Yaklaşık 3 senedir evliyim ama evlilik hayatı hiç beklediğim gibi olmadı. Kime sorsam onlarınki de hayal kırıklığı. Merak ediyorum herkesin mi böyle? 25 yaşında evlendim acaba biraz geç evlendiğim için mi tahammül sınırlarım daralmış oldu. Eşimle aslında uzun zamandır da birlikteydik ama aynı eve girince gerçekten tanıdım ve tanıdığım insanı da hiç sevmedim. Aramızda hiç duygusallık kalmadı, romantizm kalmadı. Ben başlarda çabaladım olsun diye ama eşim hep yadırgadı. Sevgiliyken böyle değildi. Bir sıkıntımı ya da önemli bir olayı anlatırım elinde telefon yarı dinler, yarı dinlemez. Cevap vermez dinlemiş olmak için dinler konuşmam bitince kalkar gider. Bir şey istedi mi o an yapmak zorundaymışım gibi üst üste söyler, örneğin elimde bir iş var onla uğraşıyorum ama o hadi hadi diyerek insanı bunaltır. Evde hiç bir şeye elini sürmez, sürmesin ama bozmasın da istiyorum. Kıyafetlerini sağa sola atması kirlilerini nerde çıkardıysa oraya bırakması, tuvaletin oturma yerine idrar damlatması, dişlerini fırçalayıp lavaboya su tutmaması, duştan çıktığı ıslak havlusunu benim kıyafetlerimin üzerine bırakması (kıyafetlerimin kokmasına sebep olduğu için istemiyorum), yemek yediği alana yediği şeyi dökmesi, ağzını yüksek sesle şapırdatması, yatağa sigara içtikten sonra girmesi, yeni topladığım dolabı bir tişört almak için komple yıkması… Bunların hiç birinden hoşlanmadığım için rahatsız olduğumu dile getiriyorum o da çalıştığı için arkasını benim toplamam gerektiğini söylüyor. Ama bunlar dikkat edilmesi gereken kişisel özen değil mi? Üstelik ona göre hiç bir şey yapmıyorum zannediyor ki evdeki herşey kendi kendine oluyor. Çamaşır bulaşık temizlik ütü bunları babası yapıyor sanki. İki gündür nasılsın diye sormadığı için haberi yok ama kasıklarım ve belim ağrıyordu açıkçası biraz dinlenmek istedim çünkü hamile olabilirim. Geçen iki gebeliğim de düşükle sonuçlandığı için bu sefer korumak istiyorum eğer gebeliğim varsa. Zaten dağıtıyor diye toplamadım onun uzandığı yeri geçen sefer battaniyesini alıp her seferinde dolaba koyuyorum diye söylenmişti benim alanıma karışma diye. astığım çamaşırlar tam kurumamıştı diye toplamadım zaten hava sıcak deyip kombiyi açtırmadı buz gibi evde iş mi yapayım. Sadece mutfağı topladım. Ya ders çalıştım, ya uzandım. Bişey yapmadım fazla akşam geldiği gibi bağırdı sen napıyosun bütün gün evde diye. Ya yapsam da sürdürmeme yardımcı olmuyosun ki zaten sürekli dağıtıyosun seni senin ortamında bıraktım sadece dedim. Daha fazla yükseldi ne işe yararsın bilmem ne gibi. Sinirlendim cevap vermedim geçtim odaya. Yani bütün erkekler mi böyle benim seçimim mi çok kötü hakikaten merak ediyorum tahammülüm kalmadı artık. Hiç düşünceli bi insan değil, düşük yaptığım gün kürtaja alındım eve geldiğimiz gibi yemek istedi benden. Ağzından iki güzel laf çıkmaz ama müşterilere kibarlıktan kırılacak. Evde güler yüze hasret kaldım kadınım sonuçta en azından ayda yılda bir bi iltifat duymak istiyor insan eşinden. Çocuk gibi her zaman onun istediği olsun ister her şeyime karışır ama her şeye. Canı film izlemek ister hadi film izleyelim. Ben o an izlemek istemiyorum mesela ya da o filmi izlemek istemiyorum. Hayır bu filmi izlicez şimdi izlicez diye tutturuyo. Tamam diyorum izleyelim bu sefer de uykusu geliyor yarıda çat diye kapıyor filmi. Henüz daha hiç bir filmin sonunu göremedik evlendik evleneli. E ama ben izliyorum diyorum hayır hadi yatalım diyor Uykusu gelince benim de onla aynı zamanda uyumam gerekiyor gibi davranıyor. Ya çok bunaldım sanırım o sebeple de çok uzatmış olabilirim hakkınızı helal edin. Sadece ben bunları idare etmek zorunda mıyım beklemeli miyim yoksa bu evliliği artık bitirmeli miyim? Ailesi hep çocuk yap geçer bunlar diye baskı kurdu üzerimde acaba Allah bilerek mi çocuk vermiyor diye düşünür oldum açıkçası.Eşim çocuklara düşkündür ilişkileri güzel olabilir ama sadece o kadar. Yine tüm sorumluluk bende olur. Sizce ne yapmalıyım ben
