Mutsuz bir anneyle büyümek,vicdan azabı.

zsnn .!.:

yolunuzu hemen değiştirin. kendi çocuklarınızı düşünün. annenizin sornları sizede geçiyor muhtemelen sizin çocuklarada...,

bu döngüyü yok edin. annneniz koca kadın kendi yolunu çizebilir siz çocuksunuz.roller karışmış

Genişletmek için tıkla...

Elime geçen bütün fırsatları teptim. Yurtdışı fırsatını, İstanbul fırsatını (hayalimdi).. 37 yaşından sonra yeni bir düzen kurmak çok zor. Şimdi hamileyim, geçen hafta hormonlardan mıdır nedir ben kafese sıkışmış gibi bu iğrenç şehirde ölüyorum diye ağladım eşime. Asla çocuğuma bunu yaşatmayacağım. Geleceği için şimdiden birikim yapıyorum, gitmek istediğinde ilk benden destek görecek. Ona vicdan azabı yaşatmamak için yüzüm hep gülecek.

yinede yaşınız geç değil. evet zor olabilir ama imkansız değil. yaşlanınca keşke demektense hayalleriniz için çabalayın şimdi

aynı şey bende de mevcut tuzu biberi olan kısmı da çocuk gibi olması çocuk gibi bir anneyle büyüyünce sen ona annelik etmek zorunda kalıyorsun. Annem her şeyi bana sorar benden ister, tek başına hiçbir şey yapamaz, aklını kullanmaz, her şeyi bana sorar bir öğretmen bir büyüğü gibi ona sürekli bi şeyler anlatmak işlerini görmek zorunda kalırım. Bi de tek çocuğu benim düşün üstümdeki yükü. evlendim, biraz hafifledi gibi oldu ama yüz bulduğu an başlıyor şikayet etmeye bi şeylerden böyle nasıl anlatayım bilmiyorum bazen annem mesaj atınca tetikleniyorum sinirlerim yükseliyor elimde olmadan. Anne atsan atılmıyor satsan satılmıyor, onu çok seviyorum onun da benim için canını vereceğini biliyorum ama resmen bütün duygularımı sömürüyor beni mahvediyor onun küçük bir çocuk gibi olması. 30 yaşındayım hayatımda hiç bana annem varmış gibi hissettirecek bir durum yaşamadım böyle o ağırlık o otorite hak getire. Çok zor.

cok tipik bir mutsuz türk annesi manipülasyonu kurbanisiniz, sizin adiniza üzüldüm. Malesef ki anneniz hic degismeyecek ve mutlu da olmayacak bunu ne kadar hizli kabul eder kendi hayatiniza odaklanirsaniz o kadar cabuk iyilesirsiniz. Iyilesmeye niyeti olmayan bir insani dis etkenler zorlamasi ile iyilestiremezsiniz. Randevu bile almissiniz anneniz gitmemis. Ben de sizin gibiyim ancak benim annem terapiye yanasti. Ben yurtdisinda yasiyorum ve terapistim de yabanci bu konulari konusurken bana ilham veren bir cümle söylemisti: "Dolunay sen annen ve babandan önce, akip giden icine dogdugun özgür hayatin kizisin, önce bunu hatirla ve sen senden sonra gelen soydan sorumlusun, cocugundan, torunundan vs. Üst jenerasyon birak yetiskin olmayi ögrensin" Bu cümle bana cok yardimci oldu belki de size de yardimci olur. Anneniz ile araniza kesin bir sinir cizmeli (küsmek, konusmamak vs degil) ve bu duygusal sömürüler ile size zarar vermesine izin vermemelisiniz

Bide hayatımızda birçok şey yaşıyoruz. Her zaman istedigimiz gibi gitmiyor malesef. Herkesin mükemmel saglikli anne babası yok,ölümler yaşanıyor,ayrılıklar,boşanmalar vs vs. Çocuklugumuzdan bu yana eger şanslıysak daha az travmalarla geçirmiş oluyoruz hepsi bu. Ama belli bir yaşa ve olgunluğa geldiginde yaşadığın her yeni acıda,üzüntüde o eski travmalarına yaralarına dönmemeyi öğrenmelisin. Ya işte ben bunu yaşadım ama çocukken bu,bu olmuştu o yuzden demek sadece aynı yerde saymanı sağlar. Bırak,kop,ayrıl. Neyi kimi sevmek istiyosan onu sev,kimin yanında olmak istiyosan onunla dur. Annen sana mental olarak zarar veriyosa mesafe koy. Ve onun sana gecmiste yasattigi seyleri bugune taşıyıp şimdiki yasadiklarinin sebebi olarak onları görme. Senin de çizilmiş çocukluk yolun oydu,affet ve yoluna devam et emin ol rahatlayacaksın

Kendi mutluluğunu annende olsa da endeksleme genel ruh hali bozuk birine kendini endekslemek mutsuzluğa giden yolda asansöre binmek gibi bir şey , zaten hayat koşulları gül çiçek değil düşünecek çok şey var birde kafanda kayar bant gibi annen olursa dikkat dağınıklığı yapar buda başarısızlığın anahtarı resmen. Birde bir konuda uyarmak istiyorum Benim annem hırslıydı hep en başarılı en bilmem ne olmalıydık bizde kendimiz olmak istediğimizden ergenlik vs. döneminde itiraz ettik şimdi bakıyorum bütün kardeşler başarılı herşeye rağmen hepimiz bir şeylerden feragat etmişiz neden biliyor musun çocukken ne kodlanırsan kendine de etrafınada onu yaşatıyorsun