lise son sınıf öğrencisiydim öyle deli dolu yaşayan çılgın rahat gülüşümü bile çekemeyenler vardı çiçeğe böceğe tebesümle selam verirdim hayatı okadar çok seviyordum ki herkese inat gülmek kahkahalarla gülmek okadar güzelki benim gibi daha 8 yaşında başına gelen korkunç bir hikaye en yakınlarından neyse ben düşünmek istemiyorum hatta öyle ki rüyamıydı gerçekmiydi bile net hatırlamıyorum belkide depresyon ilaçları etki etti neyse ben liseyi anlatıyorum çevremde bir dolu arkadaşlarım dostlarım var tabi dost sandığım insanlar bir arkadaşıma güvenip evine gittim meğerse abisinin gözü bendeymiş arkadaşımla anlaşma yapıp beni odaya kapattı nerdeyse offf o an pencereden atlayıp kendimi kurtardım çok şükür ki sadece ayağım acıdı dersaneye gidiyordum malum öss için tam herzamanki gibi etüt salonda göz göze geldim o nunla okadar kalbim çarptı ki kitaplarımı alıp hemen çıktım dersaneye gidemedim iki gün gözlerini düşündükçe onun içim kıpır kıpır oluyordu mecburen dersaneye gittim ayaklaım tutmuyor meğerse oda benden o kadar etkilenmişki bir çiçekle çıkma teklifi etti çiçeği alıp derse gittim ders dinleyemedim tabi yüzüm kıpkırmızı ama teklifini kabul edemedim niye çiçeği alıyorsam :)) hergün pervane okul çıkışını bekler dersanede benim ben erkeklere güvenmiyordum niyetleri hep başaka diiye düşünüyordum korkuyordum yaklaşmak hiç istemedim uzaktan sevmek daha güzeldi birgün baktım ki kızlarala geziyor dolaşıyor başımdan kaynar sular döküldü tam 5 ay boyunca teklifine karşılık vermedim çiçeği almak dışında :))) sonra karşısına çıktım ne yapıyorsun diye o dolaştığı kızın yanında beni görünce hemen arkamdan geldi sonra ben sevdiğimi ilan ettim 3 ay boyunca okadar güzellikler yaşadım ki gerçek mi diye şüphe ettim hiç elle tutuşmadık istedi ama ben tutamıyordum onun elini sonra bir baktım öpmek istedi o an öyle zoruma gittiki öpemeden tokatı indirdim tabii o başka şeyler düşünüyor diye sonra ondan kaçtım görüşmek istemedim 6 ay boyunca ağlıyordu sensiz olmuyor diye ben perişan o perişan ona göre sebepsiz gittim sonra uzaktan izler onun için ağlardım hatta üzülmesin benim için diye Allah'ım onun acısınıda bana ver o üzülmesin derdim . artık dayanamıyordum 8 ay sonra geri döndüm beni anlayamazsın analatamam dedim ama ne olur beni koşulsuz kabul et seni bizi çok üzdüm ama elimde değil ben korkuyorum. beni istemezsin diye sebebini söyleyemem dedim 1 ay çok güzel devam etti sonra bir baktım telefonu hep meşgul telefonu bana vermiyor işlerinin olduğunu söyleyip kapatıyor telefonu tekrar arasam mı dediğimde bir bakıyordum ki yine başkasıyla görüşüyor sonra birden çok bunaldım dedi elini bile tutmama izin vermiyorsun herkes neler yapıyor sen izin vermesen başkaları var dedi ve ayrıldık sonra baktım ki 5 aydır biriyle çıkıyormuş benden intikam almak için bana dönmüş ondan sonra hiç gülemedim ne yaparsam yapayım mutlu olmam dedim herşeden nefret eder oldum aylarca uyuyamadım yorgunluktan bitkin düşen bedenime yenik düşüp bayılıyordum sonra birden ölüm geldi aklıma intihara kalkıştım ah dostum o gün gelip beni kurtarmasaydı diye düşünüyorum sağolsun ailem öğrenmedi neyse pisikolok sayesinde düzenli uyku ilacı alıp yatıyordum uyayabiliyordum artık tam oh be derken tekrar aramaya başladı sensiz olmuyor diyor ama o sevgilisinden de ayrılmazmış hergün kapımın önüne ağlayarak gelmesi ağlaması annesi bile dön demesi o bana ihanet etti beni kabul etmedi daha sonra kabul etmez dedim sonra herşeye razıyım deyip yine ayrılmadı o sevgilisinden kız intihara teşebüs etmiş ne onun için korkuyormuş ayrılırsa sonra hastahaneye yatırıldım 6 ay boyunca tedavi oldum ailem hergün ağlıyordu iki yıl boyunca unutmaya çalıştım ve birgün kız arkadaşı bana lanet olsun sana senden vazgeçmiyor ne verdin ona okadar hakaret ettiki öyle zoruma gitiki birden kalp spazmı geçirip hastahaneye yatırıldım sonra zaten sonra bir baktımki öyle pişman oldumki üniversitedeydim hayatımı bu kadar heba etmeye ne gerek var 4 yıllık koca bir aşkın üstüne çizgi çektim uzaktan sevmek çok zormuş neyse iki ay soonra biriyle tanıştım şimdi hayatımda olmadığım kadar mutluyum karşılıklı öyle çok seviyoruzki birbirimizi ben o insanı sevmişmiydim diye düşünüyorum yoksa gençliğin ve geçmişin verdiği bir saplantımıydı inşallah 5 ay sonra evleneceğimiz günü bekliyorum inşallah aksilik çıkmaz 7 yıl oldu aşkımla artık evlenelim değil mi buda sınav iştete şimdi sadece bekliyorum tabi sıkıntılar oluyor ama ben erkek arkadaşıma çok güveniyorum yıllarca elini tutmamı bekledi dokunmadan sevebildi tabi şimdi yapışık ikiz gibiyiz hep yanımda sadce askerlikte uzaktık dua edinde evlenelim artık burdan bağıra bağıra evleniyorum diyeyim