MUTLU EVLİLİK VAR MI?

bizde çocuk yok ama bizde de durum aynı.ben hafta sonu izinliyim eşimin izni sadece cumartesi günü.1 günlük fazla iznim bütün ev işlerini benim yapmamı gerektiriyormuş gibi hava yaratıyo.çalışma saatlerimiz aynı işe beraber gidip geliyoruz.işten gelince ben üstümü çıkarıp hemen mutfağa bişeyler hazırlamaya giderim o çoğu zaman koltukta takılır..bi kaç kere uyardım şimdi yalandan ev topluyo..en son ciddi ciddi konuştum onunla kendimi kullanılmış gibi hissediyorum dedim..anlaşmaya vardık nöbet usülüne geçiyoruz bi gün o yapacak yemekleri bi gün ben.sıra bugün onda bakalım bu düzen ne kadar devam edecek benim hiç umudum yok...bunun yetiştirilme tarzıyla da alakası yok..erkek kardeşi eşine çok yardımcı olur maşallah.sonuçta ikisinide aynı anne yetiştirdi.

sonuç olarak kadın çalışırken para paylaşılıyor kadın bu benim kendi param derse senin benimi mi var deniyor ama iş eve çocuğa çamaşıra bulaşığa gelince paylaşım olmuyor.senin işin oluveriyor hemen

tek yol konuşmak sakin sakin...
 
egemn böyle dediğine bakma kadın adama evi barkı çoluğu çocuğun yıkmış eli belinde kahvem nerede kaldı diye soruyor. Ay adamla kadın eşit sorumluluk alacak diye zırvalıyor.
 
Konu sahibinin eşinin yaptıklarını daha doğrusu yapmadıklarını okumadınız galiba. Ben erkeği korumuyorum tabi ki yapmak zorunda. Sizin eşiniz ne güzel evet ama konu sahibinin eşi bu şekilde değil. Her şeyi yapmış boşanmayı dahi düşünmüş. Fakat 2 çocuklu bir ailenin bu şekilde dağılması doğru olur mu? Eşi belli ki kendi ailesinde görmemiş, görmediği için de uygulamıyor. Kadın napsın mecbur söyleye söyleye yaptıracak. İçine atıp anlamasını beklerse zaten yeterince yorgun daha da yoruluyor. Ev işlerinde sorumluluk alabilen bir erkeğe denk gelmemiş demek ki ya da evlendikten sonra değişti. Kavga ettiğini de söylemiş yine çözüm olmamış ne yapması gerekiyor peki??
 
Herkesin evliliği cok cok mutlu ya da cok cok kötü değildir. onunla evlendiğime binlerce şükrediyorum hiç içimde keşke olmadı onun için mutluyum. Tabi farklı zevklerimiz olabiliyor sonuçta ikiz değiliz . Ama onun zevkine ben benim zevkime o saygı duyar.kaynanamlar uzak. Öyle cok dışarda kahvaltı etmeyiz evimizde ederiz . İşimiz varsa dışarı çıkarız.huzursuzluk yaratacak hiçbir sorunumuz olmadı 4 senelik evliliğimiz var . Bizim çok eski bir geçmişimiz var. 6 yıl görüştük içimizi dışımızı öğrendik . Evlendikten sonra da hiç kötü anlamda değişmedi. Tamamen tanışmadan evlenince aradaki uçurumlar ortaya çıkıyor ve maalesef mutsuz evlilikler olabiliyor .
 
işte bunu nasıl başardığını anlatması lazım. Yapılmış aldım diyor. Ayol hangi erkek aslan oğlum kaplan oğlum paşa oğlum kızlar sana kurban olsun diye büyütülmüyor. Sen otur annem ben çayını koyarım yemeğini getiririm hangi anne demiyor.( şimdiki anneler hariç)
 
Bütün mesajlarınızı okudum. Tabiki bütün evlilikler böyle değil. Umarım düzelirsiniz
Bir kaç sorum var.
Çocuklar kaç yaşında
Ne iş yapıyorsunuz veya hangi saatler arasında çalışıyorsunuz
Ve birkaç öneri:
Herkes kayınvalideye gitmeyi sorun etmiş ama bence en büyük sorun eşinizle olan iletişimsizliğiniz. Siz haftasonu kv ye gitmeseniz de değişen bir şey olmayacak. Tabiki istemiyorsanız gitmezsiniz o ayrı.

Sorumluluklarınızın çok olduğunu söylemişsiniz. Ve paranız de size kalıyormuş o zaman eve haftalık yardımcı alın mutlaka çok faydasını görürsünüz.

Haftalık alışverişe pazar dışında bir günde gidebilir mısınız mesela işten geldiğiniz zamanlar. böylece pazar günü dinlenebilir siniz biraz daha.

Bunlar daha çok maddi çözümler. Bu konularda kendinizi biraz rahatlatırsaniz belki eşinizle olan sıkıntıları daha rahat çözmeye çalışırsınız.

Bunlar çözüm değil derseniz ve boşanmakta kararlı iseniz biraz bekleyin para biriktirin çocuklar biraz daha büyüsün mutlu olacaksanız boşanın
 
Herkes kayınvalideye gitmeyi sorun etmiş ama bence en büyük sorun eşinizle olan iletişimsizliğiniz. Siz haftasonu kv ye gitmeseniz de değişen bir şey olmayacak. Tabiki istemiyorsanız gitmezsiniz o ayrı.

tabi canım o konuda aslında hepimizin demek istediği o
yoksa ben kv gitsem ooh kahvaltı hazır, otururum çocuklar mutlu madem.
beraber toplarız sofrayı çocukları da bırakırım, eşimle gezer gelir çocukları alır eve geçerim.
ama adam ruhsuz.
 
Bu konuda yazacak o kadar çok şeyim var ki…
Ben mutlu değilim. Sadece evlilikten dolayı değil ama genel olarak. Sürekli kaygı ve sürekli geçim düşünmekten.
Hiç bir şeyden keyif alamaz oldum.
 
Benim kocam işte alala. Babası da öyleydi rahmetli, salçasına turşusuna varana kadar yapardı. Köy enstitüsü çıkışlı öğretmendi, elinden her iş gelirdi. Oğlunu da kendi gibi yetiştirmiş sağolsun.
 
Bu konular adamın zekası ile ilgili bence. Kafası çalışan ve eşini seven insan şöyle düşünür;
1. Eşim çalışıp eve para getiriyor mu? Evet.
2. Bu kadın bana muhtaç mı? Hayır.
3. Ben bu kadını seviyor muyum? Evet.
O zaman benim bu kadını mutlu etmem lazım çünkü aksi halde bu kadın benim yanımda durmaz. O zaman sorumlulukları paylaşıyoruz.

Azıcık kafası çalışan erkekler bulun gözünüzü seveyim.
 
İlla öyle büyütülmesi gerekmiyor. Annem de kardeşlerimi öyle büyüttü ama ortanca olan gayet de eşine yardım eder. Bunu annem öğretmedi. İnsan olmanın aile olmanın gerekliliği olduğunu biliyor ki yapıyor.
 
Konudaki bazı yorumlar şaşırtıcı gerçekten. Belli bir yaşa varabilmiş her bireyin bazı şeyleri kendi akıl edebilmesi lazım. Bir kadın olarak erkek yönlendirmek asla görevim değil. Kendi kararını alamıyorsa, mantıklı düşünemiyorsa zaten sokma akılla anca parazit hayatı yaşar ki o da bana uymaz.
Bir de şu ben yumurta bile kıramam diyen erkekler var ki evlerden ırak. Nasıl bir insan ocağı yakıp, tavaya yağı koyup, tavaya yumurtayı denk getiremez. Aklım almıyor gerçekten.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…