Evet. Dediğim gibi meşguliyetim arttığı zaman ya da Bi sıkıntım olunca falan düşünecek geçiyor zaten. Boş kalma,
Takip ettiğin Bi dizin olsun, okuduğun Bi kitap olsun. Kendini odakladığın Bi amacın olsun. Muhtemelen senin beynin de benim gibidir. Tek iş yapamam mesala. Bi şey yerken bile birşey okurum temizlik yaparken kulaklıkla Bi şey dinlerim. Müzik değil ama müzikle hayal kuruluyor.
Sevdiğim Bi programı açarım. Ama tek iş yapamam. Muhtemelen hayal kurmanın verdiği mutluluğa kapılıp uygunsuz zamanlarda yatmak istiyorsun. Yalnız kalmak istiyorsun. Bunları yapma. Kendini hep meşgul et. Ha ben kendi kendime çok düşünürüm yine. Ama hayal şeklinde değil. Gerçek konuların üzerinde. Ben bunun Bi hastalık olduğunu düşünmüyorum. Özel Bi durum gibi. Belki de beyin korumaya almıştır.
Bu ilacı bıraktıktan sonra hayatımda bir şeyler ters gider mi, insanlar bir müddet bu ilacı kullandıktan sonra ömür boyu mu bu ilaca bağımlı yaşıyor? Sizce doğru mu yapmış olurum?
Yalnız kalmamak zor, iletişim becerilerim yüksekti aslında zaman geçtikçe böyle oldu. Sevmediğim bir yerde olup sevmediğim bölümü okumanın da etkisi vardır elbet, ve ait hissetmediğim bir çevre. Zihinsel hastalıkların çoğu da burada başlamıyor mu zaten? :) İlaç alıp kolaya kaçmak istiyorum ama bir hayat amacı bulup çalışmak lazım :)
Bir de biraz absürt hayal ediyorum mesela kalsiyum molekülleri elinde bıcakla enzimlerin ipini kesiyor, enzimler hücre zarını parçalıyor mesela. Bunun çok faydasını gördüm.
yazılım zor bir bölüm gerçekten nasıl çalışılır pek fikrim yok ben sayısal çıkışlıyım aslında genel olarak derslerimde iyidi matematik geometri hariç fen derslerim çok iyidi asıl ilgi alanım biyolojiydi veterinerlik fakültesi yazmadığıma pişmanım
