- 13 Kasım 2007
- 1.592
- 27
Herkes katilin yakalandığına seviniyor ama ben aynı zamanda çok üzüldüm. Çünkü katil 18 yaşında bir çocuk. Üstelik okuyan bir çocuk. Geçen yıl liseyi bitirmiş. Bu yıl üniversite sınavlarına girecekmiş.
Katilin şöyle bir tip olmasını beklerdim: Hiçbir eğitimi yok, hiçbir geliri kazancı yok.. ailesi yok.. hayatta kaybedecek hiçbir şeyi kalmamış.. Küçük bir para karşılığında her türlü kötülüğü yapabilecek bir sapık manyak… Veya: Akli dengesi hiç yerinde olmayan biri.
Ama katil olarak yakalanan çocuk hiç de öyle değil.
Çocuklarımızı niçin okula gönderiyoruz? İnsanlıktan çıksınlar diye mi? Suçu sadece o çocukta değil eğitim sistemimizde arayalım. Çürümüş kokuşmuş toplum yaşantımızda arayalım.
Katil gencin önünde uzun bir hayat vardı. Üniversite eğitimi vardı. Aile kurmak vardı. Sevdikleriyle yaşama hakkı vardı. Ama ne oldu? Kendisini bekleyen bütün güzellikleri kendi elleriyle yok etti.
Ya öldürdükleri? 25 yaşında bir kadın ve iki çocuk. Hem annenin hem iki yavrunun güzelliklerine bakmaya seyretmeye bile insan kıyamıyor. O kadar güzel varlıklar nasıl oluyor da büyük bir nefretle canice öldürülüyor? Geride kalan insanların acıları çok çok büyük. Ateş düştüğü yeri yakar. Şimdi onların acılarını biz hiç anlayamayız.
18 yaşında bir çocuk hem kendisinin hem pek çok kişinin hayatını mahfetti. Bunu iyi düşünelim. Böyle bir aptallığı nasıl yapabilir? İntihar etmekten bile çok daha kötü bir şey yaptı.
Bu çocuğu cezalandırmakla adalet yerini bulacak mı? O çocuğun hayatını, psikolojisini allak bullak eden ve böyle bir cinayete sürükleyen olaylar zinciri nedir tek tek bütün bunların üstünde durulmalı. Bu kesinlikle şart.
alıntıdır
Katilin şöyle bir tip olmasını beklerdim: Hiçbir eğitimi yok, hiçbir geliri kazancı yok.. ailesi yok.. hayatta kaybedecek hiçbir şeyi kalmamış.. Küçük bir para karşılığında her türlü kötülüğü yapabilecek bir sapık manyak… Veya: Akli dengesi hiç yerinde olmayan biri.
Ama katil olarak yakalanan çocuk hiç de öyle değil.
Çocuklarımızı niçin okula gönderiyoruz? İnsanlıktan çıksınlar diye mi? Suçu sadece o çocukta değil eğitim sistemimizde arayalım. Çürümüş kokuşmuş toplum yaşantımızda arayalım.
Katil gencin önünde uzun bir hayat vardı. Üniversite eğitimi vardı. Aile kurmak vardı. Sevdikleriyle yaşama hakkı vardı. Ama ne oldu? Kendisini bekleyen bütün güzellikleri kendi elleriyle yok etti.
Ya öldürdükleri? 25 yaşında bir kadın ve iki çocuk. Hem annenin hem iki yavrunun güzelliklerine bakmaya seyretmeye bile insan kıyamıyor. O kadar güzel varlıklar nasıl oluyor da büyük bir nefretle canice öldürülüyor? Geride kalan insanların acıları çok çok büyük. Ateş düştüğü yeri yakar. Şimdi onların acılarını biz hiç anlayamayız.
18 yaşında bir çocuk hem kendisinin hem pek çok kişinin hayatını mahfetti. Bunu iyi düşünelim. Böyle bir aptallığı nasıl yapabilir? İntihar etmekten bile çok daha kötü bir şey yaptı.
Bu çocuğu cezalandırmakla adalet yerini bulacak mı? O çocuğun hayatını, psikolojisini allak bullak eden ve böyle bir cinayete sürükleyen olaylar zinciri nedir tek tek bütün bunların üstünde durulmalı. Bu kesinlikle şart.
alıntıdır
klava:
((
