okurken belki an gelecek sıkılacaksınız ama bütün hikayemi anlatmak istedim belki o zaman biri beni anlar.hiç kimse yok çevremde bunları konuşabileceğim ve inanın çok zor durumdayım şuan.işte benim hikayem;
üniversite son sınıfta tanıdım onu.gurbette öğrenciydim.internette tanışmıştık.sohbet edip dertleşiyorduk.hatta o zamanlar ben bir başkasına aşıktım onu anlatıyordum ona.sonra sohbet ettikçe o bana karşı bir şeyler hissetmeye başladı.benim o yaşıma kadar hiç kimseyle sevgili olmamış olmam, düzgün bir hayat yaşıyor olmam çevresindeki kızlardan farklı olmam , onu etkilemişti.görüşmek istedi.böyle bir şey yapacak,nette tanıdığım biriyle görüşecek biri değildim.ama sanırım bende tek taraflı olarak bir başkasına aşık olduğum için onun üzülmesini istemedim.benimle görüşmediği sürece daha da büyütecekti beni içinde.beni gözünde büyütmüş, ulaşılmaz görmüş gittikçe daha da bağlanıyordu.eğer yüzyüze görüşürsek beni gözünde büyüttüğünü anlar,internetteki o gizemin tılsımı kaybolur hisleri ortadan kalkar ve üzülmez diye düşündüm.benim ona karşı hislerim yoktu ve ben bir başkası için üzülürken benim için de o üzülsün istemedim.nitekim yüzyüze görüşmeyi kabul ettim.tek başıma gitmedim tabiki.bir kız arkadaşım geldi benimle,onunda yanında bir erkek arkadaşı vardı.tanıştık oturduk sohbet ettik hep beraber.arkadaşımın bana ilk söylediği ''bu çocuk sana gerçekten aşık'' oldu.bu görüşme orada kalacak sanmıştım.ama öyle olmadı.beni görünce gizem ortadan kaybolunca bu aşkı gözünde büyüttüğünü anlar hisleri kaybolur sandım ama öyle olmadı.internette,telde ve yüzyüze görüşmeye devam ettik.benim ona karşı duygularım yoktu bunu o da biliyordu ama üzülsün istemiyordum arkadaş olarak görüşüyordum.zaman geçtikçe sabahlara kadar nette konuşup sabah kahvaltıya gitmeye akşama kadar vakit geçirip akşam ayrıldığımızda yine telde internette görüşmeye devam ediyorduk.uyku uyumaz olmuştuk.bende yavaş yavaş ona karşı bir şeyler hissetmeye başlamıştım.kasımda tanışmıştık 4.5 ay tabiri caizse peşimden koştu.ve mart ayında sevgili olmuştuk artık.rüya gibiydi her şey.çevremdeki herkes imreniyordu onun beni sewmesine.ilk günden beri hep evlilik konuşuyordu.ailesiyle bile tanıştırmıştı.gözlerimin içine öyle dakikalarca gözleri dola dola bakardı.ama kısa sürdü mutluluğumuz.haziran ayı geldi ve mezuniyet töreninden sonra ailemle memleketime döndüm ve mesafeler girdi aramıza.çok zorlandık.hergün her dk birlikte vakit geçiren biz rahat rahat telde konuşup mesajlaşamıyorduk bile.ben öyle gezip tozmayı seven biri değilim sürekli ailemin yanında olduğum ve mutaasıp bir ailem olduğu için çok zor görüşüyorduk.bir iki dersim kaldığı için bir kaç kere sınav zamanı onun olduğu şehire gittim yalnızca o dersleride verince tamamen ayrılık mesafeler girdi araya.çok uzaktı yaşadığımız şehirler birbirine.derken sorunlar başladı aramızda.sürekli ayrılıp barışır olmuştuk.hem uzaklık hem benim daha öncehiç sevgilim olmadığı için tecrübesizliğim bizi bu hale getirmişti.ama asıl sorun başkaydı ben üniversiteyi bitirdikten sonra ailemle yaşadığım şehirde yüksek lisans yapmaya başlamıştım bütün idealim akademisyen olmaktı bunun için elimden geleni yapıyordum.o ise ortaokul mezunuydu.bu benim için sorun değildi.benim için insan olması önemliydi diplomayla adam olunmuyor.ama yarınbirgün ailemin karşısına nasıl çıkacaktım bundan çok korkuyordum.zaten sert bir ailem vardı birgün karşılarına dikilip böyle bir durum var demem zaten zordu bide bu şekilde iki kat zordu.okumayan insanı nerde buldun tanıdın demiyeceklermiydi.tanıştığımız ilk günden beri bu bizim sorunumuzdu.hep ailem beni sana vermez napacağız ne edeceğiz derdim hep aklımızda böyle bir dert böyle bir sorun vardı.dışardan liseyi olsun okusun istedim kayıt yaptırdı ama sonra devam etmedi.sonra o orda ben burda bu okul sorunuda derken bizim ilşkimizin o rüya günleri kabusa dönmeye başlamıştı.defalarca ayrıldık ama öylesine bir şeydiki bizimki kopamıyorduk.arada o başkalarıyla oldu ben ona inat netten başkalarıyla konuştum ama ne olursa olsun biz hep biribirimde bulduk kendimizi.çok kötü şeyler geçti an geldi aramızda ama sevigimiz hep aynı kaldı.aradan 4-5 yıl geçti böyle bir ayrı bir gayrı devam ettik yolumuza.birara aramız çok kötü idi.msj atıyordum tersliyor küfür ediyor istemediğini söylüyordu.iyice yıpranmıştı artık ilişkimiz.derken birgün msj atmış nasılsa cvp vermiyor diye telimi ortada bırakmıştım.ve onun bana attığı defol git artık anlamına gelen küfürlü mesajını abim okudu ve olan oldu.evdekiler üstüme yürüdü.o an ne yapacağımı bilemedim.aramız iyi olsa belki sewiyoruz birbirimizi derdim ama aramız zaten çok kötüydü o an korkudan ne yapacağımı bilemedim.teklif etti kabul etmedim diye küfür etmiştir dedim.ama öyle bir pozisyona düşmüştümki sanki ben bir erkeğin peşinden koşuyormuşum ona yalvarıp yakarıyormuşum gibi oldum.evdekilerden işitmediğim laf kalmadı susmak bilmediler.sorular sordular.en sonunda dedim son sınıfta tanıştık o çok istedi ama ben ortaokul mezunu diye siz vermezsiniz diye kabul etmedim arkadaş olarak görüşüyordum dedim.ama kızgınlıkları geçmedi susmadılar telefonumu aldılar evdeki bütün telefonları topladılar.okula gidecektim birkaç gün sonra.göndermezler sandım.elimdeki bütün paraları alıp sadece yol paramı verip okula yolladılar.okulda bir arkadaştan tel istedim yakın bir arkadaşımı arıyıp okula çağırdım arkadaş gelince arkadaşın telefonundan hemen onu aradım.o kadar kötüydümki ağlıyordum.çok korkuyordum evdekilerden.eğer sewiyorsan hazır her şey ortaya çıkmışken konuş ailemle dedim ben seni istemiyorum dedi.sonra aylarca ailem telimi vermedi yüksek lisans tezim için internete girmem gerektiğindede sürekli bilgisayara bakıyorlardı.yüzüme bakmıyorlar sürekli söyleniyorlardı.ben kendi adımla face falan kullanmıyorum öylesine aldığım bir hesaptan birgün dayanamayıp ona yazdım tersledi beni konuşmadı.sonra bir süre sonra bir erkek ismiyle hesap açıp ona yazdım.kimsin diyince nasıl olduğunu merak eden biriyimdir belki diyince beni ondan başkası merak etmez dedi adımı söyledi.beni tanıdığını anladığını düşündüm.sende anladın zaten benim dedim.hayır anlamamıştım dedi.bize bizden başkası yalan dedi.seviyorum ailenle konuş falan dedi.tam ailemle aramı düzeltmişken ailenle konuş dedi bana.korktum konuşamam dedim yapamam dedim geleyim seni alayım dedi kaçamazdım böyle bir şeyi aileme yapamazdım.barışmıştık yeniden ama uzun sürmedi ben ailemle konuşmadıkça o hep pes ediyordu.ara ara görüşüyorduk.sonra bir ara bizim görüşmediğimiz bir ara o biriyle sevgili olmuş.bayram tatiliydi ben evdeydim dışarı çıkamadığım için onu arıyamıyordum çok özlemiştim.faceden yazdım sevgilisi cevap verdi.çok kısa bir süre öncesine kadar görüştüğümüz için şok olmuştum.kızı biliyordum.bizim iyi zamanlarımızda ben onun msn nini açmıştım birgün o kız yazmıştı kızı kıskanmış sinir olmuş kavga etmiştim görüşmeyeceksin demiştim.yıllar sonra o kız sevgilisi olarak onun facesinden yazınca çok kötü oldum.ertesi sabah onu aradım ağlayarak ben seni çok özledim dedim o kızın bana yazdığını çok üzüldüğümü ağladığımı söyledim ayrıldım dedi senin hakkında bir şey söyledi bıraktım dedi.ama sonra yine aramız bozuldu.ben ailemle konuşamadıkça bu bize zarar verior aramız açılıyordu her seferinde.sonra birgün aradım uzun uzun konuştuk o kızla sevgili olmuş yine zaten çok arası geçmemişti benim için arılalı o kızdan bizim aramız açılınca yine barışmış.konuştukça ben çok kötü oldum ağladım moralim bozuldu.derken biz konuştukça yine dayanamadık barıştık.o kıza günah değilmi dedim ben konuşurum onla olmaz bir şey dedi ailenle konuşacakmısın dedi konuşacam dedim.aramız uzun süre sonra yeniden çok iyiydi.eskisi gibi.o ara benim için çok önemli bir sınav vardı.öğretim görevlisi olmam için.ona hazırlanıyordum bir yandan.bir yandan odamda arkadaşla yazışıodum telde.sonra birden annem geldi teli elimde görünce kızdı bağırdı kız arkadaşımla konuştuğumu söyledim inanmadı okut dedi okutmadım çünkü kızın özeliydi.annem aldı telimi gitti.o an bilgisayardan hemen onun telinemesaj yazdım sakın telime mesaj atma diye ama o tamam diye cevap yazınca annem numarayı görünce delirdi.bağırdı çağırdı halamı görüşüyorsun diye ev telinden gitti onu aradı o da başıma iş almıyım diye açmamış teli o an içimden açıp sewiyorum desin nolcaksa olsun dedim canıma yetmişti çünkü korkudan konuşamıyordum ne olacaksa olsun dedim artık ama o teli açmadı başıma iş gelmesin diye.annem günlerce telimi vermedi.nasıl konuşacağımı düşünürken annemin tepkisini görünce hiç konuşamayacağımı anladım.ama bunu ona söylemedim.çünkü ona ihtiyacım vardı konuşmayacam dersem bir daha benle görüşmezdi.sonra birgün ona açıkça söyledim benim sınavım vardı sana ihtiyacım vardı o yüzden konuşamayacağımı sana söylemedim dedim ondan sonra sanırım benden nefret etti.bana bir şey demedi ama.sonra arada arıyordum konuşuyorduk ama pek görüşmüyorduk.derken geçtiğimiz şubat ayıydı annem hastaneye yatmıştı telde konuştuk konuş annenle dedi bana yine nasıl konuşayım hastanede dedim konuşamam dedim o sanırım son damla oldu ertesi gün tekrar aradığımda tersledi ben önüme bakıcam yoluma bakıcam dedi artık aradığımda meşgüle atıyor açsada işim var diyip kapatıyordu.arada konuştuğumuzda oluyordu.bir bir gün konuşurken evlenicem annem birini bulmuş çocuğum olmayacak kaç yaşıma geldim dedi açıkçası inanmadım.sonra birgün yine aradım tel meşgüldü kimle konuşuyorsun dedim bana o kızın adını söyledi yine.daha önce iki kere benim içi bıraktığı kızın adını söyledi.daha önce baktık kavuşamıycaz dedimki birgün biriyle olursanda o kız olmasın lütfen demiştim söz demişti.bu sözünü hatırlattım ağlamaya başladım annemle konuşuyordum dedi bunun üstüne inandım kıskandırmak için yaptı demekki dedim.sonra o dönem sürekli arıyordum.yine aradım birgün annemle tanışırmısın dedim.canıma tak etmişti artık mart ayında oldu bu.annen beni ezer dedi tanışmak istemedi sonra benim sevgilim var dedi bana ben o ana kadar inanmamıştım.sürekli aramaya başladım sonra açmıyordu açsada bağırıyordu barışmak istiyordum ama o istemiyordu.sonra bir gün aradım ve böyle bir numara yoktur sesini duyunca o an yaşadığım acıyı tarif edemem.sonra arkadaşımın facesinden adını aratıp bir bakayım dedim ne göreyim o kızla beraber resim çekilip koymuş.kız başka bir şehirde.21 şubattan beri ilşkisi var yazıyor facede.ama son 10-15 güne kadar ben aradığımda benle konuşuyordu.sevgilisi olduğunu bilmiyordum bile.son dönemde söylemişti bana sevgilim var diye.hatta benim annem 25 şubatta hastaneye yattı annem hastanedeyken bana annenle konuş demişti çok iyi hatırlıyorum.sonra birkaç gün boyunca uğraştım telini değiştirdikten sonra annesini kardeşini aradım derken bir şekilde ona ulaştım 28 marttı sanırım.uzun uzun konuştuk.ben ağladım.bana sahip çıkamadın ona sahip çık tamammı dedim.çok mutlu ol dedim.ama sonra o da ağladı.teli kapatmak istemedi.bir ara kıza küfür etti bende bir karar vermişsin arkasında dur dedim derken bana ailen evdemi dedi evet dedim tamam dedi noldu dedim evimi arayacaksın sakın arama dedim tamam dedi.noldu dedim arayacaktım aramıycam tamam dedi.o an o kız varken hayatında ailemle konuşmaktan bahsetmesine kızmıştım o yüzden öyle bir tepki verdim ama ağlaması teli kapatmak istememesi aileni arıycam demesi beni mutlu etmişti.her şeye rağmen beni hiç bir zaman sevmekten vazgeçmemiş olan o yine benden vazgeçmemişti.beni aradığı numara kendinin yeni nosu değildi bir başkasından aramıştı ertesi gün o noyu aradığımda bana etmediği küfür hakaret kalmadı birgün önce ağlayan adam o değildi sanki.bir daha ararsan abini ararım evlencem yakamdan düşmüyor derim dedi.kardeşi üniversitede okuyor başka bir şehirde.seçim zamanı kız kardeşi evine gitti bana mesaj yazdı abla ben o kızı falan bilmem ben seni bilirim içime sinen tek sensin seni seviyorum annemde sewiyor dedi öyle mutlu oldumki.ben kardeşiyle mesajlaşırken hastaneye gidicem demiştim gündüz o gün iki kere özelden aranmıştım birde beni aradığı arkadaşının nosu whatsappdan ? göndermiş bana akşam yine kardeşiyle mesajlaşıyorduk bugün özelden arandım sanırım abin sevgilisine benim numaramı verdi çok korktum dedim hayır vermez dedi derken biz kızla mesajlaşırken birden yabancı bir nodan mesaj geldi hayırdır ne hastanesi diye sordu oydu mesaj atan.daha birkaç gün önce telde bağıran çağıran oydu.gündüz özelden arayanda oymuş merak etmiş hastaneyi duyunca.sonra sana bir şey sorabilrmiyim dedi tabi buyur dedim annenle konuşacakmısın bu akşam dedi eğer konuşacaksan şimdi ayrılacam dedi bende kızdım beni sinirlendirme dedim hangimiz yedek dedim tutamadım dilimi beni sewiyorsa kızdan ayrılıp öyle gelsin dimi o ne demek öyle dimi.bunu bir daha sormayacağım dedim.derken ben öyle sert çıkınca herşey mahvoldu.sonra ben ne dedimsede bir daha yolundan döndüremedim.1 nisanda oldu bu olay.o hafta sonu kızın olduğu şehire gitmiş.yüzük aldım evlenme teklif ettim dedi annesiyle tanıştım dedi.sonra ne mesajlar yazdım aradım ettim döndüremedim.derken 14 nisan günü evden bir miktar ilaç alıp okula gittim.(buarada ben yüksek lisansı bitirip doktoraya başladım bu yıl.buda bir sorundu onun evlenince buraya gelmesi gerekiyordu)o ilaçları aç karnına içtim sonra annesini aradım neden böyle yapıyor dedim.benimle oyun mu yonuyor dedim kızla 21 şubatta sevgili olmuş bana o tarihlerde annenle konuş dedi dedim.28 martta telde ağladı aileni arıycam dedi ertesi gün bağırdı bu sefer bana vermek istemediğiyeni numarasından bana mesaj attı ayrılcam annenle konuşursan dedi 1 nisanda dedim sonra gitti kıza evlnme teklif etti annesiyle tanıştı dedim.insanlar ayrılabilir ama böyle olmaz beni kullandı o zaman 5 yıldır dedim.ilaç içtiğimi söyledim.buarada kadınla konuşurken ilaç etkisni göstermeye başladı ben kötü olmaya başladım.kadın ben şimdi onu arıycam güzelce konuşun dedi.arama dedim o istemiyorum sewmiyorum sevgilimi sewiyorum diyecek dedim madem öyle bana niye o kız varken defalarca geldi dedim.o öle kesin istemiyorum diye konuşmuyorki dedi.ailesi diyor hep dedi.kızın ailesiyle tanışmadım diyor dedi.evlenme teklif etmiş dedim iyi gidip kendi ister kızı dedi.düne kadar seni diyordu şimdi nolmuş dedi.sonra annesi kapadı bir süre sonra beni o aradı.meşgüle attım tekrar aradı uzun bir süre çaldı öyle açtım küfür hakaret demediği laf kalmadı bende ilaç içtiğime yemin ettim geber dedi ağzına geleni saydı kapadı.tekrar annesini aradım böyle böyle dedim kadın çok sinirlendi oğluna söylendi.sonra ben ağladım kötü oldum kadında ağlamaya başladı.o arada o tekar aradı açtım.ben oraya gelsem gidecekmisin dedi.ben ona tamam ayrılalım ama bir kere gel yüzyüze konuşalım öyle bitsin demiştim.o şimdiye kadar buraya hiç gelmedi.bir ara niyetlenmişti olmadı sonra bir küs bir barış yıllar geçti.ben ona dışarda görüşemem anca okulda görüşürüm diyordum zaten hep.neyse bana git kus dedi sonra konuşalım dedi kustum gittim sonra knuştuk ben hemen gelemem dedi mayısın 17 sinde maaş alıcam ozaman ben seni ararım dedi sen arama dedi evde olabilirim diyince tamam 17 mayısda ara dedi.haklısın dedi adam gibi başladı adam gibi bitsin dedi.annen ağladı dedim biliyoum dedi o dedi zaten git düzgünce yüzyüze konuş ayrıl diye dedi.eskisi gibi yumuşak konuştu benle.sonra kapadık işte.14 nisandı ogün.ben belki yanlış anlamışımdır diye 17 nisanda aradım ben mayısda ara demiştim dedi öyle biraz konuştuk bağırmadı çağırmadı kötüyüm dedim doktora git falan dedi kapadık işte.ama ben o ilaç içtiğim gün çok kötü oldum günlerce evde yattım bir kere nasılsın bile demedi.kötüyüm diye msj attım cevap bile vermedi.bende artık arıyıp mesaj atamıyorum kızmasın gelmekten vazgeçmesin diye ama daha gelmesine bir ay var.ve biz şuan görüşmedikçe ve zaman geçtikçe o kıza daha da bağlanacak diye korkuyorum.çok korkuyorum.ama bir yandanda beni görünce dayanamaz gibi geliyor.çünkü ben facede resimlerini görüpde o kızı öğrenmeden önce arada onu arıyordum konuşuyorduk bana beni arama sen aradıkça benim kafam karışıyor demişti.sanırım o yüzden deli gibi bağırıyor bana hep.çünkü ne zaman normal konuşsa gönlü kayıyor.bilmiyorum çok üzülüyorum kafam çok karışık.arkadaşım benden habersiz onla yazışmış birara beni sewmediğini sevgilisini sevdiğini söylemiş madem öyleydide o kız varken bana niye barışalım dedi.arkadaşım o senden vazgeçmiş diyor.vazgeçen insan böyle davramazki.bana yeni nosunu vermeyebilirdi.neymiş beni denemiş 1 nisanda annenle konuş derken kardeşindende mesaj atabilirdi istemese nosunu vermezdi.ne olur bana akıl verin.dayanamıyorum ben artık.mayısa kadar bekleyemem gibi geliyor.arayıp soramıyorum kızar gelmekten vazgeçer diye.arayıp sormadıkça hepten benden uzaklaşacak diye korkuyorum.tangosuna kızla olan resmini profil resmi yapıp koymuş geçen akşam nasıl canım yandı.facesi kızla ikisinin adıyla artık.resimleride var.madem o kız bu kadar değerli niye 1 nisanda öyle dedi.ben ters davranınca gitti o hafta sonu kızı yanına.belkide sonsuza kadar kaybettim onu.ya gelmezse.ya gelince bana eskisi gibi bakmazsa.temmuz 2010 da mezuniyet belgemi almak için oraya gittiğimden beri görmedim onu.çok heycanlıyım.herkes o seni sewmiyor diyor.madem öyle niye o kız varken bana geldi kaç kere barışalım diye.içinde bir yerlerde ben varım biliyorum ama ailemele konuşmadım onu oyaladım diye nefret ediyor benden o yüzden kıza gidiyor.nolur bana yardım edin.ben mayısa kadar nasıl dayanıcam.ya kıza aşık olursa.28 martta telde ağladı gün sewiyomusun kızı dedim yoo dedi mesele sewmek değil dedi ya şimdi sewiyorsa.nolur bana yardım edin.biz 5 yıldır ailem sorunu yüzünde acı çektik o sonunda pes etti işte
üniversite son sınıfta tanıdım onu.gurbette öğrenciydim.internette tanışmıştık.sohbet edip dertleşiyorduk.hatta o zamanlar ben bir başkasına aşıktım onu anlatıyordum ona.sonra sohbet ettikçe o bana karşı bir şeyler hissetmeye başladı.benim o yaşıma kadar hiç kimseyle sevgili olmamış olmam, düzgün bir hayat yaşıyor olmam çevresindeki kızlardan farklı olmam , onu etkilemişti.görüşmek istedi.böyle bir şey yapacak,nette tanıdığım biriyle görüşecek biri değildim.ama sanırım bende tek taraflı olarak bir başkasına aşık olduğum için onun üzülmesini istemedim.benimle görüşmediği sürece daha da büyütecekti beni içinde.beni gözünde büyütmüş, ulaşılmaz görmüş gittikçe daha da bağlanıyordu.eğer yüzyüze görüşürsek beni gözünde büyüttüğünü anlar,internetteki o gizemin tılsımı kaybolur hisleri ortadan kalkar ve üzülmez diye düşündüm.benim ona karşı hislerim yoktu ve ben bir başkası için üzülürken benim için de o üzülsün istemedim.nitekim yüzyüze görüşmeyi kabul ettim.tek başıma gitmedim tabiki.bir kız arkadaşım geldi benimle,onunda yanında bir erkek arkadaşı vardı.tanıştık oturduk sohbet ettik hep beraber.arkadaşımın bana ilk söylediği ''bu çocuk sana gerçekten aşık'' oldu.bu görüşme orada kalacak sanmıştım.ama öyle olmadı.beni görünce gizem ortadan kaybolunca bu aşkı gözünde büyüttüğünü anlar hisleri kaybolur sandım ama öyle olmadı.internette,telde ve yüzyüze görüşmeye devam ettik.benim ona karşı duygularım yoktu bunu o da biliyordu ama üzülsün istemiyordum arkadaş olarak görüşüyordum.zaman geçtikçe sabahlara kadar nette konuşup sabah kahvaltıya gitmeye akşama kadar vakit geçirip akşam ayrıldığımızda yine telde internette görüşmeye devam ediyorduk.uyku uyumaz olmuştuk.bende yavaş yavaş ona karşı bir şeyler hissetmeye başlamıştım.kasımda tanışmıştık 4.5 ay tabiri caizse peşimden koştu.ve mart ayında sevgili olmuştuk artık.rüya gibiydi her şey.çevremdeki herkes imreniyordu onun beni sewmesine.ilk günden beri hep evlilik konuşuyordu.ailesiyle bile tanıştırmıştı.gözlerimin içine öyle dakikalarca gözleri dola dola bakardı.ama kısa sürdü mutluluğumuz.haziran ayı geldi ve mezuniyet töreninden sonra ailemle memleketime döndüm ve mesafeler girdi aramıza.çok zorlandık.hergün her dk birlikte vakit geçiren biz rahat rahat telde konuşup mesajlaşamıyorduk bile.ben öyle gezip tozmayı seven biri değilim sürekli ailemin yanında olduğum ve mutaasıp bir ailem olduğu için çok zor görüşüyorduk.bir iki dersim kaldığı için bir kaç kere sınav zamanı onun olduğu şehire gittim yalnızca o dersleride verince tamamen ayrılık mesafeler girdi araya.çok uzaktı yaşadığımız şehirler birbirine.derken sorunlar başladı aramızda.sürekli ayrılıp barışır olmuştuk.hem uzaklık hem benim daha öncehiç sevgilim olmadığı için tecrübesizliğim bizi bu hale getirmişti.ama asıl sorun başkaydı ben üniversiteyi bitirdikten sonra ailemle yaşadığım şehirde yüksek lisans yapmaya başlamıştım bütün idealim akademisyen olmaktı bunun için elimden geleni yapıyordum.o ise ortaokul mezunuydu.bu benim için sorun değildi.benim için insan olması önemliydi diplomayla adam olunmuyor.ama yarınbirgün ailemin karşısına nasıl çıkacaktım bundan çok korkuyordum.zaten sert bir ailem vardı birgün karşılarına dikilip böyle bir durum var demem zaten zordu bide bu şekilde iki kat zordu.okumayan insanı nerde buldun tanıdın demiyeceklermiydi.tanıştığımız ilk günden beri bu bizim sorunumuzdu.hep ailem beni sana vermez napacağız ne edeceğiz derdim hep aklımızda böyle bir dert böyle bir sorun vardı.dışardan liseyi olsun okusun istedim kayıt yaptırdı ama sonra devam etmedi.sonra o orda ben burda bu okul sorunuda derken bizim ilşkimizin o rüya günleri kabusa dönmeye başlamıştı.defalarca ayrıldık ama öylesine bir şeydiki bizimki kopamıyorduk.arada o başkalarıyla oldu ben ona inat netten başkalarıyla konuştum ama ne olursa olsun biz hep biribirimde bulduk kendimizi.çok kötü şeyler geçti an geldi aramızda ama sevigimiz hep aynı kaldı.aradan 4-5 yıl geçti böyle bir ayrı bir gayrı devam ettik yolumuza.birara aramız çok kötü idi.msj atıyordum tersliyor küfür ediyor istemediğini söylüyordu.iyice yıpranmıştı artık ilişkimiz.derken birgün msj atmış nasılsa cvp vermiyor diye telimi ortada bırakmıştım.ve onun bana attığı defol git artık anlamına gelen küfürlü mesajını abim okudu ve olan oldu.evdekiler üstüme yürüdü.o an ne yapacağımı bilemedim.aramız iyi olsa belki sewiyoruz birbirimizi derdim ama aramız zaten çok kötüydü o an korkudan ne yapacağımı bilemedim.teklif etti kabul etmedim diye küfür etmiştir dedim.ama öyle bir pozisyona düşmüştümki sanki ben bir erkeğin peşinden koşuyormuşum ona yalvarıp yakarıyormuşum gibi oldum.evdekilerden işitmediğim laf kalmadı susmak bilmediler.sorular sordular.en sonunda dedim son sınıfta tanıştık o çok istedi ama ben ortaokul mezunu diye siz vermezsiniz diye kabul etmedim arkadaş olarak görüşüyordum dedim.ama kızgınlıkları geçmedi susmadılar telefonumu aldılar evdeki bütün telefonları topladılar.okula gidecektim birkaç gün sonra.göndermezler sandım.elimdeki bütün paraları alıp sadece yol paramı verip okula yolladılar.okulda bir arkadaştan tel istedim yakın bir arkadaşımı arıyıp okula çağırdım arkadaş gelince arkadaşın telefonundan hemen onu aradım.o kadar kötüydümki ağlıyordum.çok korkuyordum evdekilerden.eğer sewiyorsan hazır her şey ortaya çıkmışken konuş ailemle dedim ben seni istemiyorum dedi.sonra aylarca ailem telimi vermedi yüksek lisans tezim için internete girmem gerektiğindede sürekli bilgisayara bakıyorlardı.yüzüme bakmıyorlar sürekli söyleniyorlardı.ben kendi adımla face falan kullanmıyorum öylesine aldığım bir hesaptan birgün dayanamayıp ona yazdım tersledi beni konuşmadı.sonra bir süre sonra bir erkek ismiyle hesap açıp ona yazdım.kimsin diyince nasıl olduğunu merak eden biriyimdir belki diyince beni ondan başkası merak etmez dedi adımı söyledi.beni tanıdığını anladığını düşündüm.sende anladın zaten benim dedim.hayır anlamamıştım dedi.bize bizden başkası yalan dedi.seviyorum ailenle konuş falan dedi.tam ailemle aramı düzeltmişken ailenle konuş dedi bana.korktum konuşamam dedim yapamam dedim geleyim seni alayım dedi kaçamazdım böyle bir şeyi aileme yapamazdım.barışmıştık yeniden ama uzun sürmedi ben ailemle konuşmadıkça o hep pes ediyordu.ara ara görüşüyorduk.sonra bir ara bizim görüşmediğimiz bir ara o biriyle sevgili olmuş.bayram tatiliydi ben evdeydim dışarı çıkamadığım için onu arıyamıyordum çok özlemiştim.faceden yazdım sevgilisi cevap verdi.çok kısa bir süre öncesine kadar görüştüğümüz için şok olmuştum.kızı biliyordum.bizim iyi zamanlarımızda ben onun msn nini açmıştım birgün o kız yazmıştı kızı kıskanmış sinir olmuş kavga etmiştim görüşmeyeceksin demiştim.yıllar sonra o kız sevgilisi olarak onun facesinden yazınca çok kötü oldum.ertesi sabah onu aradım ağlayarak ben seni çok özledim dedim o kızın bana yazdığını çok üzüldüğümü ağladığımı söyledim ayrıldım dedi senin hakkında bir şey söyledi bıraktım dedi.ama sonra yine aramız bozuldu.ben ailemle konuşamadıkça bu bize zarar verior aramız açılıyordu her seferinde.sonra birgün aradım uzun uzun konuştuk o kızla sevgili olmuş yine zaten çok arası geçmemişti benim için arılalı o kızdan bizim aramız açılınca yine barışmış.konuştukça ben çok kötü oldum ağladım moralim bozuldu.derken biz konuştukça yine dayanamadık barıştık.o kıza günah değilmi dedim ben konuşurum onla olmaz bir şey dedi ailenle konuşacakmısın dedi konuşacam dedim.aramız uzun süre sonra yeniden çok iyiydi.eskisi gibi.o ara benim için çok önemli bir sınav vardı.öğretim görevlisi olmam için.ona hazırlanıyordum bir yandan.bir yandan odamda arkadaşla yazışıodum telde.sonra birden annem geldi teli elimde görünce kızdı bağırdı kız arkadaşımla konuştuğumu söyledim inanmadı okut dedi okutmadım çünkü kızın özeliydi.annem aldı telimi gitti.o an bilgisayardan hemen onun telinemesaj yazdım sakın telime mesaj atma diye ama o tamam diye cevap yazınca annem numarayı görünce delirdi.bağırdı çağırdı halamı görüşüyorsun diye ev telinden gitti onu aradı o da başıma iş almıyım diye açmamış teli o an içimden açıp sewiyorum desin nolcaksa olsun dedim canıma yetmişti çünkü korkudan konuşamıyordum ne olacaksa olsun dedim artık ama o teli açmadı başıma iş gelmesin diye.annem günlerce telimi vermedi.nasıl konuşacağımı düşünürken annemin tepkisini görünce hiç konuşamayacağımı anladım.ama bunu ona söylemedim.çünkü ona ihtiyacım vardı konuşmayacam dersem bir daha benle görüşmezdi.sonra birgün ona açıkça söyledim benim sınavım vardı sana ihtiyacım vardı o yüzden konuşamayacağımı sana söylemedim dedim ondan sonra sanırım benden nefret etti.bana bir şey demedi ama.sonra arada arıyordum konuşuyorduk ama pek görüşmüyorduk.derken geçtiğimiz şubat ayıydı annem hastaneye yatmıştı telde konuştuk konuş annenle dedi bana yine nasıl konuşayım hastanede dedim konuşamam dedim o sanırım son damla oldu ertesi gün tekrar aradığımda tersledi ben önüme bakıcam yoluma bakıcam dedi artık aradığımda meşgüle atıyor açsada işim var diyip kapatıyordu.arada konuştuğumuzda oluyordu.bir bir gün konuşurken evlenicem annem birini bulmuş çocuğum olmayacak kaç yaşıma geldim dedi açıkçası inanmadım.sonra birgün yine aradım tel meşgüldü kimle konuşuyorsun dedim bana o kızın adını söyledi yine.daha önce iki kere benim içi bıraktığı kızın adını söyledi.daha önce baktık kavuşamıycaz dedimki birgün biriyle olursanda o kız olmasın lütfen demiştim söz demişti.bu sözünü hatırlattım ağlamaya başladım annemle konuşuyordum dedi bunun üstüne inandım kıskandırmak için yaptı demekki dedim.sonra o dönem sürekli arıyordum.yine aradım birgün annemle tanışırmısın dedim.canıma tak etmişti artık mart ayında oldu bu.annen beni ezer dedi tanışmak istemedi sonra benim sevgilim var dedi bana ben o ana kadar inanmamıştım.sürekli aramaya başladım sonra açmıyordu açsada bağırıyordu barışmak istiyordum ama o istemiyordu.sonra bir gün aradım ve böyle bir numara yoktur sesini duyunca o an yaşadığım acıyı tarif edemem.sonra arkadaşımın facesinden adını aratıp bir bakayım dedim ne göreyim o kızla beraber resim çekilip koymuş.kız başka bir şehirde.21 şubattan beri ilşkisi var yazıyor facede.ama son 10-15 güne kadar ben aradığımda benle konuşuyordu.sevgilisi olduğunu bilmiyordum bile.son dönemde söylemişti bana sevgilim var diye.hatta benim annem 25 şubatta hastaneye yattı annem hastanedeyken bana annenle konuş demişti çok iyi hatırlıyorum.sonra birkaç gün boyunca uğraştım telini değiştirdikten sonra annesini kardeşini aradım derken bir şekilde ona ulaştım 28 marttı sanırım.uzun uzun konuştuk.ben ağladım.bana sahip çıkamadın ona sahip çık tamammı dedim.çok mutlu ol dedim.ama sonra o da ağladı.teli kapatmak istemedi.bir ara kıza küfür etti bende bir karar vermişsin arkasında dur dedim derken bana ailen evdemi dedi evet dedim tamam dedi noldu dedim evimi arayacaksın sakın arama dedim tamam dedi.noldu dedim arayacaktım aramıycam tamam dedi.o an o kız varken hayatında ailemle konuşmaktan bahsetmesine kızmıştım o yüzden öyle bir tepki verdim ama ağlaması teli kapatmak istememesi aileni arıycam demesi beni mutlu etmişti.her şeye rağmen beni hiç bir zaman sevmekten vazgeçmemiş olan o yine benden vazgeçmemişti.beni aradığı numara kendinin yeni nosu değildi bir başkasından aramıştı ertesi gün o noyu aradığımda bana etmediği küfür hakaret kalmadı birgün önce ağlayan adam o değildi sanki.bir daha ararsan abini ararım evlencem yakamdan düşmüyor derim dedi.kardeşi üniversitede okuyor başka bir şehirde.seçim zamanı kız kardeşi evine gitti bana mesaj yazdı abla ben o kızı falan bilmem ben seni bilirim içime sinen tek sensin seni seviyorum annemde sewiyor dedi öyle mutlu oldumki.ben kardeşiyle mesajlaşırken hastaneye gidicem demiştim gündüz o gün iki kere özelden aranmıştım birde beni aradığı arkadaşının nosu whatsappdan ? göndermiş bana akşam yine kardeşiyle mesajlaşıyorduk bugün özelden arandım sanırım abin sevgilisine benim numaramı verdi çok korktum dedim hayır vermez dedi derken biz kızla mesajlaşırken birden yabancı bir nodan mesaj geldi hayırdır ne hastanesi diye sordu oydu mesaj atan.daha birkaç gün önce telde bağıran çağıran oydu.gündüz özelden arayanda oymuş merak etmiş hastaneyi duyunca.sonra sana bir şey sorabilrmiyim dedi tabi buyur dedim annenle konuşacakmısın bu akşam dedi eğer konuşacaksan şimdi ayrılacam dedi bende kızdım beni sinirlendirme dedim hangimiz yedek dedim tutamadım dilimi beni sewiyorsa kızdan ayrılıp öyle gelsin dimi o ne demek öyle dimi.bunu bir daha sormayacağım dedim.derken ben öyle sert çıkınca herşey mahvoldu.sonra ben ne dedimsede bir daha yolundan döndüremedim.1 nisanda oldu bu olay.o hafta sonu kızın olduğu şehire gitmiş.yüzük aldım evlenme teklif ettim dedi annesiyle tanıştım dedi.sonra ne mesajlar yazdım aradım ettim döndüremedim.derken 14 nisan günü evden bir miktar ilaç alıp okula gittim.(buarada ben yüksek lisansı bitirip doktoraya başladım bu yıl.buda bir sorundu onun evlenince buraya gelmesi gerekiyordu)o ilaçları aç karnına içtim sonra annesini aradım neden böyle yapıyor dedim.benimle oyun mu yonuyor dedim kızla 21 şubatta sevgili olmuş bana o tarihlerde annenle konuş dedi dedim.28 martta telde ağladı aileni arıycam dedi ertesi gün bağırdı bu sefer bana vermek istemediğiyeni numarasından bana mesaj attı ayrılcam annenle konuşursan dedi 1 nisanda dedim sonra gitti kıza evlnme teklif etti annesiyle tanıştı dedim.insanlar ayrılabilir ama böyle olmaz beni kullandı o zaman 5 yıldır dedim.ilaç içtiğimi söyledim.buarada kadınla konuşurken ilaç etkisni göstermeye başladı ben kötü olmaya başladım.kadın ben şimdi onu arıycam güzelce konuşun dedi.arama dedim o istemiyorum sewmiyorum sevgilimi sewiyorum diyecek dedim madem öyle bana niye o kız varken defalarca geldi dedim.o öle kesin istemiyorum diye konuşmuyorki dedi.ailesi diyor hep dedi.kızın ailesiyle tanışmadım diyor dedi.evlenme teklif etmiş dedim iyi gidip kendi ister kızı dedi.düne kadar seni diyordu şimdi nolmuş dedi.sonra annesi kapadı bir süre sonra beni o aradı.meşgüle attım tekrar aradı uzun bir süre çaldı öyle açtım küfür hakaret demediği laf kalmadı bende ilaç içtiğime yemin ettim geber dedi ağzına geleni saydı kapadı.tekrar annesini aradım böyle böyle dedim kadın çok sinirlendi oğluna söylendi.sonra ben ağladım kötü oldum kadında ağlamaya başladı.o arada o tekar aradı açtım.ben oraya gelsem gidecekmisin dedi.ben ona tamam ayrılalım ama bir kere gel yüzyüze konuşalım öyle bitsin demiştim.o şimdiye kadar buraya hiç gelmedi.bir ara niyetlenmişti olmadı sonra bir küs bir barış yıllar geçti.ben ona dışarda görüşemem anca okulda görüşürüm diyordum zaten hep.neyse bana git kus dedi sonra konuşalım dedi kustum gittim sonra knuştuk ben hemen gelemem dedi mayısın 17 sinde maaş alıcam ozaman ben seni ararım dedi sen arama dedi evde olabilirim diyince tamam 17 mayısda ara dedi.haklısın dedi adam gibi başladı adam gibi bitsin dedi.annen ağladı dedim biliyoum dedi o dedi zaten git düzgünce yüzyüze konuş ayrıl diye dedi.eskisi gibi yumuşak konuştu benle.sonra kapadık işte.14 nisandı ogün.ben belki yanlış anlamışımdır diye 17 nisanda aradım ben mayısda ara demiştim dedi öyle biraz konuştuk bağırmadı çağırmadı kötüyüm dedim doktora git falan dedi kapadık işte.ama ben o ilaç içtiğim gün çok kötü oldum günlerce evde yattım bir kere nasılsın bile demedi.kötüyüm diye msj attım cevap bile vermedi.bende artık arıyıp mesaj atamıyorum kızmasın gelmekten vazgeçmesin diye ama daha gelmesine bir ay var.ve biz şuan görüşmedikçe ve zaman geçtikçe o kıza daha da bağlanacak diye korkuyorum.çok korkuyorum.ama bir yandanda beni görünce dayanamaz gibi geliyor.çünkü ben facede resimlerini görüpde o kızı öğrenmeden önce arada onu arıyordum konuşuyorduk bana beni arama sen aradıkça benim kafam karışıyor demişti.sanırım o yüzden deli gibi bağırıyor bana hep.çünkü ne zaman normal konuşsa gönlü kayıyor.bilmiyorum çok üzülüyorum kafam çok karışık.arkadaşım benden habersiz onla yazışmış birara beni sewmediğini sevgilisini sevdiğini söylemiş madem öyleydide o kız varken bana niye barışalım dedi.arkadaşım o senden vazgeçmiş diyor.vazgeçen insan böyle davramazki.bana yeni nosunu vermeyebilirdi.neymiş beni denemiş 1 nisanda annenle konuş derken kardeşindende mesaj atabilirdi istemese nosunu vermezdi.ne olur bana akıl verin.dayanamıyorum ben artık.mayısa kadar bekleyemem gibi geliyor.arayıp soramıyorum kızar gelmekten vazgeçer diye.arayıp sormadıkça hepten benden uzaklaşacak diye korkuyorum.tangosuna kızla olan resmini profil resmi yapıp koymuş geçen akşam nasıl canım yandı.facesi kızla ikisinin adıyla artık.resimleride var.madem o kız bu kadar değerli niye 1 nisanda öyle dedi.ben ters davranınca gitti o hafta sonu kızı yanına.belkide sonsuza kadar kaybettim onu.ya gelmezse.ya gelince bana eskisi gibi bakmazsa.temmuz 2010 da mezuniyet belgemi almak için oraya gittiğimden beri görmedim onu.çok heycanlıyım.herkes o seni sewmiyor diyor.madem öyle niye o kız varken bana geldi kaç kere barışalım diye.içinde bir yerlerde ben varım biliyorum ama ailemele konuşmadım onu oyaladım diye nefret ediyor benden o yüzden kıza gidiyor.nolur bana yardım edin.ben mayısa kadar nasıl dayanıcam.ya kıza aşık olursa.28 martta telde ağladı gün sewiyomusun kızı dedim yoo dedi mesele sewmek değil dedi ya şimdi sewiyorsa.nolur bana yardım edin.biz 5 yıldır ailem sorunu yüzünde acı çektik o sonunda pes etti işte
