merhabalar.....
ikiz gebe olmanın özel mutluluğunu yaşayian kalbim şimdide ikiz annesi olmanın hazzını yaşıyor...hele prematüre ikiz annesi olmak hepsinden özel ve zormuş..
artık evimizdeyiz bildiğiniz gibi...hatanedeyken bişey anlamamışım...şimdi 1de derine 35 cc biberonla süt veriyorum..gazını çıkarıyorum..altını alıyorum..45 dakika...
2 de derine 50 cc biberonla süt veriyorum..gazını çıkarıyorum..altını alıyorum...45 dakika...biberonları yıkayıp steril makinasına koyuyorum...15 dakikada süt sağıyorum...ortalama hepsi 2 saat..deniz 2 saatte 1 besleniyor en başa dönüyoruz...yani ben uyumuyorum...
tüm bu yorgunluğa biberonların tam bitmesi ödül oluyor ama malesef genelde ya yarım kalıyor yada tam bitemiyor..işte bu çok büyük bi psikolojik etki yaratıyor insanda..emzirse insan kaç cc aldığını bilmeyeceği için emmeyince doudu der bırakır ama şimdi...çok sıkılıyorum...
nasıl geçicek bu çocuklar nasıl beslenicek bilmiyorum...
evde olmak gibisi yok ama yinede..tabi hastaneden çıkınca babamız tam bi pimpirik oldu..niye kustu niye hıçkırıyor niye bitiremiyor ...acaba kaç gr aldılar bugün...çok şey yazasım var aslında bu cümleler içinde olduğum durumu anlatmıyor sanki...ama kafamıda topluyamıyorum...
şimdilik benden bu kadar...