Manik depresyon (bipolar bozukluk) tedavisi gören hamileler.. Gelin birlik olalım..

4 lü tarama testi sonuçlarımız çıktı gayet iyiymiş bir sorun gözzükmüyor..
Şimdi bir tek ayrıntılı ultrasonumuz kaldı onuda atlatınca biticek çok şükür..
Ataklarım yoğun olarak devam ediyor.. Bebeğimi etkilemesin ben çekmeye razıyım..
Gerçekten çok zorlanıyorum canlarım.. Bazen dayanılmayacak noktaya geliyor.. Ağlama krizlerine giriyorum..
İlaçta kullanıyorum neden oluyor anlayamıyorum...
Zeynepcim.. Bende korunurken hamile kalanlardanım biliyorsun.. O yüzden yinede bir test yaptırsan bende merak ettim şimdi
Rabbim zamanı ne zamansa ozaman nasip etsin canım..
Baharcım sen nasılsın?
Hamilelikte atak yaşamak çok zor muş.. Bazen depresyonla birlikte bile oluyor..
Kızlar bu stres bebeğimi etkilemez demi?
 
Son düzenleme:
Canım Meleğim, dörtlü tarama testinin sonuçlarına çok sevindim, hayırlı uğurlu olsun, zaten böyle çıkacağını umuyorduk. Benimki 4500/1 çıkmıştı birde 7000/1 çıkmıştı seninki kaç çıktı, ama doktor iyi demiş ya bende niye soruyorsam, merak işte. Birtanem emin ol kızın anne karnında kesesinin içinde mışıl mışıl uyuyordur, bende aynı atakları geçirdim. Ölsemde kurtulsam bile dedim, aman sen deme sakın, yani kendimi örnek veriyorum, yine de oğlum sapasağlam doğdu, o şimdi kesenin içinde suyun içinde çıpı çıpı ördekçilik oynuyor :)) Sen biraz internette sanal bebek mağazalarına baksan ya, ne güzel gelir. Alışveriş yapman gerekmez. kafan dağılsın. Pembe kıyafetlere bak, kızım bunları giyecek kadar büyüyecekmi de, büyüsün onlardan giyinsin. Bir de papatyalı bandana taksın annesi ona :)) Ayyy yerimmm. Oğlumun sünnet düğününe gelirken lütfen tüllü gelinlikle gelsin, çünkü oğlumla dans ederler :)) 5 yıl sonra falan düğünümüz var ya :))
Canım ya, seni güldürmeye çalışıyorum. En azından hamileyken ilk atak geçirenin sen olmadığını biliyorsun. Birde ilaçlarını komple bıraksaydın daha kötü olabilirdi. Aman şükürler olsun ki tedavin devam ediyor. En azından bu sana güven verir. Ben herşeyin 5. aylık olduğunda mucizevi bir şekilde rayına gireceğine inanıyorum çünkü hormon seviyeleri sürekli değişiyor ve 5. ayda ne oluyorsa oluyor ve herşey düzeliyor. Hayret birşey ama öyle. Ben Ağustos 2011 de atak geçirmiştim hamileyken, o zaman 12-13 haftalıktım, Ekim ayı geldi 5. aya girdik, ilaç değişimi falan olmamasına karşın Ekim'de bir anda çok büyük bir iyileşme kaydettim. Senin de öyle olacağını biliyorum ve zaten bu yüzden doktorun ilaçlarında bir oynama yapmamıştır. Öyle tahmin ediyorum.
Sana güzel bir pazar günü diliyorum, inşallah yüksek bir moralle geçireceğin nice günlerin ve haftaların olsun.. Allah'a emanet olun inşallah.. Yarın akşam görüşürüz
 

Okurken tebessümle okudum canım... Senin gibi güzel insanların bu dünya da varolması bile şükredilebilecek bir şey biliyorsun değil mi? :)
İnsan yalnız olmadığını bilince daha mutlu oluyor canım.. Güzel günler bekliyor inşallah...
Oğlunun sünnetine kızıma en güzel kıyafetleri giydirip getiricem sana Bahar Teyzesi.. :)
Sende çok güzel bir pazar geçir hep güzel günler geçir Baharcım.. İyi ki varsın...
Bu arada 4lü testin sonucunu telde arayıp söyledi 30000/1 dedi hemşire tabi ben o an heyecanla yanlış anlamadıysam :)
 
Son düzenleme:
Kız Zeynom ya ne kadar merak ettim aslında seni, bu akşam da haber alamasaydım artık endişelenecektim. Neyse ki iyisin çok şükür. Aman hastalık falan olmasın da sen 1 hafta yazmasan da biz seni bekleriz. Bak Meleğin tahlilleri temiz çıkmış :)) Ne güzel değil mi? İnşallah seneye bu zamanlar da senin tahlil sonuçlarını bekleriz şekerim artık :)) Yalnız bak doğum yapınca sayfayı unutmayın, sonra karışmam :)) Bizleri terketmeyin.
Canım benim, sana da güzel bir hafta sonu tatili diliyorum, hava biraz soğudu ama olsun, yüreklerimizin sıcaklığı bize yeter a dostlar.. Şeker gibi tatlı bir pazar gününüz olsun inşallah. Sevgili Zeyno'm, Meleğim ve bu sayfayı okuyan tüm arkadaşlarıma kucak dolusu sevgilerimle.. Yarın akşam beni bekleyin anacığım :)
 
Meleğim 30000/1 sonuç mükemmel ötesi, Allah herkese nasip etsin. Riskli grup 250/1 ve altı olan grup olarak sayılıyor. Seni tebrik ederim çok sevindim, için rahat olsun. Gerisi gelir zaten. Tekrar hayırlı olsun canım, akşama bol bol yazarım size, şimdi benim şeker oğlanı doyurmam lazım. Bir ara vakit buldum da yazayım dedim. Sizi seviyorum kızlar..
 

Canım bizde seni seviyoruz iyi ki bizimlesin.. Bizi yalnız bırakmadın.. Ben bugün çok daha iyiyim Rabbime çooook şüküüüür. :)
 

ayyy teşekkür ederim canlarımbenimmm gayett iyiyim melekcim tahlillerinin güzel çıkmasına çokkk çokk sevindim .inşallahh hiç bırakırmıyım sizi bulmuşkennnn :)))) hava çoksoğudu sizlerede güzelll pazarlar canlarımmm görüşmek üzereee...
 
Melekciğim, bak geldim tatlım, şeker oğlan uyuyunca yanınıza geliyorum hemen, bugün daha iyi olmana nasıl sevindim, inan. Birde aklıma ne geldi, mutluluk hormonu salgılansın diye kızlar ben muz yiyorum, ayy canınız gece vakti çekecek amam ne yapayım söylemem lazım, bir tek muz yemekle depresyon geçmez ama, bu depresyon işi ekip işi, bu ekibin içinde terapi var, ilaç tedavisi var, yoga meditasyon var, yürüyüş alışveriş var, muz ve tatlı var, hepsinin bu konuda ayrı yeri var. Bende hepsini sizinle paylaşıyorum. Hepsi bir araya gelince depresyona komacan bir tekme atıyoruz ve onu kapıdan kovuyoruz.. Süper değil mi. İşte böyle aynı "Elbette" şarkısında olduğu gibi 3 gün yağmur yağıyorsa 4. gün açacaktır hava. Önemli olan bu 3 günün çabuk ve kolay geçmesini sağlamaktır. Hayırlısı ile inşallah bu atak ta atlayıp geçecek. Ve sen yağmurdan sonra çıkan güneşe bakıp "çok şükür" diyeceksin. Tatlı rüyalar Melekciğim, yarına kadar Allah'a emanet olun ana kız... :))
 
Zeyno'm, eğer hala hastalanmadıysan bir tahlil yaptırmanda fayda var, tedbir her zaman iyidir, inşallah sonuç senin istediğin gibi çıkar, hadi hayırlısı diyorum. Yoksa bir tosbağacık daha mı geliyor aramıza??? Sana da tatlı rüyalar Zeyno'm, sonucu bekliyoruz. Allah'a emanet ol inşallah.
 
merhaba ben 36 yaşında ve manik depresif teşhisi yeni konmuş biriyim. hastalığı öğrendiğimden beri moralim çok bozuk henüz evlenmedim, eş adayıma durumumu nasıl izah edeceğimi bilmiyorum . ayrıca jinekolojik bir sorunum var endometriosiz denen bir rahatsızlıktan dolayı dr tüp bebek yapmak zorunda kalabileceğimi söylüyor. ilaç olarak şuan lityum kullanıyorum, psikiyatrım eğer atak geçirmezsem 2-3 sene sonra anne olmam için ilacı kesebileceğini söyledi. ama ben çok endişeleniyorum. tüp bebek yapmak zorunda kalırsam tedavi esnasında atak geçirir miyim. üstelik o zaman yaşım 39 u bulacak. inanın bu hastalığı öğrendiğimden beri görücü usulü tanıştırmaları bile geri çevirir oldum. çocuğa hastalığımı ve psikiyatri kliniğinde tedavi gördüğümü söylemek zorunda olmak bana ölüm gibi geliyor. sürekli karamsarım. özellikle bahargünay hanım sizden yardım rica ediyorum çünkü anladığım kadarıyla siz de bipolarsınız. ne olur bana tavsiyelerde bulunun ben bu hastalıkla hayatımı nasıl toparlayacağım
 

baharcım nasılsın benimkasıklarımda ağrı var baya neyse gebeliktestiyaptım negatif çıktı yani hamile değilim ama baya olamadığım için rahatsızlık veriyor stresten galiba bu ay ilaçdeğişikliğiyle uğraştım ya ondan heraldeee aman ne biliyimmm yaaa ...
sevgili baharcım yardımcı olur tabi onun konuşmaları terapi gibi geliyor insana meraketme inş. sende şifa bulursunnnn...
aramıza hoşgeldin bu arada ...:)
 
Sevgili Mavim1453, aramıza ve sayfamıza hoşgeldin... Şu anki duygularını çok iyi anlıyorum, ve sana yazacaklarım inan teselli vermek için değil, yaşanmış duygular. Biz insanlar doktora gittiğimizde ve doktor bize yeni bir teşhis koyduğunda teşhis ne olursa olsun ve hangi hastalık olursa olsun her zaman olumsuz düşünüyoruz, ve en kötüsü başımıza gelmiş gibi oluyoruz, inan hepimiz öyleyiz. Oysa ki çok daha kötü hastalıklarla mücadele eden, yüzde yüz ölümle sonuçlanacak hastalıklarla yaşam mücadelesi veren kardeşlerimiz var, onlar da muhakkak ilk öğrendiklerinde şok olmuş ve dünyaları başlarına yıkılmıştır. Oysaki bizim hastalığımız ne bulaşıcı ne de ölümcül... Düşünsenize HIV virüsü taşıdığını öğrenen AIDS hastası insanlar var, onlar için grip mikrobu bile hayati tehlike taşıyor, çünkü bağışıklık sistemleri çok zayıf. Bu nedenle psikolojik rahatsızlıklar ne utanılacak bir durum ne de saklanılacak bir ayıp. Bu nedenle senin söylemekten çekineceğin bir ayıbın yok, öncelikle sana bu sayfada hastalığını bir eksik bir ayıp gibi görmemeni, ardın da onunla yaşayabilmeyi, onunla yaşarken yeniden umut etmeyi, düştüğünde en az yara ile çabucak kalkabilmeyi, depresif atak yaşarken hayatı yavaş yaşamayı, mani atağı yaşarken taşan neşeni nasıl seveceğini, kısaca kendini nasıl yeniden seveceğini göstermeye çalışacağız... Burada hepimiz en az 3-5 yıldır tedavi gören arkadaşlarız.. Hepimizin az çok tecrübesi var. Ben 17. yılıma girdim. Hamdolsun ki kendimi idare etmeyi güzel öğrendim. Depresyonla yaşamak, güzel geçirdiğin her güne şükrederek yaşamaktır. Kendini cezalandırılmış, bu durumu dünyada yaşayan ve başetmeye çalışan tek senmişsin gibi hissedebilirsin. Tek "sen" olmadığını söylemek için buradayız.. Bizi takip et..
Gelelim evlilik meselesine.. Henüz seninle evlenmek için seni isteyenler arasında senin aşık olduğun, kalbinin aktığı biri olmadan "evleneceğim kişiye nasıl açıklarım" gibi bir düşünceye kapılma! Bulaşıcı bir hastalık taşıyormuş gibi kendine eziyet etme, bu ilaç tedavisinin sende iyileştirdiği yaraları tekrar açar, ve senin kendine olan özgüvenini de yitrmene sebep olur, öncelikle kendi değerini tekrar keşfetmen, aynada dimdik durabilmen, uzun soluklu bir yolda sabırla ilerleyeceğini bilmen önemli. Yılmak yok, olurmu? Bak biz buradayız, ben bu 17 yılda yüzlerce kez düştüm de hiç kalkamayacağım sandım, ama bak şimdi düşenlere el uzatabilir oldum çok şükür.. Bir gün bende düşünce sizlerden destek bekleyeceğim. Düşmemek için doktorun verdiği ilaçları kendi kafamdan kesmiyorum !!! Bu çok önemli. Artık iyiyim, 5-6 ay kullandım, bırakabilirim demek yapılan en büyük hatalardan biridir, ve hastayı taa en başa döndürür.
Sonuçta bu hastalık Allah korusun ölümcül bir hastalık olmadığına göre yolumuz uzun. Bu uzun yolda el ele tutuşup yürüyoruz, gel sen de bize katıl. Hastalığını kabullenmek tedavi olmayacağın anlamına gelmez ki, sadece onunla yaşamayı öğretir sana.. Hayat öyle mucizevi birşey ki, insan başına ne gelirse gelsin önce inkar sonra isyan ediyor, sonra sonra yavaş yavaş alışıyor.. İlk yıllarda ilaçlarımı kendi semtimdeki eczaneden aldırmazdım anneme, biliyormusun.. Kadıncağız gidip taa Üsküdar'daki bir eczaneden alırdı. O zaman 19 yaşındaydım, yani senin düşündüğün ya da düşünebildiğin birçok şey bizlerin hayatından geldi geçti. O nedenle buraya yazacağın hiçbir duygu ve düşünceyi garip karşılamayız. Aksine o düşünce ile nasıl mücadeleedeceğinin yolunu gösterebiliriz.
Endometriozis konusu ayrı bir konu, jinekoloji ile ilgili, o konuda birşey diyemem. Ama şimdi tıp çok ileri, bakarsın 2-3 seneye sen ilaçlarını kesinceye kadar bir yöntem bulunuverir. Bırak her yılı, hergün farklı birşey çıkıyor. Umut etmeden yaşayamaz insan. Sakın umut etmeyi bırakma. Bu geceden başlayarak her gece yataken şunu söyle kendi kendine.. "bugünü bitirdim çok şükür, yarın bugünden daha güzel olacak" . Bizler hergün buradayız. Ne zaman yazmak istersen, ne zaman müsait olursan yaz. Sadece bana değil, melek, zeynep, üçrenkmavi,ceren, nil (Nil ve Ceren'in yeni bebekleri oldu, taze anneler şimdilik yazamıyorlar) ve diğer arkadaşlarımız da tecrübeleri ile sana yol gösterir dertlerini paylaşırlar. Şimdilik hoşçakal, tüm soruların için ve herşey için buradayım.. Allah!a emanet ol canım, tekrar hoşgeldin aramıza..
 
Kızlar ikinize de tatlı rüyalar diliyorum, dualarım sizlerle, inşallah Meleğim daha güzel birgün geçirmiştir. Aramıza yeni bir arkadaş katıldı. İnşallah o da iyi olacak en kısa zamanda. Hepinizi seviyorum, canlarım. Dualarım sizinle.. Sizler benim bebeeemsiniz :))) Yarın görüşmek üzere
 

Baharcım sanada tatlı rüyalar canım.. Benimde dualrım sizlerle iyiki varsınız..
Yeni gelen arkadaşa da hoşgeldin diyorum..
baharcığım psikolog gibidir arkadaşım o bitanedir.. İstediğin herşeyi sorabilirsin bizlerede
Ben bipolar değilim anksiyete bozukluğu depresyon benimki ama elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışırım
Bu durumda bir de hamilelik geçirmek yıpratıcı oluyor ama bu günümede hep şükür ediyorum..
Gerçekten Baharcım insan en kötüsü benim başıma geldi diye düşünüyor halbuki öyle değil.. Dediğin gibi neler var neler..
Hepinizi seviyorum görüşürüz kızlarr..
 

sevgili baharcığım satırların bana ilaç gibi geldi, öyle içtensin ki seni yanımdaymışsın gibi hissettim inan. hastalığımı ailemin dışında hiç kimse bilmiyor. o yüzden bu derdimle ben çok yalnızım, ama iyi ki sizler varsınız. bunun için çok çok teşekkür ederim.
nereden başlayayım bilemiyorum ama ilk aklıma gelen evet ben de ilaçlarını mahalledeki değil başka semtteki eczaneden alanlardanım birkaç kez anlatabilmek istedim ama psikiyatriye ilgili konuşurken birden insanların ifadeleri değişiyor, en azından benim çevremde böyle olduğu için hemen konuyu kapattım. ben henüz mahalle eczanesinden alışveriş yapabilecek, insanlara hastalığımı söyleyebilecek
güce sahip değilim belki de hiç olmayacağım bunu bilemiyorum. ama elbette bu ilaçlarımı dr dan izinsiz bırakacağım ya da aksatacağım anlamına gelmiyor. ben tedavimi muntazam şekilde yapıyorum. bu bir süreç mi atlatabilecek miyim yoksa hep böyle hastalığından utanan biri mi olacağım bunu da bilmiyorum. tedavim muntazam olduğu halde acaba tekrar atak geçirir miyim diye endişelerim var. çünkü hastalığım daha yeni tecrübesizim. lityum tam koruma sağlar mı, ne olursa yeniden atak geçiririm, mevsimsel geçişlerde nasıl etkileneceğim, vs. bir sürü soru işareti var kafamda.

henüz karşına aşık olduğun kişi çıkmadan hastalığını nasıl açıklayacağını düşünme demişsin. işin kötüsü öyle biri var bahar. ben bir süre önce görücü usulü biriyle tanıştırılmak için bir telefon aldım. ama hastalığımdan dolayı tanışmaya cesaret edemedim tabi aracıya bunu da söyleyemiyorum. ben işsizim henüz evlenemem belki daha sonra tanışırız deyip oyaladım. sonra bana bi haber geldi ki, çocuğun ailesi benim geçirdiğim miyom ameliyatını duymuş, bunun çocuğu olmaz belki diye korkup vazgeçmişmiş. ooo kadar fena oldum ki. dedim ki kendi kendime bir miyom ameliyatından vazgeçen aileler var bir de benim manik depresif olduğumu bilseler beni hiç istemezler demek ki. bu duygu hala hüküm sürüyor bende neyse aradan biraz zaman geçti, beni yaşlı bir hanımla tanıştırdılar. kadın sürekli benimle iş bulup bulmamamla ilgileniyor falan, beni oğluyla da tanıştırdı. ben ooo kadar zor beğenen biriyim ki, yıllardır kimseyi beğenmedim. ama bu çocuğu gördüğüm andan beri hep aklımda. işin kötüsü de bu zaten çünkü bu hanım ve oğlu miyom ameliyatından dolayı beni istemekten vazgeçen aile çıkmaz mı :O ya şok oldum. aracılar diyor ki neymiş efendim başta yanlış anlaşılma olmuş çocuğu olmazsa diye endişe etmişler ama sonra aileye mavim1453 ün kısırlık problemi yok denince iş düzelmişmiş. gerçi kadın bana beni çok seven bir büyüğüm gibi yanaşıyor, talip olduklarına dair emare yok, ama aracı olanlar çocukla birbirinizi tanıyın dedi geçenlerde. aralarında ne konuşuyorlar bilmiyorum ki, aracılar bana böyle diyor. bu akşam kadın oğluyla beraber bize geldi. çay içmeye. kalkarken de evinizi gezebilir miyim deyip, odalara kadar göz attı :) bilmiyorum sadece beni sevdiği için mi geldi yoksa öyle bir düşünceleri var mı, ama sorun şu, onların o düşüncesi varsa eğer ben ne yapacağım bahar. miyom ameliyatından korkan aileye ben bipolarım nasıl diyeceğim ben. beni kabul ederler mi ki..ne olur bana bir akıl verin, çok yalnızım. yıllardır kimseyi beğenmedim, şimdiyse beğendiğim kişinin gözlerinin içine bakmaya bile çekiniyorum. canım acıyo

zeynep, üçrenkmavi,ceren, nil sizleri çokçok tebrik ederim, darısı başıma inşallah. sizler de bipolar mısınız yoksa başka rahatsızlıklar mı ? özellikle bipolar anneleri duymaya ooooooo kadar ihtiyacım var ki, çünkü umut onlar bana
 
Herkese yeniden merhaba...Yaklaşık bir yıl önce tanışmıştım bu sayfayla.Sizin yazdıklarınız bana umut olmuştu .Bütün sayfaları tek tek okumuştum . Uzun zamandır da uğramıyordum . Yazdıklarınızı tek tek tek yendien okudum . Birbirine ihtiyacı olan insanların kenetlenerek hayata tekrar bağlanması beni çok etkiledi.Yazdıklarınızı her okuyuşta yenilendiğimi hissediyor , moral buluyorum .
Ben de bipolar hastasıyım .Üniversite son sınıfta rahatsızlandığımın üzerinden tam on yıl geçti. Bu süreçte sadece bir defa ilaçlarımı bıraktım ve en başa döndüm . o zamandan beri ilaçlarım farkılılık gösterse de şu an sadece 12.5 mg lep... kullanıyorum gece yatarken .Koruyucu tedavi olarak . Başlangıçta ağır ilaçlar kullandım . Yaklaşık 4 yıldır ser... 125 le başyaıp dozu gittikçe düşürerek 25 mg kadar kullandım. 3.5 yıldırm evliyim ve artık mart ayı gibi bebek düşünüyoruz. Eşim tanıştığımızdan kısa bir süre sonra rahatsızlığımı öğrendi ve benimle birlikte kontorollere geldi. Başlangıçtan beri hep yanımdaydı. İlaçları hiç aksatmadan almak , ben iyiyim diye ilaçları bırakmamak çok önemli. Şu an İzmirdeyim ailemden ayrı , aynı zamanda çalışıyorum öğretmenim. Hiçbir zaman kendimi soyutlamadım en yakınımda güvenebileceğim bir iki arkadaşım durumumu biliyor, Ailem en baştan beri bu süreçte beni hiç yalnız bırakmadı bu faktörlerin çok önemli olduğunu düşünüyorum .Burda da çok şükür sizlerin varlığı beni rahatlatıyor . Hamilelik haberini ben de size vermek istiyorum en kısa zamanda beni de aranıza alırsanız çok mutlu olurum...
Aslında geçen yıldan beri bu sürece kendimi hazırlamaya çalışıyorum . Bipoların dışında evlendikten sonra melanom (erken teşhis) troid(erken teşhis)iki ayrı ameliyat geçirdim .Rabbime şükürler olsun hayattayım .Hipoglisemim de var hamillelik benim için belki sizlerden daha kontrollü ve değişen hormonlarla daha sıkıntılı geçecek bilemiyorum ama çok istiyorum . Bahar özellikle sana sorularım var bana yardımcı olursan sevinirim ... Allah önce bize sağlık , mutluluk versin sonra hayırlısıyla her şey olur inş. Bu rahatsızlığı yaşayan , sıkıntılarla boğuşan anne olmak için çırpınan herkese Allah yardım etsin.
 
Arkadaşlar üç haftadır İstanbuldaydım, yeni doktorum Mehmet Emin Ceylan'ın tedavisi altındaydım gerçekten çok iyi bir doktor tavsiye ediyorum (Muaynanesi Bakırköy-İncirlide internetten ulaşabilirsiniz) ben 13 senedir tam olarak iyileşemedim Mehmet Bey tedavimin yetersiz olduğunu söyledi gerçekten ilaçları çok iyi geldi size öenrmeyi görevim biliyorum... Yeni arkadaşımız Mavi 1453 hislerini çok iyi anlıyorum ben bu düşüncelerin üstesinden tam tersini yaparak durumumu kabul edip, insanlarla paylaşmaktan çekinmeden geldim üniversiteye giderkende eşimle tanıştıktan sonrada durumumu olduğu gibi herkesle paylaştım insanlar acımasız değil, inan bana herkes destek oldu sana tavsiyem durumunu kimseden gizleme tanıştığın kişi sana gerçekten değer veriyorsa seni anlar ve destek olur fakat herzaman iyi niyetli,sabırlı,içten davran ve hastalığını anlamaya çalışıp inasanlara kendini kapama. Allah yardımcın olsun eğer İstanbuldaysan Mehmet Beye gitmeni öneririm çünkü düzün tedavi ile rahatsızlığın kısa sürede kontrol altına alınır. Baharcım sanada tekrar teşekkür ederim benim yeni doktorumu bulmama vesile olduğun için, sana bebeğin olduktan sonra bebeğe bakıp bakamadığını soracaktım bana benim gücüm yetmez ve uykusuzluk hastalığımı tetikler gibi geliyor ve atak geçirirsem ne yaparım endişesi var bana yardımcı olursan sevinirim hepinize sevgiler arkadaşlar.....
 
Henüz herşeyin başında olduğun için kafanın karışık olması o kadar normal ki canım, ne yapacağını bilememen, neler yaşayacağını bilememen çok normal. Olsun en azından bir sıkıntın yaşadığında danışacağın bizler varız. Öncelikle henüz tedavinin başındasın ve inşallah lityuma cevap verir tedavin, mesela lityum bana hiç iyi gelmemişti, bu nendenle başka ilaçlar kullandık. Ama lityum iyi gelmezse de hiç panikleme, piyasada o kadar çoook ilaç çeşidi varki bu hastalık için, onun için içini ferah tut. Doktorlar ilk önce lityumu önerirler, tedaviye cevap alınamazsa o zaman başka seçeneklere bakarlar.
Gelelim durumu kabullenme konusuna, ne zamanki tedavin cevap verecek, sen kendini daha iyi hissedeceksin ve günlük hayatını daha kolay yaşayacaksın, işte o zaman hastalığın sana hükmetmediğini anlayacak, aslında bipolar olmanın çok ta korkulacak birşey olmadığını, ilaçlarını içip tedavini sürdürdüğün sürece günlük yaşantına herkes gibi devam edebildiğini, sadece bazı duyguları daha yoğun yaşadığını anlayacak, ve artık saklanmanın anlamsız olduğunun farkına varcaksın. Günümüzde satılan ilaçların yüzde 60'ının antidepresan grubu olduğunu dikkate alırsak, psikiyatrların randevuloarının ne kadar dolu olduğunu düşünürsek, en fazla 1 yıl içinde ilaçlarını kendi mahallenin eczanesinden almanın aslında farklı birşey olmadığını düşünmeye başlayacaksın. Çünkü psikiyatrik hastalıklarla her ailede mücadele eden birisi mutlaka var... Ama biz bilmiyoruz...
Tabiiki sen de aşacaksın kendini, bundan hiç şüphen olmasın.. Nasıl ki tohum toprağın altında bir süre bekler sonra çimlenir ve filizlenir, ve nasıl ki tüm bunlar bir zaman sürecidir, zaman ister, bu zaman geldiğinde sende herşeyin yoluna girdiğini hissedeceksin... .Zaman sadece biraz zaman gerekli...
Gelelim, beğendiğin kişiye durumu açıklama meselesine.. Evlilik o kadar değişik ve uzun bir yolki, bu yolda yürüyeceğin kişi seni olduğu gibi kabul eden biri olmali ki her anında sana yoldaş olabilsin, balayı gibi değil sadece, gerçek anlamda sevgi bu demek, her anında, her zaman, koşulsuz şartsız kabul etmektir. Bu nedenle iş ciddiye bindiği zaman durumunu muhakkak bir şekilde açıklamak gerekecektir. Eğer sana talip olarak gelirlerse veya niyetlerini belli ederlerse ailen veya sen konuyu açarsınız. Bipolar yerine şakar hastası da olabilirdin, kalp hastası da olabilirdin. Bu durumda da izlenilmesi gereken yol aynı olacaktı. Eğer durumu anlayışla karşılamazlarsa zaten bir ömür boyunca yanında yanıbaşında olacak doğru insan değildir.. Ne olur kendine güvenmeyi öğren. Sende herkes gibi çok değerlisin, ve ne olur kendini küçümseme.. Şu anda bu kişiye karşı hissettiklerini çok iyi anlıyorum. İnşallah hayırlısı olur. Gelişmeleri bekliyoruz..
İlaç tedavisine başlayalı ne kadar oldu.. Kendinde bir iyileşme hissediyor musun? Yan etkiler varmı? Doktor olarak kime gidiyorsun? Bunları da yazmayı unutma olurmu.. İlaç olarak sadece lityum mu kullanılıyor yoksa ek ilaçla tedavin destekleniyormu? Bunları da bizimle paylaşırsan iyi olur. İnşallah bir daha başka atak geçirmezsin. Hastalığın ilk olarak mani atağı mı yoksa depresif atakla mı farkedildi. Bunlar da önemli aslında. Önemli olan bir konu daha, atakların şiddeti, normal hayatını ne kadar etkiliyor atakların. Mesela sosyal ilişkileirini, ev hayatını etkiliyor mu.. Cevapalrını merakla bekliyorum..
 
Canım, seninde güzel haberlerini burada paylaşmak, gebelik takibindeki gelişmeleri görmek için sabırsızlanıyoruz... İnşallah hayırlı haberlerini alacağız. Ve herşey yolunda gidecek, tüm soruların için buradayım güzelim. Ne istersen sorabilirsin. Tüm bu süreçte her konuda yanındayım..
 
Merhaba canım, nasılsın? Yeni tedavin nasıl gidiyor, özlettin kendini kız. Kuşlar çok iyi olduğunu söylüyor :)) Canım ya, iyi olmana ne kadar seviniyorum bir bilsen.. Aramıza yeni yeni arkadaşlar katılıyor, giderek kalabalıklaşıyoruz. Birkaç seneye mini mini bebeklerden takım kurmayı planlıyorum :)) Canım benim bana bir soru sormuşsun, evet çocuk sahibi olmak çok güzel ama, 6. aydan sonra özellikle çocuğa bakmak gerçekten çok zor. İçim sıkıldığı zaman dışarı istediğin gibi çıkamıyorum, istediğim kadar uyuyamıyorum. Bunlar bana bazen çok sıkıntı veriyor. Geceleri uyumam için çok büyük bir şansım var. Annemle teyzem üst katta oturuyorlar, gece bebeğe onlar bakıyor, Allah razı olsun, ama onlar da 70 yaşında, bende çok yüklenmek istemiyorum onlara, ama uykusuzluk gerçekten bizi çok etkiler, ama yinede idare etmeye çelışıyorum çünkü ayakta durmak zorundayım, kendime eskisi kadar vakit ayıramıyorum doğru, ama herkes bu yollardan geçiyor, bende geçiyorum, bu durumda yapmam gereken en iyi şey mükemmeliyetçiliği bir kenara bırakıp yapabildiğim kadar şeyle mutlu olmak diye düşünüyorum. Yoksa mükemmeliyetçilikle çocuk bir arada yürümez, ben kendimi mutsuz hissederim. İşte annelik böyle gidiyor, şimdilik daha yürümüyor ama oğlum çok hareketli, zaptedemiyorum. Beni çok yoruyor şimdiden. Bazen gözümden uyku akıyor. Benim sana tavsiyem, anne olmadan önce mutlaka sana yardımcı olacak bir aile büyüğünü, anneni kayınvalideni veya bakıcı ayarlaman, bu herkes için değil ama ilk 1 yıl bizim için çok önemli. Çünkü kendi sağlığın için günde en az 9-10 saat uyumalısın. Bu şart, olmazsa olmaz yani. Biraz emekli hayatı yaşamalıyız yani biliyorsun, çok sıkıntı olmaz, yaramaz bize. Bu nendenle ne olur ama ne olur hazırlığını yap, birini garantile öyle doğur, bir büyük lazım mutlaka, ama mutlaka!!! sevgiyle kal canım arkadaşım.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

bipolar bozukluk çocuklarda ve genç ergenlerde görülür mü?
Yorumlar
4
Görüntüleme
6K
DagCicegi
Bipolar bozukluk veya iki uçlu duygudurum bozukluğu
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
28K
tourmaline
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…