- 6 Mart 2013
- 2.548
- 1.867
- 198
- Konu Sahibi haydigelgidelim
-
- #21
bende 1buçuk yıllık evliyim başta kendimi hazır hissetmiyodum okadar korkuyodumki birsürü bahanemde vardı doğum kontrol ilacına başladım hatta garanti olsun diye evlenmeden 1 ay önce başladım oda yetmedi eşim de korundu.sonra istemeye başladık hadi deneyelim dedik 1 olmadı 2 olmadı ve tam 9 ay boyunca 9 defa hayal kırıklığı yaşadık bu süre içinde sanki 9 ay değilde 9 yıl gibi geldi inan ömrümden ömür gitti diyebilirim şuan tek istediğim ikimizin parçası olsun sağlıklı olsun ve hep bizimle olsun..bence hiç ayrıntılara takılma bebeğinin olmaması kadar zor bişey yokmuş ben onu anladım
lina kadın hastalıkları ve doğum hastanesi var ona mı gitsem acaba yoksa devlet hastanesine mi gitsem bilemedim vallahi
bende 1buçuk yıllık evliyim başta kendimi hazır hissetmiyodum okadar korkuyodumki birsürü bahanemde vardı doğum kontrol ilacına başladım hatta garanti olsun diye evlenmeden 1 ay önce başladım oda yetmedi eşim de korundu.sonra istemeye başladık hadi deneyelim dedik 1 olmadı 2 olmadı ve tam 9 ay boyunca 9 defa hayal kırıklığı yaşadık bu süre içinde sanki 9 ay değilde 9 yıl gibi geldi inan ömrümden ömür gitti diyebilirim şuan tek istediğim ikimizin parçası olsun sağlıklı olsun ve hep bizimle olsun..bence hiç ayrıntılara takılma bebeğinin olmaması kadar zor bişey yokmuş ben onu anladım
aaa orada olur tabiki.devlet hastanesini çok önermiyorum ya
( canım üzülme yaaa bak ben çok duygusalım çabuk üzülürüm etkilenirim...çekim yasasınada inanıyorum aiyi düşün iyi olsun diyorum ama bu konuda oklar bana çevrildiğinde zyıflaşıyor direncim düşüyor...dediğim gibi kimbilir belkide bizimde olmaz o zaman dahada çok üzülürüm belkide pişman olurumbu düşüncelerimden ötürü...ama işte insanoğlu düşünür yaşayana kadar..cesret yoksa cesretlenmeyi bekler ..allah hakkımızda hayırlı olanı versin
valla bende pek düşünmüyorum aslında pek iyi davranmıyorlarmış..birde çok fazla zaman ayıramıyorlarmış
bende 2 senedit istiyorum olmuyo
ne kadar zorolduğunu sadece anlayabilirim yaşamadığımdan ötürü ama yaşayabileceğimi düşünerekten de anlamaya çalışırım ..işte doğru dedin pimpirikliyim inanılmaz derecede ince detayları düşünüyorum..ve daha neler neler..haklısın söylediklerinde de..desteğiniz için hepinize teşekkür ederim böyle giderse sayenizde yaza kadar hazır olurum heraldeaynen öyle canım.tabiki hiç hazır değilsen öyle büyük bi sorumluluğun altına girmemek gerek ama ben senin yazdıklarını okuyunca hazır olduğunu sadece biraz pimpirikli temkinli olduğunu düşündüm.benim hikayem daha basit olanı burda neler neler yaşayanlar var yinede halimize çok şükür.çok zor bi sürek çok zor etraftan acayip bi gözle bakarlar soruları bitmez eşin bi çocuğu sevdiğinde için burkulur hamile birini görünce boğazın düğümlenir dokunsalar ağlayacaksındır ama yalandan gülücükler saçarsın tek doktorla olmaz diyip otlara sararsın denemediğin şey kalmaz bide üstüne kilo alırsın ailen sorduğunda yok biz daha düşünmüyoruz şunlar şunlar var diye bahaneler bulmaya çalışırsın.heran hamile kalabilirim ümidiyle spor yapmaktan korkarsın.adet dönemin yaklaşınca forumdaki hamilelik takvimine takılır kalırsın aaa bebeğim şuan bunları yapıyomuş şukadar büyümüş hayallerine dalarsın vücudunu dinlersin hamilelik belirtilerin bi milyon tane olur adet olunca günlerce ağlarsın bitaraftanda yok yinede isyan etmiyorum çok şükür dersin.bunlar sadece bi kısmı inan bana canım
allah yardımcın olsun canım çok zor durumumuz
ne kadar zorolduğunu sadece anlayabilirim yaşamadığımdan ötürü ama yaşayabileceğimi düşünerekten de anlamaya çalışırım ..işte doğru dedin pimpirikliyim inanılmaz derecede ince detayları düşünüyorum..ve daha neler neler..haklısın söylediklerinde de..desteğiniz için hepinize teşekkür ederim böyle giderse sayenizde yaza kadar hazır olurum heralde
bilgim dahilinde olduğu sürece yardım edebilirim istediğin zaman özeldende yazabilirsin.çocuk niye olmaz nasıl olmaz çoğu şeyi öğrendim burda :) bende fazla pimpirikliyimdir.doğum konusuna gelince hala çok fazla korkum var ve sonrası içinde tedirginim ama yeterki olsun onları ozaman düşünürüm diyebiliyorum artık :) kendini fazla dinlememeye çalış canım çünkü bizim bu huylarımız zamanla zarar vermeye başlıyo
ben çok uç düşünüyorum sanırım...kimse o süreçte bize karışmasın istiyorum..bebeğimizi tecrübelerinden faydalanmak istediğimde soru sorduğumuzda müdahale etsinler isterim ..öyle her şeye burunlarını sokan büyüklere sinir olurum..psikolojimi altüst ederler bebeğede yansır eşimle aramızdaki ilişkiyede yansır diye düşünüp duruyorum...ve tabi eşimin değişmesinden de korkuyorum
dediğim gibi canımcım biz eşimle 10 yıldan fazladır içiçeyiz neredeyse flört dönemimizde de hergün abartısız beraberdik.. evliyiz şimdi ve birbirmiizi özlüyoruz...çocuk olunca aramızdaki ilişki değişecek diye korkuyorum.. eşimde söylüo zaten çocuk olduğunda ben 2. plana atılcam belli diyip söyleniyor...köpeğimizi ilk edindiğimiz zaman alışma süresinde ilgilendim diye beni 2. plana attın diyip durdu..düşünki kendi çocuğun için neler yaparsın yani..oof bilmiyorum yyaa
canım malesef hayatta her zaman her istediğin olmuyo..içinde bulunduğun koşullarda mutlu olmaya çalışmazsan hayat çok zorlaşır...karışan eden tabiki olucak onun bir çaresi yok malesef..ayrıca eşinin değişip değişmeme konusunda yaşamadan bilemezsin..bebeğiniz olmazsada değişebilir..bebek sebep değil buna yani..yarın ne olucağını hangimiz biliyoruz ki..gerçekten fazla uç düşünüyosun böyle herşeyi çok zorlaştırırsın biraz akışına bırakman lazım..
o korkularını yeterki olsun ozaman düşünürümü nasıl yapabiliorsun banada söyle bende yapayım
o korkularını yeterki olsun ozaman düşünürümü nasıl yapabiliorsun banada söyle bende yapayım
hıah al işte aynı benim düşüncelerimden...off ya nasıl sıyrılcaz bunlardan bilmiyorum maneviyatımızın dahada güçlü mü olması gerekiyor acaba ben anlamadım gitti:26:hala saçmasapan korkularım var ya engelli olursa ya doğumda bi sorun olursa ya büyütemezsem diyorum ama artık aklıma getirmemeye çalışcam çünkü ben kötü şeyleri nezaman sürekli düşünmeye başlarsam onu yaşıyorum sonrada hıh ben demiştim diyorum
hıah al işte aynı benim düşüncelerimden...off ya nasıl sıyrılcaz bunlardan bilmiyorum maneviyatımızın dahada güçlü mü olması gerekiyor acaba ben anlamadım gitti:26:
sen direkt çekim yasasını yaşıyorsun kötüyü düşünüp yaşıyorsun kendine çekip...bense çekim yasasına inanıp onu yaşıyorum ama bazen tutmadığıda olabiliyor...bende çok saçma şeyler düşünüyorum...maneviyattan kastım yani çok şükür inançlıyız müslümanız ama zayıf mı kalıyor inancımız ondan mı böyle oluyor acaba diye düşündm bian:26:maneviyat derken doğru anladıysam güçlendirmeye çalışıyorum sürekli dua ediyorum hatta meryem suresi var bya uzun onu hergün okuyorum bebek içinde vesile olabileceğini duymuştum :) ama bu tamamen kişiliğimizle alakalı huyumuz kurusun işte.biara hep hamile kalcam ama kesin düşük yapcam diyodum.nisanlar anlatırken okadar korkuyorumki.korkutuğum ne varsada bir bir oluyo malesef
sen direkt çekim yasasını yaşıyorsun kötüyü düşünüp yaşıyorsun kendine çekip...bense çekim yasasına inanıp onu yaşıyorum ama bazen tutmadığıda olabiliyor...bende çok saçma şeyler düşünüyorum...maneviyattan kastım yani çok şükür inançlıyız müslümanız ama zayıf mı kalıyor inancımız ondan mı böyle oluyor acaba diye düşündm bian:26:
herkese merhaba,
1 yıl 2 ay lık evliyim..4-5 yıllık bi ilişkimiz onun öncesinde de yaklaşık 9-10 yıllık arkadaşlığımız olmuştu eşimle...neredeyse hergün çocuk istiyorum diyip duruyo bense korkuyorum...isteyip istemediğimden de emin değilim..çocuk sahibi olanları duyunca hamile kaldıklarını görünce imreniyorum fakat bi çocuk büyük cesaret istiyo..cesaretsizim sanırım...hamilelik süreci..doğum esnasındaki yaşanacaklar..doğum sonrası ..okadar çok ince detayları düşünüyorum ki bu benide eşimide üzüyor aslında..Eşim çok anlayışlı bi adam ama bu konuda da anlayışını yitirecek diye üzülüyorum ..birde benim stresten uzak durmam lazım herkes gibi ..ama benim stresim nörolojik sıkıntılar yaratıyor..neyse mevzu bu değil.. Eşimle konuştuğumuzda bende istiyorum ama korkuyorum yaza yaparız belki demiştim.. Zaman yaklaştıkça dahada korkum artıyor...Geçen 2 aylık bebeği ile çok yakın arkadaşımız geldi eşimin o bebekle ilgisini görüp ona hayranlıkla baktım çok iyi baba olur eminim...zaten babasız büyümüş..bana sürekli yaza kendini hazırla artık çok fazla yaşımız geçmeden bebeğimizle aramızdaki yaş farkı fazla olmadan çocuk yapmalıyız diyip duruyor...haklıda..30 yaşındayız ikimizde...her konuyu açtığında endişelerimi farkedip ben artık bu konuyla ilgili konuşmicam sen ne zaman hazırsan o zaman olur diyip duruyor...en son konuşmasında da şunu söyledi sen hazır olduğunda ben istemezsem çocuk sahibi olamayız dedi...çok üzüldüm ve ona kızdım...''sen böyle konuşarak beni hiç bi zaman hazırlayamazsın, bana onu aşılamanın yollarını bulman lazım bana senin destek olman lazım ,sen böyle bi laf edip tepkimden ötürü çekilirsen evet çocuk mocuk olmaz'' dedim ve ağlayacaktım neredeyse sarıldı öptü gönlümü aldı..ama hala yaza hazırla kendini diyip duruyor...benim korkularım doğum süreci ve sonrası en büyük korkum o..ha birde o süreçte ailelerin üzerimizdeki ben biliyorum tavırları ...ben 6-7 yaş sonrası çocuklara tahammül edemiyorum ki benim çocuğum o yaşa geldiğinde tahammülüm hiç kalmicak ...ne yapmalıyım arkadaşlar nolur bana akıl verin destek olun lütfen nolur düşünemiyorum artık
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?