Üzüntünüzde haklı olabilirsiniz ama mesela beni bu düşünce tarzı çok yoruyor ve açıkçası ben de sizin gibi insanlardan uzak duruyorum.
Sürekli impilant yaptırmış arıyım, bileğini burkmuş gideyim buz koyayım, başı ağrımış ilaç vereyim vs.. yani bu yoruyor.
Hep bi görevmiş gibi, hayat gailesine dalıp unutsam küsecek darılacak sanki karşımda ki kişi.
Çalışıyorsunuz, işiniz var, çocuklarınız var, evliliğiniz var.. o neden aramadı, bu neden sormadı kurup durmuşsunuz kendinizi.
Belli ki mesafeli durmaya çalışıyorlar, bunun altında illa kötü niyet olmasına gerek yok, sebepsiz mesafeyi ben de severim mesela.
Bence siz biraz kimin ne yaptığından izole olup, kendi hayatınıza odaklanın daha iyi gelecektir.
Çok çektim çünkü. Bir de kendilerini "biz iyilik yapıyoruz" diye lanse etmiyorlar mı..İyilik karşılıksız yapıldığı için iyiliktir adı, kaldı ki senin beni habire araman belki benim için iyilik değil mesela? Her akşam istisnasız iş çıkışında arayıp yemeğe davet etmen benim için boğucu örneğin, anla bunu. Anla ve düşman kesilme bana. 
