- 10 Mayıs 2021
- 142
- 63
- 48
- 29
- Konu Sahibi kirmizicilek00
- #1
Kizlar merhaba. Ben 28 eşim 32 yaşında. Ben öğretmenim eşim avukat. 2,5 senedir evliyiz çocuk yok. Daha nişanlanma zamanımızda bile tartışmalar başlamıştı aslında. Ama ne o bıraktı ne de ben. Evlenmeden önce çok mutlu, etrafına neşe saçan biriydim. Sinirlerim alınmış gibiydi. Şimdi ise kendimi taniyamiyorum. Eşim cok mutsuz , hiç gülmeyen, işten eve gelip koltuğa uzanır saatlerce televizyon izler. O böyle olunca ben de mutsuz bir insana dönüştüm. Muhabbetimiz çok az, dışarı bir cafeye çıktığımızda ikimiz de sıkılıp telefona bakıyoruz. Kavgalar öyle büyüyor ki iki taraf da ağzına geleni sayıyor. Temas sadece yatakta, canımı en yakan şeylerden birisi de bu. Bana sarilmasini ilgi göstermesini istiyorum, kavga çıkıyor. İyilikle anlatıyorum olmuyor kavga ediyorum olmuyor. Doğum gününde ben ona sürpriz yaparken o benimkini unuttu ve söz verdiği hediyeyi almamak için türlü bahaneler uretti kavga çıkardı ve almadi. Bugun sabah 7 buçuktan temizlik yapmaya başladım. Akşam iftara kv leri çağırdım elini bir şeye bile sürmedi. Mutfakta saatlerce kalsam bakmaya bile gelmez yanıma. Hiçbir konuda yardımcı olmaz. Evimiz ve arabamız var. Boşanma konusu açılsın burası benim evim gitmek istersen güle güle demeye getirir. Ama ayrılmak da istemez. Çok dik basli birisidir. Anlatacak çok şey var aslında ama.. Bu sebeplerden ötürü kaç kez ayrılma noktasına geldik. Sizce ben mi çok abartiyorum?