berbat bir anneymisim gibi hissettirdigi için.
Yeni doğum yapmış, 30 saat sanci ardından ustune bir de sezaryen olmuştum, oğlum ağladığında, emzirmeyi beceremediğim için ac olduğunu ve sutumun doyurucu degil (cok afedersiniz) sidik gibi oldugunu soyledi.
Bana sütünü helal etmemekte özgür bıraktım onu.
Kendimi de.
Kin tutmuyorum, cünkü ruh sagliginin yerinde olduğunu düşünmüyorum.
Ama unutmuyorum da, cünkü kendi ruh sağlığımı koruyorum :)
Basta hayatınızın basrolunun kendiniz olduğunu fark edin.
Anneniz dahi olsa, size mudahele etmesine izin vermeyin. O ne der diye düsünmeyin. Onayını almak zorunda değilsiniz.
Hayatınızda bir kere dibe vurun
Çok kırılın, kırın, ağlayın, ağlatın, bağırın, sonunda herkes birbirini olduğu gibi kabul eder ve nefes almaya baslarsiniz
Kotu olmaktan bu kadar korkmayın.
Sizde evlatsınız.
Aptal korkak degılsın. İnsansın. Guzel bır insan. Ama dunya guzel insanların cehennemi malesef.
Neden ısrarla msj atıyosunuz?
Manyak mı yaa? Niye böyle ki, sizi mi kıskanıyor? ne mantığı var böyle bir tutumun?
Benim anneme benziyor.
İyi de onun varlığı da huzursuz ediyor sizi. Aranız iyiyken çok mutlu olduğunuzu sanmıyorum. Eminim yine sizi rencide ediyordur.
Manyak mı yaa? Niye böyle ki, sizi mi kıskanıyor? ne mantığı var böyle bir tutumun?
Konu sahibi, hazır fırsat bulmuşsunuz kafanızı dinleyin ya. Madem arama diyor, tamam anne diyin çıkın. Peşinden koşturmayın.
Ya kim annesinin hafta da 3 kere işine koşuyor. Ayda bir/ 2 anca gidiyorum, ben ki ne evliliyim ne çocuklu. Biraz salın, önce ben ve ailem demeyi öğrenin.
