Narsist annem ve biten evliliğim

Jameya .!.:

evet kızım 2 yaşındaydı boşandığımda ama ben isteyerek boşandım. sizin yaşadığınız durumu hiç yaşamadım aksine iyi ki ayrıldım diye düşündüm hep. ama sizin bence terapi almanız gerekiyor bu şekilde kendi başınıza atlatamazsınız diye düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...

Pinar9191 .!.:

Peki eşinizden yana kötü şeyler mi yaşadınız hani bazı boşanmalar sizinki gibi iyiki ayrıldım dedirtiyor ama bir kısmıda tam aksi oluyor

Genişletmek için tıkla...

Pinar9191 .!.:

Sizinde çocuklarınız varmı? Küçüklermi

Genişletmek için tıkla...

Pinar9191 .!.:

İyi günler arkadaşlar!

Ben yurdışında doğdum büyüdüm, tek çocuğum ve narsist bir anneyle büyüdüm, dayakda yedim çeşitli hakaret ve küfürlere maruz kaldım yani bilen bilir kişilik bozukluğu olanları.

İstediği kişiyle evlendirdi (uzaktan akraba) beni türkiyiden iyi aile diye diye beni bir şekilde ikna etti/ler aile büyükleri, yaşım 19 falan nişanlandık iki sene nişanlı kaldık bu süre içinde sadece yazları gittim annemle türkiyeye içimde kocaman bir isteksizlik ama olmadı ayrılamadım, tabi bu süre içinde her türlü manipülasyona maruz kaldım. Evlendim eşim buraya geldi annemin evinde 2 sene kadar burnumuzdan gelerek yaşadık hani annem değilde toplama kampı sanki. Çok zorlu koşullarda bir eve çıktık kuzenim vesilesiyle. İlk çocuğum annemin evinde dünyaya geldi ikinci çocuğum sürpriz olarak dünyaya geldi.

10 yıl sonra tam çeşitli sebeplerden boşandık. Evliliğim süre boyunca psikolojik depresyon ama kronikleşmiş bir halde yaşadım ilaçlar doktorlar, annemin dibe çekmeleri hayatıma her türlü olumsuz dokunuşları. Eşim karakteri düzgün iyi denilecek bir babaydı ama odak noktası hep çalışmak ve işti + annemin sürekli iç içe olmaları asla mesafe koymaması. Sebebi her ne olursa olsun ben kötü bir insan değildim oda değildi. Boşanma davası açıldı 6 ay düşünme süresi verildi ne yaptıysam ikna edemedim, kötü bir arkadaşımın beni dolandırması sonucu tuz biber oldu.

Burda boşandık şimdi konsolsluktan dava açacağız orda boşanmak için. Ben çocuklarımla annemin evine geri döndüm 8 aydır burdayım inanın okadar mutsuz okadar huzursuzum iletişim 0 içimde büyüyor her şey, samimi yakın arkadaşım da yok daha doğrusu olanlar hep kendi derdinde mesafeli. Akraba eş dost yakınlık duyacak hiç kimse yok. Birde annemin araya kara kedi gibi girip ortaya bulandırmamış gibi bencil bencil hareketleri sinirimi bozuyor . İçimdeki kocaman bir boşluk ve biriken sözler kocaman bir özlem .... nasıl olacak bir gün geri birleşebilme olasılığı varmı? Ben ne yapacağım?

Genişletmek için tıkla...

Pinar9191 .!.:

İyi günler arkadaşlar!

Ben yurdışında doğdum büyüdüm, tek çocuğum ve narsist bir anneyle büyüdüm, dayakda yedim çeşitli hakaret ve küfürlere maruz kaldım yani bilen bilir kişilik bozukluğu olanları.

İstediği kişiyle evlendirdi (uzaktan akraba) beni türkiyiden iyi aile diye diye beni bir şekilde ikna etti/ler aile büyükleri, yaşım 19 falan nişanlandık iki sene nişanlı kaldık bu süre içinde sadece yazları gittim annemle türkiyeye içimde kocaman bir isteksizlik ama olmadı ayrılamadım, tabi bu süre içinde her türlü manipülasyona maruz kaldım. Evlendim eşim buraya geldi annemin evinde 2 sene kadar burnumuzdan gelerek yaşadık hani annem değilde toplama kampı sanki. Çok zorlu koşullarda bir eve çıktık kuzenim vesilesiyle. İlk çocuğum annemin evinde dünyaya geldi ikinci çocuğum sürpriz olarak dünyaya geldi.

10 yıl sonra tam çeşitli sebeplerden boşandık. Evliliğim süre boyunca psikolojik depresyon ama kronikleşmiş bir halde yaşadım ilaçlar doktorlar, annemin dibe çekmeleri hayatıma her türlü olumsuz dokunuşları. Eşim karakteri düzgün iyi denilecek bir babaydı ama odak noktası hep çalışmak ve işti + annemin sürekli iç içe olmaları asla mesafe koymaması. Sebebi her ne olursa olsun ben kötü bir insan değildim oda değildi. Boşanma davası açıldı 6 ay düşünme süresi verildi ne yaptıysam ikna edemedim, kötü bir arkadaşımın beni dolandırması sonucu tuz biber oldu.

Burda boşandık şimdi konsolsluktan dava açacağız orda boşanmak için. Ben çocuklarımla annemin evine geri döndüm 8 aydır burdayım inanın okadar mutsuz okadar huzursuzum iletişim 0 içimde büyüyor her şey, samimi yakın arkadaşım da yok daha doğrusu olanlar hep kendi derdinde mesafeli. Akraba eş dost yakınlık duyacak hiç kimse yok. Birde annemin araya kara kedi gibi girip ortaya bulandırmamış gibi bencil bencil hareketleri sinirimi bozuyor . İçimdeki kocaman bir boşluk ve biriken sözler kocaman bir özlem .... nasıl olacak bir gün geri birleşebilme olasılığı varmı? Ben ne yapacağım?

Genişletmek için tıkla...