Her şeyi ardımızda bırakıp gitme kararını aldık bu hafta sonu
Evimi sigortalatıp kiraya vereceğim
Trabzon Beşikdüzü'ne taşınmaya karar verdik
Eşim Tonya'lı ancak bu saatten sonra köy yaşamına adapte olamayız diye düşünüyorum ki ben hiç köyde yaşamadım
Beşikdüzü bir sahil kasabası daha cazip o yüzden
İstanbul'da kalmanın bir anlamı yok artık, 43 yıldır bu şehirde yaşıyorum, deprem riski olmasa da yaşanabilir halden çıktı, tersine göç başlamalı artık. Biz ve görümcelerim organize olup en kısa zamanda 4 aile gideceğiz buradan Allah nasip ederse.
Benim çocuğum yok ama görümcelerimin var; bu açıdan okul, eğitim her yerde var hoş İstanbul'da da ahım şahım bir eğitim imkanı yok orta halli aileler için. İstanbul'un tüm güzel yanlarını yaşadım ancak artık yaşayamıyorum son beş senedir Galata'da keyif yapmışlığım yok, Boğaz'da yemek yemişliğim yok. En sevdiğim Eminönü'ne yılda bir bile gidemiyorum kalabalıktan. Şehrin dibi çıktı artık, kozmopolit, güvensiz bence artık gitme zamanı deprem sadece buna karar vermeyi hızlandırdı
Ege ve Akdeniz işi gücü bitiren milyonlarca emeklinin hayalidir ancak fay hattı haritasına bakınca oralara gitmekte mantıklı gelmiyor üstelik özellikle Ege inanılmaz pahalı. Evimi satmayı düşünmüyorum dask ı zaten var ilave sigorta yaptıracağım ve kiraya vereceğim niyetim bu. Satmamak biraz duygusal bir karar, uzun yıllar emek verdim, hayallerim, inadım, emeğim o ev gönlüm razı değil elden çıkarmaya. Benim babamın 8 kuşağı İstanbul Vefa'da buranın insanıyız, bir gün gitmek isteyeceğim aklımın ucundan geçmezdi ama artık şehir yaşanmaz halde