Ahh canımm rabbim bu içine düştüğün kuyudan kurtarsın,içine ferahlık versin inşallah. Ekonomik anlamda iyiysen ailenin kabul etmesini bekleme. Böyle değer bilmez bir adamın yanında durma lütfen. Bırak köpek gibi sürünsün sefil olsunMerhaba kızlar. Kendimi çok çaresiz hissediyorum. Bir yaşında bir oğlum var. Güzel bi mesleğim var . Dışardan bakıldığında çok güzel bi hayatım var. Ama içerde durumlar asla öyle değil.Eşim olacak adamla asla anlaşamıyoruz.Evlenmeden önce senelerce peşimden koştu. Yaşam tarzlarımız çok farklı olsa bile her şeyi göze alarak onunla evlenmeyi kabul ettim .Ama bu farklılıklar evlendikten sonra çok fazla hissedilmeye başlandı. Dışardan gören gözler beni hiç bi zaman eşime yakıştırmadı hem eğitim seviyesi hemde güzellik olarak beni hep ondan üstün gördüler . Eşimde bu durumun farkında.Ben ise ona sadece saf kalbimle gittim onun bana olan sevgisini sevdim ve bunların hiçbirini önemsemedim. Ama ben ne kadar önemsemesem de eşim en ufak bi şeyden kavga çıkarmaya başladı. Sürekli kendini alçakta görüp bana baskı kurarak üste çıkmaya çalışmaya başladı.Daha sonra hamile olduğumu öğrendim. Her gün çocuğu istemediğini söyledi çocuğum bir yaşında halen bile ben istememiştim diye söyleniyor. Bebeğimin gelişimi çok geriden geliyor. Onun stresi bi yana bir de sürekli babasının söylenmeleriyle uğraşmak beni artık çok yordu. 5 senelik evliliğimizde sürekli yüksek tartışmalar yaşıyoruz. Bana sürekli beğenmiyosan git bu evden diyo. Bende boşanmak istiyorum çünkü çok mutsuzum ama ailem ve onun ailesi asla kabul etmiyğlumu alıp bambaşka bi yaşam sürmek istiyorum ama karşımda çok büyük engeller var. Napacağımı şaşırmış durumdayım.
Engel olma sebepleri ne ? Onlar olmadan olmuyor mu sence ? Boşandıktan sonra mecbur kabul edecekler diyelim ki etmediler zaten mesleğin varDefalarca attım o adımı ama hep engel oldular
Devlet mi işiniz batıda ya da Anadolu’da küçük bir şehire tayin imkanı var mı ?Doğu'da çok küçük bi şehirde yaşıyorum maalesef burda boşanmak öyle rahat olmuyor inanın çok denedim ama bi türlü başaramadım
Belki kızanlar olacak şimdi bana ama zaten hatalı bir evlilik yaptığınızı ve beş sene boyunca kavgalarınızın, tartışmalarınızın devam ettiğini söylüyorsunuz, o zaman niye korunmadınız da böyle saçma sapan bir evliliğe bir de çocuk ilave ettiniz?Merhaba kızlar. Kendimi çok çaresiz hissediyorum. Bir yaşında bir oğlum var. Güzel bi mesleğim var . Dışardan bakıldığında çok güzel bi hayatım var. Ama içerde durumlar asla öyle değil.Eşim olacak adamla asla anlaşamıyoruz.Evlenmeden önce senelerce peşimden koştu. Yaşam tarzlarımız çok farklı olsa bile her şeyi göze alarak onunla evlenmeyi kabul ettim .Ama bu farklılıklar evlendikten sonra çok fazla hissedilmeye başlandı. Dışardan gören gözler beni hiç bi zaman eşime yakıştırmadı hem eğitim seviyesi hemde güzellik olarak beni hep ondan üstün gördüler . Eşimde bu durumun farkında.Ben ise ona sadece saf kalbimle gittim onun bana olan sevgisini sevdim ve bunların hiçbirini önemsemedim. Ama ben ne kadar önemsemesem de eşim en ufak bi şeyden kavga çıkarmaya başladı. Sürekli kendini alçakta görüp bana baskı kurarak üste çıkmaya çalışmaya başladı.Daha sonra hamile olduğumu öğrendim. Her gün çocuğu istemediğini söyledi çocuğum bir yaşında halen bile ben istememiştim diye söyleniyor. Bebeğimin gelişimi çok geriden geliyor. Onun stresi bi yana bir de sürekli babasının söylenmeleriyle uğraşmak beni artık çok yordu. 5 senelik evliliğimizde sürekli yüksek tartışmalar yaşıyoruz. Bana sürekli beğenmiyosan git bu evden diyo. Bende boşanmak istiyorum çünkü çok mutsuzum ama ailem ve onun ailesi asla kabul etmiyğlumu alıp bambaşka bi yaşam sürmek istiyorum ama karşımda çok büyük engeller var. Napacağımı şaşırmış durumdayım.
Kendi aileniz sizin mutsuz sorunlu bir evlilikte olmanızı destekliyorsa zaten yanınızda olmasa da olur. Eğer gittiğiniz şehirde maddi açıdan bi zorluk yaşamayacaksanız merak etmeyin o ailenizin de eksikliğine bi müddet sonra alışırsınız. Böyle durumlarda çocuğunuzu düşünmenizi öneririm. Kötü günümüzde ya onda olmayan iyi günümüzde de olmasın. Devlette çalışıyorsanız uzaklaştırma alıp bakanlığa tayin dilekçenizi şunun müdürünüz engel oluyorsa ( tanıdık vs gibi) anında şehir değiştirirsinizBunu çok düşündüm ama herkesi silip gitmeyi göze alamıyorum bu da benim eksikliğim
bugün bu yazdığınızı başka konularda da okudum. doğuda boşanmak zor diye. benimde şırnaklı bir arkadaşım vardı. ölmek boşanmaktan daha kolaydır bizim orda demişti. gerçekten ne kadar zor hayatlar. sevmediğin istemediğin insanla yaşamak zorundasınDoğu'da çok küçük bi şehirde yaşıyorum maalesef burda boşanmak öyle rahat olmuyor inanın çok denedim ama bi türlü başaramadım
bugün bu yazdığınızı başka konularda da okudum. doğuda boşanmak zor diye. benimde şırnaklı bir arkadaşım vardı. ölmek boşanmaktan daha kolaydır bizim orda demişti. gerçekten ne kadar zor hayatlar. sevmediğin istemediğin insanla yaşamak zorundasın
sonuçta ailen seni atamaz. belki kızarlar falan ama boşandın diye vazgeçemezler
Anlattıklarıniza bakilinca evliliginizi devam ettirmek için ne duygusal nede mantıksal hiçbir gerekceniz yok.Ailelerin boşanmaya karşı çıktığı cevremde kaç çift yillar sonrada olsa o yola girdi.O yüzden ben sizin yerinizde defilim ama sizin yerinizde olsam bi sekilde boşanma yoluna girerdim bugünde zorlanacak olan sizsiniz 5 yıl sonrada boşanacak olan sizsiniz ayaklari yere basan bi kadınsiniz biraz zor olur ama emin olun imkansız degil normalde evliliginde bir yere tutunan sevgiye dair küçük bir kivılcim gordugun herkese zaman cerin toparlamaya calisin cift terapisine basvurun derdim ama siz içinizde bitirmişsiniz eşinizde çocuğunuza iyi bir baba degil sizce beklemeye gerek var mıMerhaba kızlar. Kendimi çok çaresiz hissediyorum. Bir yaşında bir oğlum var. Güzel bi mesleğim var . Dışardan bakıldığında çok güzel bi hayatım var. Ama içerde durumlar asla öyle değil.Eşim olacak adamla asla anlaşamıyoruz.Evlenmeden önce senelerce peşimden koştu. Yaşam tarzlarımız çok farklı olsa bile her şeyi göze alarak onunla evlenmeyi kabul ettim .Ama bu farklılıklar evlendikten sonra çok fazla hissedilmeye başlandı. Dışardan gören gözler beni hiç bi zaman eşime yakıştırmadı hem eğitim seviyesi hemde güzellik olarak beni hep ondan üstün gördüler . Eşimde bu durumun farkında.Ben ise ona sadece saf kalbimle gittim onun bana olan sevgisini sevdim ve bunların hiçbirini önemsemedim. Ama ben ne kadar önemsemesem de eşim en ufak bi şeyden kavga çıkarmaya başladı. Sürekli kendini alçakta görüp bana baskı kurarak üste çıkmaya çalışmaya başladı.Daha sonra hamile olduğumu öğrendim. Her gün çocuğu istemediğini söyledi çocuğum bir yaşında halen bile ben istememiştim diye söyleniyor. Bebeğimin gelişimi çok geriden geliyor. Onun stresi bi yana bir de sürekli babasının söylenmeleriyle uğraşmak beni artık çok yordu. 5 senelik evliliğimizde sürekli yüksek tartışmalar yaşıyoruz. Bana sürekli beğenmiyosan git bu evden diyo. Bende boşanmak istiyorum çünkü çok mutsuzum ama ailem ve onun ailesi asla kabul etmiyğlumu alıp bambaşka bi yaşam sürmek istiyorum ama karşımda çok büyük engeller var. Napacağımı şaşırmış durumdayım.
Herkes sizi bir güzel siliyor, mutsuz olduğunuzu bile bile sizi o karanlığa iten insanlara bu vefa ve bağımlılık gereksiz.Bunu çok düşündüm ama herkesi silip gitmeyi göze alamıyorum bu da benim eksikliğim