Merhaba ben iki yıl sonra mimar olacağım.Yaşım da 23-24 civarı.Okulum çok zor olan projelerden dolayı uzadı.Annem iki yıl önce vefat etti.Annemin arkadaşı beni oğluna istiyor.Ailesini tanıyorum,iyi insanlar.Oğlunun da eli ayağı düzgün,fena sayılmaz.Önceden Sakarya'nın ilçesinde oturuyorlardı.Ben hala orada oturuyorlar diye hiç düşünmüyordum aslında.Çünkü köy gibi bir yer.Biz merkezde oturduğumuzdan alışmam çok zor olurdu,alışamazdım. Ama onların önce merkeze daha sonra da Antalya'ya tayinleri çıkmış.Antalya'da oturuyorlarmış yani şu an.Kızı da benim arkadaşım.Birinci sorun:Ben Edirne'de okuyorum.Ve okulumun bitmesine iki yıl var.Onlar biz senin okulunun bitmesini bekleriz.İki yıl içinde söz nişan olur.Ondan sonra da düğün diyorlar.Annem vefat ettiğinden ve beni tanıdıklarından dolayı biz sana sahip çıkarız diyorlar.Benden cevap bekliyorlar.Benim de soracak kimseciklerim olmadığından dolayı size soruyorum.Yanlış düşünsem de taşlamadan cevap verin nolurrr.İkinci sorun:Mimar olunca benim inşaat mühendisleriyle(genelde erkeklerle) vs iletişim kurmam gerekecek doğal olarak.Bazen şantiyeye(inşaata) uğramam gerekecek.Ve bu durumu her eş kabul etmez gibi.Kendisi müezzin,babası da imam.Yani bu kadar dindar insanlardan bahsediyorsak sorun olabilir gibi geliyor.Bu arada benim ailem de hep hacı hoca tarafıdır,baya dindardır.Ama bana karşı gelmelerine rağmen ben üniversiteye gittim,mimarlık fakültesine yerleştim.Sadece babam destekledi.O yüzden onlara göre olur tabi.Babam ise bana bırakıyor kararı.Üçüncü sorun:Ben olmayacağına karar verdiysem nasıl olumsuz cevap vereceğimi bilmiyorum.Bayramda memlekete gideceğim ve beni istemeye gelecekler.Ne yapacağım yaa.Kendi meslektaşlarımle evleneydim,hiçbir sorun çıkmayacaktı.Üniversiteden hiç ısındığım biri olmadı henüz.Karşıma biri çıkmadı.Belki çalışma hayatına atıldığım zaman karşıma biri çıkar diye düşünüyordum.Ama henüz okulum bitmedi.Ve anne tarafım da beni sıkıştırıyor evlenmem için.Ama onlar da kendi buldukları biriyle veya benim görüştüğüm biri varsa onunla.Görüştüğüm biri yok.Bu bahsettiğim kişiler,baba tarafımla daha samimiler.Ve anneannemlerle babamın arası baya açıldı,annemin vefatından sonra.Bir de annem hocaydı,dedem hocaydı.Yıllarca din konusunda sıktılar beni.Tabiki de İslamiyeti yaşamak önemli.Ama mesela saçımı kahkül kestirmeme bile,pantolon üstü tunik giymeme bile,ufacık makyaj yapmama bile kızarlardı.Bu konuda da çok sık boğaz edilmek istemiyorum.Çünkü kendisi müezzin,babası da imam.Ben açık değilim ama aşırı kapalı değilim,normal kapalılardan.Sizce ne yapayım?
