Mutlu olmadığınız bir evliliği sürdürebilir misiniz?

agresifpollyanna

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
18 Ekim 2022
1.007
573
Yaklaşık 3 senedir evliyim ama evlilik hayatı hiç beklediğim gibi olmadı. Kime sorsam onlarınki de hayal kırıklığı. Merak ediyorum herkesin mi böyle? 25 yaşında evlendim acaba biraz geç evlendiğim için mi tahammül sınırlarım daralmış oldu. Eşimle aslında uzun zamandır da birlikteydik ama aynı eve girince gerçekten tanıdım ve tanıdığım insanı da hiç sevmedim. Aramızda hiç duygusallık kalmadı, romantizm kalmadı. Ben başlarda çabaladım olsun diye ama eşim hep yadırgadı. Sevgiliyken böyle değildi. Bir sıkıntımı ya da önemli bir olayı anlatırım elinde telefon yarı dinler, yarı dinlemez. Cevap vermez dinlemiş olmak için dinler konuşmam bitince kalkar gider. Bir şey istedi mi o an yapmak zorundaymışım gibi üst üste söyler, örneğin elimde bir iş var onla uğraşıyorum ama o hadi hadi diyerek insanı bunaltır. Evde hiç bir şeye elini sürmez, sürmesin ama bozmasın da istiyorum. Kıyafetlerini sağa sola atması kirlilerini nerde çıkardıysa oraya bırakması, tuvaletin oturma yerine idrar damlatması, dişlerini fırçalayıp lavaboya su tutmaması, duştan çıktığı ıslak havlusunu benim kıyafetlerimin üzerine bırakması (kıyafetlerimin kokmasına sebep olduğu için istemiyorum), yemek yediği alana yediği şeyi dökmesi, ağzını yüksek sesle şapırdatması, yatağa sigara içtikten sonra girmesi, yeni topladığım dolabı bir tişört almak için komple yıkması… Bunların hiç birinden hoşlanmadığım için rahatsız olduğumu dile getiriyorum o da çalıştığı için arkasını benim toplamam gerektiğini söylüyor. Ama bunlar dikkat edilmesi gereken kişisel özen değil mi? Üstelik ona göre hiç bir şey yapmıyorum zannediyor ki evdeki herşey kendi kendine oluyor. Çamaşır bulaşık temizlik ütü bunları babası yapıyor sanki. İki gündür nasılsın diye sormadığı için haberi yok ama kasıklarım ve belim ağrıyordu açıkçası biraz dinlenmek istedim çünkü hamile olabilirim. Geçen iki gebeliğim de düşükle sonuçlandığı için bu sefer korumak istiyorum eğer gebeliğim varsa. Zaten dağıtıyor diye toplamadım onun uzandığı yeri geçen sefer battaniyesini alıp her seferinde dolaba koyuyorum diye söylenmişti benim alanıma karışma diye. astığım çamaşırlar tam kurumamıştı diye toplamadım zaten hava sıcak deyip kombiyi açtırmadı buz gibi evde iş mi yapayım. Sadece mutfağı topladım. Ya ders çalıştım, ya uzandım. Bişey yapmadım fazla akşam geldiği gibi bağırdı sen napıyosun bütün gün evde diye. Ya yapsam da sürdürmeme yardımcı olmuyosun ki zaten sürekli dağıtıyosun seni senin ortamında bıraktım sadece dedim. Daha fazla yükseldi ne işe yararsın bilmem ne gibi. Sinirlendim cevap vermedim geçtim odaya. Yani bütün erkekler mi böyle benim seçimim mi çok kötü hakikaten merak ediyorum tahammülüm kalmadı artık. Hiç düşünceli bi insan değil, düşük yaptığım gün kürtaja alındım eve geldiğimiz gibi yemek istedi benden. Ağzından iki güzel laf çıkmaz ama müşterilere kibarlıktan kırılacak. Evde güler yüze hasret kaldım kadınım sonuçta en azından ayda yılda bir bi iltifat duymak istiyor insan eşinden. Çocuk gibi her zaman onun istediği olsun ister her şeyime karışır ama her şeye. Canı film izlemek ister hadi film izleyelim. Ben o an izlemek istemiyorum mesela ya da o filmi izlemek istemiyorum. Hayır bu filmi izlicez şimdi izlicez diye tutturuyo. Tamam diyorum izleyelim bu sefer de uykusu geliyor yarıda çat diye kapıyor filmi. Henüz daha hiç bir filmin sonunu göremedik evlendik evleneli. E ama ben izliyorum diyorum hayır hadi yatalım diyor Uykusu gelince benim de onla aynı zamanda uyumam gerekiyor gibi davranıyor. Ya çok bunaldım sanırım o sebeple de çok uzatmış olabilirim hakkınızı helal edin. Sadece ben bunları idare etmek zorunda mıyım beklemeli miyim yoksa bu evliliği artık bitirmeli miyim? Ailesi hep çocuk yap geçer bunlar diye baskı kurdu üzerimde acaba Allah bilerek mi çocuk vermiyor diye düşünür oldum açıkçası.Eşim çocuklara düşkündür ilişkileri güzel olabilir ama sadece o kadar. Yine tüm sorumluluk bende olur. Sizce ne yapmalıyım ben
 
Yaklaşık 3 senedir evliyim ama evlilik hayatı hiç beklediğim gibi olmadı. Kime sorsam onlarınki de hayal kırıklığı. Merak ediyorum herkesin mi böyle? 25 yaşında evlendim acaba biraz geç evlendiğim için mi tahammül sınırlarım daralmış oldu. Eşimle aslında uzun zamandır da birlikteydik ama aynı eve girince gerçekten tanıdım ve tanıdığım insanı da hiç sevmedim. Aramızda hiç duygusallık kalmadı, romantizm kalmadı. Ben başlarda çabaladım olsun diye ama eşim hep yadırgadı. Sevgiliyken böyle değildi. Bir sıkıntımı ya da önemli bir olayı anlatırım elinde telefon yarı dinler, yarı dinlemez. Cevap vermez dinlemiş olmak için dinler konuşmam bitince kalkar gider. Bir şey istedi mi o an yapmak zorundaymışım gibi üst üste söyler, örneğin elimde bir iş var onla uğraşıyorum ama o hadi hadi diyerek insanı bunaltır. Evde hiç bir şeye elini sürmez, sürmesin ama bozmasın da istiyorum. Kıyafetlerini sağa sola atması kirlilerini nerde çıkardıysa oraya bırakması, tuvaletin oturma yerine idrar damlatması, dişlerini fırçalayıp lavaboya su tutmaması, duştan çıktığı ıslak havlusunu benim kıyafetlerimin üzerine bırakması (kıyafetlerimin kokmasına sebep olduğu için istemiyorum), yemek yediği alana yediği şeyi dökmesi, ağzını yüksek sesle şapırdatması, yatağa sigara içtikten sonra girmesi, yeni topladığım dolabı bir tişört almak için komple yıkması… Bunların hiç birinden hoşlanmadığım için rahatsız olduğumu dile getiriyorum o da çalıştığı için arkasını benim toplamam gerektiğini söylüyor. Ama bunlar dikkat edilmesi gereken kişisel özen değil mi? Üstelik ona göre hiç bir şey yapmıyorum zannediyor ki evdeki herşey kendi kendine oluyor. Çamaşır bulaşık temizlik ütü bunları babası yapıyor sanki. İki gündür nasılsın diye sormadığı için haberi yok ama kasıklarım ve belim ağrıyordu açıkçası biraz dinlenmek istedim çünkü hamile olabilirim. Geçen iki gebeliğim de düşükle sonuçlandığı için bu sefer korumak istiyorum eğer gebeliğim varsa. Zaten dağıtıyor diye toplamadım onun uzandığı yeri geçen sefer battaniyesini alıp her seferinde dolaba koyuyorum diye söylenmişti benim alanıma karışma diye. astığım çamaşırlar tam kurumamıştı diye toplamadım zaten hava sıcak deyip kombiyi açtırmadı buz gibi evde iş mi yapayım. Sadece mutfağı topladım. Ya ders çalıştım, ya uzandım. Bişey yapmadım fazla akşam geldiği gibi bağırdı sen napıyosun bütün gün evde diye. Ya yapsam da sürdürmeme yardımcı olmuyosun ki zaten sürekli dağıtıyosun seni senin ortamında bıraktım sadece dedim. Daha fazla yükseldi ne işe yararsın bilmem ne gibi. Sinirlendim cevap vermedim geçtim odaya. Yani bütün erkekler mi böyle benim seçimim mi çok kötü hakikaten merak ediyorum tahammülüm kalmadı artık. Hiç düşünceli bi insan değil, düşük yaptığım gün kürtaja alındım eve geldiğimiz gibi yemek istedi benden. Ağzından iki güzel laf çıkmaz ama müşterilere kibarlıktan kırılacak. Evde güler yüze hasret kaldım kadınım sonuçta en azından ayda yılda bir bi iltifat duymak istiyor insan eşinden. Çocuk gibi her zaman onun istediği olsun ister her şeyime karışır ama her şeye. Canı film izlemek ister hadi film izleyelim. Ben o an izlemek istemiyorum mesela ya da o filmi izlemek istemiyorum. Hayır bu filmi izlicez şimdi izlicez diye tutturuyo. Tamam diyorum izleyelim bu sefer de uykusu geliyor yarıda çat diye kapıyor filmi. Henüz daha hiç bir filmin sonunu göremedik evlendik evleneli. E ama ben izliyorum diyorum hayır hadi yatalım diyor Uykusu gelince benim de onla aynı zamanda uyumam gerekiyor gibi davranıyor. Ya çok bunaldım sanırım o sebeple de çok uzatmış olabilirim hakkınızı helal edin. Sadece ben bunları idare etmek zorunda mıyım beklemeli miyim yoksa bu evliliği artık bitirmeli miyim? Ailesi hep çocuk yap geçer bunlar diye baskı kurdu üzerimde acaba Allah bilerek mi çocuk vermiyor diye düşünür oldum açıkçası.Eşim çocuklara düşkündür ilişkileri güzel olabilir ama sadece o kadar. Yine tüm sorumluluk bende olur. Sizce ne yapmalıyım ben
Sakın çocuk yapma ya delirdin mi kim veriyor o aklı çok üzücü. Kendin mutlu olmadığın evde neden çocuk isteyesin ve o çocuğun günahı ne ? Bence eşin evde her şey kendi oluyor sanıyorsa 1 hafta evi kendi haline bırak görsün bakalım ev kendi kendine mi temiz kalıyormuş? Yani ne desem boş kişisel bakım kısmı bile eksik insan tuvaleti bari temiz bırakır. Ben olsam bu sorunları aynen bu şekilde eşimle paylaşır böyle giderse devam edemeyeceğimi belirtirdim. Eğer seviyorsa devam etmek istiyorsa çaba gösterir. Yok umrunda değilse anlamış olursun yoluna bakarsın
 
Tam bir umutsuz vaka gibi gözüküyor. Benim evliliğimde de sorunlar çok olmuştu başta ama bana hiçbir zaman temizlikçisi aşçısıymışım gibi ifadelerde bulunmadı. Bulunsaydı anasından emdiği sütü burnundan getirirdim o ayrı mevzu. Ayrılmak istemiyorsanız davranışları düzelmeden çocuk yapmayın.
 
Yaklaşık 3 senedir evliyim ama evlilik hayatı hiç beklediğim gibi olmadı. Kime sorsam onlarınki de hayal kırıklığı. Merak ediyorum herkesin mi böyle? 25 yaşında evlendim acaba biraz geç evlendiğim için mi tahammül sınırlarım daralmış oldu. Eşimle aslında uzun zamandır da birlikteydik ama aynı eve girince gerçekten tanıdım ve tanıdığım insanı da hiç sevmedim. Aramızda hiç duygusallık kalmadı, romantizm kalmadı. Ben başlarda çabaladım olsun diye ama eşim hep yadırgadı. Sevgiliyken böyle değildi. Bir sıkıntımı ya da önemli bir olayı anlatırım elinde telefon yarı dinler, yarı dinlemez. Cevap vermez dinlemiş olmak için dinler konuşmam bitince kalkar gider. Bir şey istedi mi o an yapmak zorundaymışım gibi üst üste söyler, örneğin elimde bir iş var onla uğraşıyorum ama o hadi hadi diyerek insanı bunaltır. Evde hiç bir şeye elini sürmez, sürmesin ama bozmasın da istiyorum. Kıyafetlerini sağa sola atması kirlilerini nerde çıkardıysa oraya bırakması, tuvaletin oturma yerine idrar damlatması, dişlerini fırçalayıp lavaboya su tutmaması, duştan çıktığı ıslak havlusunu benim kıyafetlerimin üzerine bırakması (kıyafetlerimin kokmasına sebep olduğu için istemiyorum), yemek yediği alana yediği şeyi dökmesi, ağzını yüksek sesle şapırdatması, yatağa sigara içtikten sonra girmesi, yeni topladığım dolabı bir tişört almak için komple yıkması… Bunların hiç birinden hoşlanmadığım için rahatsız olduğumu dile getiriyorum o da çalıştığı için arkasını benim toplamam gerektiğini söylüyor. Ama bunlar dikkat edilmesi gereken kişisel özen değil mi? Üstelik ona göre hiç bir şey yapmıyorum zannediyor ki evdeki herşey kendi kendine oluyor. Çamaşır bulaşık temizlik ütü bunları babası yapıyor sanki. İki gündür nasılsın diye sormadığı için haberi yok ama kasıklarım ve belim ağrıyordu açıkçası biraz dinlenmek istedim çünkü hamile olabilirim. Geçen iki gebeliğim de düşükle sonuçlandığı için bu sefer korumak istiyorum eğer gebeliğim varsa. Zaten dağıtıyor diye toplamadım onun uzandığı yeri geçen sefer battaniyesini alıp her seferinde dolaba koyuyorum diye söylenmişti benim alanıma karışma diye. astığım çamaşırlar tam kurumamıştı diye toplamadım zaten hava sıcak deyip kombiyi açtırmadı buz gibi evde iş mi yapayım. Sadece mutfağı topladım. Ya ders çalıştım, ya uzandım. Bişey yapmadım fazla akşam geldiği gibi bağırdı sen napıyosun bütün gün evde diye. Ya yapsam da sürdürmeme yardımcı olmuyosun ki zaten sürekli dağıtıyosun seni senin ortamında bıraktım sadece dedim. Daha fazla yükseldi ne işe yararsın bilmem ne gibi. Sinirlendim cevap vermedim geçtim odaya. Yani bütün erkekler mi böyle benim seçimim mi çok kötü hakikaten merak ediyorum tahammülüm kalmadı artık. Hiç düşünceli bi insan değil, düşük yaptığım gün kürtaja alındım eve geldiğimiz gibi yemek istedi benden. Ağzından iki güzel laf çıkmaz ama müşterilere kibarlıktan kırılacak. Evde güler yüze hasret kaldım kadınım sonuçta en azından ayda yılda bir bi iltifat duymak istiyor insan eşinden. Çocuk gibi her zaman onun istediği olsun ister her şeyime karışır ama her şeye. Canı film izlemek ister hadi film izleyelim. Ben o an izlemek istemiyorum mesela ya da o filmi izlemek istemiyorum. Hayır bu filmi izlicez şimdi izlicez diye tutturuyo. Tamam diyorum izleyelim bu sefer de uykusu geliyor yarıda çat diye kapıyor filmi. Henüz daha hiç bir filmin sonunu göremedik evlendik evleneli. E ama ben izliyorum diyorum hayır hadi yatalım diyor Uykusu gelince benim de onla aynı zamanda uyumam gerekiyor gibi davranıyor. Ya çok bunaldım sanırım o sebeple de çok uzatmış olabilirim hakkınızı helal edin. Sadece ben bunları idare etmek zorunda mıyım beklemeli miyim yoksa bu evliliği artık bitirmeli miyim? Ailesi hep çocuk yap geçer bunlar diye baskı kurdu üzerimde acaba Allah bilerek mi çocuk vermiyor diye düşünür oldum açıkçası.Eşim çocuklara düşkündür ilişkileri güzel olabilir ama sadece o kadar. Yine tüm sorumluluk bende olur. Sizce ne yapmalıyım ben
İdare etmek zorunda değilsiniz. Çocuk olunca nasıl geçecekmiş!? Çocuk olunca adama otomatik olarak " karısına ilgi gösterme, düzenli ve temiz olma" özellikleri mi yüklenecekmiş!? Ne değişik kafalar var cidden!

Bize yazdıklarınızı kocanızla oturup sakince konuşun. Ama önce onun sevdiğiniz özelliklerden falan bahsedin. Sonra şikayetlerinizi sıralayın.

Baktınız yine aynı , bir gelişme yok. O zaman ayrılığı düşünebilirsiniz.
 
Sakın çocuk yapma ya delirdin mi kim veriyor o aklı çok üzücü. Kendin mutlu olmadığın evde neden çocuk isteyesin ve o çocuğun günahı ne ? Bence eşin evde her şey kendi oluyor sanıyorsa 1 hafta evi kendi haline bırak görsün bakalım ev kendi kendine mi temiz kalıyormuş? Yani ne desem boş kişisel bakım kısmı bile eksik insan tuvaleti bari temiz bırakır. Ben olsam bu sorunları aynen bu şekilde eşimle paylaşır böyle giderse devam edemeyeceğimi belirtirdim. Eğer seviyorsa devam etmek istiyorsa çaba gösterir. Yok umrunda değilse anlamış olursun yoluna bakarsın
aynen dediğiniz gibi dile getirip ayrılmak istediğimi söyledim ama bunun için bi aksiyon almadım henüz. evlenmeden önce benden bi söz istemişti kesinlikle ne olursa olsun ayrılmayacağımıza dair aldatma dışında. açıkça söyledi bizim ailede ayrılma gibi bir durum olmaz kabul etmiyoruz bilmem ne. tehdit vari olarak değil tabii ki ama birbirimizin her kusurunu kabullenelim manasında bir konuşma idi. ben de söz verdim. ama ne bileyim böyle bir adam olduğunu. dışarıdan kendine bakan kişisel temizliğine özen gösteren çalışkan derli toplu bir adam olarak görünüyor. Pişman oldum açıkçası, ayrılmak istediğimi dile getirince de her seferinde unut ayrılmak işini söz verdin bi daha bu konuyu açma gibi tepki veriyor. Kafamda bitirebilirsem onun onayını almam gerekmediğini biliyorum inşallah emin adımlar atabileceğim ama kafam çok karışık
 
Yaklaşık 3 senedir evliyim ama evlilik hayatı hiç beklediğim gibi olmadı. Kime sorsam onlarınki de hayal kırıklığı. Merak ediyorum herkesin mi böyle? 25 yaşında evlendim acaba biraz geç evlendiğim için mi tahammül sınırlarım daralmış oldu. Eşimle aslında uzun zamandır da birlikteydik ama aynı eve girince gerçekten tanıdım ve tanıdığım insanı da hiç sevmedim. Aramızda hiç duygusallık kalmadı, romantizm kalmadı. Ben başlarda çabaladım olsun diye ama eşim hep yadırgadı. Sevgiliyken böyle değildi. Bir sıkıntımı ya da önemli bir olayı anlatırım elinde telefon yarı dinler, yarı dinlemez. Cevap vermez dinlemiş olmak için dinler konuşmam bitince kalkar gider. Bir şey istedi mi o an yapmak zorundaymışım gibi üst üste söyler, örneğin elimde bir iş var onla uğraşıyorum ama o hadi hadi diyerek insanı bunaltır. Evde hiç bir şeye elini sürmez, sürmesin ama bozmasın da istiyorum. Kıyafetlerini sağa sola atması kirlilerini nerde çıkardıysa oraya bırakması, tuvaletin oturma yerine idrar damlatması, dişlerini fırçalayıp lavaboya su tutmaması, duştan çıktığı ıslak havlusunu benim kıyafetlerimin üzerine bırakması (kıyafetlerimin kokmasına sebep olduğu için istemiyorum), yemek yediği alana yediği şeyi dökmesi, ağzını yüksek sesle şapırdatması, yatağa sigara içtikten sonra girmesi, yeni topladığım dolabı bir tişört almak için komple yıkması… Bunların hiç birinden hoşlanmadığım için rahatsız olduğumu dile getiriyorum o da çalıştığı için arkasını benim toplamam gerektiğini söylüyor. Ama bunlar dikkat edilmesi gereken kişisel özen değil mi? Üstelik ona göre hiç bir şey yapmıyorum zannediyor ki evdeki herşey kendi kendine oluyor. Çamaşır bulaşık temizlik ütü bunları babası yapıyor sanki. İki gündür nasılsın diye sormadığı için haberi yok ama kasıklarım ve belim ağrıyordu açıkçası biraz dinlenmek istedim çünkü hamile olabilirim. Geçen iki gebeliğim de düşükle sonuçlandığı için bu sefer korumak istiyorum eğer gebeliğim varsa. Zaten dağıtıyor diye toplamadım onun uzandığı yeri geçen sefer battaniyesini alıp her seferinde dolaba koyuyorum diye söylenmişti benim alanıma karışma diye. astığım çamaşırlar tam kurumamıştı diye toplamadım zaten hava sıcak deyip kombiyi açtırmadı buz gibi evde iş mi yapayım. Sadece mutfağı topladım. Ya ders çalıştım, ya uzandım. Bişey yapmadım fazla akşam geldiği gibi bağırdı sen napıyosun bütün gün evde diye. Ya yapsam da sürdürmeme yardımcı olmuyosun ki zaten sürekli dağıtıyosun seni senin ortamında bıraktım sadece dedim. Daha fazla yükseldi ne işe yararsın bilmem ne gibi. Sinirlendim cevap vermedim geçtim odaya. Yani bütün erkekler mi böyle benim seçimim mi çok kötü hakikaten merak ediyorum tahammülüm kalmadı artık. Hiç düşünceli bi insan değil, düşük yaptığım gün kürtaja alındım eve geldiğimiz gibi yemek istedi benden. Ağzından iki güzel laf çıkmaz ama müşterilere kibarlıktan kırılacak. Evde güler yüze hasret kaldım kadınım sonuçta en azından ayda yılda bir bi iltifat duymak istiyor insan eşinden. Çocuk gibi her zaman onun istediği olsun ister her şeyime karışır ama her şeye. Canı film izlemek ister hadi film izleyelim. Ben o an izlemek istemiyorum mesela ya da o filmi izlemek istemiyorum. Hayır bu filmi izlicez şimdi izlicez diye tutturuyo. Tamam diyorum izleyelim bu sefer de uykusu geliyor yarıda çat diye kapıyor filmi. Henüz daha hiç bir filmin sonunu göremedik evlendik evleneli. E ama ben izliyorum diyorum hayır hadi yatalım diyor Uykusu gelince benim de onla aynı zamanda uyumam gerekiyor gibi davranıyor. Ya çok bunaldım sanırım o sebeple de çok uzatmış olabilirim hakkınızı helal edin. Sadece ben bunları idare etmek zorunda mıyım beklemeli miyim yoksa bu evliliği artık bitirmeli miyim? Ailesi hep çocuk yap geçer bunlar diye baskı kurdu üzerimde acaba Allah bilerek mi çocuk vermiyor diye düşünür oldum açıkçası.Eşim çocuklara düşkündür ilişkileri güzel olabilir ama sadece o kadar. Yine tüm sorumluluk bende olur. Sizce ne yapmalıyım ben

Evde öyle eğitimsiz asalak gibi yaşayan birine yaklaşık 3 senedir nasıl dayanıyorsun konu sahibi? Sana yazık günah değil mi? Evlilik bu değil. Kediyi alıyorsun sahipleniyorsun, yemeğini mama kabında yiyor, dökmüyor, kum kabı var tuvaletini başka yere yapmıyor. Bu senin beceriksiz kocanı en kapının önüne koysan kendin için, doğurmayı planladığın çocuk için iyi yaparsın, bu hayvandan baba da olmaz.
 
Yaklaşık 3 senedir evliyim ama evlilik hayatı hiç beklediğim gibi olmadı. Kime sorsam onlarınki de hayal kırıklığı. Merak ediyorum herkesin mi böyle? 25 yaşında evlendim acaba biraz geç evlendiğim için mi tahammül sınırlarım daralmış oldu. Eşimle aslında uzun zamandır da birlikteydik ama aynı eve girince gerçekten tanıdım ve tanıdığım insanı da hiç sevmedim. Aramızda hiç duygusallık kalmadı, romantizm kalmadı. Ben başlarda çabaladım olsun diye ama eşim hep yadırgadı. Sevgiliyken böyle değildi. Bir sıkıntımı ya da önemli bir olayı anlatırım elinde telefon yarı dinler, yarı dinlemez. Cevap vermez dinlemiş olmak için dinler konuşmam bitince kalkar gider. Bir şey istedi mi o an yapmak zorundaymışım gibi üst üste söyler, örneğin elimde bir iş var onla uğraşıyorum ama o hadi hadi diyerek insanı bunaltır. Evde hiç bir şeye elini sürmez, sürmesin ama bozmasın da istiyorum. Kıyafetlerini sağa sola atması kirlilerini nerde çıkardıysa oraya bırakması, tuvaletin oturma yerine idrar damlatması, dişlerini fırçalayıp lavaboya su tutmaması, duştan çıktığı ıslak havlusunu benim kıyafetlerimin üzerine bırakması (kıyafetlerimin kokmasına sebep olduğu için istemiyorum), yemek yediği alana yediği şeyi dökmesi, ağzını yüksek sesle şapırdatması, yatağa sigara içtikten sonra girmesi, yeni topladığım dolabı bir tişört almak için komple yıkması… Bunların hiç birinden hoşlanmadığım için rahatsız olduğumu dile getiriyorum o da çalıştığı için arkasını benim toplamam gerektiğini söylüyor. Ama bunlar dikkat edilmesi gereken kişisel özen değil mi? Üstelik ona göre hiç bir şey yapmıyorum zannediyor ki evdeki herşey kendi kendine oluyor. Çamaşır bulaşık temizlik ütü bunları babası yapıyor sanki. İki gündür nasılsın diye sormadığı için haberi yok ama kasıklarım ve belim ağrıyordu açıkçası biraz dinlenmek istedim çünkü hamile olabilirim. Geçen iki gebeliğim de düşükle sonuçlandığı için bu sefer korumak istiyorum eğer gebeliğim varsa. Zaten dağıtıyor diye toplamadım onun uzandığı yeri geçen sefer battaniyesini alıp her seferinde dolaba koyuyorum diye söylenmişti benim alanıma karışma diye. astığım çamaşırlar tam kurumamıştı diye toplamadım zaten hava sıcak deyip kombiyi açtırmadı buz gibi evde iş mi yapayım. Sadece mutfağı topladım. Ya ders çalıştım, ya uzandım. Bişey yapmadım fazla akşam geldiği gibi bağırdı sen napıyosun bütün gün evde diye. Ya yapsam da sürdürmeme yardımcı olmuyosun ki zaten sürekli dağıtıyosun seni senin ortamında bıraktım sadece dedim. Daha fazla yükseldi ne işe yararsın bilmem ne gibi. Sinirlendim cevap vermedim geçtim odaya. Yani bütün erkekler mi böyle benim seçimim mi çok kötü hakikaten merak ediyorum tahammülüm kalmadı artık. Hiç düşünceli bi insan değil, düşük yaptığım gün kürtaja alındım eve geldiğimiz gibi yemek istedi benden. Ağzından iki güzel laf çıkmaz ama müşterilere kibarlıktan kırılacak. Evde güler yüze hasret kaldım kadınım sonuçta en azından ayda yılda bir bi iltifat duymak istiyor insan eşinden. Çocuk gibi her zaman onun istediği olsun ister her şeyime karışır ama her şeye. Canı film izlemek ister hadi film izleyelim. Ben o an izlemek istemiyorum mesela ya da o filmi izlemek istemiyorum. Hayır bu filmi izlicez şimdi izlicez diye tutturuyo. Tamam diyorum izleyelim bu sefer de uykusu geliyor yarıda çat diye kapıyor filmi. Henüz daha hiç bir filmin sonunu göremedik evlendik evleneli. E ama ben izliyorum diyorum hayır hadi yatalım diyor Uykusu gelince benim de onla aynı zamanda uyumam gerekiyor gibi davranıyor. Ya çok bunaldım sanırım o sebeple de çok uzatmış olabilirim hakkınızı helal edin. Sadece ben bunları idare etmek zorunda mıyım beklemeli miyim yoksa bu evliliği artık bitirmeli miyim? Ailesi hep çocuk yap geçer bunlar diye baskı kurdu üzerimde acaba Allah bilerek mi çocuk vermiyor diye düşünür oldum açıkçası.Eşim çocuklara düşkündür ilişkileri güzel olabilir ama sadece o kadar. Yine tüm sorumluluk bende olur. Sizce ne yapmalıyım ben

Anlattıklarınıza bakarak: Eşiniz bencil, sorumsuz, merhametsiz bir insan. Eşinizin çocuklara düşkün olduğunu da sanmıyorum. Çocukları karşıdan sevmekle; ağlayan, kusan, altını batıran küçücük bir bebekten sorumlu olmak aynı şey değil. Eşiniz kendi pisliğini temizlemekten aciz. Çocuğunuz olunca adama sihirli değnek mi değecek ?
 
Evlilik böyle bişy değil. Hele ki böyle bir adama assssssla çocuk yapılmaz.
Şuan evde 6 aylık bebemle neredeyse hiçbir şeye el sürmüyorum ve çalışmıyorum. Akşam eşim geldiğinde kusura bakma ya yemek yapamadım dediğim zaman “ne olacak pizza yeriz makarna haşlarız” der geçer. Hiç olmadı gelirken çiğ köfte bişy alır gelir.
Eve gelir gelmez de cocugu kucağına veririm ben dinlenirim.
Çünkü annelik çok ama çok ama cidden çok zor. Ve ev işleriyle birlikte iflas ediyor insanın bedeni

Böyle evliliklerde nasıl çocuk sahibi olmak istiyorsunuz anlayamıyorum. Siz ve sizin gibi bir çok kimse görüyorum etrafımda. Doğur düzelir değil, doğurunca olan düzen dahi darbe alıyor.

Bizim ülkede mi bir absürtlük var yoksa ben mi çok eşitlikçiyim bilmiyorum.

Ez cümle ayrılın, yaşınız çok genç. Başkası ile mutlu olursunuz.
 
Başlığa göre cevaplıyorum; Yapamam. Ama yapan çok. Mantık evliliği altında sürdüren, çocuk var diyerek devam ettiren, arasında ki duygusal bağa çok önem vermeyen de bi hayli fazla. Kişiye göre değişir tabi ama ben mutsuzsam boğulurum.
 
İdare etmek zorunda değilsiniz. Çocuk olunca nasıl geçecekmiş!? Çocuk olunca adama otomatik olarak " karısına ilgi gösterme, düzenli ve temiz olma" özellikleri mi yüklenecekmiş!? Ne değişik kafalar var cidden!

Bize yazdıklarınızı kocanızla oturup sakince konuşun. Ama önce onun sevdiğiniz özelliklerden falan bahsedin. Sonra şikayetlerinizi sıralayın.

Baktınız yine aynı , bir gelişme yok. O zaman ayrılığı düşünebilirsiniz.
Aynı şeyi düşünüyorum hatta geçen gün kayınvalidem eşim yeğenini severken dedi ki çok şanslısın Burak çocukları çok seviyor. Ya dedim anne çocukları sevmek başka bir şey bakmak başka. Sen annesi olarak bebek gece ağladığında oğlunun kucağına alıp bebeğini sakinleştireceğini düşünebiliyor musun? tersine bana kızacak al şu çocuğu götür uyuyamıyorum diye. Sonra savunamadı da oğlunu sustu çünkü öyle. Geçenlerde hastaydım pek de hastalanan biri değilimdir gece çok öksürdüm diye kalk su mu içiyosun napıyosan yap uyuyamıyorum dedi. Karısına tahammül edemeyen adam çocuğa mı edecek… Hepsi kafamda soru işareti
 
Yaklaşık 3 senedir evliyim ama evlilik hayatı hiç beklediğim gibi olmadı. Kime sorsam onlarınki de hayal kırıklığı. Merak ediyorum herkesin mi böyle? 25 yaşında evlendim acaba biraz geç evlendiğim için mi tahammül sınırlarım daralmış oldu. Eşimle aslında uzun zamandır da birlikteydik ama aynı eve girince gerçekten tanıdım ve tanıdığım insanı da hiç sevmedim. Aramızda hiç duygusallık kalmadı, romantizm kalmadı. Ben başlarda çabaladım olsun diye ama eşim hep yadırgadı. Sevgiliyken böyle değildi. Bir sıkıntımı ya da önemli bir olayı anlatırım elinde telefon yarı dinler, yarı dinlemez. Cevap vermez dinlemiş olmak için dinler konuşmam bitince kalkar gider. Bir şey istedi mi o an yapmak zorundaymışım gibi üst üste söyler, örneğin elimde bir iş var onla uğraşıyorum ama o hadi hadi diyerek insanı bunaltır. Evde hiç bir şeye elini sürmez, sürmesin ama bozmasın da istiyorum. Kıyafetlerini sağa sola atması kirlilerini nerde çıkardıysa oraya bırakması, tuvaletin oturma yerine idrar damlatması, dişlerini fırçalayıp lavaboya su tutmaması, duştan çıktığı ıslak havlusunu benim kıyafetlerimin üzerine bırakması (kıyafetlerimin kokmasına sebep olduğu için istemiyorum), yemek yediği alana yediği şeyi dökmesi, ağzını yüksek sesle şapırdatması, yatağa sigara içtikten sonra girmesi, yeni topladığım dolabı bir tişört almak için komple yıkması… Bunların hiç birinden hoşlanmadığım için rahatsız olduğumu dile getiriyorum o da çalıştığı için arkasını benim toplamam gerektiğini söylüyor. Ama bunlar dikkat edilmesi gereken kişisel özen değil mi? Üstelik ona göre hiç bir şey yapmıyorum zannediyor ki evdeki herşey kendi kendine oluyor. Çamaşır bulaşık temizlik ütü bunları babası yapıyor sanki. İki gündür nasılsın diye sormadığı için haberi yok ama kasıklarım ve belim ağrıyordu açıkçası biraz dinlenmek istedim çünkü hamile olabilirim. Geçen iki gebeliğim de düşükle sonuçlandığı için bu sefer korumak istiyorum eğer gebeliğim varsa. Zaten dağıtıyor diye toplamadım onun uzandığı yeri geçen sefer battaniyesini alıp her seferinde dolaba koyuyorum diye söylenmişti benim alanıma karışma diye. astığım çamaşırlar tam kurumamıştı diye toplamadım zaten hava sıcak deyip kombiyi açtırmadı buz gibi evde iş mi yapayım. Sadece mutfağı topladım. Ya ders çalıştım, ya uzandım. Bişey yapmadım fazla akşam geldiği gibi bağırdı sen napıyosun bütün gün evde diye. Ya yapsam da sürdürmeme yardımcı olmuyosun ki zaten sürekli dağıtıyosun seni senin ortamında bıraktım sadece dedim. Daha fazla yükseldi ne işe yararsın bilmem ne gibi. Sinirlendim cevap vermedim geçtim odaya. Yani bütün erkekler mi böyle benim seçimim mi çok kötü hakikaten merak ediyorum tahammülüm kalmadı artık. Hiç düşünceli bi insan değil, düşük yaptığım gün kürtaja alındım eve geldiğimiz gibi yemek istedi benden. Ağzından iki güzel laf çıkmaz ama müşterilere kibarlıktan kırılacak. Evde güler yüze hasret kaldım kadınım sonuçta en azından ayda yılda bir bi iltifat duymak istiyor insan eşinden. Çocuk gibi her zaman onun istediği olsun ister her şeyime karışır ama her şeye. Canı film izlemek ister hadi film izleyelim. Ben o an izlemek istemiyorum mesela ya da o filmi izlemek istemiyorum. Hayır bu filmi izlicez şimdi izlicez diye tutturuyo. Tamam diyorum izleyelim bu sefer de uykusu geliyor yarıda çat diye kapıyor filmi. Henüz daha hiç bir filmin sonunu göremedik evlendik evleneli. E ama ben izliyorum diyorum hayır hadi yatalım diyor Uykusu gelince benim de onla aynı zamanda uyumam gerekiyor gibi davranıyor. Ya çok bunaldım sanırım o sebeple de çok uzatmış olabilirim hakkınızı helal edin. Sadece ben bunları idare etmek zorunda mıyım beklemeli miyim yoksa bu evliliği artık bitirmeli miyim? Ailesi hep çocuk yap geçer bunlar diye baskı kurdu üzerimde acaba Allah bilerek mi çocuk vermiyor diye düşünür oldum açıkçası.Eşim çocuklara düşkündür ilişkileri güzel olabilir ama sadece o kadar. Yine tüm sorumluluk bende olur. Sizce ne yapmalıyım ben
Kırmak istemiyorum ama bazen bazı konular zorluyor. Kürtaj olup geldiğinizde sizden yemek isteyen adama çocuk doğurmaya yeminlisiniz devam edin ne diyelim. O cümleden sonrasını okumadım.
 
Yaklaşık 3 senedir evliyim ama evlilik hayatı hiç beklediğim gibi olmadı. Kime sorsam onlarınki de hayal kırıklığı. Merak ediyorum herkesin mi böyle? 25 yaşında evlendim acaba biraz geç evlendiğim için mi tahammül sınırlarım daralmış oldu. Eşimle aslında uzun zamandır da birlikteydik ama aynı eve girince gerçekten tanıdım ve tanıdığım insanı da hiç sevmedim. Aramızda hiç duygusallık kalmadı, romantizm kalmadı. Ben başlarda çabaladım olsun diye ama eşim hep yadırgadı. Sevgiliyken böyle değildi. Bir sıkıntımı ya da önemli bir olayı anlatırım elinde telefon yarı dinler, yarı dinlemez. Cevap vermez dinlemiş olmak için dinler konuşmam bitince kalkar gider. Bir şey istedi mi o an yapmak zorundaymışım gibi üst üste söyler, örneğin elimde bir iş var onla uğraşıyorum ama o hadi hadi diyerek insanı bunaltır. Evde hiç bir şeye elini sürmez, sürmesin ama bozmasın da istiyorum. Kıyafetlerini sağa sola atması kirlilerini nerde çıkardıysa oraya bırakması, tuvaletin oturma yerine idrar damlatması, dişlerini fırçalayıp lavaboya su tutmaması, duştan çıktığı ıslak havlusunu benim kıyafetlerimin üzerine bırakması (kıyafetlerimin kokmasına sebep olduğu için istemiyorum), yemek yediği alana yediği şeyi dökmesi, ağzını yüksek sesle şapırdatması, yatağa sigara içtikten sonra girmesi, yeni topladığım dolabı bir tişört almak için komple yıkması… Bunların hiç birinden hoşlanmadığım için rahatsız olduğumu dile getiriyorum o da çalıştığı için arkasını benim toplamam gerektiğini söylüyor. Ama bunlar dikkat edilmesi gereken kişisel özen değil mi? Üstelik ona göre hiç bir şey yapmıyorum zannediyor ki evdeki herşey kendi kendine oluyor. Çamaşır bulaşık temizlik ütü bunları babası yapıyor sanki. İki gündür nasılsın diye sormadığı için haberi yok ama kasıklarım ve belim ağrıyordu açıkçası biraz dinlenmek istedim çünkü hamile olabilirim. Geçen iki gebeliğim de düşükle sonuçlandığı için bu sefer korumak istiyorum eğer gebeliğim varsa. Zaten dağıtıyor diye toplamadım onun uzandığı yeri geçen sefer battaniyesini alıp her seferinde dolaba koyuyorum diye söylenmişti benim alanıma karışma diye. astığım çamaşırlar tam kurumamıştı diye toplamadım zaten hava sıcak deyip kombiyi açtırmadı buz gibi evde iş mi yapayım. Sadece mutfağı topladım. Ya ders çalıştım, ya uzandım. Bişey yapmadım fazla akşam geldiği gibi bağırdı sen napıyosun bütün gün evde diye. Ya yapsam da sürdürmeme yardımcı olmuyosun ki zaten sürekli dağıtıyosun seni senin ortamında bıraktım sadece dedim. Daha fazla yükseldi ne işe yararsın bilmem ne gibi. Sinirlendim cevap vermedim geçtim odaya. Yani bütün erkekler mi böyle benim seçimim mi çok kötü hakikaten merak ediyorum tahammülüm kalmadı artık. Hiç düşünceli bi insan değil, düşük yaptığım gün kürtaja alındım eve geldiğimiz gibi yemek istedi benden. Ağzından iki güzel laf çıkmaz ama müşterilere kibarlıktan kırılacak. Evde güler yüze hasret kaldım kadınım sonuçta en azından ayda yılda bir bi iltifat duymak istiyor insan eşinden. Çocuk gibi her zaman onun istediği olsun ister her şeyime karışır ama her şeye. Canı film izlemek ister hadi film izleyelim. Ben o an izlemek istemiyorum mesela ya da o filmi izlemek istemiyorum. Hayır bu filmi izlicez şimdi izlicez diye tutturuyo. Tamam diyorum izleyelim bu sefer de uykusu geliyor yarıda çat diye kapıyor filmi. Henüz daha hiç bir filmin sonunu göremedik evlendik evleneli. E ama ben izliyorum diyorum hayır hadi yatalım diyor Uykusu gelince benim de onla aynı zamanda uyumam gerekiyor gibi davranıyor. Ya çok bunaldım sanırım o sebeple de çok uzatmış olabilirim hakkınızı helal edin. Sadece ben bunları idare etmek zorunda mıyım beklemeli miyim yoksa bu evliliği artık bitirmeli miyim? Ailesi hep çocuk yap geçer bunlar diye baskı kurdu üzerimde acaba Allah bilerek mi çocuk vermiyor diye düşünür oldum açıkçası.Eşim çocuklara düşkündür ilişkileri güzel olabilir ama sadece o kadar. Yine tüm sorumluluk bende olur. Sizce ne yapmalıyım ben
Çok yanlış bir seçim.. bunun yaşla hiç alakası yok, hatta yaşınız evlilik sorumluluğu için genç bile sayılır.. kürtaj sonrası eve gelir gelmez yemek istemesi beni benden aldı... her şey bir yana da bu kadar didişip dünyayı dar eden bir adamla cinsellik yaşamak eziyet verici olmalı.. yani ne bileyim insanın dokunası gelmez. İyi ki çocuk olmamış ve kesinlikle bu adamdan çocuk yapmamalısınız..
 
Evlilik böyle bişy değil. Hele ki böyle bir adama assssssla çocuk yapılmaz.
Şuan evde 6 aylık bebemle neredeyse hiçbir şeye el sürmüyorum ve çalışmıyorum. Akşam eşim geldiğinde kusura bakma ya yemek yapamadım dediğim zaman “ne olacak pizza yeriz makarna haşlarız” der geçer. Hiç olmadı gelirken çiğ köfte bişy alır gelir.
Eve gelir gelmez de cocugu kucağına veririm ben dinlenirim.
Çünkü annelik çok ama çok ama cidden çok zor. Ve ev işleriyle birlikte iflas ediyor insanın bedeni

Böyle evliliklerde nasıl çocuk sahibi olmak istiyorsunuz anlayamıyorum. Siz ve sizin gibi bir çok kimse görüyorum etrafımda. Doğur düzelir değil, doğurunca olan düzen dahi darbe alıyor.

Bizim ülkede mi bir absürtlük var yoksa ben mi çok eşitlikçiyim bilmiyorum.

Ez cümle ayrılın, yaşınız çok genç. Başkası ile mutlu olursunuz.
Ben çocuk sahibi olmak istiyorum demedim çevremdekiler o şekilde baskı kurmaya çalışıyor yoksa ben doğum kontrol hapı kullanıyorum uzun zamandır kürtaj oldum olalı ama ona rağmen hamile kalmış olabilirim bilemiyorum şuan. Öyle bir eşle hayatınızı birleştirdiyseniz ne mutlu size
 
Yaklaşık 3 senedir evliyim ama evlilik hayatı hiç beklediğim gibi olmadı. Kime sorsam onlarınki de hayal kırıklığı. Merak ediyorum herkesin mi böyle? 25 yaşında evlendim acaba biraz geç evlendiğim için mi tahammül sınırlarım daralmış oldu. Eşimle aslında uzun zamandır da birlikteydik ama aynı eve girince gerçekten tanıdım ve tanıdığım insanı da hiç sevmedim. Aramızda hiç duygusallık kalmadı, romantizm kalmadı. Ben başlarda çabaladım olsun diye ama eşim hep yadırgadı. Sevgiliyken böyle değildi. Bir sıkıntımı ya da önemli bir olayı anlatırım elinde telefon yarı dinler, yarı dinlemez. Cevap vermez dinlemiş olmak için dinler konuşmam bitince kalkar gider. Bir şey istedi mi o an yapmak zorundaymışım gibi üst üste söyler, örneğin elimde bir iş var onla uğraşıyorum ama o hadi hadi diyerek insanı bunaltır. Evde hiç bir şeye elini sürmez, sürmesin ama bozmasın da istiyorum. Kıyafetlerini sağa sola atması kirlilerini nerde çıkardıysa oraya bırakması, tuvaletin oturma yerine idrar damlatması, dişlerini fırçalayıp lavaboya su tutmaması, duştan çıktığı ıslak havlusunu benim kıyafetlerimin üzerine bırakması (kıyafetlerimin kokmasına sebep olduğu için istemiyorum), yemek yediği alana yediği şeyi dökmesi, ağzını yüksek sesle şapırdatması, yatağa sigara içtikten sonra girmesi, yeni topladığım dolabı bir tişört almak için komple yıkması… Bunların hiç birinden hoşlanmadığım için rahatsız olduğumu dile getiriyorum o da çalıştığı için arkasını benim toplamam gerektiğini söylüyor. Ama bunlar dikkat edilmesi gereken kişisel özen değil mi? Üstelik ona göre hiç bir şey yapmıyorum zannediyor ki evdeki herşey kendi kendine oluyor. Çamaşır bulaşık temizlik ütü bunları babası yapıyor sanki. İki gündür nasılsın diye sormadığı için haberi yok ama kasıklarım ve belim ağrıyordu açıkçası biraz dinlenmek istedim çünkü hamile olabilirim. Geçen iki gebeliğim de düşükle sonuçlandığı için bu sefer korumak istiyorum eğer gebeliğim varsa. Zaten dağıtıyor diye toplamadım onun uzandığı yeri geçen sefer battaniyesini alıp her seferinde dolaba koyuyorum diye söylenmişti benim alanıma karışma diye. astığım çamaşırlar tam kurumamıştı diye toplamadım zaten hava sıcak deyip kombiyi açtırmadı buz gibi evde iş mi yapayım. Sadece mutfağı topladım. Ya ders çalıştım, ya uzandım. Bişey yapmadım fazla akşam geldiği gibi bağırdı sen napıyosun bütün gün evde diye. Ya yapsam da sürdürmeme yardımcı olmuyosun ki zaten sürekli dağıtıyosun seni senin ortamında bıraktım sadece dedim. Daha fazla yükseldi ne işe yararsın bilmem ne gibi. Sinirlendim cevap vermedim geçtim odaya. Yani bütün erkekler mi böyle benim seçimim mi çok kötü hakikaten merak ediyorum tahammülüm kalmadı artık. Hiç düşünceli bi insan değil, düşük yaptığım gün kürtaja alındım eve geldiğimiz gibi yemek istedi benden. Ağzından iki güzel laf çıkmaz ama müşterilere kibarlıktan kırılacak. Evde güler yüze hasret kaldım kadınım sonuçta en azından ayda yılda bir bi iltifat duymak istiyor insan eşinden. Çocuk gibi her zaman onun istediği olsun ister her şeyime karışır ama her şeye. Canı film izlemek ister hadi film izleyelim. Ben o an izlemek istemiyorum mesela ya da o filmi izlemek istemiyorum. Hayır bu filmi izlicez şimdi izlicez diye tutturuyo. Tamam diyorum izleyelim bu sefer de uykusu geliyor yarıda çat diye kapıyor filmi. Henüz daha hiç bir filmin sonunu göremedik evlendik evleneli. E ama ben izliyorum diyorum hayır hadi yatalım diyor Uykusu gelince benim de onla aynı zamanda uyumam gerekiyor gibi davranıyor. Ya çok bunaldım sanırım o sebeple de çok uzatmış olabilirim hakkınızı helal edin. Sadece ben bunları idare etmek zorunda mıyım beklemeli miyim yoksa bu evliliği artık bitirmeli miyim? Ailesi hep çocuk yap geçer bunlar diye baskı kurdu üzerimde acaba Allah bilerek mi çocuk vermiyor diye düşünür oldum açıkçası.Eşim çocuklara düşkündür ilişkileri güzel olabilir ama sadece o kadar. Yine tüm sorumluluk bende olur. Sizce ne yapmalıyım ben
Eşiniz kendine eş değil köle aldığını zannediyor. Oturup konuştunuz mu hiç bu problemleri ?
 
Aynı şeyi düşünüyorum hatta geçen gün kayınvalidem eşim yeğenini severken dedi ki çok şanslısın Burak çocukları çok seviyor. Ya dedim anne çocukları sevmek başka bir şey bakmak başka. Sen annesi olarak bebek gece ağladığında oğlunun kucağına alıp bebeğini sakinleştireceğini düşünebiliyor musun? tersine bana kızacak al şu çocuğu götür uyuyamıyorum diye. Sonra savunamadı da oğlunu sustu çünkü öyle. Geçenlerde hastaydım pek de hastalanan biri değilimdir gece çok öksürdüm diye kalk su mu içiyosun napıyosan yap uyuyamıyorum dedi. Karısına tahammül edemeyen adam çocuğa mı edecek… Hepsi kafamda soru işareti
Neden bacım neden çocuk yapıyorsun .
Bunca dert yandıktan sonra. kafayı yiyecem niye böyle yapıyorsunuz. Yazık değilmi bu çocuklara
 
X