Maladaptive daydreaming hastalığına öneriler

Bende de bu problem var. İşsiz olduğum 1.5 sene içerisinde çok artmıştı. Ama 2 senedir baya azaldı. Arkadaşlar edindikçe, aklımı işimle meşgul ettikçe, kitap okuyup film izledikçe bende baya azaldı. Ama bendeki en etkili çözüm 2 sene içerisinde edindiğim arkadaşlar. Size de tavsiyem beyninizi sürekli meşgul edin. Diyelim ki kitap okurken yine hayal kurmak istiyorsunuz bu sefer ayağa kalkın sesli okuyun o kitabı. Ya da film izliyorsanız türkçe izlemeyin ingilizce altyazılı izleyin. Böyle böyle yaparak atlattım ben. Umarım siz de atlatırsınız :)
 
Siz sanırım doktorsunuz, öyle anladım. Psikolog çağla hanım'ın kurduğu Özgür Düş Platformu'nu takip ediyordum. Davranış bozukluğu olduğunu söyledi ve bölümde buna dair eğitim almadıklarını söylemişti. Bir de aynı durumu yaşayan arkadaşım psikiyatra gitti, ilaç yazıp yolladı. Koyduğu tanı da dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu idi, halbuki Md'li biri saatlerce odaklanıp hayal kurabilir. İlaç derslerdeki performansını iyileştirdi fakat insani ilişkileri kötüleşti. Ben de kendim baş edebilirsem halledeceğim, olmazsa uzmana görünceğim dedim.
Görmemiş olabilirim kusura bakmayın. Sizi kırdıysam da özür dilerim, aslında sinirli değildim ama hiddetli gibi görünüyor yazım biraz 🙈

Ben de sizin için bi notlarımı açıp okuyayım gece 😊
 
Bende de bu problem var. İşsiz olduğum 1.5 sene içerisinde çok artmıştı. Ama 2 senedir baya azaldı. Arkadaşlar edindikçe, aklımı işimle meşgul ettikçe, kitap okuyup film izledikçe bende baya azaldı. Ama bendeki en etkili çözüm 2 sene içerisinde edindiğim arkadaşlar. Size de tavsiyem beyninizi sürekli meşgul edin. Diyelim ki kitap okurken yine hayal kurmak istiyorsunuz bu sefer ayağa kalkın sesli okuyun o kitabı. Ya da film izliyorsanız türkçe izlemeyin ingilizce altyazılı izleyin. Böyle böyle yaparak atlattım ben. Umarım siz de atlatırsınız :)
Eğer özel olmayacaksa yaşınız kaç? Ben bayağıdır bununla yaşıyorum aslında sosyalken de vardı ama kontrol altındaydı tabii. Sanırım asla geçmeyecek bir şey.

Önerileriniz özellikle sesli okuma kısmı mantıklı geldi bana, onu deneyeceğim bakalım. Teşekkür ederim, siz de umarım bu illere tutulmazsınız bir daha :)
 
Görmemiş olabilirim kusura bakmayın. Sizi kırdıysam da özür dilerim, aslında sinirli değildim ama hiddetli gibi görünüyor yazım biraz 🙈

Ben de sizin için bi notlarımı açıp okuyayım gece 😊
Hiddetli değil de endişeli ve "hemen hemen tedaviye gitmelisiniz yoksa çok geç olurr" tarzı bir şeydi 😂

Yardımınız için çok teşekkür ederim, işinin uzmanına denk gelmişim ne güzel.
 
Eğer özel olmayacaksa yaşınız kaç? Ben bayağıdır bununla yaşıyorum aslında sosyalken de vardı ama kontrol altındaydı tabii. Sanırım asla geçmeyecek bir şey.

Önerileriniz özellikle sesli okuma kısmı mantıklı geldi bana, onu deneyeceğim bakalım. Teşekkür ederim, siz de umarım bu illere tutulmazsınız bir daha :)
25. Bende de kendimi bildim bileli var. Ama özellikle 2018-2020 arası tavan yaptı. Ailemin yanında bile oturmuyordum sürekli başka odada başka bir hayatı yaşıyordum zihnimde. Ama çok şükür baya baya azaldı. Şu an olsa bile çok az oluyor ve genelde gün içinde yaşadığım olayları zihnimde devam ettiriyorum o da maksimum 2 dakika sürüyor sıkılıp bırakıyorum :)
 
Çocukluktan kaynaklanıyor olabilir mi? Çok çok küçükken her çocukta var olan bir şey tabiki ama bu yaşta Defne'lerimin Emre'lerimin falan olması 😂 Yazdığınız farklı bir açıdan bakmamı sağladı şuan, düşüneceğim. Teşekkürler

Zeki olduğumu söylerler ama üstün zeka durumları falan yok tabii, 23
Şunu kaydetmiştim bi zaman. Biri diyordu ki çocukken değiştirmeye gücüm yetmeyen şeyler için ayrı bi dünya kurmuştum, ağrıma gidiyordu çaresizlik. Böyle bir tramvadan kaçınma için bi oyun sonra alışkanlığa dönmüş olabilir. Tam teşhis bu da olmayabilir. Oyun bağımlılığı daha muhtemel. Bu hastalık daha farklı bence.
Bağımlılık eğiliminize bakın genel olarak..
 

Eklentiler

  • 9E1AAF0D-4B48-4A82-AD38-4646B9BAEF0B.jpeg
    9E1AAF0D-4B48-4A82-AD38-4646B9BAEF0B.jpeg
    117,4 KB · Görüntüleme: 140
25. Bende de kendimi bildim bileli var. Ama özellikle 2018-2020 arası tavan yaptı. Ailemin yanında bile oturmuyordum sürekli başka odada başka bir hayatı yaşıyordum zihnimde. Ama çok şükür baya baya azaldı. Şu an olsa bile çok az oluyor ve genelde gün içinde yaşadığım olayları zihnimde devam ettiriyorum o da maksimum 2 dakika sürüyor sıkılıp bırakıyorum :)
Yakınmışız :) Ne mutlu atlatmışsınız. Umarım ben de o seviyeye gelirim birgün 🙏
Şunu kaydetmiştim bi zaman. Biri diyordu ki çocukken değiştirmeye gücüm yetmeyen şeyler için ayrı bi dünya kurmuştum, ağrıma gidiyordu çaresizlik. Böyle bir tramvadan kaçınma için bi oyun sonra alışkanlığa dönmüş olabilir. Tam teşhis bu da olmayabilir. Oyun bağımlılığı daha muhtemel. Bu hastalık daha farklı bence.
Bağımlılık eğiliminize bakın genel olarak..
"çocukken değiştirmeye gücüm yetmeyen şeyler için ayrı bi dünya kurmuştum, ağrıma gidiyordu çaresizlik."

Sanırım sebebini buldum. Çünkü küçük bir çocuk için ağır şeyler yaşadım. Ve çok yalnızdım. Git gide kendi dünyama çekildim. Beynimiz garip, bizi korumak için resmen kendine hayali bir dünya yaratıyor. Yalnız olduğumuzu, güçsüz olduğumuzu fark etmememiz için elinden geleni yapıyor Çok teşekkür ederim, bu söz ve fotoğraf bana etkileyici geldi
 
Coping mekanizması derken ne demek istediniz tam olarak? Aslında bir çeşit bozukluk bence de, başka sebeplerin yansıması
Baş etme mekanizması demek istedim. Kusura bakmayın Türkçe - ingilizce karışık saçma sapan yazmışım niyeyse. Hayatta karşılaştığımız strese karşı farklı farklı baş etme mekanizmaları geliştiririz çocukluktan itibaren. Bunlardan bazıları faydalı bazıları faydasızdır. Aşırı hayal kurmak, Dünya'nın en kötü baş etme mekanizması değil açıkçası bana göre. Çoğu açıdan zararsız bir eylem. Yine kişisel fikrime göre sorun yaratmaktan ya da kendisi bir sorun olmaktan çok hayatında bazı uyaranların eksik olduğunun, hayatını tam anlamıyla yaşayamadığının göstergesi. Kendi hayatını daha aktif yaşamaya başladığında ortadan kaybolacaktır bu durum.
 
Kendim öyle düşündüm, anlıyorsunuz. Diğerleri yok.

diger yazdiklarimdan anladigim kadariyla psikiyatriste gitmediniz, oncelikle bir psikiyatriste gitmeniz lazim ve herhangi bir tani olup olmadigini anlamaniz lazim, eger psikiyatrist ilaclik bir sey degil derse, sonra terapiye gitmeniz gerekir muhtemelen. terapiyi de psikiyatrinin tavsiye ettigi sekilde gidin, yoksa bir terapiste gidip terapiye gerek var mi derseniz, onlar da tabi gel derler.
 
Baş etme mekanizması demek istedim. Kusura bakmayın Türkçe - ingilizce karışık saçma sapan yazmışım niyeyse. Hayatta karşılaştığımız strese karşı farklı farklı baş etme mekanizmaları geliştiririz çocukluktan itibaren. Bunlardan bazıları faydalı bazıları faydasızdır. Aşırı hayal kurmak, Dünya'nın en kötü baş etme mekanizması değil açıkçası bana göre. Çoğu açıdan zararsız bir eylem. Yine kişisel fikrime göre sorun yaratmaktan ya da kendisi bir sorun olmaktan çok hayatında bazı uyaranların eksik olduğunun, hayatını tam anlamıyla yaşayamadığının göstergesi. Kendi hayatını daha aktif yaşamaya başladığında ortadan kaybolacaktır bu durum.
Evet, istemediğimiz hayatı sürdürmeye karşı bir savunma mekanizması olabilir dediğiniz gibi. Önerinizi dikkate alacağım. Teşekkür ederim :)
 
diger yazdiklarimdan anladigim kadariyla psikiyatriste gitmediniz, oncelikle bir psikiyatriste gitmeniz lazim ve herhangi bir tani olup olmadigini anlamaniz lazim, eger psikiyatrist ilaclik bir sey degil derse, sonra terapiye gitmeniz gerekir muhtemelen. terapiyi de psikiyatrinin tavsiye ettigi sekilde gidin, yoksa bir terapiste gidip terapiye gerek var mi derseniz, onlar da tabi gel derler.
İlk baş kendim çözmeye çalışacağım eğer baş edemezsem gideceğim demiştim kendime.
bu arada travma oykunuz var mi?
Evet. Büyük ihtimal ona karşı savunma oluşturdum. Aslında bazı şeylerin sonucunda savunma olarak oluşan bir durum bu galiba, başka şeyleri çözmek gerekiyor.
 
İlk baş kendim çözmeye çalışacağım eğer baş edemezsem gideceğim demiştim kendime.

Evet. Büyük ihtimal ona karşı savunma oluşturdum. Aslında bazı şeylerin sonucunda savunma olarak oluşan bir durum bu galiba, başka şeyleri çözmek gerekiyor.
o zaman trauma focused CBT dusunebilirsiniz, ama size tavsiyem iyi bir psikiyatriste gidip oncelikle ne olmadigini bulun. belki sizin farketmediginz bir seyler olabilir. sonra ona gore bir yol cizersiniz. bi de dusuk doz bazi ilaclar da belki faydali olabilir, denemekten zarar gelmez bence.
 
o zaman trauma focused CBT dusunebilirsiniz, ama size tavsiyem iyi bir psikiyatriste gidip oncelikle ne olmadigini bulun. belki sizin farketmediginz bir seyler olabilir. sonra ona gore bir yol cizersiniz. bi de dusuk doz bazi ilaclar da belki faydali olabilir, denemekten zarar gelmez bence.
Maddi durumum müsait olduğunda düşüneceğim onu, dediğiniz şeyi hiç duymadım bir araştırmam gerek. İlaçtan da korkuyorum doğrusu, bağımlılık riski var ve daha birçok yan etki. Teşekkür ederim önerileriniz için :)
 
Yakınmışız :) Ne mutlu atlatmışsınız. Umarım ben de o seviyeye gelirim birgün 🙏

"çocukken değiştirmeye gücüm yetmeyen şeyler için ayrı bi dünya kurmuştum, ağrıma gidiyordu çaresizlik."

Sanırım sebebini buldum. Çünkü küçük bir çocuk için ağır şeyler yaşadım. Ve çok yalnızdım. Git gide kendi dünyama çekildim. Beynimiz garip, bizi korumak için resmen kendine hayali bir dünya yaratıyor. Yalnız olduğumuzu, güçsüz olduğumuzu fark etmememiz için elinden geleni yapıyor Çok teşekkür ederim, bu söz ve fotoğraf bana etkileyici geldi
Bu sizin sandığınız hastalık değil ama. Kendi kendinize teşhis koymayın.
Dramdan beslenmemin bir modeli bu.
Genelde orda da hüzünlü hayatlar, tripler, büyük dramlar hayal etmenin altında kendi eksiklerimiz var.
Örneğin bi kaza geçirdiğini hayal edip senle ilgilenen insanlar düşlüyorsan ilgi eksiği gibi.
Belirsizliğe tahammül edemeyip konuyu çözmek yerine basitçe topu bir hastalığa atmak eğilimi bu.
Biraz yapınızda tembellik varsa ya da yumurta kapıya dayandıcılık sizi buna itiyor olabilir.
 
Bu sizin sandığınız hastalık değil ama. Kendi kendinize teşhis koymayın.
Dramdan beslenmemin bir modeli bu.
Genelde orda da hüzünlü hayatlar, tripler, büyük dramlar hayal etmenin altında kendi eksiklerimiz var.
Örneğin bi kaza geçirdiğini hayal edip senle ilgilenen insanlar düşlüyorsan ilgi eksiği gibi.
Belirsizliğe tahammül edemeyip konuyu çözmek yerine basitçe topu bir hastalığa atmak eğilimi bu.
Biraz yapınızda tembellik varsa ya da yumurta kapıya dayandıcılık sizi buna itiyor olabilir.
Sizin sandığınız hastalık değil derken?

Evet tembellik var ama bu hastalıkla birlikte oldu bu. Gerçek dünyaya odaklanmak gerek, hayalleri gercek kılmak 👍
 
Sizin sandığınız hastalık değil derken?

Evet tembellik var ama bu hastalıkla birlikte oldu bu. Gerçek dünyaya odaklanmak gerek, hayalleri gercek kılmak 👍
Yani varsayımla teşhis koymuşsunu anladığım kadarı ile uzmanla görüşmediniz diye okudum.
Bir yandan da tamamen buna kapılmış değilsiniz. Belki diyorum sadece bir alışkanlık, kaçınmadır. MD'de biraz daha uyanıklıkta rüya boyutunda işler çığırından çıkıyor..
 
Yani varsayımla teşhis koymuşsunu anladığım kadarı ile uzmanla görüşmediniz diye okudum.
Bir yandan da tamamen buna kapılmış değilsiniz. Belki diyorum sadece bir alışkanlık, kaçınmadır. MD'de biraz daha uyanıklıkta rüya boyutunda işler çığırından çıkıyor..
Evet bazen hayalle gerçeği karıştırabiliyorsunuz. Ama henüz işler çok da çığrından çıkmadı benim için, duzelteceğim inşallah
 
Evet bazen hayalle gerçeği karıştırabiliyorsunuz. Ama henüz işler çok da çığrından çıkmadı benim için, duzelteceğim inşallah
Umarım. 🌺 Bir yardım alın.
Ben kendime teşhis koyduğum en az on şeyin reelde bende olmadığını bi yansıtma sonucu eşimden, ailemden dolayı bende olduğuna inanıp böyle yaşadığımı terapide anladım.
Varlığına emindim halbuki. Ama değilmiş.. Bu süreçte internetten çok okumamanızı tavsiye ediyorum.
 
Umarım. 🌺 Bir yardım alın.
Ben kendime teşhis koyduğum en az on şeyin reelde bende olmadığını bi yansıtma sonucu eşimden, ailemden dolayı bende olduğuna inanıp böyle yaşadığımı terapide anladım.
Varlığına emindim halbuki. Ama değilmiş.. Bu süreçte internetten çok okumamanızı tavsiye ediyorum.
Yardım almak aklımda, şimdilik maddi sebeplerden kenarda dursun diyorum. Bir de hastalıklarımı önemsemeyen, çok abartmayan biriyim yani internetten görüp de bu bende var kafasında değilim, tam tersi bütün insanlar böyledir diyor düşünüp pek umursamıyordum. Uzmanın da iyisini bulmak zor o yüzden bekliyorum biraz para biriktirmem gerek.
 
X