Hayırdır ne alaka.
Emekli bir astsubay eşiyim banada anlatında bileyim bende neden önemsiz olduğunu.
hayal kurup olaylar üzerinden düşüneceksiniz. Mesela şöle olsa nasıl davranırım kaldırabiilr miyim gibi. Ayrıca siz sevgi duysanız da ne bilim erkekler evlendikten sonra değişiyor. kadınlar sevgi de görmeyince erkeklerin her davnanışı batabiliyor.sevgimin yetip yetmeyeceğini nasıl anlayabilirim
1.aileci değilim üniversitede 5 yıl memurlukta 4 yıldır ailemden ayrıyım memlekete gittiğimde kendi evimi özlerim dönerim ama artık ailem yaşlanıyor hastalıklar çıkmaya başlıyor bana ihtiyaçları olursa uzakta olunca ne yaparım diye korkuyorum.Başlığa göre cevabım: eş ile her yer memleket olur çünkü ailen artik o oluyor. Ben tek basima doguya gitmem, cesaret edemem bilmedigim icin ama evlenerek gidecek olsam esim yanımda der giderdim, babam memurun memleketi olmaz doydugu yer neresiyse memleket odur derdi. Buna katılıyorum ve ben de ailemden ayri yasiyorum. Yetiskin insanlariz neticede.
Icerige gore cevabım:
1- Aileciyseniz evlenmeyin. Simdi burada erkekleri aileci diye eleştiriyoruz objektif olmak lazim. Kadin da ailesine bagimliysa o da sorun. Siz ailenizden zaten uzaksiniz esinizin memleketine akrabalarin icine de gelin gitmiyorsunuz eee sorun ne yalniz olmak mi? Eşle elele verip yeni bir hayat kurmak en olmasi gereken aslinda.
2- Adami tam anlamiyla tanimiyorsunuz bir de askermis. Ben de asker polis vs konusunda psikolojik sagligi ne kadar iyi diye sorgulardim. Iclerinden psikopatlar çıkabiliyor. Aynı evin içinde yasamadan ya da hayatinin içine cok girmeden bir insani tanıyamazsiniz. Uzaktan davulun sesi herkese hoş gelir de evin icinde duzen kurmaktan tutun bayramda benim ailemde 10 gun seninkinde 3 gun kalacagiza kadar hersey sorun olabilir. Kültür farkından dolayı diyorum.
3- Dogudan sonra onun memleketine yerleşme dueumu var mı? Bu da konuşulmalı. Ailesi gelip sizin evde 6 ay kalir mi? Yani aileden uzak olmanin da boyle handikaplari var. Cocuk olursa nasıl olacak, evin butcesi, aile yapıları hepsi konuşulmalı. Bir de her ne kadar kultur farkli olsa da yasam şekilleri benzeyen ailelerin cocuklariyla evlenmek gerekir diye düşünüyorum. Yani siz dindarken o alemlere akiyorsa aileler zorlanir siz de zorlanirsiniz.
Yalnız direk söyledi bunu.Gerçekten astsubaylar için söylendiğini sanmıyorum. Eşiniz de hak verecektir muhtemelen ona iletsenz. Şöyle ki; uzman çavuşların büyük bir kısmı astsubay olduğu yalanını söyler. Muhtemelen herkes bu sebepten şüpheyle yaklaşıyor.
evet devamlı bu iki konu üzerine senaryolar yazıp duruyorumBir kere her yaz gidiyordum ailemşn yanına,arada onlar gelirdi,eşimde yanıma gelip yazlığa giderdik.
Hamileyken bile tek başımaydım,doğum için onların yanına gitmiştim.
Bir sorun olsaydı bile yanımda olurlardı,çok şükür öyle bir durum yaşamadım.
Bu 2 düşünceyle kafanız dolu şimdiden.
Allah var sevgilim şimdiye kadar ne kadar sıkıntılı zaman geçirirse geçirsin benim hislerimi isteklerimi önemsedi ama evlilik sonrası ne olur tabi bilemiyorumhayal kurup olaylar üzerinden düşüneceksiniz. Mesela şöle olsa nasıl davranırım kaldırabiilr miyim gibi. Ayrıca siz sevgi duysanız da ne bilim erkekler evlendikten sonra değişiyor. kadınlar sevgi de görmeyince erkeklerin her davnanışı batabiliyor.
İşte bu yüzden diyorum ya,kendinize güvenemiyorsunuz yetersiz kalırım diye düşünüyorsunuz bu konuda.evet devamlı bu iki konu üzerine senaryolar yazıp duruyorum
meslektenim abla ben de generalle çalışıyorum birebirHer meslekte çürükler var,iyiside var saygılısıda var.
20 yıl bu meslekte olunca neler gördük,öyle kolay bir meslek değil,helede aileci isen h,ç kolay değil,salya sümük ağlamak,ah ahh demek denecekse evlenmesin kimse.
Her kadının yapabileceği sırtlanacağı destek olacağı her şarta uyum sağlayabileciği meslek değil,sabır ister bir kere.
Neden?
Ciddi merak ediyorum neden.
Sevgiliyken hayaller paris,evlenince koca evi oluyor..Allah var sevgilim şimdiye kadar ne kadar sıkıntılı zaman geçirirse geçirsin benim hislerimi isteklerimi önemsedi ama evlilik sonrası ne olur tabi bilemiyorum
açıkçası yaparım hallederim bu işin üstesinden gelirim diyebilirim ama 3 5 sene sonra beni bu hayata sen zorladın diye adama işkence de edebilirim psikolojimin dayanmadığı bir noktada onu suçlarım diye çok korkuyorum. o da bir annenin evladı hakkına girerim diye korkuyorumİşte bu yüzden diyorum ya,kendinize güvenemiyorsunuz yetersiz kalırım diye düşünüyorsunuz bu konuda.
Bakın binlerce aile var meslek ne olursa olsun hiç fark etmez,ailelerinden uzak yaşam yaşayanlar.
Yakın olanlarıda görüyoruz ne sıkıntılar yaşıyorlar,konu aslında yakın uzak meseleside değil.
Siz bunları kaldırablecek güçtemisiniz acaba.
Daha iyi biliyorsun o zaman,ne sıkıntılar yaşadığımızı görevler ayrı kalmalar elbette kolay değil.meslektenim abla ben de
Diyebilirim demek bile korkularının açığa çıkması için bir neden.açıkçası yaparım hallederim bu işin üstesinden gelirim diyebilirim ama 3 5 sene sonra beni bu hayata sen zorladın diye adama işkence de edebilirim psikolojimin dayanmadığı bir noktada onu suçlarım diye çok korkuyorum. o da bir annenin evladı hakkına girerim diye korkuyorum
farkındayım çok şey düşünüyorum ama ayrılık fikri de bu düşünceler kadar zor geliyor ben ne yapmalıyım bilmiyorum daha şimdiden ili ucu keskin bıçak gibi geliyorDiyebilirim demek bile korkularının açığa çıkması için bir neden.
Bunu yaparsan o kişiyede haksızlık olur.
Düşünmen çok normal aslında,dedim ya her kadının cidden kabu edip yaşabileceği bir durum değil diye.farkındayım çok şey düşünüyorum ama ayrılık fikri de bu düşünceler kadar zor geliyor ben ne yapmalıyım bilmiyorum daha şimdiden ili ucu keskin bıçak gibi geliyor
işte ben onlardan olmak istemiyorum. aslanlar gibi bekledi çocuklarına hem analık hem babalık etti dedirten kadınlardan olabilir miyim psikolojim buna dayanır mı bilmiyorum. ailem hastalansa hemen gidemesem eşimi zorlar mıyım suçlar mıyım bilmiyorum. keşke olacakları olmadan bilebilsekDüşünmen çok normal aslında,dedim ya her kadının cidden kabu edip yaşabileceği bir durum değil diye.
Ben neler gördüm salya sümük ağlayan,sızlayan şikayet eden.
Anladim simdi uzaktasiniz diye aileye ozlem duyuyorsunuz. Simdi anneniz icin nasil endişeleriniz varsa kayinvalideniz icin de aynisi soz konusu ama sanki ileride onunla da yasamak zorunda kalabilirsiniz gibi geldi ya da sirf bu yüzden bile tartisma yasama ihtimaliniz var. Oglan çocukları anneye duskun oluyor baba olmayinca aralarindaki bag bagimliliga donusebiliyor bu daha önemli bir faktor bence sizin icin.1.aileci değilim üniversitede 5 yıl memurlukta 4 yıldır ailemden ayrıyım memlekete gittiğimde kendi evimi özlerim dönerim ama artık ailem yaşlanıyor hastalıklar çıkmaya başlıyor bana ihtiyaçları olursa uzakta olunca ne yaparım diye korkuyorum.
2.sevgilimi tanımak konusunda haklısınız 1 yıldır tanışıyoruz 6 aydır sevgiliyiz hemen düğün yapmak gibi bir derdimiz yok bir belki iki sene sonra ciddiye binebilir işler ama benim böyle korkularım varken ne kadar doğru tanıyabilirim çözemiyorum.
3.hayır onun memleketinde yaşamak gibi bir durumu yok ama annesi yalnız yaşıyor çalışmıyor tüm geçimini sevgilim görüyor ilerleyen zamanlarda hastalansa ya da iki evi geçindirmek sevgilime zor gelse bizimle yaşamak istemeyeceğini kimse bilmiyor, ayrıca mesela annesi kız kardeşleriyle gezen tatillere giden kutlama yapan bir insan benim ailem en fazla kardeşimin ya da benim yanıma gelir gezmek kutlama yapmak bizim ailemizde rutinde olan şeyler değil. gezmek derken tam teşekküllü tatilden bahsediyorum bir iki gün gidip görmek değil yanlış anlaşılmasın
Biz 2 yıl ayrı kaldık,ameliyat oldum annem gelmişti,arkadaşlarım yanımdaydı,revirlik oldum bayıldım arkadaşarım götürdü.işte ben onlardan olmak istemiyorum. aslanlar gibi bekledi çocuklarına hem analık hem babalık etti dedirten kadınlardan olabilir miyim psikolojim buna dayanır mı bilmiyorum. ailem hastalansa hemen gidemesem eşimi zorlar mıyım suçlar mıyım bilmiyorum. keşke olacakları olmadan bilebilsek
Bu cekinceleri sevgilinizle konustunuz mu? Yani benim korkularim var ya aileme bir sey olursa ya gidemezsem nasil.olur nasil.yapariz sen ne dersin vs diye onunla da konuşunişte ben onlardan olmak istemiyorum. aslanlar gibi bekledi çocuklarına hem analık hem babalık etti dedirten kadınlardan olabilir miyim psikolojim buna dayanır mı bilmiyorum. ailem hastalansa hemen gidemesem eşimi zorlar mıyım suçlar mıyım bilmiyorum. keşke olacakları olmadan bilebilsek
Aile özlemini duymak o kadar duygusal bir durum ki,gayette normal aslında insani bir duygudur.Anladim simdi uzaktasiniz diye aileye ozlem duyuyorsunuz. Simdi anneniz icin nasil endişeleriniz varsa kayinvalideniz icin de aynisi soz konusu ama sanki ileride onunla da yasamak zorunda kalabilirsiniz gibi geldi ya da sirf bu yüzden bile tartisma yasama ihtimaliniz var. Oglan çocukları anneye duskun oluyor baba olmayinca aralarindaki bag bagimliliga donusebiliyor bu daha önemli bir faktor bence sizin icin.
Korkularinizi aşmak sizin elinizde. Bu da biraz güvenle alakali. Siz kendinize de tam guvenemiyorsunuz sevgilinize de. Yani aldatir vs guvensizligi degil. Gelecek kaygısı. Once bunu asmaniz lazim
Evet ben de ailemden ayri tek basina hayat mücadelesi veriyorum şükür elim ayagim tutuyor çalışıyorum. Yani herseyin bir bedeli var hic bir sey altin tepside sunulmuyor. Hayatin cilvesi mi denir olmasi gereken belki de.Aile özlemini duymak o kadar duygusal bir durum ki,gayette normal aslında insani bir duygudur.
36 yıldır ayrıyım bende,özlemler bitmez ama bir noktada güçlü kalmak zorundayız.
Benim kızzımda yanımda değil mesela,okul hayatı vardı,sonra evlendi aklım kalmıyormu kalıyor,onunda öyle,ama ah vahh etmiyoruz.