melek annelerin hikayeleri


haklısın kalbimizi tamamen Allaha teslim edelim o ne dilerse öyle olacaktır.Allahım bizi mahzun bırakmasın yaralarımıza ilaç olucak hayırlı evlatlar nasip etsin
 
bende aynı şekilde bize bu acıları yaşatan sebeb olan herkesi rabbime havale ediyorum ahirette elbette hesaplaşıcaz

bende onlari allaha hevale ediyorum, herkes onu mahkemeye vermemi soyledi ama ben yapmadim, yapsaydim inanki ben kazanirdim ama yapmadim , cunku zaten olan olmusdu, bebegim gerimi gelecekdi sanki, en buyuk hakim allahdir ben onun vijdaniyla allah karsisinda yargilanmasini istedim. Sende gene beeklemisler bende dusunsene hersey yolundyaken, benim normal sancim da var, normal acilsiimda var, dusunsene hersyey iki saat icinde olub bitdi, 12 gibi evine gitdik bakdi, iki sm lik acilis var dedi , hadi hastaneye gidelim dedi, daha onceden sabaha kadar ceker demisdi, ama hastaneye apar topar goturdu, hemen iyneleri yapdi ve beni masaya cikardi, ve hersey iki saat icinde olub bitdi. Birakmadi normal acilis olsun, herkes aslidna bekleseydiniz uc dort saat icinde hersey qayet normal bri sekilde olcakdi dedi, sirf uyku ve ya kendi rahatligi yuzudnen sabaha kadar orda kalmasin diye benim hayatimi mahf etdi. Allahima hevale ediyorum, beni gozuyasli birakdi, hayallerimi kirdi, umutlarimi mahf etdi. Onun gibi doktorlara lanet ediyorum hergun. Allah belalarini versin onlarin. Benim oglumu koyacaklari bir kuvez bile yokdu, simdi siz benim dagin basinda dogum yapdimi dusunursunuz ama hayir qayet normal sehir hastanesinde oldu bunlar, gece novbetci doktor bile yerinde deyildi belki erken yardim etseydi kurtulurdu, gerci kurtulsa bile engelli olurdu oglum, cunku aglamadigi icin o kadar cok tokat atdilarki, hala aklimda o tokatlar. ben gormedimama gorenler cok guzel ve qayet normal saglikli bir bebek oldugunu soyluyor, sadece onun acelesi yuzudnen boguldu oglum. Allahim hepimize yardim etsin.
 

evet geride birlikte yaşadığımız dokuz ayımız kaldı bunu bizden başka kimse anlayamaz ben hala bebeğimin kıpırtılarını özlüyorum karnımda yokluğunu hissediyorum
 

nediyeyimki herşey anlamsız bu saatten sonra sadece çok acıyo içim hiç unutamıyorum bebeğimi ilk gördüğüm anı,beni bekletmemesi sezeryana alması gerekiyodu çünkü bebeğim kakasını yapmıştı ve saatlerce o kakanın içinde zehirlendi oğlum ciğerlerine işlemiş kakası Allahım kimseye yaşatmasın böyle acı o doktorlarda dilerim ahirette veremesinler yaptıklarının hesabını rabbim bildiği gibi yapsın
 
evet geride birlikte yaşadığımız dokuz ayımız kaldı bunu bizden başka kimse anlayamaz ben hala bebeğimin kıpırtılarını özlüyorum karnımda yokluğunu hissediyorum

allah en yakın zamanda aynı duyguları tekrar tatdırsın bizlere inş. Arkadaşım ....herşey çok güzeldi hele meleğimizle geçirdiğimiz 9 ay
 
Sual: Küçük çocuğumuz öldü. Ana-baba olarak çok ağladık. Bize günah oldu mu?
CEVAP
Ağlamak merhametten ileri gelir. Ağlamak günah olmaz. Bağırıp çağırıp isyan etmek günahtır. Çocuğun ölmesi, malın elden çıkması, gözün kör, kulağın sağır olması, bir uzvun telef olması gibi, insanın isteği ile ilgisi olmayan musibetlere sabretmekten daha faziletli sabır yoktur. Sabredenlere verilen sevabın miktarını Allahü teâlâdan başkası bilmez.

Musibetlere sabır, sıddıkların derecesidir. Bunun için Peygamber efendimiz şöyle dua ederdi:
(Ya Rabbi, bana öyle yakîn ver ki, musibetler bana kolay gelsin!) [Tirmizi]

Oğlu İbrahim ölünce de, (Ya İbrahim, ölümüne çok üzüldük. Gözlerimiz ağlıyor, kalbimiz sızlıyor. Fakat, Rabbimizi gücendirecek bir şey söylemeyiz) buyurmuştu.

(Bir çocuk ölünce, Allahü teâlâ, bildiği halde, meleklerine sorar:
- Kulumun çocuğunu aldınız, kalbinin meyvesini kopardınız. Peki kulum buna ne dedi?
- Ya Rabbi, hamd edip teslimiyet gösterdi.
- O kuluma Cennette bir ev yapıp, adını da, “Hamd evi” koyun!) [Tirmizi]

Bunları Cennete götürün
Kıyamette Allahü teâlâ, müminlerin çocukları için, (Bunları Cennete götürün) buyurur. Melekler, çocukların Cennete girmesini söylerler. Çocuklar, (Ana-babamız hani?) derler. Melekler, (Onlar sizin gibi günahsız değildir. Görülecek hesapları var) derler. Çocuklar ağlaşır, (Ana-babamızı almadan girmeyiz) derler. Cenab-ı Hak, çocuklara buyurur ki:
(Ey yavrular, haydi gidin, ana-babanızı da alıp Cennete girin!) [Nesai]

Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
(Küçükken ölen çocuklar, ana-babaları ile karşılaşınca, ellerinden tutup, ana-babaları Cennete girinceye kadar, onlardan ayrılmazlar.) [Müslim]

(Hiçbir Müslüman yoktur ki, büluğa ermemiş bir çocuğu ölsün de, Allahü teâlâ, bol rahmeti sebebiyle, onu Cennete koymasın.) [Buhari, Nesai]

(Üç evladı ölmüş olan bir Müslüman ateşe girmez.) [Buhari, Müslim]

(Kimin bâlig olmamış üç evladı ölmüşse, bu çocuklar, onu ateşten koruyan bir kale olur, ölen evlat iki, hatta bir olsa da...) [Tirmizi]

Peygamber efendimiz, (Üç çocuğu ölen, Cennete girer) buyurdu. Oradakiler, (İki çocuğu ölen de mi?) diye sual edince, (İki çocuğu ölen de Cennete girer) buyurdu. (Ya bir çocuğu ölen?) diye tekrar sual edilince, buyurdu ki: (Allah’a yemin ederim ki, bir çocuk doğup hemen ölse, annesi sabredip sevabını Allahü teâlâdan beklerse, annesini Cennete götürür.) [Taberani]

Yine buyurdu ki:
(Alan da, veren de Allahü teâlâdır. Çocuğu ölen o kadına taziyede bulunun. Sabretsin, ecrini görecektir.) [Müslim]

Musibete uğrayanı teselli etmelidir. Bir hadis-i şerifte buyuruldu ki:
(Çocuğu ölen kimseyi teselli edene Cennet hırkası verilir. Musibete uğrayanı teselli eden, onun sevabı kadar sevap kazanır.) [Tirmizi]

Sual: Çocuğum yok veya öldü diye fazla üzülmek uygun mu?
CEVAP
Hayır. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
(Allahü teâlâ sevdiği kulu kendisine bağlar. Çoluk çocuğu ile meşgul etmez.) [Deylemi]
Sual: Küçük çocuklar da ölürken sıkıntı çeker mi?
CEVAP
Bir Müslümanın çocuğu, ölüm döşeğinde iken, 360 melek gelir, o masumun karşısında durup, (Ya masum, müjdeler olsun sana, bugün, ölmüş olan, âbâ ve ecdadını ve bütün komşularını, Hak teâlâdan dile) derler.

Melekler, başına bir şefaat tacı ile gayret ve kuvvet gömleğini giydirip, gözünün perdesini kaldırırlar. Perdeler kalkınca, tâ Hazret-i Âdem aleyhisselamdan beri, geçmiş ecdatlarını görür. Onların bazısı için hazırlanan azabı görünce, haykırıp titrer. Bunu bilmeyenler can çekişiyor zanneder.

Can alıcı melekler gelirler, (Ya masum, âlemlerin yaratıcısı sana selam söyleyip, “Ben onu yarattım, yine bana gelsin. O ruh emanetini ben verdim, yine bana versin. Onun karşılığında ona Cennet ve didar vereyim” buyurdu. Haydi yüzünü çevir, bak) dediklerinde, o masum da, bakar, melekleri görür. Sevinçten coşup titrer ve döşeğinde can vermeye atılır.

Yine o azap içindeki ecdatları gözüne erişince, yine canını vermek istemeyip, (Ey melekler! Allahü teâlâ, akraba ve ecdadımı bana bağışlasın) der. Allahü teâlâ da, (İzzim hakkı için bağışladım) buyurur.

Melekler, (Ya masum, sana müjdeler olsun, Hak teâlâ, imanı olanların günahlarını bağışladı ve bütün dileklerini kabul eyledi) dediklerinde, masum sevinçli iken, masumun anası ve babası suretinde iki huri gelip, kollarını açarak, (Ey evladımız, bizimle gel, biz Cennette sensiz olamayız) derler.

Masumun eline bir Cennet meyvesi verirler. Masum, meyveyi koklarken Azrail aleyhisselam, kendi gibi, bir güzel masum olup, habersizce canını alır ve Cennete götürür.

Orada, yeşil bir sahra vardır. Masum, (Beni buraya niçin getirdiniz) diye sorar.

Melekler şöyle cevap verirler:
Kıyamet yeri vardır. Çok sıcaktır. Bu sahrada, 70 bin rahmet pınarı vardır. Resul-i ekremin havzının başında durup, nurdan bardakları görürsün.

Anan, baban kıyamet yerine geldiklerinde, bu bardakları su ile doldurup, onlara verirsin ve onları bırakma ki, Cehennem yoluna gitmesinler. Çünkü, senin duan, Hak katında makbuldür. Cuma geceleri, yeryüzüne inersin. O vakit Allahü teâlânın selamını, Müslümanlara ulaştırırsın.

Ne mutlu, çocuğu ölüp de, sabreden ana-babaya...
 
cok güzel anlatilmis.
 

cok güzel söylemis mevlana............
 
Peygamber efendimiz, (Üç çocuğu ölen, Cennete girer) buyurdu. Oradakiler, (İki çocuğu ölen de mi?) diye sual edince, (İki çocuğu ölen de Cennete girer) buyurdu. (Ya bir çocuğu ölen?) diye tekrar sual edilince, buyurdu ki: (Allah’a yemin ederim ki, bir çocuk doğup hemen ölse, annesi sabredip sevabını Allahü teâlâdan beklerse, annesini Cennete götürür.) [Taberani]

ALLAH TÜM ANNELERE SABIR VERSİN...
 
merhaba hikayeyi okurken çok kötü oldum allah hiç kimseye evlat acısı yasatmasın çok zor gercekten cok zor... Bende bebeğimi oğlumu canımı kaybettım hemde hıcbıseyı yokken sapa sağlamken eylül 2011 den aldım oğlumu kucağıma dunyaları verdıler sankı bana hayatımda oyle bı mutluluk yasamamıstım daha once hersey okadar guzeldı ters gıden hıcbısey yoktu doğum kılosu boyu herseyı normaldı yapılan her testı temızdı 3 ayında etrafına kahkahalar atan bı bebektı oğlum onunla yenıden doğdum herseyı onla yasadım sankı hersey onnla var oldu sankı ozamana kadar bostu yasamım o geldı ve herseyı deıştırdı herkesın göz bebeği olmuştu oğlum takı 8 ocak 2012 tarıhıne kadar o gun omrumu aldı benden canımı aldı nefesımı aldı benden gece uyutup bebeğimi bende uyudum hıc bıseyı yoktu sebepsiz bir ağlama bıle...Her sabah bebeğimin mama içmek için uyandığı saatte uyandım ama ters gıden bısey vardı bebeğim uyanmamıştı mama içmemişti baktıımda hala yatırdığım gıbı uyuyodu uyudugunu dusundum ellememeye karar verdım nasıl olsa acıkınca uyanacaktı ama yapamadım ıcım rahat etmedı aç uyumasını ıstemedım altını kırletmısse rahatsız olur dıye dusundum... Yanına gittim uyandırmak istedim vucuduna dokundum tepkı vermedı yuzune dokunup uyandırmak ıstedııım anda hayat durdu dunyam basıma yıkıldı nefes alamadım bebeğim buz gibi olmuştu o an hayatın bana attığı tokatla yıkılmıstım hersey bıtmıstı oğlum ölmüştü hastaneye goturduk bebeınız coktan ölmüş dediler o mınıcık kımsenın dokunmasına kıyamadığım bedenıne otopsı yaptılar içimde kapanmayacak o yarayı daha cok kanattılar oğlumu bebeğimi gözlerımın onunde babası kendı ellerıyle koydu toprağa aldılar elımden engel olamadım eşimin yuzundekı o acıyı ölsemde unutmam sımdı aradan 6 ay gectı benım oğlum bebeğim melek oldu ama gerıde bır ben kaldım acısıyla yasamaya alışamayan hergun bebğinin kıyafetlerını koklayarak uyumaya calısan yatağa gırdığı anda duvarlar ustune ustune gelen oğlunun öldüğünü kabullenemeyıp yıkamaya kıyamadığı kıyafetlerde belkı bıraz olsun kokusunu duyarım dıye uğraşan bır benn...
 

çok ama çok üzüldüm yazdıklarını okuyunca bebeğimin acısı tekrar tekrar katlanarak büyüyo,rabbim sabırlar ihsan etsin çok ağır bir imtihan hepimizinki,zamanla biraz hafifleyecek inşaallah ama hiç bir zaman tam manasıyla geçmez meleklerimizin cennete gidişi hep kanayan bir yara olarak kalbimizde kalıcak Allah hepimizin yardımcısı olsun dua edelim birbirimize
 


Amin allah evladını kaybeden bütün annelere sabır versın gercekten dayanması çok güç her gun hergun tekrarlanıyo bu acı unutmak mümkün değil allah kimseyi evlat acısıyla sınamasın herkesın evladını anne babalarına bağışlasın
 




merhaba kader arkaaşım kader bizi burda buluşturdu keşke böyle tanışmış olmasayık ama demekki kaderimizde böle tanışmak varmış aynı duyguları yaşayan bi melek annesi olarak seni bendeb başka kimse anlayamaz allah sabrımızı sonsuz eylesin inş.rabbim boş kucaklarımızı inş. en yakın zmanda hayırlısıyla doldurur inş. bu acımız anca yeni bir bebekle diner yoksa dinecek gibi değil hergün daha da büyüyor bu acı insan bebek görünce dayanamıyor gözyaşları akıp giiyor allahım acımızı indirecek hayırlı bebekler nasip et bizlere rabbim....gezip tozuyoruz ama hep yüreğimizde bi acı yüzümüzde bi masumiyet var ..içimiz yanıyor ve bunu en yakınındaki bile hatta eşin bile anlayamıyor çok zor anne olmak böle bişey demekki
sen 6 aylık korunma sürecini tamamlamışsın sanırım ne yapmayı düşünüyorsun doktora gittin mi ? ne zmana düşünüyorsun inş. allahım çok bekletmez bizleri inş. isteyen tüm arkadaşlarımızı hayırlısıyla nasip eder inş. allah gönüllerimizdekinin hayırlısını nasip etsin inş. insan yaşıyor ama herşey boş geliyor insana tek gerçek ölüm......gerisi bomboş bi yaşam....allahım yaşama sevinçlerimizi inş. yine verir .....hayırlısıyla tabi
 


Merhaba Aynur naislin? Bugun tatil evdesindir herhalde.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…